tgoop.com/nimasaffar/1063
Last Update:
«Controlling Crowds»
کرنش مقابل قدرت معقول
#ترشی‌نوشت_۳۰
#نیما_صفار - این‌که عنوان آلبومی از Archive می‌تونه توضیح وضعیّت ما بشه، به‌نظرم نشون روشنی از دوران گذاره. این #گپنوشت هم مثل الباقی گپنوشتای اخیرم از اون کم‌لایک‌خوراشه چون هی بیشتر اصرار دارم که سمت هیچ‌طرف منازعه غش نکنم و این چیزیه که ایرونیا که معمولن شرط «رک بودن» رو پشتگرمی به جهت مشخص می‌دونن، باهاش کنار نمیان و من یکی #تا_اطلاع_ثانوی رو همین فرمونِ لجم: بریم سر حرف: واکنشای هموطنام رو که به جنایات مستمر #اسرائیل تو #غزه دیدم (اکثریّت قریب‌به‌اتفاق یا ذوق‌زده می‌شن از کشتار فلسطینیا یا دست‌کم بی‌تفاوتن و موجّه می‌دونن ماجرا رو و از اون اقلیّت همدل با فلسطینیا هم بیشترشون آشمالای حکومتن و می‌مونیم مایی که میشه شمردمون) دیگه چندون جای تعجّب نداشت فروکش قیام #زن_زندگی_آزادی ... یعنی با این روحیه‌ی در بهترین حالت سکتاریستی انتظار دیگه‌یی داشتی؟ یعنی باید پرسید «چطوری می‌تونست بشه؟» سرکوب؟ به‌شدّت بود ولی حالا که تحقیر #نسل_۵۷ مُده، بد نیست یادمون بیاد که اون‌وقتم #پهلوی با #ژ_۳ مردم رو می‌کشت و رک، شعار و باور «عید ما روزی بُوَد٫ کز ظلم آثاری نباشد!» و «تا یک ستمکش روی زمین هست، آروم نمی‌گیریم» شاید به‌نظرت حالا هوایی و آرمانی و ... بیان (واژه آرمان هم بار منفی گرفته به این روزگار) ولی خیلی ساده، کسی که هر مظلومی رو هر جای جهان با خودش هم‌سرنوشت می‌دیده، ظرفیت به‌مراتب بیشتری برای فداکاری داشته تا نسلای هدونیست و خودی-غیرخودی‌کن! برگردیم سر اصل مطلب: غزه: علّت این‌که به‌وضوح جماعت #سلطنت_طلب که دست بالا رو هم دارن، طرفدار اسرائیلن فقط این نیست که شازده‌شون اون‌وری غش کرده. اتکا و اتکال به «قدرت معقول»ه که اینا رو همپوشان کرده. اوّل دقت بدیم: اگه اسرائیل تو ادامه‌ی بیشتر از ۲۲۰۰۰ نفری که تو این سه ماهه از فلسطینیا کشته، بیشتر از ۲۲۰۰۰۰ نفر رو بکشه، چی میشه اینجا؟ خب معمول اینه که وقتی جنایت از حدّی بگذره، #افکار_عمومی واکنش بیشتری بهش نشون می‌ده و مهم‌تر و پررنگ‌تر میشه ولی برای درک شاکله فکریِ حاکم رومون، بازم می‌پرسم: ده برابر شدن تعداد کشته‌ها چکار می‌کنه؟ هر چی جنایت فجیع‌تر، جماعت مصمًم‌تر دایورت می‌کنن و سمت جانی رو می‌گیرن. چرا؟ چراش رو خیلی من نمی‌دونم ولی می‌دونم وقتی چیزی از جنس عقلانیّت (که از تعارضش با احساسات و عواطف می‌شناسیمش) غالب بشه بهت، هر چی جنایات فجیع‌تر باشه، به‌واسطه همدستی‌یی که به‌ناچار احساس می‌کنی، میلت به انکار شدیدتر میشه و کنترل‌پذیرتر میشی! اسمشم میشه چی؟ «فهمیدن!» فکر کنم رسیدم به جایی که بتونم روشن کنم: با عنوان «مرعوب شدن مقابل قدرت» نمی‌شه توضیح کامل داد جریان رو! بیشتر همینایی که با اسرائیل همدلن از طالبان بدشون میاد و مقابل عربستان بینایینن! به‌وضوح مشکلی با استیلای یه قدرت ندارن به شرط این‌که اون قدرت با «نواخت جهان» هماهنگ باشه؛ معقول و منطقی و درست و ... به‌قول‌شون «سمت درست تاریخ» ایستاده باشه نه یه قدرت یاغی و رو به فنا! بذار از این‌ور توضیح بدم: با مفهوم #دانش_قدرت آشنا هستیم و می‌دونیم این معنی‌ش قدرتمندتر بودن کسی که احاطه داره فقط نیست! اینه که اعتبار «دانش» بودن مجموعه‌یی از ادراکا و دریافتا، گره خورده به قدرتی که اعمال می‌کنه. اگه شک هم کسی داشت، تو دوران #کرونا برای هر کی دوست داشت بفهمه، روشن شد این پیوند سیستماتیک؛ این‌که «اقناع» رو فقط مجموعه‌یی از شواهد و دلایل شکل نمی‌دن. حالا برگردیم این‌ور سمت روحیه‌ی غالب ایرونیای «از طلا گشتن پشیمان». بله! ضدیّت با هر شکلی از آرمان‌گرایی و برگشتنه به جهانی که تکلیفش معیّنه! حالا توی ترکیباتی مثل «قدرت عقلانی» و «خشونت موجّه» و ... شیک و باکلاس بودن و ... هم هست؛ این‌که به‌قول #نیکفر حس می‌کنیم از جنس اون آدم‌حسابیای جهان‌اوّلی هستیم که از بد روزگار افتادیم به خاورمیونه! یه خبر بدم: جایی واسه‌مون نذاشتن! بگذریم؟
BY تا اطلاع ثانوی
Share with your friend now:
tgoop.com/nimasaffar/1063