نوروسایکولوژی

قشر مخچه سه لایه دارد که از سطح به عمق شامل:

لایه مولکولی

لایه پورکنژ

لایه گرانولار

لایه گرانولار = در این لایه سلولهایی بنام گرانولار قرار دارد که جسم سلولی انها در این لایه است ولی اکسون انها به لایه های سطحی رفته و در لایه های مولکولی بصورت T مانند دو شاخه شده و فیبرهای موازی یا paralell  را می سازد. سلولهای گلژی نیز در این لایه قرار دارند که نقش مهاری بر سلول گرانول دارند. فیبرهای خزه ای تحریکات خود را به سلول گرانولار وارد می کنند.
لایه پورکنژ- در این لایه سلولهای پورکنژ قرار دارند که از بزرگترین سلولهای بدن است جسم سلولی این نرون ها در این لایه است و دندریت بسیار منشعب آنها در لایه سطحی قرار دارد اکسون آنها تنها اکسونی است که از قشر مخچه خارج شده و به هسته عمقی می رسد از انتهای اکسون سلولهای پورکنژ نروترنسمیتر گابا که مهاری است ترشح می شود. فیبرهای بالا رونده به مخچه رفته و با دندریت سلولهای پورکنژ سیناپس برقرار می کنند  از انتهای این فیبرها Asp , Glu ازاد می شود که تحریکی است.
لایه مولکولی – در این لایه فیبرهای موازی وجود دارد که در واقع همان اکسون سلولهای گرانولاراست که با دندریت سلولهای پورکژ سیناپس دارند(از نوع تحریکی )
در این لایه 2 نوع سلول دیگر بنام های سبدی و ستاره ای هم وجود دارد که روی دندریت پورکنژ اثر مهاری دارد.
به طور کلی تحریکی که به مخچه می رسد ابتدا انشعاباتی به هسته عمقی می دهد و این باعث افزیش ایمپالس های هسته عمقی می شود اما خروجی پورکنژ که سبب مهار هسته های عمقی می شود و ایمپالس ها متوقف می شود بطور طبیعی تعادل بین ایندواثر، مختصری به نفع تحریک است بطوریکه در شرایط ارامش سیگنالهای خروجی از سلول هسته های عمقی در یک سطح متوسط از تحریک در ادم ثابت باقی می ماند.
#نوروسایکولوژی

🆔 @neuro_psy

👍2

www.tgoop.com/neuro_psy/3687

8.32K viewsFeb 28, 2021 at 15:52

قشر مخچه سه لایه دارد که از سطح به عمق شامل:

لایه مولکولی

لایه پورکنژ

لایه گرانولار

لایه گرانولار = در این لایه سلولهایی بنام گرانولار قرار دارد که جسم سلولی انها در این لایه است ولی اکسون انها به لایه های سطحی رفته و در لایه های مولکولی بصورت T مانند دو شاخه شده و فیبرهای موازی یا paralell  را می سازد. سلولهای گلژی نیز در این لایه قرار دارند که نقش مهاری بر سلول گرانول دارند. فیبرهای خزه ای تحریکات خود را به سلول گرانولار وارد می کنند.
لایه پورکنژ- در این لایه سلولهای پورکنژ قرار دارند که از بزرگترین سلولهای بدن است جسم سلولی این نرون ها در این لایه است و دندریت بسیار منشعب آنها در لایه سطحی قرار دارد اکسون آنها تنها اکسونی است که از قشر مخچه خارج شده و به هسته عمقی می رسد از انتهای اکسون سلولهای پورکنژ نروترنسمیتر گابا که مهاری است ترشح می شود. فیبرهای بالا رونده به مخچه رفته و با دندریت سلولهای پورکنژ سیناپس برقرار می کنند  از انتهای این فیبرها Asp , Glu ازاد می شود که تحریکی است.
لایه مولکولی – در این لایه فیبرهای موازی وجود دارد که در واقع همان اکسون سلولهای گرانولاراست که با دندریت سلولهای پورکژ سیناپس دارند(از نوع تحریکی )
در این لایه 2 نوع سلول دیگر بنام های سبدی و ستاره ای هم وجود دارد که روی دندریت پورکنژ اثر مهاری دارد.
به طور کلی تحریکی که به مخچه می رسد ابتدا انشعاباتی به هسته عمقی می دهد و این باعث افزیش ایمپالس های هسته عمقی می شود اما خروجی پورکنژ که سبب مهار هسته های عمقی می شود و ایمپالس ها متوقف می شود بطور طبیعی تعادل بین ایندواثر، مختصری به نفع تحریک است بطوریکه در شرایط ارامش سیگنالهای خروجی از سلول هسته های عمقی در یک سطح متوسط از تحریک در ادم ثابت باقی می ماند.
#نوروسایکولوژی

🆔 @neuro_psy

BY نوروسایکولوژی