🔸آیا می‌شود رادارهای کنترل آتش را در باندهای فرکانسی پایین مانند UHF/VHF عملیاتی کرد؟

🔸فعالیت رادارهای کنترل آتش در فرکانس‌های بالا یک تصمیم اختیاری نیست بلکه از محدودیت‌های موجود در طول موج(فرکانس) رادار، اندازه آنتن آن و دقت زاویه‌ای ناشی می‌شود، دقت زاویه‌ای که اصلی‌ترین ویژگی رادارهای کنترل آتش است اغلب به زیر ۱ درجه می‌رسد، یعنی در بدترین حالت رادار می‌تواند پرتوهای باریکی در گام‌های یک درجه‌ای برای اسکن تولید کند، دقت زاویه‌ای رابطه مستقیمی با طول موج دارد و هرچقدر طول موج الکترومغناطیس رادار کمتر باشد دقت زاویه‌ای نیز بهتر می‌شود و بالعکس، برای درک بهتر موضوع تصور کنید که از شما خواسته شود که یک هدف را در شب مشخص کنید و برای این‌کار یک چراغ قوه و یک لیزر در اختیار شما قرار دهند، مشخصا با لیزر(X) می‌توانید به شکل دقیق هدف را نشان دهید، درحالی که با چراغ‌قوه(VHF) می‌توانید محدوده هدف را نشان دهید.

🔸در نتیجه باندهای فرکانسی بالا مانند X که طول موج کوچکی دارند، دقت‌های زاویه‌ای زیر ۱درجه فراهم می‌کنند درحالی که باندهای فرکانسی پایین مانند VHF که طول موج بالایی دارند، تقریبا در بهترین حالت برای رسیدن به دقت زاویه‌ای ۱ درجه باید قطر آنتن نزدیک به چند ده متر را داشته باشند که اصلا منطقی نیست، این درحالی است که همین دقت مورد نیاز در باند X با قطر آنتن ۲~۱متر نیز برآورده می‌شود.

🔸طول موج کوچک بدین معنی است که طول آنتن نیز کوچک بوده و وزن مجموعه آنتن به مراتب پایین خواهد بود که آن را برای نصب برروی انواع سیستم‌‌های متحرک و پرنده مناسب می‌کند، عامل وزن در سیستم‌های آرایه‌فازی که آنتن آن‌ها متشکل از صدها و یا هزاران المان ترنسیور هستند هم بیشتر خود را نمایان می‌کند.

🔸چالش
اما چرا بحث کنترل آتش در باندهای فرکانس پایین مطرح است؟ یکی از اصلی‌ترین مشکلات امروز پدافندهای جهان بحث درگیری با اهداف پنهان‌کار است و ذاتا باندهای فرکانسی پایین توانایی بهینه‌ای در شناسایی اهداف رادارگریز دارند و مشکل اصلی جایی دیده می‌شود که پس از کشف و شناسایی با رادارهای باند پایین، اکنون برای درگیری و از بین بردن هدف باید به رادارهای کنترل آتشی تکیه کرد که به علت فعالیت در باند بالا هدف پنهان‌کار کشف شده توسط رادارهای باند پایین را در برد مناسب نمی‌بینند.

🔸رادار کنترل آتش علم الهدی
یکی از پروژه‌های قدیمی کشور که سرانجام آن مشخص نشد رادار آرایه فازی کنترل آتش علم الهدی در باند VHF است، همانطور که توضیحات بالا را خواندید و با توجه به تصاویر آنتن این رادار متحرک به شدت بزرگ بوده تا قطر مؤثر آنتن برای رسیدن به دقت‌ زاویه‌ای بهینه ارضا شود. حالا برروی کاغذ رادار کنترل آتشی وجود دارد که می‌شود اهداف پنهان‌کار را در برد بسیار بالاتری شناسایی کرد و مشخصات مهم از جمله سرعت، ارتفاع و جهت هدف را هم به‌دست آورد، اما چرا دیگر خبری از این پروژه نشد؟

🔸تصور بنده این است که پروژه با چالش‌های دیگر در بخش توسعه سیستم‌های هدایتی مناسب برای موشک‌های پدافندی این سیستم و همچنین نبود دقت زاویه‌ای بهینه مواجه شده، در نظر داشته باشید که حتی اگر به‌طور فرض دقت زاویه‌ای این رادار به ۵ درجه رسیده باشد(که کار سختی است)، در حداکثر برد آن هدف را در فضایی چندین کیلومتری نشان خواهد داد، هدایت موشک پدافندی به محدوده‌ای که پس از رسیدن به آن ممکن است هدف در هر نقطه از این محدوده عظیم باشد کار اشتباهی است و قطعا موشک به هدف خود نخواهد رسید.

🔸شاید با استفاده از تکنیک‌های مکان‌یابی غیرفعال که حداقل به چهار رادار مجزا نیاز دارد بشود ضعف دقت زاویه‌ای رادارهای VHF مانند علم الهدی را برطرف کرد و به دقت‌های زاویه‌ای خیره‌کننده‌ای رسید، اما خود این تکنیک چالش‌های سنگینی مانند ایجاد شبکه ادغام داده و سنکرون‌سازی رادارهای فوق با clock سیستمی می‌خواهد که فقط در حد نانوثانیه از هم دیگر اختلاف داشته باشند(jitter) و دقت خطای مختصات آن‌ها از هم‌دیگر کمتر از ۱متر باشد تا موقعیت هدف با دقت عالی ره‌گیری شود، البته به علت طولانی شدن مطلب به مشکلات احتمالی دیگر این سیستم از جمله، ایجاد کلاترهای چندگانه(سیگنال‌های بازگشتی ناخواسته) و نرخ پایین بروزرسانی موقعیت هدف اشاره نکردیم که از چالش‌های مهندسی خاص این پروژه هستند.

🔸پی‌نوشت: تصویر اول تزئینی و مربوط به رادار کشف و شناسایی VHF نبو-ام روسی است.

#مفاهیم_راداری

Maverick
@Partisan2015

🔸از کتان تا کامپوزیت : قسمت اول

🔸نسل اول

🔸در آغاز قرن بیستم، هواپیماها اختراعاتی نوپا و شکننده بودند که بیشتر برای شناسایی یا نمایش‌های آزمایشی به کار می‌رفتند. با شروع جنگ جهانی اول در سال ۱۹۱۴، نیاز به ابزارهای جدید برای ضربه زدن به دشمن، از سنگرهای خط مقدم تا شهرهای دوردست، آشکار شد. بمب‌افکن‌های نسل اول، با بدنه‌های چوبی و پارچه‌ای، موتورهای پیستونی ضعیف با قدرت ۱۰۰ تا ۳۰۰ اسب بخار، و بمب‌های ساده‌ای که گاهی با دست پرتاب می‌شدند، متولد شدند. این هواپیماها، که به سختی سرعتشان به ۱۵۰ کیلومتر در ساعت می‌رسید، با چالش‌هایی مانند آسیب‌پذیری در برابر آتش زمینی، دقت پایین در بمباران، و برد محدود چند صد کیلومتری روبه‌رو بودند. با این حال، آن‌ها آسمان را به میدان نبردی جدید تبدیل کردند و راه را برای استراتژی‌های هوایی مدرن باز کردند.

🔸ایتالیا یکی از پیشگامان این عرصه بود. جیووانی باتیستا کاپرونی، مهندس هوانوردی، در سال ۱۹۱۴ هواپیمای کاپرونی Ca.3 را معرفی کرد. این بمب‌افکن سه‌موتوره، با ظرفیت حمل ۴۵۰ کیلوگرم بمب و خدمه‌ای ۳ تا ۴ نفره، برای بمباران مواضع اتریش-مجارستان در جبهه آلپ طراحی شد. سرعت آن حدود ۱۲۰ تا ۱۴۰ کیلومتر در ساعت بود و مأموریت‌های شبانه‌اش، که خطر جنگنده‌های دشمن را کاهش می‌داد، بسیار مؤثر بود. کاپرونی Ca.3 نه تنها در بمباران سنگرها و خطوط راه‌آهن نقش داشت، بلکه گاهی برای پخش اعلامیه‌های تبلیغاتی هم استفاده می‌شد. بیش از ۱۶۰ فروند از این هواپیما تولید شد و پس از جنگ حتی در نقش‌های غیرنظامی مانند حمل بار به کار رفت. این هواپیما نشان داد که بمب‌افکن‌ها می‌توانند فراتر از شناسایی عمل کنند.

🔸بریتانیا نیز به سرعت وارد رقابت شد. شرکت Handley Page در سال ۱۹۱۵ بمب‌افکن سنگین O/100 را معرفی کرد که در نسخه بهبودیافته O/400 در سال ۱۹۱۷ عملیاتی شد. این هواپیمای چهارموتوره با موتورهای رولز-رویس ۲۵۰ تا ۳۶۰ اسب بخاری، تا ۹۰۰ کیلوگرم بمب حمل می‌کرد و بردی حدود ۷۰۰ کیلومتر داشت. O/400 برای بمباران شبانه پایگاه‌های زیپلین و شهرهای آلمانی مانند کلن طراحی شده بود. خدمه ۴ تا ۵ نفره آن، شامل تیراندازهایی برای دفاع در برابر جنگنده‌ها، در کابین‌های باز با شرایط سخت پرواز می‌کردند. بیش از ۵۵۰ فروند O/400 تولید شد و این هواپیما به بریتانیا امکان داد تا بمباران استراتژیک را به‌عنوان ابزاری برای تضعیف دشمن توسعه دهد.

🔸آلمان، که در ابتدا روی زیپلین‌ها برای بمباران تمرکز داشت، با افزایش دفاع هوایی دشمن به سمت بمب‌افکن‌های سنگین رفت. Gotha G.IV، که از ۱۹۱۶ توسعه یافت و در ۱۹۱۷ عملیاتی شد، یکی از برجسته‌ترین بمب‌افکن‌های آلمانی بود. این هواپیمای دوموتوره با موتورهای مرسدس ۲۶۰ اسب بخاری، ۵۰۰ کیلوگرم بمب حمل می‌کرد و خدمه‌ای ۳ نفره داشت. سرعت آن به حدود ۱۴۰ کیلومتر در ساعت می‌رسید. Gotha G.IV در حملاتی معروف به "Gotha Raids" به لندن حمله کرد و باعث وحشت غیرنظامیان شد. این حملات نشان داد که بمباران استراتژیک می‌تواند روحیه دشمن را هدف قرار دهد. حدود ۱۶۰ فروند تولید شد، اما آسیب‌پذیری در برابر جنگنده‌های بریتانیایی محدودیت‌هایی برای آن ایجاد کرد.

🔸در امپراتوری روسیه، ایگور سیکورسکی هواپیمای چهارموتوره Ilya Muromets را در سال ۱۹۱۳ طراحی کرد که ابتدا برای حمل مسافر بود، اما در ۱۹۱۴ به بمب‌افکن تبدیل شد. این غول پرنده با ظرفیت ۵۰۰ تا ۸۰۰ کیلوگرم بمب، خدمه‌ای تا ۷ نفره، و تا ۹ مسلسل برای دفاع، یکی از پیشرفته‌ترین بمب‌افکن‌های زمان خود بود. برد آن حدود ۵۰۰ کیلومتر بود و در جبهه شرقی علیه آلمان و اتریش برای بمباران، شناسایی، و پخش اعلامیه استفاده شد. حدود ۸۰ فروند تولید شد و طراحی آن استاندارد جدیدی برای بمب‌افکن‌های سنگین ایجاد کرد.

🔸فرانسه نیز با Voisin III در سال ۱۹۱۴ وارد میدان شد. این بمب‌افکن سبک تک‌موتوره با موتور ۱۲۰ اسب بخاری، ۶۰ تا ۱۵۰ کیلوگرم بمب حمل می‌کرد و خدمه‌ای ۲ نفره داشت. سرعت آن حدود ۱۰۰ کیلومتر در ساعت بود و برای بمباران تاکتیکی سنگرها و خطوط مقدم در جبهه غربی مناسب بود. بیش از ۱۰۰۰ فروند تولید شد و به دلیل وزن سبک، برای مأموریت‌های سریع و کوتاه بسیار پرکاربرد بود، هرچند ظرفیت محدودش آن را از بمباران استراتژیک دور نگه داشت.

🔸وظایف این بمب‌افکن‌ها دوگانه بود: بمباران تاکتیکی، مانند حمله به سنگرها و خطوط تدارکاتی، و بمباران استراتژیک، مانند هدف قرار دادن شهرها و زیرساخت‌ها برای تضعیف دشمن. برای مثال، کاپرونی Ca.3 و Voisin III در جبهه‌های تاکتیکی درخشیدند، در حالی که Gotha G.IV و Handley Page O/400 بمباران استراتژیک را پیش بردند. برخی، مانند Ilya Muromets، حتی در شناسایی و عملیات تبلیغاتی نقش داشتند. این تنوع نشان‌دهنده انعطاف‌پذیری این هواپیماها در شرایط جنگی بود.

PLEIADES
@Partisan2015

🔹 افزایش قطعی سراسری برق 🇺🇦

🔹وزارت انرژی اوکراین اعلام کرد که به دلیل حملات مداوم موشکی و پهپادی روسیه به زیرساخت‌های انرژی، قطع برق اضطراری در سراسر کشور به جز چرنیهف و دونتسک، اعمال می‌شود. البته بخش اعظم برق اوکراین از انرژی هسته‌ای تامین می‌شود، (۵۵ درصد) که به نوعی از مصونیت نسبت به حملات شدید برخوردار بوده‌ و هدف حملات بیشتر نیروگاه‌های ذغالی (۲۳ درصد) بوده است.

#اوکراین #روسیه

Jīngyú
@Partisan2015