tgoop.com/setayeshgarezibayee/2213
Last Update:
بله، چند پروژه نیمه‌کاره دارم که مشغول انجام آنها هستم و در موقع لازم حتما توضیح خواهم داد، اما یک پروژه خاص در این میان هست که به‌صورت جدی آن را از حدود یک سال پیش شروع کردم. البته اصل موضوع به سال ۱۳۹۶ برمی‌گردد؛ هنگامی که در جمعی دوستانه، دیداری با هنرمند گرامی آقای بیژن ارژن (شاعر) داشتم و ایشان موضوع مجموعه شعری را که بر‌اساس داستان شیرین و فرهاد نوشته بودند، مطرح کردند. این مجموعه قبلا به زبان کُردی چاپ شده است و در آن دیدار ایشان آن را به زبان فارسی و برای اولین بار در قالب رباعی کل داستان را روایت کردند. می‌دانیم که رباعی ترکیب‌های مختلفی دارد و قالب‌های وزنی آن گاهی پیچیده می‌شود، اما نکته حائز اهمیت، برداشت تازه‌ای از داستان خسرو و شیرین و داستان‌های مشابه بود که در اینجا محوریت اصلی داستان بر دوش شیرین بود و برای همین نام این مجموعه را «شیرین خواب» گذاشته‌اند. خاطرم هست در همان دیدار این موضوع آن‌قدر برایم جذابیت داشت که کل منظومه را که فکر می‌کنم بیش از 180 رباعی بود، برای من خواندند و متوجه شدم که داستان جنبه نمایشی بسیار خوبی دارد. با اینکه اشعار گاهی سخت بوده و با اوزان عروضی مختلف شکل گرفته بودند، اما به نظرم بسیار جنبه موسیقایی داشت. از طرفی هم شاید این موضوع در ذهنم آمد که اولین اپرایی که پدرم ساخته بود، اپرای «خسرو و شیرین» نام داشت که بر‌اساس داستان نظامی گنجوی نوشته شده بود و به نوعی همین داستان را با نگاه دیگری مطرح می‌کرد. اینک بعد از گذشت بیش از نیم‌قرن با روایتی نو و نگاهی متفاوت که از جانب ذهن و اندیشه کسی سرچشمه می‌گرفت که خود متعلق به آن منطقه است و در عین حال کاملا جنبه‌های اسطوره‌ای و افسانه‌ای داستان را با مستندات تاریخی مطابقت داده بود، بیان کرد. به هر جهت، در نهایت همکاری نوشتن یک اپرا روی این مجموعه اشعار به‌صورت رباعی آغاز شد و با حضور ایشان و آقای صادق نوری، متن اپرا در سه پرده نوشته شد. باید اشاره کنم که در روند ملودی‌نویسی این کار تصمیم گرفته شد در حد ممکن بر‌اساس موسیقی مقامی کُردی پیش بروم، ازاین‌رو همکاری و حضور آقای صادق نوری که شناخت زیادی بر ادبیات و موسیقی آن نواحی دارند، ضروری است.
علت تأخیر در به اتمام رساندن چنین پروژه متفاوتی چیست؟
به دلیل اتفاقات مختلف و به‌خصوص پروژه‌های نیمه‌کاره دیگری که داشتم نتوانستم تنها روی این کار متمرکز شوم. چنین مجموعه‌ای نیاز به تمرکز خاص دارد و کاری تمام‌وقت و طولانی است. در‌واقع حجم کار طوری است که نمی‌توان هم‌زمان با پروژه‌های دیگر آن را پیش برد و به ثمر رساند.
درباره آخرین کار منتشر‌شده قبل از «سایه‌روشن‌ها» هم توضیح مختصری بدهید.
«هفت آسمان» مجموعه‌ای بود برای پیانوی تک‌‌نواز که در دو قسمت در پاییز سال ۱۴۰۳ توسط یک شرکت بلژیکی به‌صورت دیجیتالی منتشر شد. چون تعداد قطعات زیاد بود (۱۹ قطعه)، ناشر پیشنهاد داد که در دو بخش منتشر شود که انتخاب درستی هم بود. بخش اول شامل قطعاتی بود که سال‌ها پیش نوشته بودم و در فرم‌ها و قالب‌های مشخص طراحی شده بودند؛ فرم‌هایی که در موسیقی کلاسیک بیشتر متداول هستند، مثل فرم‌های ساده دو‌‌بخشی، تم و واریاسیون والس، پرلود و سونات. بخش دوم شامل قطعاتی بود که فرم‌های آزادتر و پیچیده‌تری داشتند و از نظر اجرا هم تکنیک بالاتری را می‌طلبید. بیشتر این کارها مدت‌ها پیش به‌صورت کتاب توسط مؤسسه فرهنگی هنری ماهور با همین عنوان هفت آسمان منتشر شده بود، اما ضبط این کار به دلیل مشکلاتی مثل نبود پیانوی مناسب در استودیوها با تأخیر طولانی مواجه شد که در نهایت با همکاری و همت دو دوست هنرمند و پیانیست، آقایان وفا واقفی و کسری فریدی، در تهران، استانبول و تورنتو ضبط شد. سی‌دی این مجموعه نیز به‌صورت محدود چندی پیش توسط شرکت نغمه هزار‌دستان منتشر شد که به‌صورت فیزیکی هم برای علاقه‌مندان در دسترس است.
BY ستایشگر زیبایی؛ محمدرضا شفیعی‌کدکنی
Share with your friend now:
tgoop.com/setayeshgarezibayee/2213