🧑‍💻Cyber.vision🧑‍💻

3/3

مقایسه تکنیکال: Static Linking vs Dynamic Linking
- ویندوز (غالباً Static/خودمحور): برنامه‌ها ترجیح میدن تا حد امکان از کتابخونه‌های اختصاصی یا Static-Linked استفاده کنن تا Dependencyها رو به حداقل برسونن. نتیجه؟ حجم بالای فایل‌های EXE و نصبِ تکراری کتابخونه‌ها (مثل چندین نسخه از VC++ Redistributable).
- لینوکس (غالباً Dynamic/متمرکز): پکیج‌ها به کتابخونه‌های داینامیک وابسته می‌شن که فقط یک بار نصب می‌شن و بین همه برنامه‌ها به اشتراک گذاشته می‌شن. حجم نهایی سیستم کمتر می‌شه و آپدیت امنیتی یک کتابخونه، همه برنامه‌های وابسته رو تحت پوشش قرار میده.

آمار و فکت‌های کلیدی:
- توی ویندوز ۱۰، بیش از ۱۵ نسخه مختلف از Visual C++ Redistributable ممکنه نصب باشه که هر کدوم بین ۲۰MB تا ۱۰۰MB فضا اشغال می‌کنن.
- توی لینوکس، پکیج libc6 (کتابخونه استاندارد سی) فقط یک بار نصب می‌شه و بیش از ۸۵٪ از پکیج‌های موجود در ریپازیتوری‌های معتبر بهش وابسته‌ان. حجم این پکیج حدود ۴MB هستش.
- بر اساس مستندات فنی، سیستم‌های مدیریت پکیج لینوکس از الگوریتم‌های پیشرفته برای Dependency Resolution استفاده می‌کنن تا ناسازگاری نسخه‌ها رو حذف کنن.

نکته فنی: مکانیزم کش (Cache) پکیج منیجرها در دایرکتوری‌های خاصی (مثل /var/lib/apt/lists یا /var/cache/dnf) لیستی از تمام پکیج‌ها و وابستگی‌هاشون رو نگه می‌داره. وقتی دستور آپدیت میدی، این کش با ریپازیتوری همگام‌سازی می‌شه و Dependencyها روی آخرین نسخه‌ها چک می‌شن. توی ویندوز، چنین سیستمی به صورت مرکزی وجود نداره و هر برنامه جداگانه چک می‌کنه آپدیت جدیدی واسه DLLهای خاص خودش هست یا نه.

مسئله Checksum و امنیت:
پکیج منیجرهای لینوکس به صورت پیش‌فرض از الگوریتم‌های هشینگ مثل SHA-256 برای تأیید یکپارچگی پکیج‌ها استفاده می‌کنن. هر پکیج قبل از نصب، بررسی می‌شه تا مطمئن شه با نسخه موجود در ریپازیتوری مطابقت داره. توی ویندوز، اگرچه امضای دیجیتال برای فایل‌های اجرایی وجود داره، اما هیچ سیستم متمرکزی برای بررسی یکپارچگی DLLهای سیستمی تعریف نشده.

www.tgoop.com/pythonwithmedev/427

135 viewsFeb 25 at 18:39

3/3

مقایسه تکنیکال: Static Linking vs Dynamic Linking
- ویندوز (غالباً Static/خودمحور): برنامه‌ها ترجیح میدن تا حد امکان از کتابخونه‌های اختصاصی یا Static-Linked استفاده کنن تا Dependencyها رو به حداقل برسونن. نتیجه؟ حجم بالای فایل‌های EXE و نصبِ تکراری کتابخونه‌ها (مثل چندین نسخه از VC++ Redistributable).
- لینوکس (غالباً Dynamic/متمرکز): پکیج‌ها به کتابخونه‌های داینامیک وابسته می‌شن که فقط یک بار نصب می‌شن و بین همه برنامه‌ها به اشتراک گذاشته می‌شن. حجم نهایی سیستم کمتر می‌شه و آپدیت امنیتی یک کتابخونه، همه برنامه‌های وابسته رو تحت پوشش قرار میده.

آمار و فکت‌های کلیدی:
- توی ویندوز ۱۰، بیش از ۱۵ نسخه مختلف از Visual C++ Redistributable ممکنه نصب باشه که هر کدوم بین ۲۰MB تا ۱۰۰MB فضا اشغال می‌کنن.
- توی لینوکس، پکیج libc6 (کتابخونه استاندارد سی) فقط یک بار نصب می‌شه و بیش از ۸۵٪ از پکیج‌های موجود در ریپازیتوری‌های معتبر بهش وابسته‌ان. حجم این پکیج حدود ۴MB هستش.
- بر اساس مستندات فنی، سیستم‌های مدیریت پکیج لینوکس از الگوریتم‌های پیشرفته برای Dependency Resolution استفاده می‌کنن تا ناسازگاری نسخه‌ها رو حذف کنن.

نکته فنی: مکانیزم کش (Cache) پکیج منیجرها در دایرکتوری‌های خاصی (مثل /var/lib/apt/lists یا /var/cache/dnf) لیستی از تمام پکیج‌ها و وابستگی‌هاشون رو نگه می‌داره. وقتی دستور آپدیت میدی، این کش با ریپازیتوری همگام‌سازی می‌شه و Dependencyها روی آخرین نسخه‌ها چک می‌شن. توی ویندوز، چنین سیستمی به صورت مرکزی وجود نداره و هر برنامه جداگانه چک می‌کنه آپدیت جدیدی واسه DLLهای خاص خودش هست یا نه.

مسئله Checksum و امنیت:
پکیج منیجرهای لینوکس به صورت پیش‌فرض از الگوریتم‌های هشینگ مثل SHA-256 برای تأیید یکپارچگی پکیج‌ها استفاده می‌کنن. هر پکیج قبل از نصب، بررسی می‌شه تا مطمئن شه با نسخه موجود در ریپازیتوری مطابقت داره. توی ویندوز، اگرچه امضای دیجیتال برای فایل‌های اجرایی وجود داره، اما هیچ سیستم متمرکزی برای بررسی یکپارچگی DLLهای سیستمی تعریف نشده.

BY 🧑‍💻Cyber.vision🧑‍💻