tgoop.com/tarikh_tests/25404
Last Update:
پاسخ:
همانطور که در تصاویر میبینید
وقتی درباره ستون ایونیک (Ionic order) صحبت می‌کنیم، مهم‌ترین ویژگی بصری آن سرستون یا کاپیتل است که با «ولوت‌ها» (volutes = پیچک‌های حلزونی) تزئین شده.
🔹 در ستون دوریک و یونیک های ابتدایی، طرح سرستون در اصل فقط از یک طرف اصلی (روبرو) زیبا و متقارن به نظر می‌رسید. اگر در کنج یا زاویه‌ی یک ساختمان (مثلاً در معبد یونانی) این سرستون قرار می‌گرفت، از طرفین زاویه دید هماهنگ و زیبا نداشت؛ چون پیچک‌ها فقط به سمت جلو و عقب بودند.
🔹 اما در ستون ایونیک پیشرفته (به‌خصوص در معماری دوره کلاسیک و رومی)، مشکل «دید گوشه‌ها» حل شد:
طراحان سرستون را طوری ساختند که از هر دو جهت (دو طرف زاویه یا کنج) دید مشابه و متقارنی بدهد. یعنی اگر بیننده در گوشه‌ی بنا بایستد، سرستون همچنان تقارن و زیبایی خودش را حفظ کند. یعنی ولوت‌ها (پیچک‌ها) طوری طراحی شده‌اند که هم از روبرو و هم از زاویه‌های دیگر ظاهر هماهنگی داشته باشند. اگر ستون در گوشه‌ی ساختمان قرار گیرد، هر دو سمتش برای بیننده ظاهر درست و متقارنی دارد (نه اینکه یک طرف زیبا باشد و طرف دیگر ناهماهنگ)
@archis_tory
🍀🌹
╭┅─────┅╮
@tarikh_tests
╰┅─────┅╯
BY علیرضا کوچکی/ کنکور ارشد معماری و دکتری معماری
Share with your friend now:
tgoop.com/tarikh_tests/25404