ستایشگر زیبایی؛ محمدرضا شفیعی‌کدکنی

Forwarded from بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار

‍ ایران را چرا باید دوست داشت؟ (۱)

این ایّام بسیاری از اصول و نوامیس که در نظر مردم همواره مسلّم و مقدّس بود، از مسلّمیت و قدس افتاده است یا لااقل مثل سابق محلّ اتفاق نیست. برای بعضی در آن باب تردید و تشکیک حاصل شده و جماعتی مخالف و منکر آن گردیده‌اند. از جملۀ آن اصول، حبّ وطن و علاقۀ ملّیّت است که منکر آن شده و درصددند به احساسات بین‌المللی تبدیل نمایند. در نظر من، علاقۀ ملّیّت با احساسات بین‌المللی و وطن‌پرستی و با حبّ نوع بشر منافات ندارد و به‌آسانی جمع می‌شود.
اگر مهر من نسبت به وطن تنها از آن سبب باشد که خود از آن مرز و بوم هستم و بخواهم این عنوان را وسیلۀ مغایرت خویش و بیگانه قرار داده و از اختلاف و نفاق بین مردم برای خود استفاده کنم، این وطن‌پرستی نیست، خود‌پرستی است و مانند تعصّب دینی آن جماعت از ارباب ادیان که اختلاف دین و مذهب و نفاق بین مردم را وسیلۀ منافع و اعتبارات شخصی و فرقه‌ای قرار می‌دادند، مذموم است و باید مردود باشد.
ولیکن یک وطن‌پرستی بی‌غرضانه هم هست که هر فردی چون پروردۀ آب و خاکی است به واسطۀ نعمت‌ها و تمتّعاتی که از وطن و ابنای وطن دریافت کرده نسبت به آن‌ها در خود حق‌شناسی احساس می‌کند، چنان‌که فرزند نسبت به پدر و مادر مهر می‌ورزد. این حبّ وطن مستحسن است بلکه هر فردی به آن مکلّف می‌باشد، الّا اینکه می‌توان متذکّر شد که این وطن‌پرستی با حبّ کلّیۀ نوع بشر منافات ندارد و انسان همچنان‌که در درجۀ اوّل رهین منّت پدر و مادر و در درجۀ دوم مدیون ابناء وطن است، در درجۀ سوم ذمه‌اش مشغول کلّیۀ نوع بشر می‌باشد و همه را باید دوست بدارد و خیر و سعادت همه را باید بخواهد که خیر و سعادت خود او و قوم او هم در آن است. بعبارة اخری، این قسم وطن‌پرستی جزو تعاون و همبستگی کل نوع بشر است.

* نقل از یادنامۀ مدی (Modi) از پارسیان هند، چاپ بمبئی، ۱۹۳۰.

[سیاست‌نامۀ ذکاء‌الملک: مقاله‌ها، نامه‌ها و سخنرانی‌های سیاسی محمّدعلی فروغی، به‌کوشش ایرج افشار، هرمز همایون‌پور، تهران: انتشارات دکتر محمود افشار، چاپ دوم ۱۴۰۴، ص ۲۵۱]

بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار؛ تعمیم زبان فارسی، تحکیم وحدت ملّی و تمامیت ارضی

@AfsharFoundation

www.tgoop.com/setayeshgarezibayee/2191

117 views𝓢𝓮𝔂𝓮𝓭 𝓙𝓪𝓿𝓪𝓭 𝓜𝓲𝓻𝓱𝓪𝓼𝓱𝓮𝓶𝓲 _ [سید جواد میرهاشمی] _, Oct 7 at 08:26

‍ ایران را چرا باید دوست داشت؟ (۱)

این ایّام بسیاری از اصول و نوامیس که در نظر مردم همواره مسلّم و مقدّس بود، از مسلّمیت و قدس افتاده است یا لااقل مثل سابق محلّ اتفاق نیست. برای بعضی در آن باب تردید و تشکیک حاصل شده و جماعتی مخالف و منکر آن گردیده‌اند. از جملۀ آن اصول، حبّ وطن و علاقۀ ملّیّت است که منکر آن شده و درصددند به احساسات بین‌المللی تبدیل نمایند. در نظر من، علاقۀ ملّیّت با احساسات بین‌المللی و وطن‌پرستی و با حبّ نوع بشر منافات ندارد و به‌آسانی جمع می‌شود.
اگر مهر من نسبت به وطن تنها از آن سبب باشد که خود از آن مرز و بوم هستم و بخواهم این عنوان را وسیلۀ مغایرت خویش و بیگانه قرار داده و از اختلاف و نفاق بین مردم برای خود استفاده کنم، این وطن‌پرستی نیست، خود‌پرستی است و مانند تعصّب دینی آن جماعت از ارباب ادیان که اختلاف دین و مذهب و نفاق بین مردم را وسیلۀ منافع و اعتبارات شخصی و فرقه‌ای قرار می‌دادند، مذموم است و باید مردود باشد.
ولیکن یک وطن‌پرستی بی‌غرضانه هم هست که هر فردی چون پروردۀ آب و خاکی است به واسطۀ نعمت‌ها و تمتّعاتی که از وطن و ابنای وطن دریافت کرده نسبت به آن‌ها در خود حق‌شناسی احساس می‌کند، چنان‌که فرزند نسبت به پدر و مادر مهر می‌ورزد. این حبّ وطن مستحسن است بلکه هر فردی به آن مکلّف می‌باشد، الّا اینکه می‌توان متذکّر شد که این وطن‌پرستی با حبّ کلّیۀ نوع بشر منافات ندارد و انسان همچنان‌که در درجۀ اوّل رهین منّت پدر و مادر و در درجۀ دوم مدیون ابناء وطن است، در درجۀ سوم ذمه‌اش مشغول کلّیۀ نوع بشر می‌باشد و همه را باید دوست بدارد و خیر و سعادت همه را باید بخواهد که خیر و سعادت خود او و قوم او هم در آن است. بعبارة اخری، این قسم وطن‌پرستی جزو تعاون و همبستگی کل نوع بشر است.

* نقل از یادنامۀ مدی (Modi) از پارسیان هند، چاپ بمبئی، ۱۹۳۰.

[سیاست‌نامۀ ذکاء‌الملک: مقاله‌ها، نامه‌ها و سخنرانی‌های سیاسی محمّدعلی فروغی، به‌کوشش ایرج افشار، هرمز همایون‌پور، تهران: انتشارات دکتر محمود افشار، چاپ دوم ۱۴۰۴، ص ۲۵۱]

بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار؛ تعمیم زبان فارسی، تحکیم وحدت ملّی و تمامیت ارضی

@AfsharFoundation

BY ستایشگر زیبایی؛ محمدرضا شفیعی‌کدکنی