tgoop.com/parallel_worldss/1996
Last Update:
در اوایل دهه ی 1980، فیزیکدانی انگلیسی به نام تونی لگت، به دنبال توضیح امکان پذیری حالت‌های برهم‌نهی برای موجودات ماکروسکوپی مثل گربه بود. امّا مهم‌ترین گام در این مسیر توسط آنتون زایلینگر و گروهش از دانشگاه وین اتریش در سال 1999 برداشته شد.
زایلینگر به دنبال معادل‌سازی آزمایش گربه شرودینگر با مولکول‌های بزرگی موسوم به فولرن بود. این فولرن‌ها مولکول‌هایی قفسی شکل و کروی هستند که شامل شصت اتم کربن می‌باشند. بر حسب استاندارهای کوانتومی، این مولکول‌ها واقعاً غول‌آسا بودند- که حتی بعدها به هفتاد اتم کربن نیز رسید. با این همه، وقتی زایلینگر فولرن ها را به میان یک ساختار رنده ای شکل شلیک میکند هر کدام مسیر چندگانه ای را به سمت آشکارساز در پیش می‌گیرد.
هرچند این مولکول‌ها بسیار از اتم‌ها و فوتون‌ها بزرگترند امّا می‌توان آن‌ها را به برگزیدن هم زمان دو مسیر واداشت: آن‌ها مجبور به رفتن به حالت برهم‌نهی می‌شوند.
تا امروز که دانشمندان نتواسته‌اند حد اندازهای را برای قوانین نظریه کوانتومی بیابند؛ امّا هرچیزی در این عالم باید به نوعی در معرض آن قوانین قرار داشته باشد.
از کتاب به دنبال جهان‌های موازی
نوشته سعید گراوندی (زاحل)
@parallel_worldss 🏴
➕کانال جهان‌های موازی➕
BY 🔰جهان‌های موازی
Share with your friend now:
tgoop.com/parallel_worldss/1996