کتاب صحیح البخاری

غزوات پيامبر اكرم ﷺ
باب (12): اين گفتۀ خداوند متعال كه مي‌فرمايد: چيزي از كار (بندگان) در دست تو نيست. خداوند يا توبۀ آنها را مي‌پذيرد و يا آنان را عذاب مي‌دهد چراكه آنان، ستمگرند

1603- «عَنِ ابنِ عُمَرَ رَضِیَ اَللهُ عَن‍‍‍‍ْهُمَا : أَنَّهُ سَمِعَ رسول الله ﷺ إِذَا رَفَعَ رَأْسَهُ مِنَ الرُّكُوعِ مِنَ الرَّكْعَةِ الآخِرَةِ مِنَ الْفَجْرِ يَقُولُ: «اللَّهُمَّ الْعَنْ فُلانًا وَفُلانًا وَفُلانًا» بَعْدَ مَا يَقُولُ: «سَمِعَ اللَّهُ لِمَنْ حَمِدَهُ، رَبَّنَا وَلَكَ الْحَمْدُ». فَأَنْزَلَ اللَّهُ: ﴿لَيۡسَ لَكَ مِنَ ٱلۡأَمۡرِ شَيۡءٌ أَوۡ يَتُوبَ عَلَيۡهِمۡ أَوۡ يُعَذِّبَهُمۡ فَإِنَّهُمۡ ظَٰلِمُونَ ١٢٨﴾ [آل‌عمران: 128]». (بخارى: 4070)

ترجمه: «ابن عمر رَضِیَ اَللهُ عَن‍‍‍‍ْهُمَا می‌گوید: شنیدم كه رسول الله ﷺ هنگام بلند كردن سرش از ركوع ركعت دوم نماز فجر، بعد از گفتن سمع الله لمن حمده، ربنا لک الحمد، می‌فرمود: «خدایا! فلانی، فلانی و فلانی را لعنت كن». آنگاه، خداوند این آیه را نازل فرمود: : ﴿لَيۡسَ لَكَ مِنَ ٱلۡأَمۡرِ شَيۡءٌ أَوۡ يَتُوبَ عَلَيۡهِمۡ أَوۡ يُعَذِّبَهُمۡ فَإِنَّهُمۡ ظَٰلِمُونَ ١٢٨﴾ [آل‌عمران: 128]یعنی ای پیامبر! چیزی از كار (بندگان) در دست تو نیست. خداوند یا توبه آنان را می‌پذیرد و یا آنها را عذاب می‌دهد چرا كه آنان ستمگرند».


کپی حدیث شریف بدون آیدی کانال حرامه❌❌❌
@sahyh_albukhariy1

www.tgoop.com/sahyh_albukhariy1/2838

24 viewsedited  Feb 3 at 18:50

غزوات پيامبر اكرم ﷺ
باب (12): اين گفتۀ خداوند متعال كه مي‌فرمايد: چيزي از كار (بندگان) در دست تو نيست. خداوند يا توبۀ آنها را مي‌پذيرد و يا آنان را عذاب مي‌دهد چراكه آنان، ستمگرند

1603- «عَنِ ابنِ عُمَرَ رَضِیَ اَللهُ عَن‍‍‍‍ْهُمَا : أَنَّهُ سَمِعَ رسول الله ﷺ إِذَا رَفَعَ رَأْسَهُ مِنَ الرُّكُوعِ مِنَ الرَّكْعَةِ الآخِرَةِ مِنَ الْفَجْرِ يَقُولُ: «اللَّهُمَّ الْعَنْ فُلانًا وَفُلانًا وَفُلانًا» بَعْدَ مَا يَقُولُ: «سَمِعَ اللَّهُ لِمَنْ حَمِدَهُ، رَبَّنَا وَلَكَ الْحَمْدُ». فَأَنْزَلَ اللَّهُ: ﴿لَيۡسَ لَكَ مِنَ ٱلۡأَمۡرِ شَيۡءٌ أَوۡ يَتُوبَ عَلَيۡهِمۡ أَوۡ يُعَذِّبَهُمۡ فَإِنَّهُمۡ ظَٰلِمُونَ ١٢٨﴾ [آل‌عمران: 128]». (بخارى: 4070)

ترجمه: «ابن عمر رَضِیَ اَللهُ عَن‍‍‍‍ْهُمَا می‌گوید: شنیدم كه رسول الله ﷺ هنگام بلند كردن سرش از ركوع ركعت دوم نماز فجر، بعد از گفتن سمع الله لمن حمده، ربنا لک الحمد، می‌فرمود: «خدایا! فلانی، فلانی و فلانی را لعنت كن». آنگاه، خداوند این آیه را نازل فرمود: : ﴿لَيۡسَ لَكَ مِنَ ٱلۡأَمۡرِ شَيۡءٌ أَوۡ يَتُوبَ عَلَيۡهِمۡ أَوۡ يُعَذِّبَهُمۡ فَإِنَّهُمۡ ظَٰلِمُونَ ١٢٨﴾ [آل‌عمران: 128]یعنی ای پیامبر! چیزی از كار (بندگان) در دست تو نیست. خداوند یا توبه آنان را می‌پذیرد و یا آنها را عذاب می‌دهد چرا كه آنان ستمگرند».


کپی حدیث شریف بدون آیدی کانال حرامه❌❌❌
@sahyh_albukhariy1

BY کتاب صحیح البخاری