کتاب صحیح البخاری

كتاب وصيت‌ها
باب (4): حكم خداوند دربارۀ اموال ايتام

1187- «عَنِ ابنِ عُمَرَ رَضِیَ اَللهُ عَن‍‍‍‍ْهُمَا : أَنَّ عُمَرَ تَصَدَّقَ بِمَالٍ لَهُ عَلَى عَهْدِ رسول الله ﷺ وَكَانَ يُقَالُ لَهُ: ثَمْغٌ وَكَانَ نَخْلاً، فَقَالَ عُمَرُ: يَا رَسُولَ اللَّهِ، إِنِّي اسْتَفَدْتُ مَالاً وَهُوَ عِنْدِي نَفِيسٌ، فَأَرَدْتُ أَنْ أَتَصَدَّقَ بِهِ، فَقَالَ النَّبِيُّ ﷺ : «تَصَدَّقْ بِأَصْلِهِ لا يُبَاعُ وَلا يُوهَبُ وَلا يُورَثُ، وَلَكِنْ يُنْفَقُ ثَمَرُهُ». فَتَصَدَّقَ بِهِ عُمَرُ، فَصَدَقَتُهُ تِلْكَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَفِي الرِّقَابِ وَالْمَسَاكِينِ وَالضَّيْفِ وَابْنِ السَّبِيلِ وَلِذِي الْقُرْبَى، وَلا جُنَاحَ عَلَى مَنْ وَلِيَهُ أَنْ يَأْكُلَ مِنْهُ بِالْمَعْرُوفِ أَوْ يُوكِلَ صَدِيقَهُ غَيْرَ مُتَمَوِّلٍ بِهِ». (بخارى: 2764)

ترجمه: «عبد الله بن عمر رَضِیَ اَللهُ عَن‍‍‍‍ْهُمَا می‌گوید: پدرم در زمان رسول الله ﷺ باغ نخلی را كه ثمغ نام داشت صدقه نمود و گفت: ای رسول خدا! من مالی دارم كه نزد من از ارزش بالایی برخوردار است و می‌خواهم آنرا صدقه بدهم. نبی اكرم ﷺ فرمود: «اصل آنرا صدقه كن تا فروخته، هبه و به ارث برده نشود و فقط میوه آن مورد استفاده قرار گیرد». عمر رَضِیَ اَللهُ عَن‍‍‍‍ْهُ آنرا صدقه كرد. و این صدقه او در راه خدا، آزاد ساختن بردگان، كمک به مساكین، پذیرایی مهمان و رهگذر و مساعدت خویشاوندان، صرف می‌شد. و ایرادی ندارد كه سرپرست آن، به اندازه متعارف، از آن، بخورد یا به دوستش بخوراند ولی مجاز نیست كه (از میوه آن) برای جمع آوری ثروت، استفاه كند».


کپی حدیث شریف بدون آیدی کانال حرامه❌❌❌
@sahyh_albukhariy1

❤2

www.tgoop.com/sahyh_albukhariy1/2176

104 viewsJan 28 at 04:25

كتاب وصيت‌ها
باب (4): حكم خداوند دربارۀ اموال ايتام

1187- «عَنِ ابنِ عُمَرَ رَضِیَ اَللهُ عَن‍‍‍‍ْهُمَا : أَنَّ عُمَرَ تَصَدَّقَ بِمَالٍ لَهُ عَلَى عَهْدِ رسول الله ﷺ وَكَانَ يُقَالُ لَهُ: ثَمْغٌ وَكَانَ نَخْلاً، فَقَالَ عُمَرُ: يَا رَسُولَ اللَّهِ، إِنِّي اسْتَفَدْتُ مَالاً وَهُوَ عِنْدِي نَفِيسٌ، فَأَرَدْتُ أَنْ أَتَصَدَّقَ بِهِ، فَقَالَ النَّبِيُّ ﷺ : «تَصَدَّقْ بِأَصْلِهِ لا يُبَاعُ وَلا يُوهَبُ وَلا يُورَثُ، وَلَكِنْ يُنْفَقُ ثَمَرُهُ». فَتَصَدَّقَ بِهِ عُمَرُ، فَصَدَقَتُهُ تِلْكَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَفِي الرِّقَابِ وَالْمَسَاكِينِ وَالضَّيْفِ وَابْنِ السَّبِيلِ وَلِذِي الْقُرْبَى، وَلا جُنَاحَ عَلَى مَنْ وَلِيَهُ أَنْ يَأْكُلَ مِنْهُ بِالْمَعْرُوفِ أَوْ يُوكِلَ صَدِيقَهُ غَيْرَ مُتَمَوِّلٍ بِهِ». (بخارى: 2764)

ترجمه: «عبد الله بن عمر رَضِیَ اَللهُ عَن‍‍‍‍ْهُمَا می‌گوید: پدرم در زمان رسول الله ﷺ باغ نخلی را كه ثمغ نام داشت صدقه نمود و گفت: ای رسول خدا! من مالی دارم كه نزد من از ارزش بالایی برخوردار است و می‌خواهم آنرا صدقه بدهم. نبی اكرم ﷺ فرمود: «اصل آنرا صدقه كن تا فروخته، هبه و به ارث برده نشود و فقط میوه آن مورد استفاده قرار گیرد». عمر رَضِیَ اَللهُ عَن‍‍‍‍ْهُ آنرا صدقه كرد. و این صدقه او در راه خدا، آزاد ساختن بردگان، كمک به مساكین، پذیرایی مهمان و رهگذر و مساعدت خویشاوندان، صرف می‌شد. و ایرادی ندارد كه سرپرست آن، به اندازه متعارف، از آن، بخورد یا به دوستش بخوراند ولی مجاز نیست كه (از میوه آن) برای جمع آوری ثروت، استفاه كند».


کپی حدیث شریف بدون آیدی کانال حرامه❌❌❌
@sahyh_albukhariy1

BY کتاب صحیح البخاری