کتاب صحیح البخاری

كتاب اذان
باب (27): شخص بيمار تا چه وقت بايد براي نماز جماعت حاضر شود

393- «عَنْ عَائشَةَ رَضي اللَّه عنها قَالَتْ: لَمَّا مَرِضَ رسول الله ﷺ مَرَضَهُ الَّذِي مَاتَ فِيهِ، فَحَضَرَتِ الصَّلاةُ، فَأُذِّنَ، فَقَالَ: «مُرُوا أَبَا بَكْرٍ فَلْيُصَلِّ بِالنَّاسِ». فَقِيلَ لَهُ: إِنَّ أَبَا بَكْرٍ رَجُلٌ أَسِيفٌ، إِذَا قَامَ فِي مَقَامِكَ لَمْ يَسْتَطِعْ أَنْ يُصَلِّيَ بِالنَّاسِ، وَأَعَادَ، فَأَعَادُوا لَهُ، فَأَعَادَ الثالِثةَ، فَقَالَ: «إِنَّكُنَّ صَوَاحِبُ يُوسُفَ، مُرُوا أَبَا بَكْرٍ فَلْيُصَلِّ بِالنَّاسِ». فَخَرَجَ أَبُو بَكْرٍ فَصَلَّى، فَوَجَدَ النَّبِيُّ ﷺ مِنْ نَفْسِهِ خِفَّةً، فَخَرَجَ يُهَادَى بَيْنَ رَجُلَيْنِ، كَأَنِّي أَنْظُرُ رِجْلَيْهِ تَخُطَّانِ مِنَ الْوَجَعِ، فَأَرَادَ أَبُو بَكْرٍ أَنْ يَتَأَخَّرَ، فَأَوْمَأَ إِلَيْهِ النَّبِيُّ ﷺ أَنْ مَكَانَكَ، ثمَّ أُتِيَ بِهِ حَتَّى جَلَسَ إِلَى جَنْبِهِ، وَكَانَ النَّبِيُّ ﷺ يُصَلِّي، وَأَبُو بَكْرٍ يُصَلِّي بِصَلاتِهِ، وَالنَّاسُ يُصَلُّونَ بِصَلاةِ أَبِي بَكْرٍ، فَقَالَ بِرَأْسِهِ: نَعَمْ. وفي رواية: جَلَسَ عَنْ يَسَارِ أَبِي بَكْرٍ، فَكَانَ أَبُوبَكْرٍ يُصَلِّي قَائِمًا». (بخارى:664)

ترجمه: «عایشه رَضي اللَّه عنها می‌گوید: رسول خدا ﷺ در بیماری وفات، پس از شنیدن صدای اذان، فرمود:«به ابوبكر بگویید كه امامت نماز را به عهده گیرد».عرض كردم: ابوبكر مرد رقیق القلبی است و اگر در جایگاه شما قرار گیرد، نمی‌تواند مردم را نماز دهد. رسول الله ﷺ بار دوم، سخنش را تكرار كرد. ما نیز همان جواب قبلی را دادیم .رسول الله ﷺ برای بار سوم، سخنش را تكرار كرد و فرمود: «معلوم می‏شود كه شما مانند همان زنانی هستید كه یوسف را احاطه كرده بودند، به ابوبكر بگویید كه نماز را امامت كند». آنگاه، ابوبكر رفت و امامت كرد. در آن اثنا، حال رسول خدا ﷺ كمی بهتر شد و با كمک دو نفر، به مسجد تشریف برد. عایشه رَضي اللَّه عنها می‌گوید: هنوز آن صحنه را از یاد نبرده‌‌ام كه پاهای (مبارک) رسول ‏الله ﷺ بدلیل ضعف و ناتوانی بر زمین كشیده می‌شد. وقتی كه چشم ابوبكر به رسول ‏الله ﷺ افتاد، خواست خود را كنار كشد اما آنحضرت ﷺ با اشاره،به او فهماند كه همانجا بماند. سپس، او را جلو آوردند. و ایشان در كنار ابوبكر نشست. و نماز گزارد و ابوبكر رَضي اللَّه عنه ادامه نماز را به آنحضرت ﷺ اقتدا نمود ومردم به نماز ابوبكر رَضي اللَّه عنه اقتدا نمودند. در روایتی دیگر آمده است كه: پیامبر ﷺ سمت چپ ابوبكر رَضِیَ اَللهُ عَن‍‍‍‍ْهُ نشست و ابوبكر رَضِیَ اَللهُ عَن‍‍‍‍ْهُ نماز را ایستاده اقامه نمود».
شرح: «إنكن صواحب یوسف» یعنی شما مانند زنانی هستید كه یوسف را احاطه كرده بودند، هرچند خطاب بصورت جمع آمده است اما مخاطب آن، عایشه رَضي اللَّه عنها است واز سوی دیگر، كلمه «صواحب»كه جمع است منظور زلیخا می‌باشد. و وجه مشابهت آن، در این بودكه هر یک، چیزی اظهار می‌كرد كه خلاف باطنش بود. زلیخا ظاهراً زنان را مهمان كرده بود تا آنها را پذیرائی كند ولی هدفش، نشان دادن حسن و جمال یوسف بود تا آنها او را معذور بدانند. عایشه رَضي اللَّه عنها نیز كه به ظاهر رقت قلب پدرش را مطرح ساخت، منظورش این بود كه اگر آنحضرت وفات یابد، مردم این واقعه را به فال بد گیرند و از ابوبكر خوششان نیاید.


کپی حدیث شریف بدون آیدی کانال حرامه❌❌❌
@sahyh_albukhariy1

❤1

www.tgoop.com/sahyh_albukhariy1/1191

42 viewsMay 9, 2024 at 13:18

كتاب اذان
باب (27): شخص بيمار تا چه وقت بايد براي نماز جماعت حاضر شود

393- «عَنْ عَائشَةَ رَضي اللَّه عنها قَالَتْ: لَمَّا مَرِضَ رسول الله ﷺ مَرَضَهُ الَّذِي مَاتَ فِيهِ، فَحَضَرَتِ الصَّلاةُ، فَأُذِّنَ، فَقَالَ: «مُرُوا أَبَا بَكْرٍ فَلْيُصَلِّ بِالنَّاسِ». فَقِيلَ لَهُ: إِنَّ أَبَا بَكْرٍ رَجُلٌ أَسِيفٌ، إِذَا قَامَ فِي مَقَامِكَ لَمْ يَسْتَطِعْ أَنْ يُصَلِّيَ بِالنَّاسِ، وَأَعَادَ، فَأَعَادُوا لَهُ، فَأَعَادَ الثالِثةَ، فَقَالَ: «إِنَّكُنَّ صَوَاحِبُ يُوسُفَ، مُرُوا أَبَا بَكْرٍ فَلْيُصَلِّ بِالنَّاسِ». فَخَرَجَ أَبُو بَكْرٍ فَصَلَّى، فَوَجَدَ النَّبِيُّ ﷺ مِنْ نَفْسِهِ خِفَّةً، فَخَرَجَ يُهَادَى بَيْنَ رَجُلَيْنِ، كَأَنِّي أَنْظُرُ رِجْلَيْهِ تَخُطَّانِ مِنَ الْوَجَعِ، فَأَرَادَ أَبُو بَكْرٍ أَنْ يَتَأَخَّرَ، فَأَوْمَأَ إِلَيْهِ النَّبِيُّ ﷺ أَنْ مَكَانَكَ، ثمَّ أُتِيَ بِهِ حَتَّى جَلَسَ إِلَى جَنْبِهِ، وَكَانَ النَّبِيُّ ﷺ يُصَلِّي، وَأَبُو بَكْرٍ يُصَلِّي بِصَلاتِهِ، وَالنَّاسُ يُصَلُّونَ بِصَلاةِ أَبِي بَكْرٍ، فَقَالَ بِرَأْسِهِ: نَعَمْ. وفي رواية: جَلَسَ عَنْ يَسَارِ أَبِي بَكْرٍ، فَكَانَ أَبُوبَكْرٍ يُصَلِّي قَائِمًا». (بخارى:664)

ترجمه: «عایشه رَضي اللَّه عنها می‌گوید: رسول خدا ﷺ در بیماری وفات، پس از شنیدن صدای اذان، فرمود:«به ابوبكر بگویید كه امامت نماز را به عهده گیرد».عرض كردم: ابوبكر مرد رقیق القلبی است و اگر در جایگاه شما قرار گیرد، نمی‌تواند مردم را نماز دهد. رسول الله ﷺ بار دوم، سخنش را تكرار كرد. ما نیز همان جواب قبلی را دادیم .رسول الله ﷺ برای بار سوم، سخنش را تكرار كرد و فرمود: «معلوم می‏شود كه شما مانند همان زنانی هستید كه یوسف را احاطه كرده بودند، به ابوبكر بگویید كه نماز را امامت كند». آنگاه، ابوبكر رفت و امامت كرد. در آن اثنا، حال رسول خدا ﷺ كمی بهتر شد و با كمک دو نفر، به مسجد تشریف برد. عایشه رَضي اللَّه عنها می‌گوید: هنوز آن صحنه را از یاد نبرده‌‌ام كه پاهای (مبارک) رسول ‏الله ﷺ بدلیل ضعف و ناتوانی بر زمین كشیده می‌شد. وقتی كه چشم ابوبكر به رسول ‏الله ﷺ افتاد، خواست خود را كنار كشد اما آنحضرت ﷺ با اشاره،به او فهماند كه همانجا بماند. سپس، او را جلو آوردند. و ایشان در كنار ابوبكر نشست. و نماز گزارد و ابوبكر رَضي اللَّه عنه ادامه نماز را به آنحضرت ﷺ اقتدا نمود ومردم به نماز ابوبكر رَضي اللَّه عنه اقتدا نمودند. در روایتی دیگر آمده است كه: پیامبر ﷺ سمت چپ ابوبكر رَضِیَ اَللهُ عَن‍‍‍‍ْهُ نشست و ابوبكر رَضِیَ اَللهُ عَن‍‍‍‍ْهُ نماز را ایستاده اقامه نمود».
شرح: «إنكن صواحب یوسف» یعنی شما مانند زنانی هستید كه یوسف را احاطه كرده بودند، هرچند خطاب بصورت جمع آمده است اما مخاطب آن، عایشه رَضي اللَّه عنها است واز سوی دیگر، كلمه «صواحب»كه جمع است منظور زلیخا می‌باشد. و وجه مشابهت آن، در این بودكه هر یک، چیزی اظهار می‌كرد كه خلاف باطنش بود. زلیخا ظاهراً زنان را مهمان كرده بود تا آنها را پذیرائی كند ولی هدفش، نشان دادن حسن و جمال یوسف بود تا آنها او را معذور بدانند. عایشه رَضي اللَّه عنها نیز كه به ظاهر رقت قلب پدرش را مطرح ساخت، منظورش این بود كه اگر آنحضرت وفات یابد، مردم این واقعه را به فال بد گیرند و از ابوبكر خوششان نیاید.


کپی حدیث شریف بدون آیدی کانال حرامه❌❌❌
@sahyh_albukhariy1

BY کتاب صحیح البخاری