کتاب صحیح البخاری

كتاب علم
باب (36): خداوند می‌فرمايد: ﴿وَمَآ أُوتِيتُم مِّنَ ٱلۡعِلۡمِ إِلَّا قَلِيلٗا﴾ [الإسراء: 85]. (از علم و دانش فقط مقدار اندكي به شما داده شده است)

104- «عَنْ عَبْدِ اللَّهِ رَضِیَ اَللهُ عَن‍‍‍‍ْهُ قَالَ: بَيْنَا أَنَا أَمْشِي مَعَ النَّبِيِّ ﷺ فِي خَرِبِ الْمَدِينَةِ وَهُوَ يَتَوَكَّأُ عَلَى عَسِيبٍ مَعَهُ، فَمَرَّ بِنَفَرٍ مِنَ الْيَهُودِ، فَقَالَ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ: سَلُوهُ عَنِ الرُّوحِ، وَقَالَ بَعْضُهُمْ: لا تَسْأَلُوهُ لا يَجِيءُ فِيهِ بِشَيْءٍ تَكْرَهُونَهُ، فَقَالَ بَعْضُهُمْ: لَنَسْأَلَنَّهُ، فَقَامَ رَجُلٌ مِنْهُمْ فَقَالَ: يَا أَبَا الْقَاسِمِ، مَا الرُّوحُ؟ فَسَكَتَ، فَقُلْتُ: إِنَّهُ يُوحَى إِلَيْهِ، فَقُمْتُ، فَلَمَّا انْجَلَى عَنْهُ، قَالَ: ﴿وَيَسۡ‍َٔلُونَكَ عَنِ ٱلرُّوحِۖ قُلِ ٱلرُّوحُ مِنۡ أَمۡرِ رَبِّي وَمَآ أُوتِيتُم مِّنَ ٱلۡعِلۡمِ إِلَّا قَلِيلٗا ٨٥﴾ [الإسراء: 85].

ترجمه: «عبد الله بن مسعود رَضِیَ اَللهُ عَن‍‍‍‍ْهُ می‌گوید: من همراه پیامبرخدا ﷺ در خرابه‌های مدینه میرفتم و آنحضرت ﷺ چوب درخت خرمایی در دست داشت كه بر آن تكیه می‌زد. از قضا چند نفر یهودی از آنجا می‌گذشتند. برخی از آنان به برخی دیگر گفتند: از او (محمد) درباره روح بپرسید. برخی دیگر گفتند: سؤال نكنید، زیرا ممكن است در جواب چیزی بگوید كه برای شما خوش آیند نباشد. بعضی گفتند: سؤال می‌كنیم.
در نتیجه، یكی از آنها ایستاد و گفت: ای ابوالقاسم! روح چیست؟ رسول الله ﷺ ساكت ماند. (راوی میگوید): من به خود گفتم اكنون وحی بر آنحضرت ﷺ نازل می‌شود. پس بر خاستم. وقتی كه آن حالت از رسول الله ﷺ بر طرف شد، این آیه را تلاوت فرمود: (از تو درباره روح میپرسند، بگو: روح چیزی است كه تنها پروردگارم از آن آگاه است، و به شما فقط اندكی از علم و دانش، داده شده است)».


@sahyh_albukhariy1

❤1

www.tgoop.com/sahyh_albukhariy1/857

66 viewsApr 30, 2024 at 09:26

كتاب علم
باب (36): خداوند می‌فرمايد: ﴿وَمَآ أُوتِيتُم مِّنَ ٱلۡعِلۡمِ إِلَّا قَلِيلٗا﴾ [الإسراء: 85]. (از علم و دانش فقط مقدار اندكي به شما داده شده است)

104- «عَنْ عَبْدِ اللَّهِ رَضِیَ اَللهُ عَن‍‍‍‍ْهُ قَالَ: بَيْنَا أَنَا أَمْشِي مَعَ النَّبِيِّ ﷺ فِي خَرِبِ الْمَدِينَةِ وَهُوَ يَتَوَكَّأُ عَلَى عَسِيبٍ مَعَهُ، فَمَرَّ بِنَفَرٍ مِنَ الْيَهُودِ، فَقَالَ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ: سَلُوهُ عَنِ الرُّوحِ، وَقَالَ بَعْضُهُمْ: لا تَسْأَلُوهُ لا يَجِيءُ فِيهِ بِشَيْءٍ تَكْرَهُونَهُ، فَقَالَ بَعْضُهُمْ: لَنَسْأَلَنَّهُ، فَقَامَ رَجُلٌ مِنْهُمْ فَقَالَ: يَا أَبَا الْقَاسِمِ، مَا الرُّوحُ؟ فَسَكَتَ، فَقُلْتُ: إِنَّهُ يُوحَى إِلَيْهِ، فَقُمْتُ، فَلَمَّا انْجَلَى عَنْهُ، قَالَ: ﴿وَيَسۡ‍َٔلُونَكَ عَنِ ٱلرُّوحِۖ قُلِ ٱلرُّوحُ مِنۡ أَمۡرِ رَبِّي وَمَآ أُوتِيتُم مِّنَ ٱلۡعِلۡمِ إِلَّا قَلِيلٗا ٨٥﴾ [الإسراء: 85].

ترجمه: «عبد الله بن مسعود رَضِیَ اَللهُ عَن‍‍‍‍ْهُ می‌گوید: من همراه پیامبرخدا ﷺ در خرابه‌های مدینه میرفتم و آنحضرت ﷺ چوب درخت خرمایی در دست داشت كه بر آن تكیه می‌زد. از قضا چند نفر یهودی از آنجا می‌گذشتند. برخی از آنان به برخی دیگر گفتند: از او (محمد) درباره روح بپرسید. برخی دیگر گفتند: سؤال نكنید، زیرا ممكن است در جواب چیزی بگوید كه برای شما خوش آیند نباشد. بعضی گفتند: سؤال می‌كنیم.
در نتیجه، یكی از آنها ایستاد و گفت: ای ابوالقاسم! روح چیست؟ رسول الله ﷺ ساكت ماند. (راوی میگوید): من به خود گفتم اكنون وحی بر آنحضرت ﷺ نازل می‌شود. پس بر خاستم. وقتی كه آن حالت از رسول الله ﷺ بر طرف شد، این آیه را تلاوت فرمود: (از تو درباره روح میپرسند، بگو: روح چیزی است كه تنها پروردگارم از آن آگاه است، و به شما فقط اندكی از علم و دانش، داده شده است)».


@sahyh_albukhariy1

BY کتاب صحیح البخاری