tgoop.com/shobahatadyan/9403
Last Update:
#غلو_سیاسی
#انحراف_در_مهدویت
#نقد_اقای_پناهیان
#قسمت_هجدهم
در ادامه دفاعیات دوستان آقای پناهیان ازمطالب باطل ایشان پیرامون مقدمه سازی ظهور و ارتباط سیاسی با امام زمان علیه السلام ؛ به توقیع شیخ مفید استناد میکنند که در آن صاحب الزمان روحی فداه توصیه هایی فرمایش نمودند
توقیعات امام عصر روحی فداه را می‌توان به دو دسته تقسیم کرد:
#اول: توقیعات غیبت صغری
#دوم: توقیعات غیبت کبری
در دوران محدود غیبت صغری (۲۵۵ تا ۳۲۹ قمری) که تقریباً ۷۴ سال می‌شود توقیعاتی به‌واسطه چهار #سفیر ؛ #وکیل حضرت(عثمان بن سعید، محمّد بن عثمان، حسین بن روح و علی بن محمّد سمری) درجواب سؤالات وشبهات صادر میشد.
مضمون اصلی چنین توقیعات، تعیین تکالیف برای شیعیان بوده تا سردرگم نباشند
در زمان غیبت کبری امام عصر علیه السلام ، بدون شک ارتباط شیعیان با آن حضرت به طور غیر مستقیم برقرار است و احتمالا یکی از راه‌های این ارتباط، صدور توقیعات شریف از آن حضرت به خواص و بزرگان شیعه است.
در توقیعات زمان غیبت کبری، دو نکته مهم وجود دارد:
اوّلا چنین توقیعاتی مگر در مواقع ضرورت قابل افشا نبوده.
ثانیا پاسخ به شبهات، جرح و تعدیل شخصیت‌ها، تحلیل مسائل روز از محورهای اساسی چنین توقیعاتی است.
پس وجود اصل توقیع قابل انکار نیست ولی اینکه از این توقیعات شریف چه بهره ای ببریم باید دقت شود
توقیع مورد نظر به شرح زیر است :
مولانا الامام المهدی علیه السلام:
«وَلَوْ اَنَّ اشْیاعَنا وَفَّقَهُمُ اللّهُ لِطاعَتِهِ عَلَی اجتماع من القلوب فِی الْوَفاءِ بِالْعَهْدِ عَلَیْهِمْ لَما تَاَخَّرَ عَنْهُمُ الْیُمْنَ بِلِقائِنا، وَلَتَعَجَّلَتْ لَهُمُ السَّعادَةُ بِمُشاهَدَتِنا عَلی حَقِّ الْمَعْرِفَةِ وَصِدْقِها مِنْهُمْ بِنا، فَما یَحْبِسُنا عَنْهُمْ اِلاّ ما یَتَّصِلُ بِنامِمّا نَکْرَهُهُ وَلا نُؤْثِرُهُ مِنْهُمْ
اگرشیعیان ماکه خداوند توفیق طاعتشان دهد در راه ایفای #پیمانی که بر دوش دارند، #همدل می‌شدند، میمنت ملاقات ما از ایشان به تاخیر نمی‌افتاد، و سعادت #دیدار ما زودتر نصیب آنان می‌گشت، دیداری بر مبنای شناختی راستین و صداقتی از آنان نسبت به ما علّت مخفی شدن ما از آنان چیزی نیست جز آن چه از کردار آنان به ما می‌رسد و ما توقع انجام این کارها را از آنان نداریم.
👈 از کدام قسمت این توقیع مقدمه سازی سیاسی یا هر نوع تمهید که شرط ظهور است استنباط می شود؟
👈 ما قصد انکار توقیع یا خدشه به محتوی و ارزش آن را نداریم ولی وقتی قرار است عده ای از آن سو استفاده کنند باید محکمات موضوع مشخص شود توقیع مذکور در زمان غیبت کبری صادر شده است لذا در حجیت آن برای صدور حکم باید تامل کرد
👈 اولین‌نفر علامه بزرگ شیخ طبرسی رحمه الله علیه آن را به عالم عظیم الشان شیخ مفید رحمه الله علیه نسبت دادند با #۱۰۰_سال فاصله
👈 هیچ کدام از شاگردان بزرگ شیخ مفید مثل سيّد مرتضی و شيخ طوسي این توقیع را ذکر نکردند با اینکه سفارش امام عصر روحی فداه در توقیع دوم به تهیه نسخه ای بوده است (واجعل له نسخةً يَطّلع عليها من يسکن إلی أمانته)
👈 در نهایت این توقیع یک توصیه اخلاقی برای رشد و همدلی است نه یک دستور مولوی برای تمهید ظهور
👈 خود شیخ مفید رحمه الله علیه آن را نقل یا ادعا نکرده است و جای تعجب دارد شاگردان درجه اول او نیز بی خبر هستند با وجود اینکه یک فضیلت بزرگ است
👈حضرت در این توقیع وظایف فردی شیعیان را توصیه کردند تا مراتب کمال و قرب و معرفت به ایشان را واجد شوند نه اینکه تمهید یا سازماندهی باشد برای تحقق ظهور
👈 این توقیع با توقیع صادر شده در غیبت صغری به سفیر خودشان علی بن محمّد سمری در تعارض است که هرگونه تمهید را نفی می کند فرمودند:
فَقَد وَقَعَتِ الغَیبَهُ التامِّه فَلا ظُهورَ اِلّا بَعدَ اِذنِ اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ بَعدَ طِولِ وَ قَسَوِه القُلُوبِ و امتلاء الارض جوراً
همانا که غیبت کبری شروع شده است و خبری از ظهور نیست، مگر پس از اذن خدای متعال و بعد از گذشتن سال‌های طولانی و قساوت قلوب مردم و پرشدن زمین از ظلم و ستم
👈 آقای خویی رحمه الله علیه:
هذه التوقيعات لا يمكننا الجزم بصدورها من الناحية المقدسة فإن الشيخ المفيد قد تولد بعد الغيبة الكبرى بسبع أو تسع سنين و موصل التوقيع إلى الشيخ المفيد مجهول.
هب أن الشيخ المفيد جزم بقرائن، أن التوقيع صدر من الناحية المقدسة، و لكن كيف يمكننا الجزم بصدوره من تلك الناحية، على أن رواية الإحتجاج لهذين التوقيعين مرسلة، و الواسطة بين الطبرسي والشيخ المفيد مجهول.
(معجم رجال الحديث، ۲۲۰/۱۸ ذيل: محمّد بن محمّد بن النعمان)
مامعتقدیم این توقیع شریف یک متن اخلاقی و محترم نزد شیعیان و علماست ولی از آن برای بهره برداری سیاسی نمی‌توان استفاده کرد
BY شاگردان دکتر
Share with your friend now:
tgoop.com/shobahatadyan/9403