tgoop.com/neuro_psy/3191
Last Update:
درد احشایی
دو نوع است:
درد احشایی حقیقی که به صورت مبهم است و محل دقیق آن معلوم نیست. فیبرهای عصبی آوران این درد از نوع آوران های سمپاتیک و پاراسمپاتیک هستند.
ایسکمی، محرک های شیمیایی، اسپاسم احشای توخالی مثل روده، کیسه صفرا، حالب و یا اتساع بیش از حد یکی از احشای توخالی می تواند باعث ایجاد درد احشایی شود.
درد احشایی جانبی محل دقیق و مشخص دارد بخصوص در قفسه سینه و این نوع درد از درد های تیز و سریع است و توسط اعصاب سوماتیک نخاعی منتقل می شود.
نکته مهم
اگر نخاع کاملا بطور عرضی قطع شود تمام حس ها و اعمال حرکتی مربوط به قطعات نخاعی پایین تر از محل قطع از بین می روند.
اگر یک نیمه از نخاع بطور عرضی قطع شود سندرم براون – سکوار بوجود می اید. بدین شرح که :
تمام اعمال حرکتی در همان طرف قطع شده در تمام قطعات پایین محل قطع از بین می رود.
حس های درد، حرارت که مربوط به مسیر اسپامینوتالامیک هستند در طرف مقابل بدن از بین می رود.
حس هایی که از طریق مسیر DCML منتقل می شود مثل حس وضعی ارتعاش، لمس دقیق در همان طرف محل قطع از بین می رود.
لمس خام به علت انتقال نسبی در راه اسپاینوتالامیک طرف مقابل همچنان باقی می ماند.
#نوروسایکولوژی
🆔 @neuro_psy
BY نوروسایکولوژی
Share with your friend now:
tgoop.com/neuro_psy/3191