tgoop.com/quranicfragments/312
Last Update:
شکنجه یا درد؟
۱- واژهی «عذاب» در قرآن بیشتر با حرف جرّ «ل» همنشین میشود. مانند «لَهُم عذاب».
۲- برگردانهای کهن قرآن جار و مجرور در «لَهُم عذاب» را به «ایشان را است» باز میگردانند و ما امروز به «برای ایشان است» باز میگردانیم.
۳- میپرسم «لَهُم عذابٌ» با «لَهُم قلوبٌ (۷:۱۷۹ و ۲۲:۴۶)» و «لَهُم اَیدٌ (۷:۱۷۹)» و «لَهُم أعیُنٌ (۷:۱۷۹)» و «لَهُم آذانٌ (۷:۱۷۹)» چه جدایشی دارند؟ چرا همانگونه که میگوییم ایشان دستان و چشمان و گوشهایی «دارند»، نمیگوییم «ایشان “عذابی” دارند»؟
۴- در «فرهنگ برابرنهادههای فارسی قرآن بر اساس ۱۴۲ نسخهی خطی کهن» برگههای ۱۰۱۲ و ۱۰۱۳ برای واژهی «عذاب» در فرازهای گوناگون قرآن، در کنار مصدرهای گذرایی مانند رنجاندن و شکنجه کردن واژگانی مانند زخم، درد، دردمندی، سختی، ناخوشی، گرسنگی و آسیب آمده است.
۵- بیگمان میدانید که کتابهای فروق اللغویه به گسستها و پیوستهای واژگانی میپردازند که شاید در نگاه نخست هممعنا دیده شوند؛ مانند: جدایش فؤاد و قلب و لُبّ و صدر.
۶- در فروق اللغویهی عسکری (قرن۴) به جدایش «عذاب» با «ألم» و همچنین «ایلام» پرداخته شده. این نشان میدهد برای عرب قرن ۴ آنچه پرسشبرانگیز بوده، دگرسانی «عذاب» و «ألم» و «ایلام» بوده است؛ گویی عرب این سه را بسیار نزدیک میدیده و دودل بوده است که «عذاب» گذراست یا نیست و نیاز بوده این جدایش را واکاود. عسکری دربارهی دگرسانیهای نازک «عذاب» و «ألم» میگوید «عذاب» دردی است که میپاید و میگوید آب گوارنده را برای خنکا و درد پاینده و روندهای که در گلو میسازد «ماء عذب» میگویند.
۷- اینها نشان میدهد «لَهُم عذابٌٍ» را میتوانیم در کنار «برای ایشان شکنجهای است» یعنی خوانش «عذاب» به سان اسم مصدری متعدی، به گونهای دیگر نیز بخوانیم. میتوانیم آن را نه مصدری که اسمی بخوانیم و بخوانیم «ایشان زخمیاند»، «ایشان درد دارند»، «ایشان ناخوشاند» یا «ایشان آسیبدیده اند».
———
خوانشها (۱۰)- از این رشته یادداشت بخوانید: #readings@quranicfragments
برگردانهای کهن (۸)- از این رشته یادداشت بخوانید: #ancienttranslations@quranicfragments
———
#pragmatics #شباهت_قالب_آیات #حرف_اضافه #ل #قرآن #مثاني #ترجمه #ریشه #ع_ذ_ب #غلط_رایج_در_ترجمه #برگردان_های_کهن
BY یادداشتهای قرآنی
Share with your friend now:
tgoop.com/quranicfragments/312