کتاب صحیح البخاری

كتاب جهاد
باب (52): امام و رهبر، پيروانش را به كاري امر نمايدكه توانايي آنرا داشته باشند

1263- «عَنْ عبد الله رَضِیَ اَللهُ عَن‍‍‍‍ْهُ قَالَ: لَقَدْ أَتَانِي الْيَوْمَ رَجُلٌ فَسَأَلَنِي عَنْ أَمْرٍ مَا دَرَيْتُ مَا أَرُدُّ عَلَيْهِ، فَقَالَ: أَرَأَيْتَ رَجُلاً مُؤْدِيًا نَشِيطًا يَخْرُجُ مَعَ أُمَرَائِنَا فِي الْمَغَازِي فَيَعْزِمُ عَلَيْنَا فِي أَشْيَاءَ لا نُحْصِيهَا؟ فَقُلْتُ لَهُ: وَاللَّهِ مَا أَدْرِي مَا أَقُولُ لَكَ إِلا أَنَّا كُنَّا مَعَ النَّبِيِّ ﷺ فَعَسَى أَنْ لا يَعْزِمَ عَلَيْنَا فِي أَمْرٍ إِلا مَرَّةً حَتَّى نَفْعَلَهُ، وَإِنَّ أَحَدَكُمْ لَنْ يَزَالَ بِخَيْرٍ مَا اتَّقَى اللَّهَ وَإِذَا شَكَّ فِي نَفْسِهِ شَيْءٌ سَأَلَ رَجُلاً فَشَفَاهُ مِنْهُ، وَأَوْشَكَ أَنْ لا تَجِدُوهُ، وَالَّذِي لا إِلَهَ إِلا هُوَ، مَا أَذْكُرُ مَا غَبَرَ مِنَ الدُّنْيَا إِلا كَالثَّغْبِ شُرِبَ صَفْوُهُ وَبَقِيَ كَدَرُهُ». (بخارى: 2964)

ترجمه: «عبد الله بن مسعود رَضِیَ اَللهُ عَن‍‍‍‍ْهُ می‌گوید: امروز، مردی نزد من آمد و از من مسئله‌ای پرسید كه ندانستم. پس گفت: نظر شما درباره مردی كه سراپا مسلح و بسیار با نشاط است و با امیران ما در جنگها شركت می‌كند. و امیر، ما را وادار به انجام كارهایی می‌كند كه نمی‌توانیم آنها را انجام دهیم، چیست؟ گفتم: به خدا سوگند، نمی‌دانم چه پاسخی به تو بدهم. فقط می‌توانم بگویم هنگامی كه ما همراه نبی اكرم ﷺ بودیم، آنحضرت ﷺ برای انجام كارها، فقط یک بار به ما دستور می‌داد و ما آن را انجام می‌دادیم. همانا هر یک از شما تا زمانی در خیر و عافیت بسر می‌برد كه از خدا بترسد. و هرگاه در مورد امری، دچار شک و تردید شد، از كسی بپرسد تا تردیدش، بر طرف گردد. شاید چنین شخصی (كه به سؤال شما پاسخ بدهد) پیدا نشود. سوگند به ذاتی كه هیچ معبودی جز او وجود ندارد، در مورد دنیا می‌توانم بگویم كه مثال آن، مانند بركه‌ای است كه آب زلال آن نوشیده شده و آب آلوده‌اش، باقی مانده است».


کپی حدیث شریف بدون آیدی کانال حرامه❌❌❌
@sahyh_albukhariy1

❤1

www.tgoop.com/sahyh_albukhariy1/2435

29 viewsJan 29 at 07:30

كتاب جهاد
باب (52): امام و رهبر، پيروانش را به كاري امر نمايدكه توانايي آنرا داشته باشند

1263- «عَنْ عبد الله رَضِیَ اَللهُ عَن‍‍‍‍ْهُ قَالَ: لَقَدْ أَتَانِي الْيَوْمَ رَجُلٌ فَسَأَلَنِي عَنْ أَمْرٍ مَا دَرَيْتُ مَا أَرُدُّ عَلَيْهِ، فَقَالَ: أَرَأَيْتَ رَجُلاً مُؤْدِيًا نَشِيطًا يَخْرُجُ مَعَ أُمَرَائِنَا فِي الْمَغَازِي فَيَعْزِمُ عَلَيْنَا فِي أَشْيَاءَ لا نُحْصِيهَا؟ فَقُلْتُ لَهُ: وَاللَّهِ مَا أَدْرِي مَا أَقُولُ لَكَ إِلا أَنَّا كُنَّا مَعَ النَّبِيِّ ﷺ فَعَسَى أَنْ لا يَعْزِمَ عَلَيْنَا فِي أَمْرٍ إِلا مَرَّةً حَتَّى نَفْعَلَهُ، وَإِنَّ أَحَدَكُمْ لَنْ يَزَالَ بِخَيْرٍ مَا اتَّقَى اللَّهَ وَإِذَا شَكَّ فِي نَفْسِهِ شَيْءٌ سَأَلَ رَجُلاً فَشَفَاهُ مِنْهُ، وَأَوْشَكَ أَنْ لا تَجِدُوهُ، وَالَّذِي لا إِلَهَ إِلا هُوَ، مَا أَذْكُرُ مَا غَبَرَ مِنَ الدُّنْيَا إِلا كَالثَّغْبِ شُرِبَ صَفْوُهُ وَبَقِيَ كَدَرُهُ». (بخارى: 2964)

ترجمه: «عبد الله بن مسعود رَضِیَ اَللهُ عَن‍‍‍‍ْهُ می‌گوید: امروز، مردی نزد من آمد و از من مسئله‌ای پرسید كه ندانستم. پس گفت: نظر شما درباره مردی كه سراپا مسلح و بسیار با نشاط است و با امیران ما در جنگها شركت می‌كند. و امیر، ما را وادار به انجام كارهایی می‌كند كه نمی‌توانیم آنها را انجام دهیم، چیست؟ گفتم: به خدا سوگند، نمی‌دانم چه پاسخی به تو بدهم. فقط می‌توانم بگویم هنگامی كه ما همراه نبی اكرم ﷺ بودیم، آنحضرت ﷺ برای انجام كارها، فقط یک بار به ما دستور می‌داد و ما آن را انجام می‌دادیم. همانا هر یک از شما تا زمانی در خیر و عافیت بسر می‌برد كه از خدا بترسد. و هرگاه در مورد امری، دچار شک و تردید شد، از كسی بپرسد تا تردیدش، بر طرف گردد. شاید چنین شخصی (كه به سؤال شما پاسخ بدهد) پیدا نشود. سوگند به ذاتی كه هیچ معبودی جز او وجود ندارد، در مورد دنیا می‌توانم بگویم كه مثال آن، مانند بركه‌ای است كه آب زلال آن نوشیده شده و آب آلوده‌اش، باقی مانده است».


کپی حدیث شریف بدون آیدی کانال حرامه❌❌❌
@sahyh_albukhariy1

BY کتاب صحیح البخاری