نشر سایه سخن

#دستنوشته_های_مدیر_سایه_سخن _۴۴

روان‌شناس؛ چراغی در مسیر تاریکی و رنج

✍ خیلی‌ها هنوز روان‌شناس را درست نمی‌شناسند.
گمان می‌کنند او فقط شنونده‌ای‌ست با کلمات آماده و نسخه‌ای تکراری.

اما روان‌شناس در هر جلسه، تمام جان و دلش را به کار می‌گیرد.
هر انسان، برای او جهانی تازه است؛
جهانی که باید بارها و بارها کشف شود، بی‌هیچ انفعال و تکرار.

🔸 در واقع مردم وقتی به روانشناس مراجعه می‌کنند، بیش از دانشِ صرف، به انسانیت، صداقت و مسئولیت‌پذیری او نیاز دارند.

📌 شاید بهتر باشد چند ویژگی ناب و برجسته‌ی یک روانشناس «مسئول و دلسوز» رو یادآوری کنم:

1⃣ امنیت‌بخشی و قضاوت‌نکردن
روانشناس خوب فضایی می‌سازد که مراجع احساس کند می‌تواند هر چیزی را بدون ترس از قضاوت بیان کند. این احساس امنیت و پذیرش بی‌قیدوشرط، یکی از ارزشمندترین سرمایه‌های درمان است.

2⃣ گوش‌دادن عمیق و همدلانه
نه فقط شنیدن کلمات، بلکه درک احساسات پشت آن‌ها. یک روانشناس کاربلد واقعا می‌شنود، به جای اینکه فقط منتظر پاسخ‌دادن باشد.

3⃣ صداقت همراه با مهربانی
روانشناس دلسوز حقیقت را می‌گوید، حتی اگر سخت باشد، اما این کار را با مهربانی و احترام انجام می‌دهد. او دل مراجع را نمی‌شکند، بلکه حقیقت را طوری بیان می‌کند که به رشد او کمک کند.

4⃣ مسئولیت‌پذیری در برابر رشد مراجع
یک روانشناس کار درست فقط شنونده منفعل نیست. او متعهد است مراجع را به خودارزیابی دعوت کند تا او خودش راهکارهای ساده و عملی پیشنهاد دهد و نهایتا پیگیر روند پیشرفت او باشد تا در جلسه بعدی به بررسی کارهای انجام شده و رشد مراجع بپردازند.

5⃣ حفظ مرزهای اخلاقی و حرفه‌ای
روانشناس خوب هیچ‌وقت از اعتماد مراجع سوءاستفاده نمی‌کند. چه در کلام، چه در عمل و چه در رابطه‌ی درمانی، به مرزهای اخلاقی پایبند است و همیشه مصلحت و کرامت مراجع را در اولویت قرار می‌دهد.

#اروین_یالوم می‌گوید:

"روان درمانی حرفه‌ای دشوار است، و درمانگر موفق باید توان تحمل تنهایی، اضطراب و ناامیدی اجتناب‌ناپذیر این کار را داشته باشد."

#دکتر_مارتین_سلیگمن بنیانگذار روانشناسی مثبت‌نگر  نیز یادآور می‌‌شود:
" بهترین درمانگران فقط به تعمیر زخم‌ها نمی‌پردازند؛
آن‌ها کمک می‌کنند انسان، نیرومندی و فضیلتش را بشناسد و بسازد"

به‌گفته پروفسور #استیون_هیز، لحظه‌ی عمیق درمان این‌گونه شکل می‌گیرد:
" اگر در آن انرژی درد فرو برویم، چیزی مهم و حقیقی می‌تواند اتفاق بیفتد."

او تاکید می‌کند که روانشناس باید همه چیزش را وارد معرکه کند:
"بزرگترین چیزی که باید با خود به کار بیاورد، تمام وجودش است..... روانشناس هرگز مراجع خود را رها نمی‌کند."

📌پس روان‌شناس بودن یعنی زخمی ماندن و هم‌زمان چراغی به دست گرفتن.

یعنی در مسیر پرسنگلاخ زندگی، راه را هموار کردن برای آدم‌هایی که در تاریکی‌اند.
و با این همه، فراموش نکنیم:

⚡️روان‌شناسان هم انسان‌اند—با نیاز، رنج و دلواپسی‌هایی که شاید هیچ‌کس نپرسد.
و اینجاست که از شما می‌پرسم:

آیا تا به حال فکر کرده‌ایم روان‌شناسان‌مان هم نیاز به پشتیبانی دارند؟

جامعه‌ ما چقدر این سرمایه‌های انسانی را قدر می‌داند؟

اگر روزی از فرط خستگی خاموش شوند، ما برای تسکین زخم‌هایمان به کجا می‌رویم؟

شاد و در لحظه باشید

ارادتمند
حسن ملکیان

🆔 @Sayehsokhan

❤20👍5👏3

www.tgoop.com/sayehsokhan/37562

1.07K viewsHassan Malekian, Aug 23 at 13:56

#دستنوشته_های_مدیر_سایه_سخن _۴۴

روان‌شناس؛ چراغی در مسیر تاریکی و رنج

✍ خیلی‌ها هنوز روان‌شناس را درست نمی‌شناسند.
گمان می‌کنند او فقط شنونده‌ای‌ست با کلمات آماده و نسخه‌ای تکراری.

اما روان‌شناس در هر جلسه، تمام جان و دلش را به کار می‌گیرد.
هر انسان، برای او جهانی تازه است؛
جهانی که باید بارها و بارها کشف شود، بی‌هیچ انفعال و تکرار.

🔸 در واقع مردم وقتی به روانشناس مراجعه می‌کنند، بیش از دانشِ صرف، به انسانیت، صداقت و مسئولیت‌پذیری او نیاز دارند.

📌 شاید بهتر باشد چند ویژگی ناب و برجسته‌ی یک روانشناس «مسئول و دلسوز» رو یادآوری کنم:

1⃣ امنیت‌بخشی و قضاوت‌نکردن
روانشناس خوب فضایی می‌سازد که مراجع احساس کند می‌تواند هر چیزی را بدون ترس از قضاوت بیان کند. این احساس امنیت و پذیرش بی‌قیدوشرط، یکی از ارزشمندترین سرمایه‌های درمان است.

2⃣ گوش‌دادن عمیق و همدلانه
نه فقط شنیدن کلمات، بلکه درک احساسات پشت آن‌ها. یک روانشناس کاربلد واقعا می‌شنود، به جای اینکه فقط منتظر پاسخ‌دادن باشد.

3⃣ صداقت همراه با مهربانی
روانشناس دلسوز حقیقت را می‌گوید، حتی اگر سخت باشد، اما این کار را با مهربانی و احترام انجام می‌دهد. او دل مراجع را نمی‌شکند، بلکه حقیقت را طوری بیان می‌کند که به رشد او کمک کند.

4⃣ مسئولیت‌پذیری در برابر رشد مراجع
یک روانشناس کار درست فقط شنونده منفعل نیست. او متعهد است مراجع را به خودارزیابی دعوت کند تا او خودش راهکارهای ساده و عملی پیشنهاد دهد و نهایتا پیگیر روند پیشرفت او باشد تا در جلسه بعدی به بررسی کارهای انجام شده و رشد مراجع بپردازند.

5⃣ حفظ مرزهای اخلاقی و حرفه‌ای
روانشناس خوب هیچ‌وقت از اعتماد مراجع سوءاستفاده نمی‌کند. چه در کلام، چه در عمل و چه در رابطه‌ی درمانی، به مرزهای اخلاقی پایبند است و همیشه مصلحت و کرامت مراجع را در اولویت قرار می‌دهد.

#اروین_یالوم می‌گوید:

"روان درمانی حرفه‌ای دشوار است، و درمانگر موفق باید توان تحمل تنهایی، اضطراب و ناامیدی اجتناب‌ناپذیر این کار را داشته باشد."

#دکتر_مارتین_سلیگمن بنیانگذار روانشناسی مثبت‌نگر  نیز یادآور می‌‌شود:
" بهترین درمانگران فقط به تعمیر زخم‌ها نمی‌پردازند؛
آن‌ها کمک می‌کنند انسان، نیرومندی و فضیلتش را بشناسد و بسازد"

به‌گفته پروفسور #استیون_هیز، لحظه‌ی عمیق درمان این‌گونه شکل می‌گیرد:
" اگر در آن انرژی درد فرو برویم، چیزی مهم و حقیقی می‌تواند اتفاق بیفتد."

او تاکید می‌کند که روانشناس باید همه چیزش را وارد معرکه کند:
"بزرگترین چیزی که باید با خود به کار بیاورد، تمام وجودش است..... روانشناس هرگز مراجع خود را رها نمی‌کند."

📌پس روان‌شناس بودن یعنی زخمی ماندن و هم‌زمان چراغی به دست گرفتن.

یعنی در مسیر پرسنگلاخ زندگی، راه را هموار کردن برای آدم‌هایی که در تاریکی‌اند.
و با این همه، فراموش نکنیم:

⚡️روان‌شناسان هم انسان‌اند—با نیاز، رنج و دلواپسی‌هایی که شاید هیچ‌کس نپرسد.
و اینجاست که از شما می‌پرسم:

آیا تا به حال فکر کرده‌ایم روان‌شناسان‌مان هم نیاز به پشتیبانی دارند؟

جامعه‌ ما چقدر این سرمایه‌های انسانی را قدر می‌داند؟

اگر روزی از فرط خستگی خاموش شوند، ما برای تسکین زخم‌هایمان به کجا می‌رویم؟

شاد و در لحظه باشید

ارادتمند
حسن ملکیان

🆔 @Sayehsokhan

BY نشر سایه سخن