کتاب صحیح البخاری

كتاب صلاة التراويح
باب (2): جستجوي شب قدر، در هفت شب آخر رمضان

966- «عَنْ أَبِي سَعِيدٍ رَضِیَ اَللهُ عَن‍‍‍‍ْهُ قَالَ: اعْتَكَفْنَا مَعَ النَّبِيِّ ﷺ الْعَشْرَ الأَوْسَطَ مِنْ رَمَضَانَ فَخَرَجَ صَبِيحَةَ عِشْرِينَ فَخَطَبَنَا وَقَالَ: «إِنِّي أُرِيتُ لَيْلَةَ الْقَدْرِ ثُمَّ أُنْسِيتُهَا أَوْ نُسِّيتُهَا فَالْتَمِسُوهَا فِي الْعَشْرِ الأَوَاخِرِ فِي الْوَتْرِ، وَإِنِّي رَأَيْتُ أَنِّي أَسْجُدُ فِي مَاءٍ وَطِينٍ فَمَنْ كَانَ اعْتَكَفَ مَعَ رسول الله ﷺ فَلْيَرْجِعْ». فَرَجَعْنَا وَمَا نَرَى فِي السَّمَاءِ قَزَعَةً فَجَاءَتْ سَحَابَةٌ فَمَطَرَتْ حَتَّى سَالَ سَقْفُ الْمَسْجِدِ وَكَانَ مِنْ جَرِيدِ النَّخْلِ وَأُقِيمَتِ الصَّلاةُ فَرَأَيْتُ رسول الله ﷺ يَسْجُدُ فِي الْمَاءِ وَالطِّينِ حَتَّى رَأَيْتُ أَثَرَ الطِّينِ فِي جَبْهَتِهِ». (بخارى: 2016)

ترجمه: «ابوسعید خدری رَضِیَ اَللهُ عَن‍‍‍‍ْهُ می‌گوید: در دهه دوم رمضان با رسول الله ﷺ به اعتكاف نشستیم. آنحضرت ﷺ صبح روز بیستم، بیرون آمد وبه ایراد سخن پرداخت وفرمود: «شب قدر، در خواب برایم مشخص شد. ولی من آنرا فراموش كردم و یا آنرا از یادم بردند. پس آنرا در شبهای فرد دهه آخر، جستجو نمایید. و همچنین، در خواب دیدم كه میان آب وگل، سجده میكنم. هركس با من معتكف بوده است، به خانه‌اش برگردد». راوی می‌گوید: وقتی به خانه برگشتیم، هیچ پاره ابری در آسمان ندیدیم. اما دیری نگذشت كه ابری آمد و باران تندی، باریدن گرفت و آب از سقف مسجد كه از شاخه نخل ساخته شده بود، سرازیرشد. وقتی كه نماز اقامه شد، دیدم كه رسول الله ﷺ میان آب وگل، سجده می‌كند و اثر گل را بر پیشانی (مباركش) مشاهده نمودم».

ی
کپی حدیث شریف بدون آیدی کانال حرامه❌❌❌
@sahyh_albukhariy1

❤1

www.tgoop.com/sahyh_albukhariy1/1880

141 viewsJan 4 at 12:28

كتاب صلاة التراويح
باب (2): جستجوي شب قدر، در هفت شب آخر رمضان

966- «عَنْ أَبِي سَعِيدٍ رَضِیَ اَللهُ عَن‍‍‍‍ْهُ قَالَ: اعْتَكَفْنَا مَعَ النَّبِيِّ ﷺ الْعَشْرَ الأَوْسَطَ مِنْ رَمَضَانَ فَخَرَجَ صَبِيحَةَ عِشْرِينَ فَخَطَبَنَا وَقَالَ: «إِنِّي أُرِيتُ لَيْلَةَ الْقَدْرِ ثُمَّ أُنْسِيتُهَا أَوْ نُسِّيتُهَا فَالْتَمِسُوهَا فِي الْعَشْرِ الأَوَاخِرِ فِي الْوَتْرِ، وَإِنِّي رَأَيْتُ أَنِّي أَسْجُدُ فِي مَاءٍ وَطِينٍ فَمَنْ كَانَ اعْتَكَفَ مَعَ رسول الله ﷺ فَلْيَرْجِعْ». فَرَجَعْنَا وَمَا نَرَى فِي السَّمَاءِ قَزَعَةً فَجَاءَتْ سَحَابَةٌ فَمَطَرَتْ حَتَّى سَالَ سَقْفُ الْمَسْجِدِ وَكَانَ مِنْ جَرِيدِ النَّخْلِ وَأُقِيمَتِ الصَّلاةُ فَرَأَيْتُ رسول الله ﷺ يَسْجُدُ فِي الْمَاءِ وَالطِّينِ حَتَّى رَأَيْتُ أَثَرَ الطِّينِ فِي جَبْهَتِهِ». (بخارى: 2016)

ترجمه: «ابوسعید خدری رَضِیَ اَللهُ عَن‍‍‍‍ْهُ می‌گوید: در دهه دوم رمضان با رسول الله ﷺ به اعتكاف نشستیم. آنحضرت ﷺ صبح روز بیستم، بیرون آمد وبه ایراد سخن پرداخت وفرمود: «شب قدر، در خواب برایم مشخص شد. ولی من آنرا فراموش كردم و یا آنرا از یادم بردند. پس آنرا در شبهای فرد دهه آخر، جستجو نمایید. و همچنین، در خواب دیدم كه میان آب وگل، سجده میكنم. هركس با من معتكف بوده است، به خانه‌اش برگردد». راوی می‌گوید: وقتی به خانه برگشتیم، هیچ پاره ابری در آسمان ندیدیم. اما دیری نگذشت كه ابری آمد و باران تندی، باریدن گرفت و آب از سقف مسجد كه از شاخه نخل ساخته شده بود، سرازیرشد. وقتی كه نماز اقامه شد، دیدم كه رسول الله ﷺ میان آب وگل، سجده می‌كند و اثر گل را بر پیشانی (مباركش) مشاهده نمودم».

ی
کپی حدیث شریف بدون آیدی کانال حرامه❌❌❌
@sahyh_albukhariy1

BY کتاب صحیح البخاری