🔰جهان‌های موازی

Forwarded from 🔰جهان‌های موازی

‍ تکنیک فاینمن یکی از اوّلین بیانات ریاضی از ایده‌ی واقعیّت‌های موازی بود. در این روش، بر خلاف فرض‌های بنیادی کلاسیک که هر ذرّه یک تاریخ مشخّص دارد، وی نتیجه گرفت که نمی‌توان با دانستن شرایط اوّلیّه و نهایی در برهم‌کنش بین ذرّات، فرض کرد که آن‌ها فقط مسیر واحدی را برای رسیدن به مقصد انتخاب می‌کنند. برای ساده شدن قضیّه، توپی را در نظر بگیرید که بر روی نقطه‌ی پنالتی کاشته شده. با ضربه‌ی بازیکن، توپ از نقطه‌ی مذکور به تیرک دروازه اصابت می‌کند. عادّی است. توپ در یک مسیر مشخّص، از یک نقطه به نقطه‌ی دیگر می‌رسد. امّا موضوع به همین سادگی‌ها هم نیست. طبق محاسبات فاینمن، توپ کوانتومی می‌بایست تمام مسیرهای ممکن را طی کرده باشد تا به تیرک دروازه برسد ـ حتّی ممکن است در زمان هم به عقب برگردد(از میان چند دایناسور بگذرد) و سرانجام به تیرک اصابت کند. امّا در واقع ما یک مسیر را می‌بینیم. دلیل آن این است که همه‌ی مسیرهای ممکن همدیگر را خنثی می‌کنند و یک مسیر برایمان باقی می‌ماند. با این وجود، چه بر سر آن مسیرهای دیگر می‌آید؟ فاینمن به آن‌ها توجّهی نداشت. در واقع در پیِ نشان دادن این مسیرها و تاریخچه‌های بالقوّه نبود.

وقتی اطّلاعات مربوط به یک ذرّه‌ی در حالت برهم‌نهی به بیرون نشت می‌کند، مثلاً وقتی که ذرّه‌ی کوانتومی هم در سمت چپ و هم در سمت راست قرار دارد، هنگام اندازه‌گیری چه اتّفاقی می‌افتد که الکترون از هر دو ـ یا چند ـ حالت، یک حالت را انتخاب می‌کند؟ یک طرف‌دار تعبیر کپنهاگی در پاسخ خواهد گفت که تابع موج ذرّه در آن نقطه‌ی اندازه گرفته شده فرومی‌اُفتد. در نتیجه ذرّه تصمیم می‌گیرد سمت چپ باشد یا راست. در واقع، ذرّه با ترفندی عجیب از این مهلکه خلاص می‌شود: از طریق دست‌کاری عالم به کمک اطّلاعات.

ادامه دارد . . ..

📚 از کتاب "به دنبال جهانهای موازی"
🖋 سعید گراوندی(زاحــل)

🆔 @parallel_worldss

🌎 کانال جهان های موازی 👆

Telegram



www.tgoop.com/parallel_worldss/1635

1.57K viewsFeb 18, 2022 at 20:30

‍ تکنیک فاینمن یکی از اوّلین بیانات ریاضی از ایده‌ی واقعیّت‌های موازی بود. در این روش، بر خلاف فرض‌های بنیادی کلاسیک که هر ذرّه یک تاریخ مشخّص دارد، وی نتیجه گرفت که نمی‌توان با دانستن شرایط اوّلیّه و نهایی در برهم‌کنش بین ذرّات، فرض کرد که آن‌ها فقط مسیر واحدی را برای رسیدن به مقصد انتخاب می‌کنند. برای ساده شدن قضیّه، توپی را در نظر بگیرید که بر روی نقطه‌ی پنالتی کاشته شده. با ضربه‌ی بازیکن، توپ از نقطه‌ی مذکور به تیرک دروازه اصابت می‌کند. عادّی است. توپ در یک مسیر مشخّص، از یک نقطه به نقطه‌ی دیگر می‌رسد. امّا موضوع به همین سادگی‌ها هم نیست. طبق محاسبات فاینمن، توپ کوانتومی می‌بایست تمام مسیرهای ممکن را طی کرده باشد تا به تیرک دروازه برسد ـ حتّی ممکن است در زمان هم به عقب برگردد(از میان چند دایناسور بگذرد) و سرانجام به تیرک اصابت کند. امّا در واقع ما یک مسیر را می‌بینیم. دلیل آن این است که همه‌ی مسیرهای ممکن همدیگر را خنثی می‌کنند و یک مسیر برایمان باقی می‌ماند. با این وجود، چه بر سر آن مسیرهای دیگر می‌آید؟ فاینمن به آن‌ها توجّهی نداشت. در واقع در پیِ نشان دادن این مسیرها و تاریخچه‌های بالقوّه نبود.

وقتی اطّلاعات مربوط به یک ذرّه‌ی در حالت برهم‌نهی به بیرون نشت می‌کند، مثلاً وقتی که ذرّه‌ی کوانتومی هم در سمت چپ و هم در سمت راست قرار دارد، هنگام اندازه‌گیری چه اتّفاقی می‌افتد که الکترون از هر دو ـ یا چند ـ حالت، یک حالت را انتخاب می‌کند؟ یک طرف‌دار تعبیر کپنهاگی در پاسخ خواهد گفت که تابع موج ذرّه در آن نقطه‌ی اندازه گرفته شده فرومی‌اُفتد. در نتیجه ذرّه تصمیم می‌گیرد سمت چپ باشد یا راست. در واقع، ذرّه با ترفندی عجیب از این مهلکه خلاص می‌شود: از طریق دست‌کاری عالم به کمک اطّلاعات.

ادامه دارد . . ..

📚 از کتاب "به دنبال جهانهای موازی"
🖋 سعید گراوندی(زاحــل)

🆔 @parallel_worldss

🌎 کانال جهان های موازی 👆

BY 🔰جهان‌های موازی