tgoop.com/shahyarran/47808
Last Update:
باز تولید ایده ارتجاعیِ چپ در قالبی تازه !!
سیاست، عرصه احتمالات است نه قطعیتها. با این گزاره، میتوان مبنا را بر خردگرایی گذاشت و احتمال خطا را تقلیل داد. گفتمان ملیگرایی عُقلایی و ایرانگرا، تنها گفتمان قابل اتکا و کمهزینه برای ایران است. گفتمانی که اولویتش ایران و شهروندان آن از هر قوم و مذهبی است.
برخلاف اسلامگرایان که منافع ملی را فدای ایدئولوژی امتگرایی میکنند و برخلاف چپگرایان سرگردان میان اهداف جهانوطنی، آرمانگرایی انتزاعی، همراه با وابستگی عاطفی به فلسطین و جنبشهای فراملی، ایرانگرایی؛ توسعه ایران و رفاه ایرانیان را بر هر ایده انتزاعی دیگری ارجح میداند.
تجربه تاریخی ایران پس از ۵۷، نشان داد که اعتماد به گفتمان چپ، با شعارهای عدالتطلبانه و عوامفریب، نتیجهای جز عقبماندگی اقتصادی، فروپاشی زیرساختها، انزوای بینالمللی و بحرانهای مزمن اجتماعی و سیاسی که امروز شاهدش هستیم نخواهد بود.
آنچه امروز به نام جمهوری اسلامی میشناسیم، در بسیاری از سطوح، تداوم همان رویکردهای چپگرایانه در قامت دینی است؛ رویکردی که عدالت را از دل نفی رفاه و توسعه و دشمنی با نظم جهانی سرمایهداری میجوید و روابطش با دنیای پیرامون برمبنای غربستیزی و انزوا قرار دارد.
اینجاست که باید هشدار داد: بازتولید گفتمان چپ در قالبی تازه، میتواند آنچه از ایرانِ پس از ۵۷ باقی مانده را نیز به شکلی غیرقابل بازگشت، به ورطهی نابودی کامل بکشاند. تجربه دههها ویرانی کافی نیست؟
به همین دلیل است که اکنون، بیش از هر زمان دیگر، در نقطهای حساس و تاریخی ایستادهایم؛ برههای که انتخاب عقلانی، نه احساسی، درباره سرنوشت سرزمینمان ایران، تعیینکننده خواهد بود.
ارنست گلنر در کتاب ملل و ناسیونالیسم، میگوید؛ مشروعیت سیاسی زمانی حاصل میشود که ساختار قدرت مبتنی بر فرهنگ و هویت ملی مشترک و معطوف به توسعهی همگانی باشد.
تنها گزینه پیشروی ایران، عبور از ایدئولوژیهای فرامرزی و تقویت گفتمانی است مبتنی بر رفاه، عزت و منافع ایرانیان.
✍️ مولود حاجی زاده - ساعت صفر
@shahyarran
BY 👑کانال شهیاران 👑

Share with your friend now:
tgoop.com/shahyarran/47808