🔸نیروی هوایی، فصلِ بازگشت 🔸اگر به یک قرن عمر هوانوردی نظامی در این کشور نگاهی گذرا داشته باشیم و بخواهیم آن‌را به دوره‌های مختلف تقسیم نماییم (تولد، کودکی، نوجوانی و کهن‌سالی) ما
هم‌اکنون در دوران احتضار به سر می‌بریم و در کمال احترام، خضوع و خشوع به تک‌تک پرسنل عزیزتر از جان در این ساختار، این سربازان شجاع وطن، باید اذعان کرد آن‌چه امروز تحت عنوان "نیروی هوایی ارتش" نامیده می‌شود مدت‌هاست که به یک‌ساختار ویترینی و نمادین بدل شده است و جز یک‌پوسته‌ی کاغذی از آن باقی نمانده است.🔸از چندین دهه قبل
ناظران بیرونی نسبت به روند تضعیف، بی‌توجهی، سقوط ذخیره‌ی دانایی، دستاوردسازی جعلی، آمارسازی و حیف‌میل بودجه‌های دولتی در پروژه‌های بی‌سرانجام و... اظهار نگرانی نموده بودند (که البته هر بار هم به‌نحو سخت و نرم مورد تفقد قرار گرفتند) و ناگفته پیداست صحنه‌های دردناکی که در جنگ ۱۲ روزه شاهد آن بودیم نتیجه و برون‌داد این نگرانی‌های جدی گرفته نشده بود.
🔸اگرچه تلخ و به بهای سنگین، اما امروز ساختار قدرت در کشور درک نزدیک به واقعیتی از اهمیت نیروی هوایی در شکل‌گیری مؤلفه تدافعی و تهاجمی پیدا کرده‌اند، هرچند بنا به دلایل مختلف بین دیدگاه ساختار قدرت با آن‌چه امروز و در دنیای واقعی می‌گذرد هنوز فاصله وجود داشته باشد، اما نفس موضوع از اهمیت بالایی برخوردار است. شاید اگر قرار بود از طریق گفت‌وگو این موضوع بیان شود، سال‌ها به طول انجامیده و نتیجه‌ی امروز هم حاصل نمی‌شد.
🔸لیکن
این دریچه و فرصت تاریخی بسیار کوتاه‌مدتی به منظور بازسازی و تولد یک ساختار جدید است و اگر راه‌برد درستی توسط خود نیرو اتخاذ نشود چه بسا به‌مانند برخی مقاطع قبل این فرصت نیز با تعلل یا از دست رفته و یا توسط جریان نفوذ از اولویت خارج شود و منابع ارزشمند صرف مصارف نمایشی یا بی ارزش گردد.
🔸حال چه باید کرد؟ در پاسخ باید گفت،
برون‌رفت از این شرایط نیازمند آن است نیروی هوایی در ابتدا ابتکار عمل را در برخی زمینه‌ها به‌دست گرفته و برخی حصارهای نامرئی را بشکند. نیرو باید با تکیه بر نیروی انسانی خود، جایگاه ازدست‌رفته‌ی خود در ساختار نظامی کشور را بازیابد، و بدون این‌که منتظر رسیدن سایر بخش‌ها بماند، گام‌های تحولی اساسی را چه در تاکتیک و چه در تکنیک بردارد.
🔸این موضوع میسر نخواهد شد
جز با میدان‌دادن به نسل جوان و باتفکر پویا و با انگیزه‌ی نیرو که هنوز با زهر قدرت آلوده نشده‌اند و هنوز مصلحت را، بی‌عملی و سکون معنا نکرده است. این پتانسیل بالقوه با مدیریت صحیح می‌تواند از دل هر شکستی، پیروزی را بیرون بکشد و گام‌های هرچند کوچک اما نتایج درخشان رقم بزند.
🔸برای نمونه درحال‌حاضر و براساس شواهد و قرائن موجود یکی از راه‌بردهای دشمن در کنار جنگ مستقیم، فعال‌نمودن گسل‌های قومیتی (خصوصا در جنوب شرق و شمال غرب) و ایجاد ناامنی در مرزهای کشور و درگیر نگه‌داشتن کشور در چندین جبهه به منظور تحلیل منابع است. دشمن این راه‌برد را براساس رفتارشناسی کشور در موارد گذشته و آنالیز قدرت نیروهای مسلح ما طراحی نموده که در اکثر موارد نیروی هوایی در آن جایگاهی حائز اهمیتی نداشته است.
🔸نیروی هوایی می‌تواند از این فرصت طلایی بهره‌برداری عظیمی نموده و با تکیه بر زیرساخت‌های موجود خود حضور تاثیرگذاری در مواجهه با این تهدیدات داشته باشد که مهم‌ترین نمود آن، پشتیبانی از خطوط مرزی و نیروی‌های مستقر در این خطوط درهرگونه تعرض و در کمترین زمان ممکن است.
🔸حضور فعال و به‌دوش‌کشیدن بار اصلی دفع این‌گونه حملات علاوه‌بر ایجاد انگیزه و اعتمادبه‌نفس در پرسنل پس از بحران پیش‌آمده در خلال جنگ ۱۲ روزه، همان‌گونه که پیش‌تر اشاره شد، می‌تواند بخشی از برنامه‌ی بازیابی قدرت نیروی هوایی در ساختار دفاعی کشور باشد.
بروز و ظهور نیروی هوایی در چنین صحنه‌هایی و در حمایت از سایر نیروهای مسلح کشور به‌همراه یک‌پیوست رسانه‌ای مناسب در بین افکار عمومی نیز وجهه‌ی خوبی برای نیروی هوایی خواهد داشت.🔸به‌هرحال همه‌ی آن‌چه گفته شد منوط به آن است که پیام جنگ تحمیلی ۱۲ روزه در بین رده‌ی فرماندهی نیرو به‌درستی درک شده باشد و به‌قول ضرب‌المثل معروف:
🔸 خوشا چاهی که آب از خود برآرد.
#نیروی_هوایی #ارتش
#ایران #جنگ
Хабиб
@Partisan2015 
