سیلدنافیل (Sildenafil) با داروهای ضد فشار خون "نیترات ها" (Nitrates) تداخل دارد. مصرف همزمان این دو نوع دارو می تواند باعث افت شدید فشار خون شود که می تواند خطرناک باشد. 
توضیحات بیشتر:
نیترات ها:
این داروها برای درمان درد قفسه سینه (آنژین) و سایر بیماری های قلبی استفاده می شوند. آنها با گشاد کردن رگ های خونی عمل می کنند.
سیلدنافیل:
این دارو برای درمان اختلال نعوظ استفاده می شود. سیلدنافیل نیز با گشاد کردن رگ های خونی عمل می کند.
تداخل:
وقتی سیلدنافیل و نیترات ها همزمان مصرف شوند، اثر گشادکنندگی عروق آنها تشدید می شود و می تواند منجر به افت ناگهانی و شدید فشار خون شود. این افت فشار خون می تواند باعث سرگیجه، غش کردن، و حتی حمله قلبی یا سکته مغزی شود.
ممنوعیت مصرف:
به همین دلیل، مصرف همزمان این دو نوع دارو به شدت ممنوع است و باید از آن اجتناب شود. 
اگر از هر نوع داروی نیترات استفاده می کنید، حتماً قبل از مصرف سیلدنافیل با پزشک خود مشورت کنید. 

در فردی با دیابت نوع ۲، چاق و دارای BMI=40، به طور کلی، امپاگلیفلوزین به عنوان داروی مناسب‌تری برای کنترل قند خون نسبت به گلی بنکلامید توصیه می‌شود. این به دلیل مزایای امپاگلیفلوزین در کاهش وزن و بهبود پروفایل متابولیک در این گروه از بیماران است.
توضیح:
امپاگلیفلوزین (Empagliflozin):
این دارو از دسته‌ی مهارکننده‌های SGLT2 است. این داروها با افزایش دفع قند از طریق ادرار، به کاهش قند خون کمک می‌کنند. همچنین، این داروها می‌توانند در کاهش وزن و بهبود فشار خون و پروفایل چربی نیز موثر باشند.
گلی بنکلامید (Glibenclamide):
این دارو از دسته‌ی سولفونیل اوره‌ها است و با تحریک ترشح انسولین از لوزالمعده، قند خون را کاهش می‌دهد. با این حال، این دارو ممکن است باعث افزایش وزن و افت قند خون شود، که برای افراد چاق و مستعد افت قند خون، مناسب نیست. 
دلایل ارجحیت امپاگلیفلوزین:
کاهش وزن:
امپاگلیفلوزین می‌تواند به کاهش وزن کمک کند، که برای افراد چاق مبتلا به دیابت مفید است.
بهبود پروفایل متابولیک:
این دارو می‌تواند به بهبود پروفایل چربی و فشار خون نیز کمک کند.
کاهش خطر افت قند خون:
در مقایسه با گلی بنکلامید، امپاگلیفلوزین خطر کمتری برای افت قند خون دارد.
اثرات قلبی عروقی:
مطالعات نشان داده‌اند که امپاگلیفلوزین می‌تواند خطر عوارض قلبی عروقی را در افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ کاهش دهد. 
نکته مهم:
تصمیم نهایی در مورد انتخاب دارو باید توسط پزشک معالج با در نظر گرفتن شرایط خاص بیمار و سایر عوامل مرتبط گرفته شود.
توصیه می‌شود قبل از شروع هر گونه دارویی، با پزشک یا متخصص تغذیه مشورت کنید. 

بله، هر سه دارو (آسپرین، فوروزماید و جنتامایسین) می‌توانند باعث آسیب شنوایی شوند. این داروها به عنوان داروهای اتوتوکسیک شناخته می‌شوند، به این معنی که می‌توانند به ساختارهای گوش داخلی آسیب برسانند و منجر به کاهش شنوایی شوند. 
توضیحات بیشتر:
آسپرین:
در دوزهای بالا و مصرف طولانی مدت، می‌تواند باعث وزوز گوش (صدای زنگ در گوش) و کاهش شنوایی موقت شود. 
فوروزماید:
یک دیورتیک (ادرارآور) است که در صورت مصرف طولانی مدت یا دوز بالا، می‌تواند به گوش آسیب برساند و باعث کاهش شنوایی شود. 
جنتامایسین:
یک آنتی‌بیوتیک آمینوگلیکوزیدی است که به شدت به گوش آسیب می‌رساند و می‌تواند باعث کاهش شنوایی دائمی شود. این دارو باید با احتیاط فراوان و تحت نظر پزشک مصرف شود. 
بنابراین، پاسخ صحیح "همه موارد" است. 
نکات مهم:
مصرف هر دارویی، به ویژه داروهای اتوتوکسیک، باید تحت نظر پزشک انجام شود.
در صورت مشاهده علائم کاهش شنوایی یا وزوز گوش در حین مصرف هر یک از این داروها، باید به پزشک مراجعه کنید. 

بله، درست است. مصرف همزمان الکل با مورفین و زولپیدم می‌تواند خطرناک باشد و منجر به کما و حتی مرگ شود. همچنین، مصرف همزمان الکل با مترونیدازول می‌تواند باعث واکنش شبه دی سولفیرام شود که با علائمی مانند تهوع، استفراغ شدید و افت فشار خون همراه است.
توضیح بیشتر:
الکل، مورفین و زولپیدم:
این سه ماده هر سه از موادی هستند که اثرات تضعیف‌کننده بر سیستم عصبی مرکزی دارند. وقتی با هم مصرف شوند، اثرات یکدیگر را تشدید می‌کنند و می‌توانند منجر به خواب‌آلودگی شدید، کاهش هوشیاری، اختلال در تنفس، افت فشار خون و حتی کما و مرگ شوند. 
الکل و مترونیدازول:
مترونیدازول دارویی است که برای درمان عفونت‌های باکتریایی و انگلی استفاده می‌شود. مصرف همزمان الکل با مترونیدازول باعث ایجاد واکنش شبه دی سولفیرام می‌شود. دی سولفیرام یک دارو است که برای کمک به ترک الکل استفاده می‌شود و با مسدود کردن آنزیمی که الکل را تجزیه می‌کند، باعث ایجاد علائم ناخوشایند پس از مصرف الکل می‌شود. واکنش شبه دی‌سولفیرام در اثر مصرف همزمان الکل و مترونیدازول هم همین اثر را دارد و باعث تهوع، استفراغ، گرگرفتگی، سرگیجه و افت فشار خون می‌شود. 
نکات مهم:
از مصرف همزمان الکل با هر یک از این داروها (مورفین، زولپیدم و مترونیدازول) خودداری کنید.
اگر دارویی مصرف می‌کنید و قصد نوشیدن الکل دارید، حتماً با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید.
اگر علائمی مانند تهوع، استفراغ، سرگیجه، افت فشار خون یا اختلال در تنفس را تجربه کردید، به دنبال کمک پزشکی باشید.

‼️ مصرف الکل با چه داروهایی ممنوعه؟

🟢 توی این پست با مهمترین داروهایی که مصرف همزمانشون با الکل ممنوعه، آشنا میشیم

‼️ تداخلات غذاها با داروها

🟢 برای مثال، داروی تتراسایکلین با لبنیات و غذاهای حاوی کلسیم تداخل داره، پس تتراسایکلین باید ۲ ساعت قبل یا ۴ ساعت بعد از این غذاها مصرف بشه

💊تفاوت‌های دیکلوفناک پتاسیم و سدیم


⌛شروع‌اثر: ملح پتاسیم شروع اثر سریع‌تری دارد.

⏱طول اثر: ملح سدیم طول اثر بیشتری دارد.

😷کاربرد بالینی: به دلیل تفاوت‌های کینتیکی، در درد‌های حاد مثل درد دندان یا درد قاعدگی، بهتر است از دیکلوفناک پتاسیم استفاده شود تا اثر ضد دردی سریع‌تر شروع شود.

اما در شرایطی که بیمار شرایط التهابی مزمن مثل آرتریت روماتوئید دارد، بهتر است از ملح سدیم استفاده شود.

🔴در تجویز ملح‌ پتاسیم باید به ریسک هایپرکالمی دقت شود

توجه به داروهای مصرفی، آسپرین به عنوان دارویی که می‌توان با جایگزین بهتری تعویض کرد، پیشنهاد می‌شود. جایگزین پیشنهادی کلوپیدوگرل است.
توضیحات:
آسپرین:
در این بیمار با توجه به سن و داروهای مصرفی، احتمالاً برای پیشگیری از بیماری‌های قلبی-عروقی تجویز شده است. با این حال، آسپرین در برخی موارد ممکن است با عوارض جانبی مانند خونریزی گوارشی همراه باشد.
کلوپیدوگرل:
این دارو نیز یک داروی ضد پلاکت است و برای پیشگیری از حوادث قلبی-عروقی استفاده می‌شود، اما نسبت به آسپرین عوارض جانبی کمتری دارد، به خصوص در زمینه خونریزی.
دلایل جایگزینی:
کاهش خطر خونریزی: کلوپیدوگرل در مقایسه با آسپرین، خطر کمتری برای ایجاد خونریزی گوارشی دارد.
اثربخشی مشابه: مطالعات نشان داده‌اند که کلوپیدوگرل در پیشگیری از حوادث قلبی-عروقی به اندازه آسپرین مؤثر است.
نکات مهم:
این جایگزینی باید حتماً با مشورت و نظر پزشک معالج انجام شود. پزشک با بررسی سابقه پزشکی و وضعیت فعلی بیمار، بهترین تصمیم را در این مورد خواهد گرفت.
اگر بیمار به هر دلیلی قادر به مصرف کلوپیدوگرل نباشد، ممکن است گزینه‌های دیگری مانند پراسوگرل یا تیکاگرلور نیز برایش در نظر گرفته شود.
علاوه بر جایگزینی آسپرین، توجه به سایر داروهای مصرفی بیمار نیز ضروری است و در صورت لزوم، باید در مورد دوز و نحوه مصرف آنها نیز با پزشک مشورت شود.
منابع:
مقالات و منابع معتبر در زمینه داروشناسی و پزشکی.
توصیه‌های پزشکان و داروسازان متخصص.

🌐آزمایش موفق اولین داروی لاغری جهان که بدون فعالیت بدنی، چربی‌ها را می‌سوزاند

🔹دانشمندان اعلام کردند اولین داروی لاغری جهان که بدون کاهش اشتها، فقط با افزایش مصرف انرژی چربی‌ها را می‌سوزاند، فاز نخست کارآزمایی بالینی را با موفقیت پشت سر گذاشته است. این دارو SANA نام دارد و برای سوزاندن چربی‌ها نیازی به فعالیت بدنی ندارد.

اسامی محصولات آرایشی فاقد مجوز

سازمان غذا و دارو:
تعدادی از محصولات آرایشی بدون مجوز شامل رژگونه MISS GOLD، کرم پودر Seven Girl – Perfect foundation، کانتور صورت Versai، سایه چشم، سایه اکلیلی و پالت سایه GLITTERING STAR EYESHADOW – VIOLET، سایه چشم DoDo Girl – Eyeshadow، کرم پودری لب POWDER LIP CREAM – WB و کرم پودری لب WARCABEAUTY است.

لیست داروهای گیاهی ایران

سلام و صبح بخیر خدمت دوستان و همکاران عزیز این برای دسترسی به فیلم ها و مطالب آموزشی بیشتر به پیج ما بپوندید پیشاپیش از همراهی شما بزرگوارن کامل تشکر رو دارم 🌹🌹🙏

https://www.instagram.com/emerg_encynursee

‼️ درمان مسمومیت با سیانور

🟢 توی این پست با داروهای مهمی که برای درمان سریع مسمومیت با سیانور استفاده میشن، آشنا میشیم

🔴 شناخت این داروها میتونه تو شرایط بحرانی نجات بخش باشه، پس حتما سیوش کن

برای درمان پوکی استخوان از داروهایی مانند آلندرونات، رالوکسیفن و مکمل‌های کلسیم و ویتامین D استفاده می‌شود. آلندرونات با کند کردن تجزیه استخوان به حفظ تراکم آن کمک می‌کند و رالوکسیفن که برای زنان یائسه استفاده می‌شود، اثراتی مشابه استروژن دارد و می‌تواند خطر شکستگی استخوان را کاهش دهد. همچنین، کلسیم و ویتامین D برای حفظ سلامت استخوان و جذب بهتر کلسیم ضروری هستند. 
توضیحات بیشتر:
آلندرونات (Alendronate):
این دارو از دسته بیس فسفونات‌ها است و با کاهش فعالیت سلول‌های استئوکلاست (سلول‌هایی که استخوان را تجزیه می‌کنند) به افزایش تراکم استخوان و کاهش خطر شکستگی کمک می‌کند. 
رالوکسیفن (Raloxifene):
این دارو یک تعدیل‌کننده انتخابی گیرنده استروژن است و برای زنان یائسه تجویز می‌شود. رالوکسیفن می‌تواند تراکم استخوان را در ستون فقرات افزایش دهد و خطر شکستگی‌های مهره‌ای را کاهش دهد. 
کلسیم و ویتامین D:
کلسیم برای ساختار استخوان ضروری است و ویتامین D به جذب بهتر کلسیم از روده کمک می‌کند. این دو مکمل معمولاً برای پیشگیری و درمان پوکی استخوان توصیه می‌شوند. 
به طور کلی، انتخاب دارو برای درمان پوکی استخوان به عوامل مختلفی مانند سن، جنسیت، وضعیت یائسگی، سابقه پزشکی و خطر شکستگی فرد بستگی دارد. مشورت با پزشک برای تعیین بهترین درمان ضروری است.