ویروس یک موجود زنده است؟
در قرن ۱۸ تصور می‌شد ویروس‌ها سم هستند. در قرن ۱۹ به آنها ذرات زیستی گفته می‌شد. اوایل قرن ۲۰ ویروس‌ها به مواد شیمیایی بی‌اثر تنزل پیدا کردند. ویروس‌ها در طول زمان ندرتا به‌عنوان موجود زنده درنظر گرفته شده‌اند. امروزه بیش از ۱۲۰ تعریف از حیات وجود دارد و بیشتر آنها به متابولیسم نیاز دارند. متابولیسم مجموعه‌ای از واکنش‌های شیمیایی است که انرژی تولید می‌کنند.
ویروس‌ها متابولیسمی ندارند. آنها همچنین با برخی از معیارهای دیگر جور درنمی‌آیند. ویروس‌ها سلول ندارند و نمی‌توانند به‌طور مستقل تولیدمثل کنند. ویروس‌ها بسته‌های بی‌اثری از DNA یا RNA هستند که بدون سلول میزبان قدرت تکثیر ندارند. برای مثال، ویروس کرونا کُره‌ای بسیار کوچک است که از ژن‌های تشکیل شده است که در پوشش چربی محصور شده است و روی پوشش آن پروتئین‌های اسپایک قرار دارد.
با‌این‌حال، ویروس‌ها بسیاری از ویژگی‌های موجودات زنده را دارند. آنها از واحدهای ساختمانی مشابه واحدهای ساختمانی موجودات زنده ساخته شده‌اند. ویروس‌ها تکثیر می‌شوند و تکامل پیدا می‌کنند. وقتی ویروس‌ها وارد سلول می‌شوند، با ساخت اندامک‌ها و تعیین اینکه سلول چه ژن‌ها و پروتئین‌هایی ساخته شود، محیط را مطابق با نیازهای خود مهندسی می‌کنند.
ویروس‌های غول‌پیکر که اخیرا کشف شدند (که اندازه‌ی آنها به اندازه برخی باکتری‌ها می‌رسد)، حاوی ژن‌هایی برای پروتئین‌هایی هستند که در متابولیسم استفاده می‌شوند. براین‌اساس، این احتمال وجود دارد که برخی ویروس‌ها متابولیسم داشته باشند.
علاوه‌بر‌این، تقریبا هر قاعده‌ای که ویروس‌ها را از قلمرو زنده‌ها حذف میکند، استثناهای خاص خود را دارد. برای مثال، باکتری‌های ریکتزیا به‌عنوان زنده طبقه‌بندی می‌شوند، اما مانند ویروس‌ها فقط درون سلول‌های دیگر قدرت تکثیر دارند. درواقع، همه‌ی موجودات زنده به موجودات زنده دیگر متکی هستند. یک خرگوش به‌تنهایی نمی‌تواند تولیدمثل کند اما قطعا زنده است، درست است؟
به این دلیل و دلایل دیگر، بحث درباره زنده بودن یا زنده نبودن ویروس‌ها تا به امروز ادامه پیدا کرده است. در سال ۲۰۰۴، ویروس‌شناسی به نام مارک اچ وی ﺭﺟﻨﻤﻮﺭﺗﻞ از دانشگاه استراسبورگ فرانسه و برایان میهی که در آن زمان در مرکز کنترل و پیشگیری بیماری آمریکا مشغول به کار بود، ویروس‌ها را به‌عنوان موجودیت‌های عفونی غیرزنده تعریف کردند که در بهترین حالت، نوعی زندگی عاریه‌ای دارند.
شاید ویروس هم می‌تواند زنده وهم غیرزنده باشد.
ویروس‌ها از نظری نیز نادیده گرفته شده‌اند. درخت زندگی را درنظر بگیرید که مدل و ابزار پژوهشی است که برای نشان دادن تکامل در طول زمان استفاده میشود. ویروس‌ها به‌طور معمول از این درخت کنار گذاشته می‌شوند. این درحالی است که به‌گفته‌ی هیل، بدون ویروس‌ها، نمی‌توان مکانیسم‌های تکامل را به‌طور کامل درک کرد.
ویروس‌ها بسیار فراوان هستند. آنها تمام حیات سلولی را آلوده می‌کنند، از باکتری‌های تک‌سلولی گرفته تا فیل‌ها. ویروس‌ها خصوصا در اقیانوس‌ها در تراکم بالایی حضور دارند و در آنجا به‌عنوان شبکه بازیافت عظیمی کار می‌کنند و هر روز ۲۰ درصد از باکتری‌ها و میکروب‌های موجود در محیط را تجزیه می‌کنند تا تُن‌ها کربن آزاد کنند که میکروارگانیسم‌های دیگر برای رشد خود از آن استفاده می‌کنند.
در سراسر جهان، ویروس‌ها نه‌تنها سلول‌ها را عفونی می‌کنند بلکه مواد ژنتیکی خود را برجای می‌گذارند. DNAی ویروسی نه‌تنها از ذره ویروس به فرزندانش منتقل میشود بلکه به ویروس‌ها و گونه‌های دیگر نیز منتقل میشود. به همین دلیل، توالی‌های ژنتیکی ویروسی به‌طور همیشگی در ژنوم همه‌ی موجودات زنده ازجمله خود ما جای گرفته‌اند و بر آنها متکی هستیم. DNAی ویروسی برای تشکیل جفت پستانداران مورد نیاز است. این DNA همچنین برای رشد رویان‌های اولیه بسیار مهم است و سیستم ایمنی ذاتی انسان تاحدودی از پروتئین‌های ویروسی باستانی تشکیل شده است. وقتی فردی با کووید ۱۹ مبارزه میکند، این کار را به کمک ویروس‌هایی انجام می‌دهد که مدت‌ها پیش سلول‌های ما را در اشغال خود درآورده بودند. درواقع، برخی دانشمندان ویروس‌ها را منبع اصلی نوآوری ژنتیکی در جهان می‌دانند. ویروس‌ها شاخه‌ی گمشده‌ای از درخت زندگی نیستند بلکه در جای‌جای درخت حضور دارند.
دانشمندان ممکن است همیشه درمورد زنده بودن یا زنده نبودن ویروس‌ها بحث کنند اما امیدواریم بتوانند بر اهمیت #ویروس ها برای زندگی که می‌شناسیم، توافق کنند. ویلارئال می‌گوید به هر نحو که درمورد زندگی فکر کنید، ویروس‌ها در آنجا حضور خواهند داشت.
ترجمه مریم صفدری
منبع: Sciencenews
♨️ @S_Answers
در قرن ۱۸ تصور می‌شد ویروس‌ها سم هستند. در قرن ۱۹ به آنها ذرات زیستی گفته می‌شد. اوایل قرن ۲۰ ویروس‌ها به مواد شیمیایی بی‌اثر تنزل پیدا کردند. ویروس‌ها در طول زمان ندرتا به‌عنوان موجود زنده درنظر گرفته شده‌اند. امروزه بیش از ۱۲۰ تعریف از حیات وجود دارد و بیشتر آنها به متابولیسم نیاز دارند. متابولیسم مجموعه‌ای از واکنش‌های شیمیایی است که انرژی تولید می‌کنند.
ویروس‌ها متابولیسمی ندارند. آنها همچنین با برخی از معیارهای دیگر جور درنمی‌آیند. ویروس‌ها سلول ندارند و نمی‌توانند به‌طور مستقل تولیدمثل کنند. ویروس‌ها بسته‌های بی‌اثری از DNA یا RNA هستند که بدون سلول میزبان قدرت تکثیر ندارند. برای مثال، ویروس کرونا کُره‌ای بسیار کوچک است که از ژن‌های تشکیل شده است که در پوشش چربی محصور شده است و روی پوشش آن پروتئین‌های اسپایک قرار دارد.
با‌این‌حال، ویروس‌ها بسیاری از ویژگی‌های موجودات زنده را دارند. آنها از واحدهای ساختمانی مشابه واحدهای ساختمانی موجودات زنده ساخته شده‌اند. ویروس‌ها تکثیر می‌شوند و تکامل پیدا می‌کنند. وقتی ویروس‌ها وارد سلول می‌شوند، با ساخت اندامک‌ها و تعیین اینکه سلول چه ژن‌ها و پروتئین‌هایی ساخته شود، محیط را مطابق با نیازهای خود مهندسی می‌کنند.
ویروس‌های غول‌پیکر که اخیرا کشف شدند (که اندازه‌ی آنها به اندازه برخی باکتری‌ها می‌رسد)، حاوی ژن‌هایی برای پروتئین‌هایی هستند که در متابولیسم استفاده می‌شوند. براین‌اساس، این احتمال وجود دارد که برخی ویروس‌ها متابولیسم داشته باشند.
علاوه‌بر‌این، تقریبا هر قاعده‌ای که ویروس‌ها را از قلمرو زنده‌ها حذف میکند، استثناهای خاص خود را دارد. برای مثال، باکتری‌های ریکتزیا به‌عنوان زنده طبقه‌بندی می‌شوند، اما مانند ویروس‌ها فقط درون سلول‌های دیگر قدرت تکثیر دارند. درواقع، همه‌ی موجودات زنده به موجودات زنده دیگر متکی هستند. یک خرگوش به‌تنهایی نمی‌تواند تولیدمثل کند اما قطعا زنده است، درست است؟
به این دلیل و دلایل دیگر، بحث درباره زنده بودن یا زنده نبودن ویروس‌ها تا به امروز ادامه پیدا کرده است. در سال ۲۰۰۴، ویروس‌شناسی به نام مارک اچ وی ﺭﺟﻨﻤﻮﺭﺗﻞ از دانشگاه استراسبورگ فرانسه و برایان میهی که در آن زمان در مرکز کنترل و پیشگیری بیماری آمریکا مشغول به کار بود، ویروس‌ها را به‌عنوان موجودیت‌های عفونی غیرزنده تعریف کردند که در بهترین حالت، نوعی زندگی عاریه‌ای دارند.
شاید ویروس هم می‌تواند زنده وهم غیرزنده باشد.
ویروس‌ها از نظری نیز نادیده گرفته شده‌اند. درخت زندگی را درنظر بگیرید که مدل و ابزار پژوهشی است که برای نشان دادن تکامل در طول زمان استفاده میشود. ویروس‌ها به‌طور معمول از این درخت کنار گذاشته می‌شوند. این درحالی است که به‌گفته‌ی هیل، بدون ویروس‌ها، نمی‌توان مکانیسم‌های تکامل را به‌طور کامل درک کرد.
ویروس‌ها بسیار فراوان هستند. آنها تمام حیات سلولی را آلوده می‌کنند، از باکتری‌های تک‌سلولی گرفته تا فیل‌ها. ویروس‌ها خصوصا در اقیانوس‌ها در تراکم بالایی حضور دارند و در آنجا به‌عنوان شبکه بازیافت عظیمی کار می‌کنند و هر روز ۲۰ درصد از باکتری‌ها و میکروب‌های موجود در محیط را تجزیه می‌کنند تا تُن‌ها کربن آزاد کنند که میکروارگانیسم‌های دیگر برای رشد خود از آن استفاده می‌کنند.
در سراسر جهان، ویروس‌ها نه‌تنها سلول‌ها را عفونی می‌کنند بلکه مواد ژنتیکی خود را برجای می‌گذارند. DNAی ویروسی نه‌تنها از ذره ویروس به فرزندانش منتقل میشود بلکه به ویروس‌ها و گونه‌های دیگر نیز منتقل میشود. به همین دلیل، توالی‌های ژنتیکی ویروسی به‌طور همیشگی در ژنوم همه‌ی موجودات زنده ازجمله خود ما جای گرفته‌اند و بر آنها متکی هستیم. DNAی ویروسی برای تشکیل جفت پستانداران مورد نیاز است. این DNA همچنین برای رشد رویان‌های اولیه بسیار مهم است و سیستم ایمنی ذاتی انسان تاحدودی از پروتئین‌های ویروسی باستانی تشکیل شده است. وقتی فردی با کووید ۱۹ مبارزه میکند، این کار را به کمک ویروس‌هایی انجام می‌دهد که مدت‌ها پیش سلول‌های ما را در اشغال خود درآورده بودند. درواقع، برخی دانشمندان ویروس‌ها را منبع اصلی نوآوری ژنتیکی در جهان می‌دانند. ویروس‌ها شاخه‌ی گمشده‌ای از درخت زندگی نیستند بلکه در جای‌جای درخت حضور دارند.
دانشمندان ممکن است همیشه درمورد زنده بودن یا زنده نبودن ویروس‌ها بحث کنند اما امیدواریم بتوانند بر اهمیت #ویروس ها برای زندگی که می‌شناسیم، توافق کنند. ویلارئال می‌گوید به هر نحو که درمورد زندگی فکر کنید، ویروس‌ها در آنجا حضور خواهند داشت.
ترجمه مریم صفدری
منبع: Sciencenews
♨️ @S_Answers
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
چگونگی لقاح آزمایشگاهی
با توجه به این که 1/8 زوج‌های غیر هم‌جنس، مشکل باروری داشته و زوج‌های هم‌جنس‌گرا و والدین مجرد اکثرا برای بچه‌دار شدن به کمک‌های بالینی نیاز دارند، تقاضا برای IVF (لقاح آزمایشگاهی) در حال افزایش است.
#لقاح_آزمایشگاهی #لقاح
♨️ @S_Answers
با توجه به این که 1/8 زوج‌های غیر هم‌جنس، مشکل باروری داشته و زوج‌های هم‌جنس‌گرا و والدین مجرد اکثرا برای بچه‌دار شدن به کمک‌های بالینی نیاز دارند، تقاضا برای IVF (لقاح آزمایشگاهی) در حال افزایش است.
#لقاح_آزمایشگاهی #لقاح
♨️ @S_Answers
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
ویروس‌ها از کجا آمده‌اند؟ (دیرینه‌شناسی ویروس‌ها)
مروری مختصر بر تاریخچه‌ی تکاملی ویروس‌ها و فرضیه‌های مورد مناقشه در باب خاستگاه آنها
ترجمه: سپنتا نوروزیان
pbs.org/show/eons
♨️ @S_Answers
مروری مختصر بر تاریخچه‌ی تکاملی ویروس‌ها و فرضیه‌های مورد مناقشه در باب خاستگاه آنها
ترجمه: سپنتا نوروزیان
pbs.org/show/eons
♨️ @S_Answers
ستاره پلانک چیست؟
در تئوری ریاضیاتی گرانش کوانتومی حلقه، ستاره پلانک یک جرم نجومی فرضی است که به عنوان ستاره‌ای فشرده و عجیب و غریب در مرکز یک سیاهچاله وجود دارد و زمانی ایجاد میشود که چگالی انرژی یک ستاره در حال فروپاشی به انرژی پلانک می‌رسد.
تحت این شرایط، با فرض اینکه گرانش و فضازمان کوانتیزه شوند، یک «نیروی دافعه» از اصل عدم قطعیت هایزنبرگ ناشی میشود. انباشت انرژی جرم در داخل ستاره پلانک نمی تواند فراتر از این حد سقوط کند زیرا اصل عدم قطعیت را برای خود فضازمان نقض می کند.
یکی از جذاب‌ترین پرسش‌ها درباره‌ی سیاهچاله‌ها این است که درونشان چگونه می‌تواند باشد. تعداد بی‌شماری از فیلم‌ها، کتاب‌ها و مقاله‌ها درباره‌ی این مسئله منتشر شدند که موضوعاتی تخیلی تا علمی را پوشش میدهند. در این باره هیچ توافقی در جامعه‌ی نجوم وجود ندارد. اغلب، مرکز سیاهچاله به‌صورت یک تکینگی با چگالی بی‌نهایت تعریف میشود که فاقد بعد فضایی است؛ اما این مفهوم چه معنایی دارد؟ نظریه‌پردازان مدرن در تلاش هستند به اتفاقات درون سیاهچاله پی ببرند. براساس یکی از نظریه‌ها، مرکز سیاهچاله شامل ستاره‌ای موسوم به پلانک است. از آنجایی که یک ستاره پلانک به طور قابل توجهی بزرگتر از مقیاس پلانک محاسبه می شود، فضای کافی برای رمزگذاری تمام اطلاعات ثبت شده در داخل یک سیاهچاله در ستاره وجود دارد. بنابراین، از دست دادن اطلاعات جلوگیری میشود. در واقع این فرضیه تناقض اطلاعات سیاهچاله را رفع میکند؛
براساس فرضیه‌ی ستاره‌ی پلانک، مسئله‌ی تناقض اطلاعاتی سیاهچاله حل میشود. اگر سیاهچاله‌ای به‌صورت تکینگی نقطه‌ای در نظر گرفته شود، اطلاعات با ورود به آن نابود می‌شوند و قانون پایستگی نقض میشود. اما اگر ستاره‌ای در میان سیاهچاله باشد این مسئله حل میشود.
پلانک ستاره‌ای عجیب است که معمولا با گداخت هسته‌ای معمولی تقویت میشود. نام این ستاره برگرفته از این حقیقت است که تراکم انرژی ستاره نزدیک به تراکم پلانک است. از نظر تئوری، تراکم پلانک برابر انرژی موجود در جهان پس از بیگ‌بنگ است. ازآنجاکه ستاره‌ی پلانک درون سیاهچاله قرار دارد نمی‌توان آن را دید؛ اما ایده‌های جذابی برای تناقض‌های متعدد نجومی ارائه می‌دهد.
♨️ @S_Answers
➖➖➖➖➖➖➖➖➖
doi: Planck stars
arxiv: Planck stars
Black Hole Evolution Traced Out with Loop Quantum Gravity
در تئوری ریاضیاتی گرانش کوانتومی حلقه، ستاره پلانک یک جرم نجومی فرضی است که به عنوان ستاره‌ای فشرده و عجیب و غریب در مرکز یک سیاهچاله وجود دارد و زمانی ایجاد میشود که چگالی انرژی یک ستاره در حال فروپاشی به انرژی پلانک می‌رسد.
تحت این شرایط، با فرض اینکه گرانش و فضازمان کوانتیزه شوند، یک «نیروی دافعه» از اصل عدم قطعیت هایزنبرگ ناشی میشود. انباشت انرژی جرم در داخل ستاره پلانک نمی تواند فراتر از این حد سقوط کند زیرا اصل عدم قطعیت را برای خود فضازمان نقض می کند.
یکی از جذاب‌ترین پرسش‌ها درباره‌ی سیاهچاله‌ها این است که درونشان چگونه می‌تواند باشد. تعداد بی‌شماری از فیلم‌ها، کتاب‌ها و مقاله‌ها درباره‌ی این مسئله منتشر شدند که موضوعاتی تخیلی تا علمی را پوشش میدهند. در این باره هیچ توافقی در جامعه‌ی نجوم وجود ندارد. اغلب، مرکز سیاهچاله به‌صورت یک تکینگی با چگالی بی‌نهایت تعریف میشود که فاقد بعد فضایی است؛ اما این مفهوم چه معنایی دارد؟ نظریه‌پردازان مدرن در تلاش هستند به اتفاقات درون سیاهچاله پی ببرند. براساس یکی از نظریه‌ها، مرکز سیاهچاله شامل ستاره‌ای موسوم به پلانک است. از آنجایی که یک ستاره پلانک به طور قابل توجهی بزرگتر از مقیاس پلانک محاسبه می شود، فضای کافی برای رمزگذاری تمام اطلاعات ثبت شده در داخل یک سیاهچاله در ستاره وجود دارد. بنابراین، از دست دادن اطلاعات جلوگیری میشود. در واقع این فرضیه تناقض اطلاعات سیاهچاله را رفع میکند؛
براساس فرضیه‌ی ستاره‌ی پلانک، مسئله‌ی تناقض اطلاعاتی سیاهچاله حل میشود. اگر سیاهچاله‌ای به‌صورت تکینگی نقطه‌ای در نظر گرفته شود، اطلاعات با ورود به آن نابود می‌شوند و قانون پایستگی نقض میشود. اما اگر ستاره‌ای در میان سیاهچاله باشد این مسئله حل میشود.
پلانک ستاره‌ای عجیب است که معمولا با گداخت هسته‌ای معمولی تقویت میشود. نام این ستاره برگرفته از این حقیقت است که تراکم انرژی ستاره نزدیک به تراکم پلانک است. از نظر تئوری، تراکم پلانک برابر انرژی موجود در جهان پس از بیگ‌بنگ است. ازآنجاکه ستاره‌ی پلانک درون سیاهچاله قرار دارد نمی‌توان آن را دید؛ اما ایده‌های جذابی برای تناقض‌های متعدد نجومی ارائه می‌دهد.
♨️ @S_Answers
➖➖➖➖➖➖➖➖➖
doi: Planck stars
arxiv: Planck stars
Black Hole Evolution Traced Out with Loop Quantum Gravity
کهکشان ها چگونه به وجود آمدند؟
ستاره‌شناسان درباره‌ی چگونگی شکل‌گیری کهکشان‌ها اطمینان ندارند. پس از بیگ‌بنگ فضا ترکیبی از دو عنصر هیدروژن و هلیوم بود. برخی ستاره‌شناسان معتقدند گرانش باعث جذب‌شدن گازها و غبارها به سمت یکدیگر شد و اولین ستاره‌ها به وجود آمدند؛ سپس این ستاره‌ها مجموعه‌هایی به نام کهکشان‌ها را تشکیل دادند. گروهی دیگر هم تصور می‌کنند جرم کهکشان‌ها قبل از شکل‌گیری ستاره‌های داخل آنها گرد هم آمدند. تقریبا تمام کهکشان‌های بزرگ حاوی سیاهچاله‌هایی کلان‌جرم در مرکز خود هستند.
♨️ @S_Answers
🎥 کلیپ دوبله
🎥 مستند کهکشان بیگانه
ستاره‌شناسان درباره‌ی چگونگی شکل‌گیری کهکشان‌ها اطمینان ندارند. پس از بیگ‌بنگ فضا ترکیبی از دو عنصر هیدروژن و هلیوم بود. برخی ستاره‌شناسان معتقدند گرانش باعث جذب‌شدن گازها و غبارها به سمت یکدیگر شد و اولین ستاره‌ها به وجود آمدند؛ سپس این ستاره‌ها مجموعه‌هایی به نام کهکشان‌ها را تشکیل دادند. گروهی دیگر هم تصور می‌کنند جرم کهکشان‌ها قبل از شکل‌گیری ستاره‌های داخل آنها گرد هم آمدند. تقریبا تمام کهکشان‌های بزرگ حاوی سیاهچاله‌هایی کلان‌جرم در مرکز خود هستند.
♨️ @S_Answers
🎥 کلیپ دوبله
🎥 مستند کهکشان بیگانه
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
فرضیه بلوک های حیات از فضا
آیا بلوک های سازنده #حیات روی زمین توسط شهاب سنگ‌ها و برخورد های دوران اولیه زمین، به زمین آمده اند؟ شواهد بسیاری اینگونه نشان میدهند اما چگونه و از کجا آمده اند؟ دوبله
♨️ @S_Answers
🎥 مستند حیات دوبله
🎥زندگی چگونه آغاز شد؟ ابیوژِنِسیس (منشأ حیات از مادۀ غیر زنده):توسط پروفسور آروین اَش
🎥مستند کیهان ادیسه فضا زمان این قسمت حیات
🎥مستند کیهان (جهان های ممکن) این قسمت حیات
🎥 مستند «نابغه» : همراه با استیون هاوکینگ: محتوا : « منشا حیات»
آیا بلوک های سازنده #حیات روی زمین توسط شهاب سنگ‌ها و برخورد های دوران اولیه زمین، به زمین آمده اند؟ شواهد بسیاری اینگونه نشان میدهند اما چگونه و از کجا آمده اند؟ دوبله
♨️ @S_Answers
🎥 مستند حیات دوبله
🎥زندگی چگونه آغاز شد؟ ابیوژِنِسیس (منشأ حیات از مادۀ غیر زنده):توسط پروفسور آروین اَش
🎥مستند کیهان ادیسه فضا زمان این قسمت حیات
🎥مستند کیهان (جهان های ممکن) این قسمت حیات
🎥 مستند «نابغه» : همراه با استیون هاوکینگ: محتوا : « منشا حیات»
🥇 حالت چهارم ماده : پلاسما چیست
#پلاسما حالتی از ماده است که اغلب به عنوان زیرمجموعه ای از گازها در نظر گرفته می شود، اما این دو حالت رفتار بسیار متفاوتی از هم دارند...
مطالعه مطلب 👉
♨️ @S_Answers
اعتبار:🥇
گردآوری و ترجمه: سام آریامنش
#پلاسما حالتی از ماده است که اغلب به عنوان زیرمجموعه ای از گازها در نظر گرفته می شود، اما این دو حالت رفتار بسیار متفاوتی از هم دارند...
مطالعه مطلب 👉
♨️ @S_Answers
اعتبار:🥇
گردآوری و ترجمه: سام آریامنش
Telegraph
حالت چهارم ماده :پلاسما
پلاسما حالتی از ماده است که اغلب به عنوان زیرمجموعه ای از گازها در نظر گرفته می شود، اما این دو حالت رفتار بسیار متفاوتی از هم دارند. پلاسماها مانند گازها شکل یا حجم ثابتی ندارند و چگالی کمتری نسبت به جامدات یا مایعات دارند. اما بر خلاف گازهای معمولی، پلاسما…
#سوال_شما
آیا چیزی در فضا کشف کرده ایم که اکنون در زندگی روزمره از آن استفاده می کنیم؟
از روزهای اولیه تمدن بشری، نجوم بر فرهنگ و فناوری و فلسفه تأثیر گذاشته است.
علم نابی مانند نجوم به ندرت مستقیماً به زندگی روزمره ما کمک می کند؛ اگرچه به تجربه علمی، فلسفی و فرهنگی ما از کیهان می افزاید.
فرآیندها و پدیده ها و اتفاقات کشف شده در فضا عموماً در سطحی هستند (مثلاً از نظر اندازه، زمان یا انرژی) که ارتباط چندانی با تجربه انسان ندارند.
با این حال، یک استثنای قابل توجه وجود دارد، تحقیق در مورد فرآیندهای هسته ای که در ستارگان رخ می دهد که به طور غیرمستقیم منجر به توسعه انرژی هسته ای (و سلاح) شده است.
از این بیشتر، می‌توانیم برخی فن‌آوری‌های رایج در زندگی روزمره را فهرست کنیم که در اصل و در ابتدا صورت ساده تر آنها برای استفاده در نجوم ساخته شده بوده اند اما در زندگی روزمره هم‌مورد استفاده قرار میگیرند؛ مانند دوربین‌های دیجیتال و اسکنرهای MRI یا به اکتشافاتی اشاره کنیم که واقعاً در فضا انجام شده‌اند مثلاً در ایستگاه فضایی بین‌المللی و منجر به نوآوری‌های مهمی شده‌اند از جمله داروسازی، کمک به درمان آلزایمر و پارکینسون!
ضمنا، هر بار که زمان را بررسی می کنید، درواقع از اکتشافات نجومی بشر استفاده می کنید.
ترجمه سام آریامنش/ sciencefocus
Dr Alastair Gunn
♨️ @S_answers
آیا چیزی در فضا کشف کرده ایم که اکنون در زندگی روزمره از آن استفاده می کنیم؟
از روزهای اولیه تمدن بشری، نجوم بر فرهنگ و فناوری و فلسفه تأثیر گذاشته است.
علم نابی مانند نجوم به ندرت مستقیماً به زندگی روزمره ما کمک می کند؛ اگرچه به تجربه علمی، فلسفی و فرهنگی ما از کیهان می افزاید.
فرآیندها و پدیده ها و اتفاقات کشف شده در فضا عموماً در سطحی هستند (مثلاً از نظر اندازه، زمان یا انرژی) که ارتباط چندانی با تجربه انسان ندارند.
با این حال، یک استثنای قابل توجه وجود دارد، تحقیق در مورد فرآیندهای هسته ای که در ستارگان رخ می دهد که به طور غیرمستقیم منجر به توسعه انرژی هسته ای (و سلاح) شده است.
از این بیشتر، می‌توانیم برخی فن‌آوری‌های رایج در زندگی روزمره را فهرست کنیم که در اصل و در ابتدا صورت ساده تر آنها برای استفاده در نجوم ساخته شده بوده اند اما در زندگی روزمره هم‌مورد استفاده قرار میگیرند؛ مانند دوربین‌های دیجیتال و اسکنرهای MRI یا به اکتشافاتی اشاره کنیم که واقعاً در فضا انجام شده‌اند مثلاً در ایستگاه فضایی بین‌المللی و منجر به نوآوری‌های مهمی شده‌اند از جمله داروسازی، کمک به درمان آلزایمر و پارکینسون!
ضمنا، هر بار که زمان را بررسی می کنید، درواقع از اکتشافات نجومی بشر استفاده می کنید.
ترجمه سام آریامنش/ sciencefocus
Dr Alastair Gunn
♨️ @S_answers
مقیاس کارداشف
چه چیزی ممکن است پیدا کنیم: مردان کوچک سبز یا میکروب ها؟ چگونه می توانیم آنها را پیدا کنیم: با امواج رادیویی یا مواد شیمیایی عجیب در جو سیاره؟ یا روشی که هنوز به فکر کسی نرسیده است؟
در طول دهه‌ها، دانشمندانی که امکان وجود حیات در فراسوی زمین را در نظر میگیرند، به این فکر کرده‌اند که چنین حیاتی چه شکلی خواهد داشت، انسان‌ها چگونه می‌توانند آن را از دور شناسایی کنند - و اینکه آیا ارتباط بین دو دنیا(دو حیات متفاوت) ممکن است یا خیر.
چنین پرسش هایی ما را به سیستم های طبقه بندی حیات فرارمینی سوق داده است. یکی از این سیستم‌ها مقیاس کارداشف نامیده میشود، به نام ستاره‌شناس شوروی که آن را در سال 1964 پیشنهاد کرد، که در آن تمدن‌های بیگانه را بر اساس انرژیای که می‌توانند مهار کنند، ارزیابی و طبقه بندی میکند.
▪️ تمدن نوع l
تمدنی نزدیک به سطح فناورانه‌ای که در حال حاضر روی زمین وجود دارد، با مصرف انرژی:
4×10¹⁹ erg/sec
یا
4×10¹² watt
تمدن نوع I معمولاً به عنوان تمدنی تعریف می شود که می تواند تمام انرژیای را که از ستاره مادر به سیاره اصلی خود می رسد مهار کند. برای زمین، این مقدار حدود:
≈ 2×10¹⁷ watt
است، که تقریباً چهار مرتبه بزرگتر از مقدار فعلی است.
مقدار (فعلی) انرژی که ما در سال ۲۰۲۰ مهار کردیم:
≈2×10¹³ watt
با این وصف تمدن ما تقریبا ۰/۷۶ است.
روش های معمول برای نوع ۱ : همجوشی هسته ای، استفاده از پاد ماده، انرژی های تجدید پذیر.
▪️ تمدن نوع II
تمدنی که قادر است تمام انرژی تابش شده توسط ستاره خود را مهار کند(نه فقط آنی که به زمین‌میرسد بلکه همه را) - برای مثال، با تکمیل موفقیت‌آمیز یک کره دایسون یا مغز ماتریوشکا - با مصرف انرژی:
≈4×10²⁶ erg/sec
چنین تمدنی توانایی استفاده و هدایت کل انرژی خروجی از ستاره خود را دارد. درخشندگی چنین تمدن هایی برای ره‌گیری و یافتن برابر با درخشندگی خورشید است
روش های معمول استفاده از انرژی: کره دایسون، همان روش های نوع ۱ اما بر روی چند سیاره ، حرکت دادن ستاره ، پاد ماده
▪️ تمدن نوع III
تمدنی که توانایی کنترل و استفاده از انرژیای در مقیاس کهکشان خود است، با مصرف انرژی:
≈4×10⁴⁴ erg/sec
درخشندگی چنین تمدن هایی به اندازه درخشندگی کهکشان راه شیری خواهد بود.
روش های معمول برای استفاده از انرژی: همان روش های نوع ۱ و ۲ اما در یک یا چند کهکشان، کنترل سیاهچاله مرکزی کهکشان، استفاده از انرژی سفید چاله(در صورت وجود)، استفاده مداوم از اختروش‌ها
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
در زمان کنونی، بشریت هنوز به وضعیت تمدن نوع اول نرسیده است. میچیو کاکو، فیزیکدان و آینده پژوه پیشنهاد کرد که اگر انسان ها مصرف انرژی خود را به طور متوسط 3 درصد در هر سال افزایش دهند، ممکن است طی 100 تا 200 سال به وضعیت نوع I، در چند هزار سال به وضعیت نوع II و در عرض 100000 تا یک میلیون سال به وضعیت نوع III دست پیدا کنند.
سام آریامنش
♨️ @S_Answers
🥉
چه چیزی ممکن است پیدا کنیم: مردان کوچک سبز یا میکروب ها؟ چگونه می توانیم آنها را پیدا کنیم: با امواج رادیویی یا مواد شیمیایی عجیب در جو سیاره؟ یا روشی که هنوز به فکر کسی نرسیده است؟
در طول دهه‌ها، دانشمندانی که امکان وجود حیات در فراسوی زمین را در نظر میگیرند، به این فکر کرده‌اند که چنین حیاتی چه شکلی خواهد داشت، انسان‌ها چگونه می‌توانند آن را از دور شناسایی کنند - و اینکه آیا ارتباط بین دو دنیا(دو حیات متفاوت) ممکن است یا خیر.
چنین پرسش هایی ما را به سیستم های طبقه بندی حیات فرارمینی سوق داده است. یکی از این سیستم‌ها مقیاس کارداشف نامیده میشود، به نام ستاره‌شناس شوروی که آن را در سال 1964 پیشنهاد کرد، که در آن تمدن‌های بیگانه را بر اساس انرژیای که می‌توانند مهار کنند، ارزیابی و طبقه بندی میکند.
▪️ تمدن نوع l
تمدنی نزدیک به سطح فناورانه‌ای که در حال حاضر روی زمین وجود دارد، با مصرف انرژی:
4×10¹⁹ erg/sec
یا
4×10¹² watt
تمدن نوع I معمولاً به عنوان تمدنی تعریف می شود که می تواند تمام انرژیای را که از ستاره مادر به سیاره اصلی خود می رسد مهار کند. برای زمین، این مقدار حدود:
≈ 2×10¹⁷ watt
است، که تقریباً چهار مرتبه بزرگتر از مقدار فعلی است.
مقدار (فعلی) انرژی که ما در سال ۲۰۲۰ مهار کردیم:
≈2×10¹³ watt
با این وصف تمدن ما تقریبا ۰/۷۶ است.
روش های معمول برای نوع ۱ : همجوشی هسته ای، استفاده از پاد ماده، انرژی های تجدید پذیر.
▪️ تمدن نوع II
تمدنی که قادر است تمام انرژی تابش شده توسط ستاره خود را مهار کند(نه فقط آنی که به زمین‌میرسد بلکه همه را) - برای مثال، با تکمیل موفقیت‌آمیز یک کره دایسون یا مغز ماتریوشکا - با مصرف انرژی:
≈4×10²⁶ erg/sec
چنین تمدنی توانایی استفاده و هدایت کل انرژی خروجی از ستاره خود را دارد. درخشندگی چنین تمدن هایی برای ره‌گیری و یافتن برابر با درخشندگی خورشید است
روش های معمول استفاده از انرژی: کره دایسون، همان روش های نوع ۱ اما بر روی چند سیاره ، حرکت دادن ستاره ، پاد ماده
▪️ تمدن نوع III
تمدنی که توانایی کنترل و استفاده از انرژیای در مقیاس کهکشان خود است، با مصرف انرژی:
≈4×10⁴⁴ erg/sec
درخشندگی چنین تمدن هایی به اندازه درخشندگی کهکشان راه شیری خواهد بود.
روش های معمول برای استفاده از انرژی: همان روش های نوع ۱ و ۲ اما در یک یا چند کهکشان، کنترل سیاهچاله مرکزی کهکشان، استفاده از انرژی سفید چاله(در صورت وجود)، استفاده مداوم از اختروش‌ها
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
در زمان کنونی، بشریت هنوز به وضعیت تمدن نوع اول نرسیده است. میچیو کاکو، فیزیکدان و آینده پژوه پیشنهاد کرد که اگر انسان ها مصرف انرژی خود را به طور متوسط 3 درصد در هر سال افزایش دهند، ممکن است طی 100 تا 200 سال به وضعیت نوع I، در چند هزار سال به وضعیت نوع II و در عرض 100000 تا یک میلیون سال به وضعیت نوع III دست پیدا کنند.
سام آریامنش
♨️ @S_Answers
🥉
نور مرئی چیست؟
نور مرئی شکلی از تابش الکترومغناطیسی (EM) است، مانند امواج رادیویی، تابش مادون قرمز، اشعه ماوراء بنفش، اشعه ایکس و امواج مایکروویو. به طور کلی، نور مرئی به عنوان طول موج هایی تعریف میشود که برای چشم انسان قابل مشاهده است ...
ادامه مطلب👉
♨️ @S_Answers
اعتبار: 🥇
مستند دوبله برای اطلاعات بیشتر در زمینه نور و طیف سنجی
نور مرئی شکلی از تابش الکترومغناطیسی (EM) است، مانند امواج رادیویی، تابش مادون قرمز، اشعه ماوراء بنفش، اشعه ایکس و امواج مایکروویو. به طور کلی، نور مرئی به عنوان طول موج هایی تعریف میشود که برای چشم انسان قابل مشاهده است ...
ادامه مطلب👉
♨️ @S_Answers
اعتبار: 🥇
مستند دوبله برای اطلاعات بیشتر در زمینه نور و طیف سنجی
Telegraph
نور مریی چیست؟
نور مرئی شکلی از تابش الکترومغناطیسی (EM) است، مانند امواج رادیویی، تابش مادون قرمز، اشعه ماوراء بنفش، اشعه ایکس و امواج مایکروویو. . به طور کلی، نور مرئی به عنوان طول موج هایی تعریف میشود که برای چشم انسان قابل مشاهده است . محدوده طیف الکترومغناطیسی نور…
نخستین انسان‌ها در استرالیا تخم پرندگان بی‌پرواز را می‌خوردند
محققان با بررسی تکه‌هایی از پوسته تخم‌های باستانی پرندگان بی‌پرواز متعلق به ۵۰ هزار سال پیش که ۴۰ سال قبل کشف شده است، تایید کرده‌اند که اولین استرالیایی‌ها تخم‌های غول پیکر پرندگان بی‌پرواز را می‌خورده‌اند که همین امر احتمالا منجر به انقراض آنها شده است.
قرن‌ها پیش، پرندگان بی‌پرواز غول پیکر نظیر "اردک‌های شیطانی" در زمین پرسه می‌زدند. همانطور که از نام آنها پیداست، آنها پرندگان بی‌پرواز غول پیکری با منقاری بزرگ بوده‌اند که ۲ متر قد و ۲۰۰ کیلوگرم وزن داشته‌اند.
آیا می‌توانید تصور کنید که در کنار این موجودات زندگی می‌کنید؟ اولین انسان‌های ساکن استرالیا این تصور را زندگی می‌کردند و با خانواده این پرندگان غول پیکر که اکنون منقرض شده‌اند، همزیستی داشته‌اند.
اما همه چیز در مورد آنها وحشتناک نبوده است، چرا که این پرندگان، تخم‌های بسیار زیادی می‌گذاشتند که به اندازه یک طالبی بوده و بیش از ۲۰ برابر وزن یک تخم مرغ متوسط وزن داشته است و از آن به عنوان یک منبع پروتئینی مهم استفاده می‌شده است.
در حال حاضر، حتی با وجود ناپدید شدن...
ادامه مطلب 👉
♨️ @S_Answers
Pnas
اعتبار:🥈
محققان با بررسی تکه‌هایی از پوسته تخم‌های باستانی پرندگان بی‌پرواز متعلق به ۵۰ هزار سال پیش که ۴۰ سال قبل کشف شده است، تایید کرده‌اند که اولین استرالیایی‌ها تخم‌های غول پیکر پرندگان بی‌پرواز را می‌خورده‌اند که همین امر احتمالا منجر به انقراض آنها شده است.
قرن‌ها پیش، پرندگان بی‌پرواز غول پیکر نظیر "اردک‌های شیطانی" در زمین پرسه می‌زدند. همانطور که از نام آنها پیداست، آنها پرندگان بی‌پرواز غول پیکری با منقاری بزرگ بوده‌اند که ۲ متر قد و ۲۰۰ کیلوگرم وزن داشته‌اند.
آیا می‌توانید تصور کنید که در کنار این موجودات زندگی می‌کنید؟ اولین انسان‌های ساکن استرالیا این تصور را زندگی می‌کردند و با خانواده این پرندگان غول پیکر که اکنون منقرض شده‌اند، همزیستی داشته‌اند.
اما همه چیز در مورد آنها وحشتناک نبوده است، چرا که این پرندگان، تخم‌های بسیار زیادی می‌گذاشتند که به اندازه یک طالبی بوده و بیش از ۲۰ برابر وزن یک تخم مرغ متوسط وزن داشته است و از آن به عنوان یک منبع پروتئینی مهم استفاده می‌شده است.
در حال حاضر، حتی با وجود ناپدید شدن...
ادامه مطلب 👉
♨️ @S_Answers
Pnas
اعتبار:🥈
Telegraph
نخستین انسان‌ها در استرالیا تخم پرندگان بی‌پرواز را می‌خوردند
محققان با بررسی تکه‌هایی از پوسته تخم‌های باستانی پرندگان بی‌پرواز متعلق به ۵۰ هزار سال پیش که ۴۰ سال قبل کشف شده است، تایید کرده‌اند که اولین استرالیایی‌ها تخم‌های غول پیکر پرندگان بی‌پرواز را می‌خورده‌اند که همین امر احتمالا منجر به انقراض آنها شده است.…
هر چیزی که اطراف‌تان وجود دارد را بردارید. فرض کنیم یک سیب از روی میز برداشتید. سیب از چه چیزی ساخته شده؟ خب برای پاسخگویی به این پرسش باید نگاه عمقی‌تری به آن بیندازید. اگر آن را تا جای ممکن بزرگنمایی کنید، دیر یا زود مولکول‌ها را مشاهده خواهید کرد. اما این پایان ماجرا نیست؛ اگر بیشتر آن را بزرگنمایی کنید، نهایتا اتم‌ها را نیز خواهید دید. اتم‌ها نیز پایان ماجرا نیستند زیرا اگر بیشتر زوم کنید، به الکترون‌ها و نوترون‌ها می‌رسید. هسته نیز خودش از پروتون و نوترون ساخته شده است.
اگر یکی از این ذرات را بردارید (مثلاً یک نوترون) و آن را بزرگنمایی کنید، به ذرات کوچکتری تحت عنوان کوارک‌ها می‌رسید. اینجاست که ایدۀ جنجالی “نظریه ریسمان” وارد میشود؛ یعنی چیز دیگری درون این ذرات کوچک وجود دارد. بر اساس این ایده، هیچ چیزی درون کوارک‌ها وجود ندارد، اما نظریه ریسمان می‌گوید که یک رشته کوچک ریسمان‌مانند از انرژی درون آن خواهید یافت که به سیم‌های ویولن شباهت دارند. وقتی سیم یا ریسمان را بردارید، شروع به ارتعاش کرده و نوت موسیقی کوچکی ایجاد میکند. با این حال، ریسمان‌های ریز در نظریه ریسمان به تولید نوت موسیقی نمی‌پردازند. در عوض، زمانی که ارتعاش می‌کنند، ذرات را پدید می‌آورند. هر ارتعاش به مثابه ذرات مختلف است.
بنابراین، کوارک همان ریسمانی است که در الگویی خاص ارتعاش میکند؛ الکترون نیز بعنوان ِ ریسمانی در نظر گرفته شده که در الگویی متفاوت ارتعاش میکند. پس اگر همۀ این ذرات را کنار هم قرار دهید، می‌بینید که سیب چیزی به جز چند ارتعاش در ریسمان نیست. اگر نظریه ریسمان درست باشد (هنوز شواهد تجربی ندارد)، به این نتیجه می‌رسیم همه چیز در جهان چیزی به جز سمفونیِ کیهانی از ریسمان نیست که مشغول رقص و ارتعاش‌اند.
ترجمه منصور نقی لو
♨️ @S_Answers
🎥کلیپ کوتاه 🎥کلیپ کوتاه 🎥کلیپ کوتاه 📚کتاب
اگر یکی از این ذرات را بردارید (مثلاً یک نوترون) و آن را بزرگنمایی کنید، به ذرات کوچکتری تحت عنوان کوارک‌ها می‌رسید. اینجاست که ایدۀ جنجالی “نظریه ریسمان” وارد میشود؛ یعنی چیز دیگری درون این ذرات کوچک وجود دارد. بر اساس این ایده، هیچ چیزی درون کوارک‌ها وجود ندارد، اما نظریه ریسمان می‌گوید که یک رشته کوچک ریسمان‌مانند از انرژی درون آن خواهید یافت که به سیم‌های ویولن شباهت دارند. وقتی سیم یا ریسمان را بردارید، شروع به ارتعاش کرده و نوت موسیقی کوچکی ایجاد میکند. با این حال، ریسمان‌های ریز در نظریه ریسمان به تولید نوت موسیقی نمی‌پردازند. در عوض، زمانی که ارتعاش می‌کنند، ذرات را پدید می‌آورند. هر ارتعاش به مثابه ذرات مختلف است.
بنابراین، کوارک همان ریسمانی است که در الگویی خاص ارتعاش میکند؛ الکترون نیز بعنوان ِ ریسمانی در نظر گرفته شده که در الگویی متفاوت ارتعاش میکند. پس اگر همۀ این ذرات را کنار هم قرار دهید، می‌بینید که سیب چیزی به جز چند ارتعاش در ریسمان نیست. اگر نظریه ریسمان درست باشد (هنوز شواهد تجربی ندارد)، به این نتیجه می‌رسیم همه چیز در جهان چیزی به جز سمفونیِ کیهانی از ریسمان نیست که مشغول رقص و ارتعاش‌اند.
ترجمه منصور نقی لو
♨️ @S_Answers
🎥کلیپ کوتاه 🎥کلیپ کوتاه 🎥کلیپ کوتاه 📚کتاب
دانشمندان چگونه ترکیبات شیمیایی سیارات و ستارگان را تعیین می کنند؟
از کجا میدانیم ستارگان و سیارات دور دست از چه ساخته شده اند؟
رایج ترین روشی که ستاره شناسان برای تعیین ترکیب ستارگان، سیارات و سایر اجرام استفاده می کنند، طیف سنجی است. امروزه در این فرآیند از ابزارهایی با توری استفاده می شود که نور یک جسم را بر اساس طول موج پخش می کند. این نور پراکنده طیف نامیده می شود. هر عنصر - و ترکیبی از عناصر - دارای اثر انگشت منحصر به فردی است که اخترشناسان می توانند آن را در طیف یک جسم خاص جستجو کنند. شناسایی این اثر انگشت به محققان اجازه می دهد تا تعیین کنند که آن اجرام از چه چیزی ساخته شده است.
این اثر انگشت اغلب به عنوان جذب نور ظاهر می شود. هر اتمی دارای الکترون است و این الکترون ها دوست دارند در تراز کم انرژی خود باقی بمانند. اما هنگامی که فوتون های حامل انرژی به الکترون برخورد می کنند، می توانند آن را به سطوح بالاتر انرژی برسانند. این جذب است و الکترون های هر عنصر نور را در طول موج های خاصی که مربوط به تفاوت بین سطوح انرژی در آن اتم است جذب می کنند. اما الکترون ها می خواهند به سطح اولیه خود بازگردند، بنابراین انرژی را برای مدت طولانی نگه نمی دارند. هنگامی که آنها انرژی ساطع می کنند، فوتون هایی با همان طول موج های نوری که در وهله اول جذب شده بودند آزاد می کنند. یک الکترون می تواند این نور را در هر جهتی آزاد کند، بنابراین بیشتر نور در جهاتی دور از خط دید ما منتشر می شود. در نهایت، یک خط تیره در طیف در آن طول موج خاص ظاهر می شود.
از آنجایی که طول موج هایی که در آن خطوط جذب رخ می دهد برای هر عنصر منحصر به فرد است، ستاره شناسان می توانند موقعیت خطوط را اندازه گیری کنند تا تعیین کنند کدام عناصر در یک هدف وجود دارند. مقدار نوری که جذب می شود نیز می تواند اطلاعاتی در مورد میزان وجود هر عنصر ارائه دهد.
هر چه یک شیء دارای عناصر بیشتری باشد، طیف آن پیچیده تر می شود. عوامل دیگر، مانند حرکت، می توانند بر موقعیت خطوط طیفی تأثیر بگذارند، البته نه فاصله بین خطوط از یک عنصر معین. خوشبختانه، مدل‌سازی رایانه‌ای به محققان اجازه می‌دهد تا عناصر و ترکیبات مختلف را حتی در یک طیف شلوغ از هم جدا کنند و خطوطی را که به‌دلیل حرکت جابجا شده‌اند، شناسایی کنند.
➕ منبع ➕ مستند مرتبط دوبله
♨️ @S_Answers
زیرنویس عکس: هر عنصر نور را در طول موج های خاص منحصر به آن اتم جذب می کند. وقتی ستاره شناسان به طیف یک شی نگاه می کنند، می توانند ترکیب آن را بر اساس این طول موج ها تعیین کنند.
از کجا میدانیم ستارگان و سیارات دور دست از چه ساخته شده اند؟
رایج ترین روشی که ستاره شناسان برای تعیین ترکیب ستارگان، سیارات و سایر اجرام استفاده می کنند، طیف سنجی است. امروزه در این فرآیند از ابزارهایی با توری استفاده می شود که نور یک جسم را بر اساس طول موج پخش می کند. این نور پراکنده طیف نامیده می شود. هر عنصر - و ترکیبی از عناصر - دارای اثر انگشت منحصر به فردی است که اخترشناسان می توانند آن را در طیف یک جسم خاص جستجو کنند. شناسایی این اثر انگشت به محققان اجازه می دهد تا تعیین کنند که آن اجرام از چه چیزی ساخته شده است.
این اثر انگشت اغلب به عنوان جذب نور ظاهر می شود. هر اتمی دارای الکترون است و این الکترون ها دوست دارند در تراز کم انرژی خود باقی بمانند. اما هنگامی که فوتون های حامل انرژی به الکترون برخورد می کنند، می توانند آن را به سطوح بالاتر انرژی برسانند. این جذب است و الکترون های هر عنصر نور را در طول موج های خاصی که مربوط به تفاوت بین سطوح انرژی در آن اتم است جذب می کنند. اما الکترون ها می خواهند به سطح اولیه خود بازگردند، بنابراین انرژی را برای مدت طولانی نگه نمی دارند. هنگامی که آنها انرژی ساطع می کنند، فوتون هایی با همان طول موج های نوری که در وهله اول جذب شده بودند آزاد می کنند. یک الکترون می تواند این نور را در هر جهتی آزاد کند، بنابراین بیشتر نور در جهاتی دور از خط دید ما منتشر می شود. در نهایت، یک خط تیره در طیف در آن طول موج خاص ظاهر می شود.
از آنجایی که طول موج هایی که در آن خطوط جذب رخ می دهد برای هر عنصر منحصر به فرد است، ستاره شناسان می توانند موقعیت خطوط را اندازه گیری کنند تا تعیین کنند کدام عناصر در یک هدف وجود دارند. مقدار نوری که جذب می شود نیز می تواند اطلاعاتی در مورد میزان وجود هر عنصر ارائه دهد.
هر چه یک شیء دارای عناصر بیشتری باشد، طیف آن پیچیده تر می شود. عوامل دیگر، مانند حرکت، می توانند بر موقعیت خطوط طیفی تأثیر بگذارند، البته نه فاصله بین خطوط از یک عنصر معین. خوشبختانه، مدل‌سازی رایانه‌ای به محققان اجازه می‌دهد تا عناصر و ترکیبات مختلف را حتی در یک طیف شلوغ از هم جدا کنند و خطوطی را که به‌دلیل حرکت جابجا شده‌اند، شناسایی کنند.
➕ منبع ➕ مستند مرتبط دوبله
♨️ @S_Answers
زیرنویس عکس: هر عنصر نور را در طول موج های خاص منحصر به آن اتم جذب می کند. وقتی ستاره شناسان به طیف یک شی نگاه می کنند، می توانند ترکیب آن را بر اساس این طول موج ها تعیین کنند.
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
چه وقت درختان جهان را اشغال کردند؟
فرگشت درختان
سیزدهم مه 2021
#فرگشت #تکامل #درختان
ترجمه و زیرنویس از نادیه افشاری
بیست و دوم شهریور 1401
ویدئوی این پست : رزولوشن 360
♨️ @S_Answers
👁🗨 گروه علمی افق رویداد جهت بحث و تبادل اطلاعات
فرگشت درختان
سیزدهم مه 2021
#فرگشت #تکامل #درختان
ترجمه و زیرنویس از نادیه افشاری
بیست و دوم شهریور 1401
ویدئوی این پست : رزولوشن 360
♨️ @S_Answers
👁🗨 گروه علمی افق رویداد جهت بحث و تبادل اطلاعات
عکس را باز کنید.
از علاقه مندان به دانش تجربی و فلسفه علم دعوت می شود تا به گروه علمی افق رویداد بپیوندند.
همچنین برای بحث در زمینه قیام مردمی نیز ما یک تاپیک مجزا اختصاص داده ایم (در تصویر)
لینک عضویت↙️
https://www.tgoop.com/+zWm3SVRLmS5hODQ0
از علاقه مندان به دانش تجربی و فلسفه علم دعوت می شود تا به گروه علمی افق رویداد بپیوندند.
همچنین برای بحث در زمینه قیام مردمی نیز ما یک تاپیک مجزا اختصاص داده ایم (در تصویر)
لینک عضویت↙️
https://www.tgoop.com/+zWm3SVRLmS5hODQ0