کتاب صحیح البخاری

كتاب هبه و فضيلت آن و تشويق به آن
باب (4): كسي كه به دوستش چيزي ببخشد، وقتي كه او نزد بعضي از همسرانش باشد

1146- «عَنْ عَائشَةَ رَضي اللَّه عنها : أَنَّ نِسَاءَ رسول الله ﷺ كُنَّ حِزْبَيْنِ، فَحِزْبٌ فِيهِ عَائِشَةُ وَحَفْصَةُ وَصَفِيَّةُ وَسَوْدَةُ، وَالْحِزْبُ الآخَرُ أُمُّ سَلَمَةَ وَسَائِرُ نِسَاءِ رسول الله ﷺ ، وَكَانَ الْمُسْلِمُونَ قَدْ عَلِمُوا حُبَّ رسول الله ﷺ عَائِشَةَ فَإِذَا كَانَتْ عِنْدَ أَحَدِهِمْ هَدِيَّةٌ يُرِيدُ أَنْ يُهْدِيَهَا إِلَى رسول الله ﷺ أَخَّرَهَا حَتَّى إِذَا كَانَ رسول الله ﷺ فِي بَيْتِ عَائِشَةَ بَعَثَ صَاحِبُ الْهَدِيَّةِ بِهَا إِلَى رسول الله ﷺ فِي بَيْتِ عَائِشَةَ، فَكَلَّمَ حِزْبُ أُمِّ سَلَمَةَ فَقُلْنَ لَهَا: كَلِّمِي رسول الله ﷺ يُكَلِّمُ النَّاسَ فَيَقُولُ: مَنْ أَرَادَ أَنْ يُهْدِيَ إِلَى رسول الله ﷺ هَدِيَّةً فَلْيُهْدِهِ إِلَيْهِ حَيْثُ كَانَ مِنْ بُيُوتِ نِسَائِهِ، فَكَلَّمَتْهُ أُمُّ سَلَمَةَ بِمَا قُلْنَ، فَلَمْ يَقُلْ لَهَا شَيْئًا، فَسَأَلْنَهَا فَقَالَتْ: مَا قَالَ لِي شَيْئًا، فَقُلْنَ لَهَا: فَكَلِّمِيهِ، قَالَتْ: فَكَلَّمَتْهُ حِينَ دَارَ إِلَيْهَا أَيْضًا، فَلَمْ يَقُلْ لَهَا شَيْئًا، فَسَأَلْنَهَا فَقَالَتْ: مَا قَالَ لِي شَيْئًا، فَقُلْنَ لَهَا: كَلِّمِيهِ حَتَّى يُكَلِّمَكِ، فَدَارَ إِلَيْهَا فَكَلَّمَتْهُ فَقَالَ لَهَا: «لا تُؤْذِينِي فِي عَائِشَةَ، فَإِنَّ الْوَحْيَ لَمْ يَأْتِنِي وَأَنَا فِي ثَوْبِ امْرَأَةٍ إِلاَّ عَائِشَةَ» قَالَتْ: فَقَالَتْ: أَتُوبُ إِلَى اللَّهِ مِنْ أَذَاكَ يَا رَسُولَ اللَّهِ، ثُمَّ إِنَّهُنَّ دَعَوْنَ فَاطِمَةَ بِنْتَ رسول الله ﷺ ، فَأَرْسَلَتْ إِلَى رسول الله ﷺ تَقُولُ: إِنَّ نِسَاءَكَ يَنْشُدْنَكَ اللَّهَ الْعَدْلَ فِي بِنْتِ أَبِي بَكْرٍ، فَكَلَّمَتْهُ، فَقَالَ: «يَا بُنَيَّةُ أَلا تُحِبِّينَ مَا أُحِبُّ؟» قَالَتْ: بَلَى، فَرَجَعَتْ إِلَيْهِنَّ فَأَخْبَرَتْهُنَّ فَقُلْنَ: ارْجِعِي إِلَيْهِ، فَأَبَتْ أَنْ تَرْجِعَ، فَأَرْسَلْنَ زَيْنَبَ بِنْتَ جَحْشٍ فَأَتَتْهُ، فَأَغْلَظَتْ وَقَالَتْ: إِنَّ نِسَاءَكَ يَنْشُدْنَكَ اللَّهَ الْعَدْلَ فِي بِنْتِ ابْنِ أَبِي قُحَافَةَ، فَرَفَعَتْ صَوْتَهَا حَتَّى تَنَاوَلَتْ عَائِشَةَ، وَهِيَ قَاعِدَةٌ فَسَبَّتْهَا حَتَّى إِنَّ رسول الله ﷺ لَيَنْظُرُ إِلَى عَائِشَةَ هَلْ تَكَلَّمُ قَالَ: فَتَكَلَّمَتْ عَائِشَةُ تَرُدُّ عَلَى زَيْنَبَ حَتَّى أَسْكَتَتْهَا قَالَتْ: فَنَظَرَ النَّبِيُّ ﷺ إِلَى عَائِشَةَ، وَقَالَ: «إِنَّهَا بِنْتُ أَبِي بَكْرٍ»». (بخارى:2581)

ترجمه: «از عایشه رَضي اللَّه عنها روایت است كه: همسران رسول ‏الله ﷺ دو گروه بودند. عایشه، حفصه، صفیه و سوده رضی ‏الله ‏عنهن جزو یک گروه، و ام سلمه رَضي اللَّه عنها و سایر همسران رسول خدا ﷺ جزو گروه دوم بودند. و صحابه رضوان الله علیهم اجمعین محبت رسول‏اللهﷺ را نسبت به عایشه رَضي اللَّه عنها خوب می‏دانستند. بنابر این، اگر كسی می‏خواست به رسول ‏الله ﷺ هدیه‌ای بدهد، هدیه‏اش را به تأخیر می‌انداخت تا روزی كه نوبت عایشه رَضي اللَّه عنها فرا رسد. و آن روز كه رسول ‏الله ﷺ به خانه عایشه رَضي اللَّه عنها می‏رفت، هدایا فرستاده می‏شدند. گروه ‏ام ‏سلمه رَضي اللَّه عنها بعد از گفتگو، به ام سلمه رَضي اللَّه عنها گفتند: شما به رسول ‏الله ﷺ بگویید با مردم صحبت كند و به آنها بگویدكه هر كس خواست به رسول خدا ﷺ هدیه‌ای بدهد، در خانه هر یک از ازواج بود، هدیه خود را بدهند. ام سلمه رَضي اللَّه عنها سخنان آنان را برای آنحضرت ﷺ مطرح ساخت. رسول ‏الله ﷺ به ام سلمه رَضي اللَّه عنها پاسخی نداد. گروه ام سلمه رَضي اللَّه عنها نتیجه مذاكرات را از ام سلمه جویا شدند. او گفت: رسول خدا ﷺ چیزی نگفته است. آنها به ام سلمه گفتند: دوباره با رسول خدا ﷺ در این مورد، صحبت كن. ایشان دوباره هنگامی كه آنحضرت ﷺ به خانه‌اش آمد، صحبت كرد، ولی رسول خدا ﷺ پاسخی نداد. آنها بار دیگر از ام سلمه رَضي اللَّه عنها نتیجه را جویا شدند. او گفت: رسول اكرم ﷺ به من پاسخی نداد. آنها گفتند: باز هم با ایشان صحبت كن تا جواب تو را بدهد. ام سلمه رَضي اللَّه عنها بار سوم، هنگامی كه آنحضرت ﷺ به خانه‌اش آمد، این مطلب را با پیامبر اكرم ﷺ درمیان گذاشت. این بار، آنحضرت ﷺ فرمودند: «در باره عایشه مرا اذیت نكنید زیرا هرگز وحی، در بستر هیچكدام از همسرانم بر من نازل نشده است مگر در بستر عایشه». ام سلمه رَضي اللَّه عنها پس از شنیدن این پاسخ، گفت: ای رسول خدا! به خدا پناه می‌برم از اینكه موجب ناراحتی شما شوم.

❤1

www.tgoop.com/sahyh_albukhariy1/2115

45 viewsJan 26 at 19:53

كتاب هبه و فضيلت آن و تشويق به آن
باب (4): كسي كه به دوستش چيزي ببخشد، وقتي كه او نزد بعضي از همسرانش باشد

1146- «عَنْ عَائشَةَ رَضي اللَّه عنها : أَنَّ نِسَاءَ رسول الله ﷺ كُنَّ حِزْبَيْنِ، فَحِزْبٌ فِيهِ عَائِشَةُ وَحَفْصَةُ وَصَفِيَّةُ وَسَوْدَةُ، وَالْحِزْبُ الآخَرُ أُمُّ سَلَمَةَ وَسَائِرُ نِسَاءِ رسول الله ﷺ ، وَكَانَ الْمُسْلِمُونَ قَدْ عَلِمُوا حُبَّ رسول الله ﷺ عَائِشَةَ فَإِذَا كَانَتْ عِنْدَ أَحَدِهِمْ هَدِيَّةٌ يُرِيدُ أَنْ يُهْدِيَهَا إِلَى رسول الله ﷺ أَخَّرَهَا حَتَّى إِذَا كَانَ رسول الله ﷺ فِي بَيْتِ عَائِشَةَ بَعَثَ صَاحِبُ الْهَدِيَّةِ بِهَا إِلَى رسول الله ﷺ فِي بَيْتِ عَائِشَةَ، فَكَلَّمَ حِزْبُ أُمِّ سَلَمَةَ فَقُلْنَ لَهَا: كَلِّمِي رسول الله ﷺ يُكَلِّمُ النَّاسَ فَيَقُولُ: مَنْ أَرَادَ أَنْ يُهْدِيَ إِلَى رسول الله ﷺ هَدِيَّةً فَلْيُهْدِهِ إِلَيْهِ حَيْثُ كَانَ مِنْ بُيُوتِ نِسَائِهِ، فَكَلَّمَتْهُ أُمُّ سَلَمَةَ بِمَا قُلْنَ، فَلَمْ يَقُلْ لَهَا شَيْئًا، فَسَأَلْنَهَا فَقَالَتْ: مَا قَالَ لِي شَيْئًا، فَقُلْنَ لَهَا: فَكَلِّمِيهِ، قَالَتْ: فَكَلَّمَتْهُ حِينَ دَارَ إِلَيْهَا أَيْضًا، فَلَمْ يَقُلْ لَهَا شَيْئًا، فَسَأَلْنَهَا فَقَالَتْ: مَا قَالَ لِي شَيْئًا، فَقُلْنَ لَهَا: كَلِّمِيهِ حَتَّى يُكَلِّمَكِ، فَدَارَ إِلَيْهَا فَكَلَّمَتْهُ فَقَالَ لَهَا: «لا تُؤْذِينِي فِي عَائِشَةَ، فَإِنَّ الْوَحْيَ لَمْ يَأْتِنِي وَأَنَا فِي ثَوْبِ امْرَأَةٍ إِلاَّ عَائِشَةَ» قَالَتْ: فَقَالَتْ: أَتُوبُ إِلَى اللَّهِ مِنْ أَذَاكَ يَا رَسُولَ اللَّهِ، ثُمَّ إِنَّهُنَّ دَعَوْنَ فَاطِمَةَ بِنْتَ رسول الله ﷺ ، فَأَرْسَلَتْ إِلَى رسول الله ﷺ تَقُولُ: إِنَّ نِسَاءَكَ يَنْشُدْنَكَ اللَّهَ الْعَدْلَ فِي بِنْتِ أَبِي بَكْرٍ، فَكَلَّمَتْهُ، فَقَالَ: «يَا بُنَيَّةُ أَلا تُحِبِّينَ مَا أُحِبُّ؟» قَالَتْ: بَلَى، فَرَجَعَتْ إِلَيْهِنَّ فَأَخْبَرَتْهُنَّ فَقُلْنَ: ارْجِعِي إِلَيْهِ، فَأَبَتْ أَنْ تَرْجِعَ، فَأَرْسَلْنَ زَيْنَبَ بِنْتَ جَحْشٍ فَأَتَتْهُ، فَأَغْلَظَتْ وَقَالَتْ: إِنَّ نِسَاءَكَ يَنْشُدْنَكَ اللَّهَ الْعَدْلَ فِي بِنْتِ ابْنِ أَبِي قُحَافَةَ، فَرَفَعَتْ صَوْتَهَا حَتَّى تَنَاوَلَتْ عَائِشَةَ، وَهِيَ قَاعِدَةٌ فَسَبَّتْهَا حَتَّى إِنَّ رسول الله ﷺ لَيَنْظُرُ إِلَى عَائِشَةَ هَلْ تَكَلَّمُ قَالَ: فَتَكَلَّمَتْ عَائِشَةُ تَرُدُّ عَلَى زَيْنَبَ حَتَّى أَسْكَتَتْهَا قَالَتْ: فَنَظَرَ النَّبِيُّ ﷺ إِلَى عَائِشَةَ، وَقَالَ: «إِنَّهَا بِنْتُ أَبِي بَكْرٍ»». (بخارى:2581)

ترجمه: «از عایشه رَضي اللَّه عنها روایت است كه: همسران رسول ‏الله ﷺ دو گروه بودند. عایشه، حفصه، صفیه و سوده رضی ‏الله ‏عنهن جزو یک گروه، و ام سلمه رَضي اللَّه عنها و سایر همسران رسول خدا ﷺ جزو گروه دوم بودند. و صحابه رضوان الله علیهم اجمعین محبت رسول‏اللهﷺ را نسبت به عایشه رَضي اللَّه عنها خوب می‏دانستند. بنابر این، اگر كسی می‏خواست به رسول ‏الله ﷺ هدیه‌ای بدهد، هدیه‏اش را به تأخیر می‌انداخت تا روزی كه نوبت عایشه رَضي اللَّه عنها فرا رسد. و آن روز كه رسول ‏الله ﷺ به خانه عایشه رَضي اللَّه عنها می‏رفت، هدایا فرستاده می‏شدند. گروه ‏ام ‏سلمه رَضي اللَّه عنها بعد از گفتگو، به ام سلمه رَضي اللَّه عنها گفتند: شما به رسول ‏الله ﷺ بگویید با مردم صحبت كند و به آنها بگویدكه هر كس خواست به رسول خدا ﷺ هدیه‌ای بدهد، در خانه هر یک از ازواج بود، هدیه خود را بدهند. ام سلمه رَضي اللَّه عنها سخنان آنان را برای آنحضرت ﷺ مطرح ساخت. رسول ‏الله ﷺ به ام سلمه رَضي اللَّه عنها پاسخی نداد. گروه ام سلمه رَضي اللَّه عنها نتیجه مذاكرات را از ام سلمه جویا شدند. او گفت: رسول خدا ﷺ چیزی نگفته است. آنها به ام سلمه گفتند: دوباره با رسول خدا ﷺ در این مورد، صحبت كن. ایشان دوباره هنگامی كه آنحضرت ﷺ به خانه‌اش آمد، صحبت كرد، ولی رسول خدا ﷺ پاسخی نداد. آنها بار دیگر از ام سلمه رَضي اللَّه عنها نتیجه را جویا شدند. او گفت: رسول اكرم ﷺ به من پاسخی نداد. آنها گفتند: باز هم با ایشان صحبت كن تا جواب تو را بدهد. ام سلمه رَضي اللَّه عنها بار سوم، هنگامی كه آنحضرت ﷺ به خانه‌اش آمد، این مطلب را با پیامبر اكرم ﷺ درمیان گذاشت. این بار، آنحضرت ﷺ فرمودند: «در باره عایشه مرا اذیت نكنید زیرا هرگز وحی، در بستر هیچكدام از همسرانم بر من نازل نشده است مگر در بستر عایشه». ام سلمه رَضي اللَّه عنها پس از شنیدن این پاسخ، گفت: ای رسول خدا! به خدا پناه می‌برم از اینكه موجب ناراحتی شما شوم.

BY کتاب صحیح البخاری