شاگردان دکتر

#عاشورا_روز_شادی_صوفیه

#ملای_رومی


لطفا تا آخر مطالعه شود..👇

مولوی در دفتر ششم مثنوی صفحه۹۴۸-۹۴۹ این شعر را می‌گوید:

روز عاشورا که می‌شود مردم شیعه حلب زن و مرد جمعیتی عظیم درست می‌کنند و برای خاندان اهل بیت از صبح تا شب عزاداری و ناله نوحه می کنند و آن ظلم‌هایی که یزید و شمر در حق اهل بیت کردند را بیان می‌کنند؛ در حدی که عزاداریشان تمام دشت و صحرا را هم پر می‌کند.
شاعر غریبه‌ای به شهر رسید و روز عاشورا و آن عزاداری ها را دید. در شهر در مورد عاشورا تحقیق کرد و پرسید:
این غم چیست که چنین ماتمی راه انداختید ؛ یک فرد بزرگی مرد اما این عزاداری کار انسان های خردمند نیست ؛ مگه چکاره بود؟! (با تمسخر می‌گوید) نام و کراماتش را بگویید که من مردی شاعرم و مرثیه سازم.

مردم حلب که از این توهین و تمسخر عصبانی شدند گفتند:
ای دیوانه تو دشمن شیعه هستی، روز عاشورا نمی‌دانی که چه روزی است ماتم و غمی جانسوزی دارد که از صد سال بالاتر است. نزد مومن مگر می‌شود این ماتم کوچک و خوار باشد؟ قدر عشق را فقط عاشق می‌داند. نزد مومن غم و عزای آن روح پاک (امام حسین علیه السلام) از صد طوفان نوح عظیم‌تر و بزرگ تر است.

شاعر آگاه (که خود مولوی است) با طعن و تمسخر پاسخ می‌دهد:

آری ولی یزید کجاست؟ این غم کی به این جا رسید؟ شما کورها آن بلا را ندیدید و شما کرها فقط حکایتش را شنیدید!!! شما خوابید!!! اکنون حالا که عزاداری می‌کنید بر خود عزادارای کنید ای مردم احمق که این حماقت بد مرگی است!!! امروز روح بزرگی (امام حسین) از زندان دنیا گریخت و به خدا رسید و چون ایشان بزرگ و سرور دین بودند امروز وقت شادی است نه عزا!!!
شما اگر ذره ای آگاهی داشتید امروز را جشن می‌گرفتید.
بروید بر دین و دل خرابتان گریه کنید…

خلاصه داستان : مولوی عاشورا را روز جشن و شادی می داند چون در این روز امام حسین به خدا رسید

👈روایاتی بر اندوهگین و محزون بودن ائمه علیهم السلام در شهادت اباعبدالله علیه السلام..

1️⃣-امام رضا علیه السلام فرمود: هر گاه ماه محرم فرا می‌رسید، پدرم (موسی بن جعفر علیه السلام) دیگر خندان دیده نمی‌شد و غم و افسردگی بر او غلبه می‌یافت تا آن که ده روز از محرم می‌گذشت، روز دهم محرم که می‌شد، آن روز، روز مصیبت و اندوه و گریه پدرم بود.

(امالی صدوق.ص۱۱۱)
‌‌‌‌
2️⃣-پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمودند: فاطمه جان! روز قیامت هر چشمی گریان است، مگر چشمی که در مصیبت و عزای حسین گریسته باشد، که آن چشم در قیامت خندان است و به نعمت های بهشتی مژده داده می‌شود.

(بحار الانوار، جلد ۴۴، صفحه ۲۹۳)

3️⃣-امام رضا علیه السلام فرمود: هر کس که عاشورا، روز مصیبت و اندوه و گریه‌اش باشد، خداوند روز قیامت را برای او روز شادی و سرور قرار می‌دهد.

(بحار الانوار، جلد ۴۴، صفحه ۲۸۴)

حال سخن اینجاست:کدام یک از ائمه علیهم السلام در سیره عملیه خود قایل به دو بعدی بودن روز عاشورا(شادی به خاطر وصول امام علیه السلام به حضرت حق و اندوهگین به خاطر شهادت آن حضرت)بوده اند!? وشیعیان را به آن سفارش کرده اند؟

منبع :
مثنوی مولوی به تصحیح رینولد آ نیکلسون


#محرم_صفر
#مولوی

www.tgoop.com/shobahatadyan/1946

3.73K viewsedited  Oct 8, 2017 at 10:56

#عاشورا_روز_شادی_صوفیه

#ملای_رومی


لطفا تا آخر مطالعه شود..👇

مولوی در دفتر ششم مثنوی صفحه۹۴۸-۹۴۹ این شعر را می‌گوید:

روز عاشورا که می‌شود مردم شیعه حلب زن و مرد جمعیتی عظیم درست می‌کنند و برای خاندان اهل بیت از صبح تا شب عزاداری و ناله نوحه می کنند و آن ظلم‌هایی که یزید و شمر در حق اهل بیت کردند را بیان می‌کنند؛ در حدی که عزاداریشان تمام دشت و صحرا را هم پر می‌کند.
شاعر غریبه‌ای به شهر رسید و روز عاشورا و آن عزاداری ها را دید. در شهر در مورد عاشورا تحقیق کرد و پرسید:
این غم چیست که چنین ماتمی راه انداختید ؛ یک فرد بزرگی مرد اما این عزاداری کار انسان های خردمند نیست ؛ مگه چکاره بود؟! (با تمسخر می‌گوید) نام و کراماتش را بگویید که من مردی شاعرم و مرثیه سازم.

مردم حلب که از این توهین و تمسخر عصبانی شدند گفتند:
ای دیوانه تو دشمن شیعه هستی، روز عاشورا نمی‌دانی که چه روزی است ماتم و غمی جانسوزی دارد که از صد سال بالاتر است. نزد مومن مگر می‌شود این ماتم کوچک و خوار باشد؟ قدر عشق را فقط عاشق می‌داند. نزد مومن غم و عزای آن روح پاک (امام حسین علیه السلام) از صد طوفان نوح عظیم‌تر و بزرگ تر است.

شاعر آگاه (که خود مولوی است) با طعن و تمسخر پاسخ می‌دهد:

آری ولی یزید کجاست؟ این غم کی به این جا رسید؟ شما کورها آن بلا را ندیدید و شما کرها فقط حکایتش را شنیدید!!! شما خوابید!!! اکنون حالا که عزاداری می‌کنید بر خود عزادارای کنید ای مردم احمق که این حماقت بد مرگی است!!! امروز روح بزرگی (امام حسین) از زندان دنیا گریخت و به خدا رسید و چون ایشان بزرگ و سرور دین بودند امروز وقت شادی است نه عزا!!!
شما اگر ذره ای آگاهی داشتید امروز را جشن می‌گرفتید.
بروید بر دین و دل خرابتان گریه کنید…

خلاصه داستان : مولوی عاشورا را روز جشن و شادی می داند چون در این روز امام حسین به خدا رسید

👈روایاتی بر اندوهگین و محزون بودن ائمه علیهم السلام در شهادت اباعبدالله علیه السلام..

1️⃣-امام رضا علیه السلام فرمود: هر گاه ماه محرم فرا می‌رسید، پدرم (موسی بن جعفر علیه السلام) دیگر خندان دیده نمی‌شد و غم و افسردگی بر او غلبه می‌یافت تا آن که ده روز از محرم می‌گذشت، روز دهم محرم که می‌شد، آن روز، روز مصیبت و اندوه و گریه پدرم بود.

(امالی صدوق.ص۱۱۱)
‌‌‌‌
2️⃣-پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمودند: فاطمه جان! روز قیامت هر چشمی گریان است، مگر چشمی که در مصیبت و عزای حسین گریسته باشد، که آن چشم در قیامت خندان است و به نعمت های بهشتی مژده داده می‌شود.

(بحار الانوار، جلد ۴۴، صفحه ۲۹۳)

3️⃣-امام رضا علیه السلام فرمود: هر کس که عاشورا، روز مصیبت و اندوه و گریه‌اش باشد، خداوند روز قیامت را برای او روز شادی و سرور قرار می‌دهد.

(بحار الانوار، جلد ۴۴، صفحه ۲۸۴)

حال سخن اینجاست:کدام یک از ائمه علیهم السلام در سیره عملیه خود قایل به دو بعدی بودن روز عاشورا(شادی به خاطر وصول امام علیه السلام به حضرت حق و اندوهگین به خاطر شهادت آن حضرت)بوده اند!? وشیعیان را به آن سفارش کرده اند؟

منبع :
مثنوی مولوی به تصحیح رینولد آ نیکلسون


#محرم_صفر
#مولوی

BY شاگردان دکتر