کتاب صحیح البخاری

كتاب اذان
باب (32): اهل علم و فضل، براي امامت از ديگران شايسته‌ترند

401- «عَنْ انس رَضِیَ اَللهُ عَن‍‍‍‍ْهُ : أَنَّ أَبَا بَكْرٍ كَانَ يُصَلِّي لَهُمْ فِي وَجَعِ النَّبِيِّ ﷺ الَّذِي تُوُفِّيَ فِيهِ، حَتَّى إِذَا كَانَ يَوْمُ الاثْنَيْنِ وَهُمْ صُفُوفٌ فِي الصَّلاةِ، فَكَشَفَ النَّبِيُّ ﷺ سِتْرَ الْحُجْرَةِ، يَنْظُرُ إِلَيْنَا وَهُوَ قَائِمٌ، كَأَنَّ وَجْهَهُ وَرَقَةُ مُصْحَفٍ، ثُمَّ تَبَسَّمَ يَضْحَكُ، فَهَمَمْنَا أَنْ نَفْتَتِنَ مِنَ الْفَرَحِ بِرُؤْيَةِ النَّبِيِّ ﷺ ، فَنَكَصَ أَبُو بَكْرٍ عَلَى عَقِبَيْهِ لِيَصِلَ الصَّفَّ، وَظَنَّ أَنَّ النَّبِيَّ ﷺ خَارِجٌ إِلَى الصَّلاةِ، فَأَشَارَ إِلَيْنَا النَّبِيُّ ﷺ أَنْ أَتِمُّوا صَلاتَكُمْ، وَأَرْخَى السِّتْرَ، فَتُوُفِّيَ مِنْ يَوْمِهِ». (بخارى:680)

ترجمه: «انس رَضِیَ اَللهُ عَن‍‍‍‍ْهُ می‌گوید: در بیماری وفات رسول‏اللهﷺ ، ابوبكر برای مردم امامت می‏كرد تا اینكه روز دوشنبه فرا رسید. در آنروز، در حالی كه مردم صف بسته و مشغول نماز خواندن بودند، رسول ‏الله ﷺ پرده اطاق را كنار زد و در حالی كه ایستاده بود به ما نگاه كرد و تبسم نمود. چهره مباركش مانند كاغذ، زرد بود. ما با دیدن جمال آنحضرت ﷺ از فرط خوشحالی، نزدیک بود نماز را رها كنیم. ابوبكر رَضِیَ اَللهُ عَن‍‍‍‍ْهُ هم به گمان اینكه رسول ‏الله ﷺ برای امامت تشریف می‌آورد، آهسته خود را عقب كشید تا به صف نمازگزاران برسد. اما رسول ‏الله ﷺ اشاره كرد كه نمازتان را كامل كنید. سپس، پرده را پایین انداخت. (با كمال تأسف) آنحضرت ﷺ در همان روز، دارفانی را وداع گفت».

کپی حدیث شریف بدون آیدی کانال حرامه❌❌❌
@sahyh_albukhariy1

❤1

www.tgoop.com/sahyh_albukhariy1/1199

37 viewsMay 9, 2024 at 13:27

كتاب اذان
باب (32): اهل علم و فضل، براي امامت از ديگران شايسته‌ترند

401- «عَنْ انس رَضِیَ اَللهُ عَن‍‍‍‍ْهُ : أَنَّ أَبَا بَكْرٍ كَانَ يُصَلِّي لَهُمْ فِي وَجَعِ النَّبِيِّ ﷺ الَّذِي تُوُفِّيَ فِيهِ، حَتَّى إِذَا كَانَ يَوْمُ الاثْنَيْنِ وَهُمْ صُفُوفٌ فِي الصَّلاةِ، فَكَشَفَ النَّبِيُّ ﷺ سِتْرَ الْحُجْرَةِ، يَنْظُرُ إِلَيْنَا وَهُوَ قَائِمٌ، كَأَنَّ وَجْهَهُ وَرَقَةُ مُصْحَفٍ، ثُمَّ تَبَسَّمَ يَضْحَكُ، فَهَمَمْنَا أَنْ نَفْتَتِنَ مِنَ الْفَرَحِ بِرُؤْيَةِ النَّبِيِّ ﷺ ، فَنَكَصَ أَبُو بَكْرٍ عَلَى عَقِبَيْهِ لِيَصِلَ الصَّفَّ، وَظَنَّ أَنَّ النَّبِيَّ ﷺ خَارِجٌ إِلَى الصَّلاةِ، فَأَشَارَ إِلَيْنَا النَّبِيُّ ﷺ أَنْ أَتِمُّوا صَلاتَكُمْ، وَأَرْخَى السِّتْرَ، فَتُوُفِّيَ مِنْ يَوْمِهِ». (بخارى:680)

ترجمه: «انس رَضِیَ اَللهُ عَن‍‍‍‍ْهُ می‌گوید: در بیماری وفات رسول‏اللهﷺ ، ابوبكر برای مردم امامت می‏كرد تا اینكه روز دوشنبه فرا رسید. در آنروز، در حالی كه مردم صف بسته و مشغول نماز خواندن بودند، رسول ‏الله ﷺ پرده اطاق را كنار زد و در حالی كه ایستاده بود به ما نگاه كرد و تبسم نمود. چهره مباركش مانند كاغذ، زرد بود. ما با دیدن جمال آنحضرت ﷺ از فرط خوشحالی، نزدیک بود نماز را رها كنیم. ابوبكر رَضِیَ اَللهُ عَن‍‍‍‍ْهُ هم به گمان اینكه رسول ‏الله ﷺ برای امامت تشریف می‌آورد، آهسته خود را عقب كشید تا به صف نمازگزاران برسد. اما رسول ‏الله ﷺ اشاره كرد كه نمازتان را كامل كنید. سپس، پرده را پایین انداخت. (با كمال تأسف) آنحضرت ﷺ در همان روز، دارفانی را وداع گفت».

کپی حدیث شریف بدون آیدی کانال حرامه❌❌❌
@sahyh_albukhariy1

BY کتاب صحیح البخاری