عصیانگر

عصیانگر

🔴 هند؛ وقتی رفتن استعمارگر کافی نبود بریتانیا تنها با سرباز و فرماندار، هند را اداره نمی‌کرد. استعمارش همچون شبکه‌ای پیچیده عمل می‌کرد: قوانین یک‌طرفه‌ای که صرفاً به نفع خود بود، مالیات‌های سنگین، کنترل کالاهای اساسی مانند نمک، و از همه مهم‌تر، انداختن مردم…

🔴 الجزایر؛ استقلال با آتش و خون


الجزایر یکی از طولانی‌ترین و خونبارترین نمونه‌های استعمار فرانسه در آفریقاست. از سال ۱۸۳۰ میلادی فرانسه این سرزمین را اشغال کرد و به‌جای اداره‌ی استعمارگرانه‌ی عادی، آن را عملاً بخشی از خاک فرانسه به حساب آورد. صدها هزار مهاجر اروپایی (که «کولون» یا «پیه‌نوآر» نامیده می‌شدند) در الجزایر اسکان داده شدند، زمین‌ها و منابع را در دست گرفتند و مردم بومی به حاشیه رانده شدند. برای بیش از یک قرن، الجزایری‌ها شهروند درجه دو بودند: حق رأی نداشتند، از آموزش محروم بودند و زمین‌هایشان غصب شده بود.
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

دهه‌ها مقاومت پراکنده وجود داشت، اما نقطه‌ی عطف در سال ۱۹۵۴ فرا رسید: «جبهه آزادی‌بخش ملی» (FLN) با شعار «الجزایر مستقل» آغاز به مبارزه مسلحانه کرد. جنگ الجزایر، که هشت سال به طول انجامید (۱۹۶۲–۱۹۵۴)، یکی از خشونت‌بارترین جنگ‌های ضداستعماری قرن بیستم بود.
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

فرانسه از همه ابزارها استفاده کرد: ارتش صدها هزار سرباز را به الجزایر فرستاد، روستاها را به آتش کشید، زندان‌ها و شکنجه‌گاه‌ها برپا کرد و حتی به ترور و اعدام‌های دسته‌جمعی دست زد. در مقابل، مجاهدان الجزایری از تاکتیک‌های جنگ چریکی بهره بردند، شهرها و روستاها را به میدان مقاومت تبدیل کردند و با وجود تلفات سنگین، جنگ را ادامه دادند.
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

اما جنگ فقط در میدان نبرد نبود. الجزایری‌ها توانستند افکار عمومی جهان را به‌سوی خود جلب کنند: تصاویر شکنجه‌ها و سرکوب‌ها در رسانه‌های جهانی منتشر شد و فشار افکار عمومی بر دولت فرانسه افزایش یافت. در داخل خود فرانسه هم جامعه دوپاره شد: برخی بر ادامه‌ی استعمار اصرار داشتند و برخی پایان آن را اجتناب‌ناپذیر می‌دانستند. این شکاف حتی به سقوط دولت چهارم جمهوری فرانسه و روی کار آمدن دوگل انجامید.
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

در نهایت، فرانسه پس از صدها هزار کشته (برآوردها بین ۳۰۰ هزار تا یک میلیون الجزایری را نشان می‌دهند) و هزینه‌های عظیم، در سال ۱۹۶۲ مجبور شد استقلال الجزایر را به رسمیت بشناسد.
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

درس‌ها و پیامدها

رهایی همیشه آسان و مسالمت‌آمیز نیست. در الجزایر، استعمار به‌قدری ریشه دوانده بود که بدون خشونت و هزینه‌ی سنگین ممکن نبود.

اهمیت وحدت ملی. جبهه آزادی‌بخش ملی توانست جریان‌های پراکنده را متحد کند؛ بدون این اتحاد، مقاومت به ثمر نمی‌رسید.

نقش افکار عمومی جهانی. انتشار تصاویر جنایات، فشار خارجی بر فرانسه را افزایش داد و به تسریع روند استقلال کمک کرد.

رهایی همیشه پایان ماجرا نیست. استقلال الجزایر با استقرار یک حکومت تک‌حزبی و جنگ‌های داخلی بعدی همراه شد. این نشان می‌دهد که بیرون راندن استعمارگر گام نخست است، اما ساختن جامعه‌ای آزاد و دموکراتیک، چالشی دیگر است.
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

تجربه الجزایر به ما می‌آموزد که رهایی می‌تواند هزینه‌ای سنگین داشته باشد، اما ملت‌ها حتی در برابر قدرت‌های بزرگ نیز می‌توانند با اتحاد و پایداری به استقلال دست یابند. با این‌حال، استقلال سیاسی به‌تنهایی کافی نیست؛ بدون آزادی درونی و نهادهای سالم، استعمار می‌تواند در قالبی تازه بازگردد.
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

🟥 #سیاست

#رهایی_از_استعمار

✅ #عصیانگر | OSIANGAR ✅

👍3🕊1

www.tgoop.com/osiangar24/964

1.4K views𝙑𝙤𝙘𝙤, Aug 19 at 18:09

🔴 الجزایر؛ استقلال با آتش و خون


الجزایر یکی از طولانی‌ترین و خونبارترین نمونه‌های استعمار فرانسه در آفریقاست. از سال ۱۸۳۰ میلادی فرانسه این سرزمین را اشغال کرد و به‌جای اداره‌ی استعمارگرانه‌ی عادی، آن را عملاً بخشی از خاک فرانسه به حساب آورد. صدها هزار مهاجر اروپایی (که «کولون» یا «پیه‌نوآر» نامیده می‌شدند) در الجزایر اسکان داده شدند، زمین‌ها و منابع را در دست گرفتند و مردم بومی به حاشیه رانده شدند. برای بیش از یک قرن، الجزایری‌ها شهروند درجه دو بودند: حق رأی نداشتند، از آموزش محروم بودند و زمین‌هایشان غصب شده بود.
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

دهه‌ها مقاومت پراکنده وجود داشت، اما نقطه‌ی عطف در سال ۱۹۵۴ فرا رسید: «جبهه آزادی‌بخش ملی» (FLN) با شعار «الجزایر مستقل» آغاز به مبارزه مسلحانه کرد. جنگ الجزایر، که هشت سال به طول انجامید (۱۹۶۲–۱۹۵۴)، یکی از خشونت‌بارترین جنگ‌های ضداستعماری قرن بیستم بود.
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

فرانسه از همه ابزارها استفاده کرد: ارتش صدها هزار سرباز را به الجزایر فرستاد، روستاها را به آتش کشید، زندان‌ها و شکنجه‌گاه‌ها برپا کرد و حتی به ترور و اعدام‌های دسته‌جمعی دست زد. در مقابل، مجاهدان الجزایری از تاکتیک‌های جنگ چریکی بهره بردند، شهرها و روستاها را به میدان مقاومت تبدیل کردند و با وجود تلفات سنگین، جنگ را ادامه دادند.
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

اما جنگ فقط در میدان نبرد نبود. الجزایری‌ها توانستند افکار عمومی جهان را به‌سوی خود جلب کنند: تصاویر شکنجه‌ها و سرکوب‌ها در رسانه‌های جهانی منتشر شد و فشار افکار عمومی بر دولت فرانسه افزایش یافت. در داخل خود فرانسه هم جامعه دوپاره شد: برخی بر ادامه‌ی استعمار اصرار داشتند و برخی پایان آن را اجتناب‌ناپذیر می‌دانستند. این شکاف حتی به سقوط دولت چهارم جمهوری فرانسه و روی کار آمدن دوگل انجامید.
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

در نهایت، فرانسه پس از صدها هزار کشته (برآوردها بین ۳۰۰ هزار تا یک میلیون الجزایری را نشان می‌دهند) و هزینه‌های عظیم، در سال ۱۹۶۲ مجبور شد استقلال الجزایر را به رسمیت بشناسد.
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

درس‌ها و پیامدها

رهایی همیشه آسان و مسالمت‌آمیز نیست. در الجزایر، استعمار به‌قدری ریشه دوانده بود که بدون خشونت و هزینه‌ی سنگین ممکن نبود.

اهمیت وحدت ملی. جبهه آزادی‌بخش ملی توانست جریان‌های پراکنده را متحد کند؛ بدون این اتحاد، مقاومت به ثمر نمی‌رسید.

نقش افکار عمومی جهانی. انتشار تصاویر جنایات، فشار خارجی بر فرانسه را افزایش داد و به تسریع روند استقلال کمک کرد.

رهایی همیشه پایان ماجرا نیست. استقلال الجزایر با استقرار یک حکومت تک‌حزبی و جنگ‌های داخلی بعدی همراه شد. این نشان می‌دهد که بیرون راندن استعمارگر گام نخست است، اما ساختن جامعه‌ای آزاد و دموکراتیک، چالشی دیگر است.
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

تجربه الجزایر به ما می‌آموزد که رهایی می‌تواند هزینه‌ای سنگین داشته باشد، اما ملت‌ها حتی در برابر قدرت‌های بزرگ نیز می‌توانند با اتحاد و پایداری به استقلال دست یابند. با این‌حال، استقلال سیاسی به‌تنهایی کافی نیست؛ بدون آزادی درونی و نهادهای سالم، استعمار می‌تواند در قالبی تازه بازگردد.
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

🟥 #سیاست

#رهایی_از_استعمار

✅ #عصیانگر | OSIANGAR ✅

BY عصیانگر