tgoop.com/S_Answers/121
Last Update:
ویروس یک موجود زنده است؟
در قرن ۱۸ تصور می‌شد ویروس‌ها سم هستند. در قرن ۱۹ به آن‌ها ذرات زیستی گفته می‌شد. اوایل قرن ۲۰ ویروس‌ها به مواد شیمیایی بی‌اثر تنزل پیدا کردند. ویروس‌ها در طول زمان ندرتا به‌عنوان موجود زنده درنظر گرفته شده‌اند. امروزه بیش از ۱۲۰ تعریف از حیات وجود دارد و بیشتر آن‌ها به متابولیسم نیاز دارند. متابولیسم مجموعه‌ای از واکنش‌های شیمیایی است که انرژی تولید می‌کنند.
ویروس‌ها متابولیسمی ندارند. آن‌ها همچنین با برخی از معیارهای دیگر جور درنمی‌آیند. ویروس‌ها سلول ندارند و نمی‌توانند به‌طور مستقل تولیدمثل کنند. ویروس‌ها بسته‌های بی‌اثری از DNA یا RNA هستند که بدون سلول میزبان قدرت تکثیر ندارند. برای مثال، ویروس کرونا کُره‌ای بسیار کوچک است که از ژن‌های تشکیل شده است که در پوشش چربی محصور شده است و روی پوشش آن پروتئین‌های اسپایک قرار دارد.
با‌این‌حال، ویروس‌ها بسیاری از ویژگی‌های موجودات زنده را دارند. آن‌ها از واحدهای ساختمانی مشابه واحدهای ساختمانی موجودات زنده ساخته شده‌اند. ویروس‌ها تکثیر می‌شوند و تکامل پیدا می‌کنند. وقتی ویروس‌ها وارد سلول می‌شوند، با ساخت اندامک‌ها و تعیین اینکه سلول چه ژن‌ها و پروتئین‌هایی ساخته شود، محیط را مطابق با نیازهای خود مهندسی می‌کنند.
ویروس‌های غول‌پیکر که اخیرا کشف شدند (که اندازه‌ی آن‌ها به اندازه برخی باکتری‌ها می‌رسد)، حاوی ژن‌هایی برای پروتئین‌هایی هستند که در متابولیسم استفاده می‌شوند. براین‌اساس، این احتمال وجود دارد که برخی ویروس‌ها متابولیسم داشته باشند.
علاوه‌بر‌این، تقریبا هر قاعده‌ای که ویروس‌ها را از قلمرو زنده‌ها حذف می‌کند، استثناهای خاص خود را دارد. برای مثال، باکتری‌های ریکتزیا به‌عنوان زنده طبقه‌بندی می‌شوند، اما مانند ویروس‌ها فقط درون سلول‌های دیگر قدرت تکثیر دارند. درواقع، همه‌ی موجودات زنده به موجودات زنده دیگر متکی هستند. یک خرگوش به‌تنهایی نمی‌تواند تولیدمثل کند اما قطعا زنده است، درست است؟
به این دلیل و دلایل دیگر، بحث درباره زنده بودن یا زنده نبودن ویروس‌ها تا به امروز ادامه پیدا کرده است. در سال ۲۰۰۴، ویروس‌شناسی به نام مارک اچ وی ﺭﺟﻨﻤﻮﺭﺗﻞ از دانشگاه استراسبورگ فرانسه و برایان میهی که در آن زمان در مرکز کنترل و پیشگیری بیماری آمریکا مشغول به کار بود، ویروس‌ها را به‌عنوان موجودیت‌های عفونی غیرزنده تعریف کردند که در بهترین حالت، نوعی زندگی عاریه‌ای دارند.
شاید ویروس هم می‌تواند زنده وهم غیرزنده باشد.
ویروس‌ها از نظری نیز نادیده گرفته شده‌اند. درخت زندگی را درنظر بگیرید که مدل و ابزار پژوهشی است که برای نشان دادن تکامل در طول زمان استفاده می‌شود. ویروس‌ها به‌طور معمول از این درخت کنار گذاشته می‌شوند. این درحالی است که به‌گفته‌ی هیل، بدون ویروس‌ها، نمی‌توان مکانیسم‌های تکامل را به‌طور کامل درک کرد.
ویروس‌ها بسیار فراوان هستند. آن‌ها تمام حیات سلولی را آلوده می‌کنند، از باکتری‌های تک‌سلولی گرفته تا فیل‌ها. ویروس‌ها خصوصا در اقیانوس‌ها در تراکم بالایی حضور دارند و در آنجا به‌عنوان شبکه بازیافت عظیمی کار می‌کنند و هر روز ۲۰ درصد از باکتری‌ها و میکروب‌های موجود در محیط را تجزیه می‌کنند تا تُن‌ها کربن آزاد کنند که میکروارگانیسم‌های دیگر برای رشد خود از آن استفاده می‌کنند.
در سراسر جهان، ویروس‌ها نه‌تنها سلول‌ها را عفونی می‌کنند بلکه مواد ژنتیکی خود را برجای می‌گذارند. DNAی ویروسی نه‌تنها از ذره ویروس به فرزندانش منتقل می‌شود بلکه به ویروس‌ها و گونه‌های دیگر نیز منتقل می‌شود. به همین دلیل، توالی‌های ژنتیکی ویروسی به‌طور همیشگی در ژنوم همه‌ی موجودات زنده ازجمله خود ما جای گرفته‌اند و بر آن‌ها متکی هستیم. DNAی ویروسی برای تشکیل جفت پستانداران مورد نیاز است. این DNA همچنین برای رشد رویان‌های اولیه بسیار مهم است و سیستم ایمنی ذاتی انسان تاحدودی از پروتئین‌های ویروسی باستانی تشکیل شده است. وقتی فردی با کووید ۱۹ مبارزه می‌کند، این کار را به کمک ویروس‌هایی انجام می‌دهد که مدت‌ها پیش سلول‌های ما را در اشغال خود درآورده بودند. درواقع، برخی دانشمندان ویروس‌ها را منبع اصلی نوآوری ژنتیکی در جهان می‌دانند. ویروس‌ها شاخه‌ی گمشده‌ای از درخت زندگی نیستند بلکه در جای‌جای درخت حضور دارند.
دانشمندان ممکن است همیشه درمورد زنده بودن یا زنده نبودن ویروس‌ها بحث کنند اما امیدواریم بتوانند بر اهمیت #ویروس ها برای زندگی که می‌شناسیم، توافق کنند. ویلارئال می‌گوید به هر نحو که درمورد زندگی فکر کنید، ویروس‌ها در آنجا حضور خواهند داشت.
ترجمه مریم صفدری
منبع: Sciencenews
♨️ @S_Answers
BY Short Answers
Share with your friend now:
tgoop.com/S_Answers/121