tgoop.com/srcbums/3313
Last Update:
⭕️پلاکت سنتتیک؛ حماسه‌آفرین نبردهای خونین عرصهٔ پزشکی
🔻خونریزی به‌دنبال حوادث تروماتیکی چون؛ تصادفی‌شدید، جراحی و یا سایر آسیب‌ها، خطر مرگ‌ومیر قابل‌توجهی را به‌همراه دارد.
تزریق پلاکت اغلب در سناریوهای اورژانسی استفاده‌می‌شود و می‌تواند خونریزی را متوقف کند.
ازسویی دیگر، پلاکت‌های اهدایی معمولا نیم‌عمر کوتاهی در خارج از بدن دارند و ذخیره‌سازی طولانی‌مدت آن‌ها دشوار است و گاهی‌‌اوقات این ذخایر پلاکت‌ها آلوده‌به میکروارگانیسم‌ها می‌شوند، یا واکنش‌های ایمنی ایجاد می‌کنند؛ بنابراین نمی‌توان در ترانسفیوژن پیش‌بیمارستانی از آن‌ها استفاده کرد.
🔹فناوری‌های جدید ذخیره‌سازی پلاکت نظیر؛ Cold storage و Lyophilization می‌توانند تاحدودی مشکلات ذخیره‌سازی و آلودگی پلاکت را کمتر کنند اما همچنان ریسک واکنش ایمنی پابرجاست.
این امر مستلزم ایجاد تکنولوژی‌های هموستاتیک جایگزین موثرتر است.
🔹ترکیبات مهندسی‌شدهٔ هموستاتیک بسیاری با مکانیسم‌های عملکرد متنوع ابداع شده‌اند؛ که هر یک معایب و محدودیت‌های زیادی دارند.
فاکتورهای انعقادی نوترکیب و چسب‌های موضعی، نمونه‌ای از این ترکیبات است.
تولید انبوه فاکتورهای انعقادی نوترکیب، فرآیندی پرهزینه است.
چسب‌های موضعی نیز در خونریزی‌های پوستی استفاده می‌شوند؛ اما این ترکیبات در کیس‌های خونریزی داخلی کارایی ندارند.
🔹برای غلبه‌بر این مشکلات، محققان بر روی ذرات‌پلاکت مانند (Platelet-like particles - PLP) به‌عنوان یک جایگزین بالقوهٔ فناوری‌های قبلی، کار می‌کنند.
این ذرات پلاکت‌مانند به گونه‌ای طراحی شده‌اند که اثرات پلاکت طبیعی را به‌وسیله اتصال به فیبرین، پروتئین کلیدی لخته، تقلید کنند و تشکیل لخته را تسهیل کنند. PLPها از دو جز اساسی تشکیل می‌شوند: میکروژل و آنتی‌بادی متصل شونده به فیبرین.
در این فناوری، میکروژل‌های Ultrasoft به قطعات آنتی بادی خاص فیبرین متصل می‌شود.
ماهیت فوق نرم میکروژل ها امکان تغییر شکل عظیم آن را پس‌از اتصال به فیبرین، مشابه تغییر شکل پلاکت‌های فعال‌شده، فراهم می‌کند و انقباض لخته را تسهیل می‌کند. قطعه آنتی‌بادی متصل به فیبرین نیز انتقال هدفمند میکروژل به محل آسیب، اتصال عرضی فیبرین در محل آسیب و افزایش لخته‌شدن را تسهیل می‌کند.
🔹ویژگی‌های کلیدی این ذرات پلاکت‌مانند (PLPs) چیست؟
• تغییر شکل: این‌ذرات در قالب میکروژل‌هایی از نوعی پلیمر خاص به‌نام PNIPAM ساخته‌شده‌اند که قادر به تغییرشکل و تقلید مکانسیم طبیعی بدن هستند؛ که نهایتا به جمع‌شدن و پایداری لخته کمک می‌کند.
• وجود لیگاند مخصوص اتصال فیبرین: PLPها حاوی لیگاندهای مخصوصی هستند؛ که محل زخم را هدف قرار می‌دهد و به‌صورت اختصاصی به فیبرین متصل می‌شوند و درنتیجه تشکیل لخته را بهبود می‌بخشند.
🔹راز پنهان درون ماشین عملکردی PLPها:
این ذرات پلاکت‌مانند در یک لخته به الیاف فیبرین متصل می‌شوند و به‌دلیل ماهیت نرم و انعطاف‌پذیری که پلیمر به آن می‌بخشد، می‌توانند در امتداد الیاف فیبرین پخش شوند؛ سپس، به‌صورت خارق العاده‌ای دچار انقباض کششی‌شده و به‌شکل یک کره منقبض در می‌آیند.
این عمل کششی روی الیاف فیبرین که باعث جمع‌شدن لخته و افزایش دانسیتهٔ آن می‌شود؛ توسط مکانیسم شیمیایی منحصربه‌فردی به نام "Brownian ratchet mechanism" القا می‌شود.
این مکانیسم باعث می‌شود میکروژل به فرم کره‌ای تغییر شکل داده و به فاز اولیه پخش‌شده بازنگردد.
در نتیجه ثبات لخته افزایش می‌یابد و می‌تواند به بهبود سریع‌تر منجر شود.
✅صحنه رونمایی از نتایج:
این تکنولوژی در تست‌های آزمایشگاهی و همچنین تست‌های حیوانی، به‌طور قابل‌توجهی خونریزی را کاهش داده و توانسته خونریزی ناشی از Laceration کبدی در خوک و موش را کنترل کند.
این تکنولوژی همچنین توزیع بیولوژیکی مناسبی داشته است؛ که پتانسیل استفاده ایمن آن را افزایش می‌دهد.
با این‌حال، این تکنولوژی محدودیت‌های بسیاری دارد؛ زیرا این ذرات بسیاری‌از عملکردهای پلاکت را ندارند و بنابراین نیازمند مطالعات بیشتر در زمینهٔ بهبود این تکنولوژی و استفادهٔ آن در بالین، برای کنترل موثر پلی‌تروماها خواهیم بود.
گردآورنده: مهدی میکائیلی | دانشجوی تکنولوژی جراحی
References:📔
📔
🆔-------------------------🔹🔷🔹
@pazhouhan_mag
@srcbums
https://src.bums.ac.ir/نشریه-پژوهان
BY کمیتهٔ تحقیقات و فناوری دانشجویی | د ع پ بیرجند
Share with your friend now:
tgoop.com/srcbums/3313