کتاب صحیح البخاری

غزوات پيامبر اكرم ﷺ
باب (6)

1587- «عَنِ الزُّبَيْرِ رَضِیَ اَللهُ عَن‍‍‍‍ْهُ أَنَّهُ قَالَ: لَقِيتُ يَوْمَ بَدْرٍ عُبَيْدَةَ ابْنَ سَعِيدِ بْنِ الْعَاصِ وَهُوَ مُدَجَّجٌ لا يُرَى مِنْهُ إِلاَّ عَيْنَاهُ وَهُوَ يُكْنَى أَبُو ذَاتِ الْكَرِشِ، فَقَالَ: أَنَا أَبُو ذَاتِ الْكَرِشِ. فَحَمَلْتُ عَلَيْهِ بِالْعَنَزَةِ فَطَعَنْتُهُ فِي عَيْنِهِ فَمَاتَ. قَالَ: لَقَدْ وَضَعْتُ رِجْلِي عَلَيْهِ ثُمَّ تَمَطَّأْتُ، فَكَانَ الْجَهْدَ أَنْ نَزَعْتُهَا وَقَدِ انْثَنَى طَرَفَاهَا،قَالَ عُرْوَةُ: فَسَأَلَهُ إِيَّاهَا رسول الله ﷺ فَأَعْطَاهُ، فَلَمَّا قُبِضَ رسول الله ﷺ أَخَذَهَا، ثُمَّ طَلَبَهَا أَبُو بَكْرٍ فَأَعْطَاهُ، فَلَمَّا قُبِضَ أَبُو بَكْرٍ سَأَلَهَا إِيَّاهُ عُمَرُ، فَأَعْطَاهُ إِيَّاهَا، فَلَمَّا قُبِضَ عُمَرُ أَخَذَهَا، ثُمَّ طَلَبَهَا عُثْمَانُ مِنْهُ، فَأَعْطَاهُ إِيَّاهَا، فَلَمَّا قُتِلَ عُثْمَانُ وَقَعَتْ عِنْدَ آلِ عَلِيٍّ، فَطَلَبَهَا عَبْدُاللَّهِ بْنُ الزُّبَيْرِ، فَكَانَتْ عِنْدَهُ حَتَّى قُتِلَ». (بخارى: 3998)

ترجمه: «زبیر رَضِیَ اَللهُ عَن‍‍‍‍ْهُ می‌گوید: روز جنگ بدر، عبیده بن سعید بن عاص را دیدم كه سراپا مسلح بود و فقط چشمهایش دیده می‌شد. او كه ابوذات الكرش نامیده می‌شد، فریاد زد: من ابوذات الكرش هستم. من با نیزه به او حمله كردم و آنرا در چشم‌اش فرو بردم و او را كشتم. سپس پایم را رویش گذاشتم و نیزه را كشیدم و به سختی آنرا بیرون آوردم و دیدم كه دو طرف‌اش كج شده است.
عروه كه یكی از راویان است، می‌گوید: رسول خدا ﷺ آن نیزه را از زبیر خواست. او نیز آنرا تقدیم كرد. پس از درگذشت رسول اكرم ﷺ آنرا پس گرفت. سپس ابوبكر آنرا از او طلب كرد. او آنرا به ابوبكر داد. پس از درگذشت ابوبكر، آنرا پس گرفت. آنگاه عمر آنرا از او خواست. پس آنرا به عمر داد. و بعد از درگذشت عمر، آنرا پس گرفت. سپس عثمان آنرا خواست. پس آنرا به عثمان داد. بعد از كشته شدن عثمان، بدست آل علی افتاد. سرانجام، عبد الله بن زیبر آنرا طلب كرد. و تا هنگامی كه كشته شد، آن نیزه، نزد او بود».




کپی حدیث شریف بدون آیدی کانال حرامه❌❌❌
@sahyh_albukhariy1

www.tgoop.com/sahyh_albukhariy1/2819

101 viewsedited  Feb 3 at 18:36

غزوات پيامبر اكرم ﷺ
باب (6)

1587- «عَنِ الزُّبَيْرِ رَضِیَ اَللهُ عَن‍‍‍‍ْهُ أَنَّهُ قَالَ: لَقِيتُ يَوْمَ بَدْرٍ عُبَيْدَةَ ابْنَ سَعِيدِ بْنِ الْعَاصِ وَهُوَ مُدَجَّجٌ لا يُرَى مِنْهُ إِلاَّ عَيْنَاهُ وَهُوَ يُكْنَى أَبُو ذَاتِ الْكَرِشِ، فَقَالَ: أَنَا أَبُو ذَاتِ الْكَرِشِ. فَحَمَلْتُ عَلَيْهِ بِالْعَنَزَةِ فَطَعَنْتُهُ فِي عَيْنِهِ فَمَاتَ. قَالَ: لَقَدْ وَضَعْتُ رِجْلِي عَلَيْهِ ثُمَّ تَمَطَّأْتُ، فَكَانَ الْجَهْدَ أَنْ نَزَعْتُهَا وَقَدِ انْثَنَى طَرَفَاهَا،قَالَ عُرْوَةُ: فَسَأَلَهُ إِيَّاهَا رسول الله ﷺ فَأَعْطَاهُ، فَلَمَّا قُبِضَ رسول الله ﷺ أَخَذَهَا، ثُمَّ طَلَبَهَا أَبُو بَكْرٍ فَأَعْطَاهُ، فَلَمَّا قُبِضَ أَبُو بَكْرٍ سَأَلَهَا إِيَّاهُ عُمَرُ، فَأَعْطَاهُ إِيَّاهَا، فَلَمَّا قُبِضَ عُمَرُ أَخَذَهَا، ثُمَّ طَلَبَهَا عُثْمَانُ مِنْهُ، فَأَعْطَاهُ إِيَّاهَا، فَلَمَّا قُتِلَ عُثْمَانُ وَقَعَتْ عِنْدَ آلِ عَلِيٍّ، فَطَلَبَهَا عَبْدُاللَّهِ بْنُ الزُّبَيْرِ، فَكَانَتْ عِنْدَهُ حَتَّى قُتِلَ». (بخارى: 3998)

ترجمه: «زبیر رَضِیَ اَللهُ عَن‍‍‍‍ْهُ می‌گوید: روز جنگ بدر، عبیده بن سعید بن عاص را دیدم كه سراپا مسلح بود و فقط چشمهایش دیده می‌شد. او كه ابوذات الكرش نامیده می‌شد، فریاد زد: من ابوذات الكرش هستم. من با نیزه به او حمله كردم و آنرا در چشم‌اش فرو بردم و او را كشتم. سپس پایم را رویش گذاشتم و نیزه را كشیدم و به سختی آنرا بیرون آوردم و دیدم كه دو طرف‌اش كج شده است.
عروه كه یكی از راویان است، می‌گوید: رسول خدا ﷺ آن نیزه را از زبیر خواست. او نیز آنرا تقدیم كرد. پس از درگذشت رسول اكرم ﷺ آنرا پس گرفت. سپس ابوبكر آنرا از او طلب كرد. او آنرا به ابوبكر داد. پس از درگذشت ابوبكر، آنرا پس گرفت. آنگاه عمر آنرا از او خواست. پس آنرا به عمر داد. و بعد از درگذشت عمر، آنرا پس گرفت. سپس عثمان آنرا خواست. پس آنرا به عثمان داد. بعد از كشته شدن عثمان، بدست آل علی افتاد. سرانجام، عبد الله بن زیبر آنرا طلب كرد. و تا هنگامی كه كشته شد، آن نیزه، نزد او بود».




کپی حدیث شریف بدون آیدی کانال حرامه❌❌❌
@sahyh_albukhariy1

BY کتاب صحیح البخاری