tgoop.com/sahyh_albukhariy1/827
Last Update:
كتاب علم
باب (19): اظهار خشم و ناراحتي هنگام تعليم بسبب مشاهدۀ چيز ناخوشايند
79- «عَنْ أَبِي مَسْعُودٍ الأَنْصَارِيِّ رَضِیَ اَللهُ عَنْهُ قَالَ: قَالَ رَجُلٌ: يَا رَسُولَ اللَّهِ، لا أَكَادُ أُدْرِكُ الصَّلاةَ مِمَّا يُطَوِّلُ بِنَا فُلانٌ، فَمَا رَأَيْتُ النَّبِيَّ ﷺ فِي مَوْعِظَةٍ أَشَدَّ غَضَبًا مِنْ يَوْمِئِذٍ، فَقَالَ: «أَيُّهَا النَّاسُ، إِنَّكُمْ مُنَفِّرُونَ، فَمَنْ صَلَّى بِالنَّاسِ فَلْيُخَفِّفْ، فَإِنَّ فِيهِمُ الْمَرِيضَ وَالضَّعِيفَ وَذَا الْحَاجَةِ»». (بخارى:90)
ترجمه: «از ابو مسعود انصاری رَضِیَ اَللهُ عَنْهُ روایت است كه: شخصی گفت: ای رسول خدا! چون فلان (امام) نمازش را بسیار طولانی میكند، ممكن است نماز جماعت را ترک كنم. ابومسعود رَضِیَ اَللهُ عَنْهُ میگوید: رسول الله ﷺ را در خطابه آنروز چنان خشمگین دیدم كه قبلاً او را به آن حال ندیده بودم. آنحضرت ﷺ فرمود: «شما، مردم را از دین متنفر میكنید. آگاه باشید، هر كس كه امامت نماز را به عهده دارد، آنرا كوتاه بگیرد و طولانی نكند. زیرا در میان نماز گزاران، افراد بیمار، ضعیف و كسانی كه كار فوری دارند، وجود دارد»».
@sahyh_albukhariy1
BY کتاب صحیح البخاری
Share with your friend now:
tgoop.com/sahyh_albukhariy1/827