tgoop.com/ssarray/777
Last Update:
💡 هیدروژل‌ها:
🔹دسته‌ای از مواد پلیمری با ساختار شبکه‌ای (پیوندهای عرضی فیزیکی یا شیمیایی) هستند که قابلیت تورم و جذب آب بالایی دارند. این خصوصیت هیدروژل‌ها را از سایر پلیمرها متمایز می‌سازد.
🔸پیوندهای عرضی فیزیکی می‌توانند بوسیله درهم گره خوردگی زنجیرها، ایجاد بلور در ساختار پلیمر و یا برهمکنش‌های ضعیف مثل پیوند هیدروژنی یا واندروالسی تشکیل شوند.
🔹اهمیت هیدروژل‌ها در کاربردهای پزشکی اولین بار در سال 1950 با استفاده از ژل پلی 2-هیدروکسی اتیل متاکریلات (PHEMA) در ساخت لنزهای تماسی نرم آشکار شد. این ژل خاصیت ترشوندگی بسیار خوب، رفتار الاستیکی بالا و زیست‌سازگاری مناسبی از خود نشان داد. به این جهت نسبت به سایر پلیمرهای سنتزی شباهت خوبی با بافت‌های طبیعی بدن داشت.
🔸از جمله کاربردهای هیدروژل‌ها به عنوان بیومتریال در پزشکی زیستی، می‌توان به موارد ذیل اشاره نمود:
در تهیه پانسمان‌ها و زخم پوش‌ها، عدسی‌های چشمی، غشاءهای زیستی، سیستم‌های انتقال دارو، مهندسی بافت، پوست مصنوعی، انواع داربست‌های تشکیل شونده در محل، ساخت بیوسنسورها، نانو بیومتریال‌ها و...
🆔@ssarray
BY آکادمی سارای
Share with your friend now:
tgoop.com/ssarray/777