کتاب صحیح البخاری

كتاب جهاد
باب (16): شأن نزول ﴿لَّا يَسۡتَوِي ٱلۡقَٰعِدُونَ...﴾ [النساء: 95].

1212- «عَنْ زَيْدِ بن ثابت رَضِیَ اَللهُ عَن‍‍‍‍ْهُ قال: أَنَّ رسول الله ﷺ أَمْلَى عَلَيْهِ ﴿لَّا يَسۡتَوِي ٱلۡقَٰعِدُونَ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ وَٱلۡمُجَٰهِدُونَ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ﴾ قَالَ: فَجَاءَهُ ابْنُ أُمِّ مَكْتُومٍ وَهُوَ يُمِلُّهَا عَلَيَّ فَقَالَ: يَا رَسُولَ اللَّهِ لَوْ أَسْتَطِيعُ الْجِهَادَ لَجَاهَدْتُ وَكَانَ رَجُلاً أَعْمَى، فَأَنْزَلَ اللَّهُ تَبَارَكَ وَتَعَالَى عَلَى رَسُولِهِ ﷺ وَفَخِذُهُ عَلَى فَخِذِي فَثَقُلَتْ عَلَيَّ حَتَّى خِفْتُ أَنَّ تَرُضَّ فَخِذِي ثُمَّ سُرِّيَ عَنْهُ فَأَنْزَلَ اللَّهُ عَزَّ وَجَلَّ ﴿غَيۡرُ أُوْلِي ٱلضَّرَرِ﴾». (بخارى:2832)

ترجمه: «زید بن ثابت رَضِیَ اَللهُ عَن‍‍‍‍ْهُ روایت می‌كند كه رسول الله ﷺ آیه ﴿لَّا يَسۡتَوِي ٱلۡقَٰعِدُونَ .... فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ﴾ (یعنی مؤمنانی كه نشسته‌اند با كسانی كه در راه خدا جهاد می‌كنند، برابر نیستند) را بر من املاء می‌نمود. در آن اثنا، عبد الله بن ام مكتوم كه مردی نابینا بود، آمد و گفت: یا رسول الله! اگر توانایی جهاد می‌داشتم، به جهاد می‌رفتم. آنگاه، در حالی كه ران رسول خدا ﷺ بر ران من گذاشته شده بود، خداوند وحی فرستاد. در اثر آن، آنقدر ران آنحضرت ﷺ بر من سنگینی كرد كه ترسیدم رانم خرد شود. پس از بر طرف شدن حالت وحی، پیامبر اكرم ﷺ گفت: خداوند عزوجل (در تكمیل آیه فوق) این جمله را نازل فرمود: ﴿غَيۡرُ أُوْلِي ٱلضَّرَرِ﴾ یعنی مؤمنانی كه نشسته‌اند با كسانی كه در راه خدا جهاد می‌كنند، برابر نیستند مگر كسانی كه عذری داشته باشند)».


کپی حدیث شریف بدون آیدی کانال حرامه❌❌❌
@sahyh_albukhariy1

❤2

www.tgoop.com/sahyh_albukhariy1/2372

44 viewsJan 29 at 05:14

كتاب جهاد
باب (16): شأن نزول ﴿لَّا يَسۡتَوِي ٱلۡقَٰعِدُونَ...﴾ [النساء: 95].

1212- «عَنْ زَيْدِ بن ثابت رَضِیَ اَللهُ عَن‍‍‍‍ْهُ قال: أَنَّ رسول الله ﷺ أَمْلَى عَلَيْهِ ﴿لَّا يَسۡتَوِي ٱلۡقَٰعِدُونَ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ وَٱلۡمُجَٰهِدُونَ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ﴾ قَالَ: فَجَاءَهُ ابْنُ أُمِّ مَكْتُومٍ وَهُوَ يُمِلُّهَا عَلَيَّ فَقَالَ: يَا رَسُولَ اللَّهِ لَوْ أَسْتَطِيعُ الْجِهَادَ لَجَاهَدْتُ وَكَانَ رَجُلاً أَعْمَى، فَأَنْزَلَ اللَّهُ تَبَارَكَ وَتَعَالَى عَلَى رَسُولِهِ ﷺ وَفَخِذُهُ عَلَى فَخِذِي فَثَقُلَتْ عَلَيَّ حَتَّى خِفْتُ أَنَّ تَرُضَّ فَخِذِي ثُمَّ سُرِّيَ عَنْهُ فَأَنْزَلَ اللَّهُ عَزَّ وَجَلَّ ﴿غَيۡرُ أُوْلِي ٱلضَّرَرِ﴾». (بخارى:2832)

ترجمه: «زید بن ثابت رَضِیَ اَللهُ عَن‍‍‍‍ْهُ روایت می‌كند كه رسول الله ﷺ آیه ﴿لَّا يَسۡتَوِي ٱلۡقَٰعِدُونَ .... فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ﴾ (یعنی مؤمنانی كه نشسته‌اند با كسانی كه در راه خدا جهاد می‌كنند، برابر نیستند) را بر من املاء می‌نمود. در آن اثنا، عبد الله بن ام مكتوم كه مردی نابینا بود، آمد و گفت: یا رسول الله! اگر توانایی جهاد می‌داشتم، به جهاد می‌رفتم. آنگاه، در حالی كه ران رسول خدا ﷺ بر ران من گذاشته شده بود، خداوند وحی فرستاد. در اثر آن، آنقدر ران آنحضرت ﷺ بر من سنگینی كرد كه ترسیدم رانم خرد شود. پس از بر طرف شدن حالت وحی، پیامبر اكرم ﷺ گفت: خداوند عزوجل (در تكمیل آیه فوق) این جمله را نازل فرمود: ﴿غَيۡرُ أُوْلِي ٱلضَّرَرِ﴾ یعنی مؤمنانی كه نشسته‌اند با كسانی كه در راه خدا جهاد می‌كنند، برابر نیستند مگر كسانی كه عذری داشته باشند)».


کپی حدیث شریف بدون آیدی کانال حرامه❌❌❌
@sahyh_albukhariy1

BY کتاب صحیح البخاری