کتاب صحیح البخاری

كتاب اوقات نماز
باب (23): اذان گفتن پس از وقتش

358- «عَنْ أَبِي قَتَادَةَ رَضِیَ اَللهُ عَن‍‍‍‍ْهُ قَالَ: سِرْنَا مَعَ النَّبِيِّ ﷺ لَيْلَةً، فَقَالَ بَعْضُ الْقَوْمِ: لَوْ عَرَّسْتَ بِنَا يَا رَسُولَ اللَّهِ، قَالَ: «أَخَافُ أَنْ تَنَامُوا عَنِ الصَّلاةِ». قَالَ بِلالٌ: أَنَا أُوقِظُكُمْ، فَاضْطَجَعُوا وَأَسْنَدَ بِلالٌ ظَهْرَهُ إِلَى رَاحِلَتِهِ، فَغَلَبَتْهُ عَيْنَاهُ فَنَامَ، فَاسْتَيْقَظَ النَّبِيُّ ﷺ وَقَدْ طَلَعَ حَاجِبُ الشَّمْسِ، فَقَالَ: «يَا بِلالُ، أَيْنَ مَا قُلْتَ»؟ قَالَ: مَا أُلْقِيَتْ عَلَيَّ نَوْمَةٌ مِثلُهَا قَطُّ، قَالَ: «إِنَّ اللَّهَ قَبَضَ أَرْوَاحَكُمْ حِينَ شَاءَ، وَرَدَّهَا عَلَيْكُمْ حِينَ شَاءَ، يَا بِلالُ، قُمْ فَأَذِّنْ بِالنَّاسِ بِالصَّلاةِ». فَتَوَضَّأَ، فَلَمَّا ارْتَفَعَتِ الشَّمْسُ وَابْيَاضَّتْ، قَامَ فَصَلَّى». (بخارى:595)

ترجمه: «ابوقتاده رَضِیَ اَللهُ عَن‍‍‍‍ْهُ می‌گوید: شبی، همسفر رسول ‏الله ﷺ بودیم. گروهی گفتند: چه خوب بود اگر برای خواب، توقف می‏كردیم. رسول خدا ﷺ فرمود: «می‏ترسم برای نماز صبح بیدار نشویم». بلال رَضِیَ اَللهُ عَن‍‍‍‍ْهُ گفت: من شما را بیدار می‏كنم. مردم دراز كشیدند و خوابیدند. بلال هم نشست و به شترش تكیه زد. دیری نگذشت كه خواب بر او نیز غلبه كرد. رسول ‏الله ﷺ زمانی از خواب بیدار شد كه آفتاب طلوع كرده بود. آنگاه، خطاب به بلال فرمود: «كجاست آنچه وعده نمودی»؟! بلال گفت: ای رسول ‏خدا! من هرگز چنین بخواب نرفته بودم. رسول ‏الله ﷺ فرمود: «هرگاه، خداوند بخواهد، ارواح شما را قبض می‏كند و هرگاه بخواهد، بر می‏گرداند. ای بلال! اكنون، برخیز و اذان بگو». سپس آنحضرت ﷺ وضو گرفت و پس از بلند شدن آفتاب، نماز را اقامه نمود».

حدیث شریف کپی بدون آیدی حرامه❌❌❌
@sahyh_albukhariy1

❤1

www.tgoop.com/sahyh_albukhariy1/1151

57 viewsMay 8, 2024 at 17:07

كتاب اوقات نماز
باب (23): اذان گفتن پس از وقتش

358- «عَنْ أَبِي قَتَادَةَ رَضِیَ اَللهُ عَن‍‍‍‍ْهُ قَالَ: سِرْنَا مَعَ النَّبِيِّ ﷺ لَيْلَةً، فَقَالَ بَعْضُ الْقَوْمِ: لَوْ عَرَّسْتَ بِنَا يَا رَسُولَ اللَّهِ، قَالَ: «أَخَافُ أَنْ تَنَامُوا عَنِ الصَّلاةِ». قَالَ بِلالٌ: أَنَا أُوقِظُكُمْ، فَاضْطَجَعُوا وَأَسْنَدَ بِلالٌ ظَهْرَهُ إِلَى رَاحِلَتِهِ، فَغَلَبَتْهُ عَيْنَاهُ فَنَامَ، فَاسْتَيْقَظَ النَّبِيُّ ﷺ وَقَدْ طَلَعَ حَاجِبُ الشَّمْسِ، فَقَالَ: «يَا بِلالُ، أَيْنَ مَا قُلْتَ»؟ قَالَ: مَا أُلْقِيَتْ عَلَيَّ نَوْمَةٌ مِثلُهَا قَطُّ، قَالَ: «إِنَّ اللَّهَ قَبَضَ أَرْوَاحَكُمْ حِينَ شَاءَ، وَرَدَّهَا عَلَيْكُمْ حِينَ شَاءَ، يَا بِلالُ، قُمْ فَأَذِّنْ بِالنَّاسِ بِالصَّلاةِ». فَتَوَضَّأَ، فَلَمَّا ارْتَفَعَتِ الشَّمْسُ وَابْيَاضَّتْ، قَامَ فَصَلَّى». (بخارى:595)

ترجمه: «ابوقتاده رَضِیَ اَللهُ عَن‍‍‍‍ْهُ می‌گوید: شبی، همسفر رسول ‏الله ﷺ بودیم. گروهی گفتند: چه خوب بود اگر برای خواب، توقف می‏كردیم. رسول خدا ﷺ فرمود: «می‏ترسم برای نماز صبح بیدار نشویم». بلال رَضِیَ اَللهُ عَن‍‍‍‍ْهُ گفت: من شما را بیدار می‏كنم. مردم دراز كشیدند و خوابیدند. بلال هم نشست و به شترش تكیه زد. دیری نگذشت كه خواب بر او نیز غلبه كرد. رسول ‏الله ﷺ زمانی از خواب بیدار شد كه آفتاب طلوع كرده بود. آنگاه، خطاب به بلال فرمود: «كجاست آنچه وعده نمودی»؟! بلال گفت: ای رسول ‏خدا! من هرگز چنین بخواب نرفته بودم. رسول ‏الله ﷺ فرمود: «هرگاه، خداوند بخواهد، ارواح شما را قبض می‏كند و هرگاه بخواهد، بر می‏گرداند. ای بلال! اكنون، برخیز و اذان بگو». سپس آنحضرت ﷺ وضو گرفت و پس از بلند شدن آفتاب، نماز را اقامه نمود».

حدیث شریف کپی بدون آیدی حرامه❌❌❌
@sahyh_albukhariy1

BY کتاب صحیح البخاری