نوروسایکولوژی

سیناپس شیمیایی

آکسون ها در پایانه پیش سیناپسی یعنی در انتهای تار عصبی قطور می شوند و دکمه سیناپسی را می سازند.
غشای سلول که در مجاور شیار سیناپسی است، غشای پس سیناپسی یا غشای زیرسیناپسی نامیده می شود و قطورتر از قسمت های دیگر غشا است.
در پایانه پیش سیناپسی کیسه های دایره ای شکل به نام حباب یا وزیکول سیناپسی وجود دارد که ناقل مواد شیمیایی به نام انتقال دهنده عصبی یا نوروترانسمیتر هستند.
روی غشای پس سیناپسی گیرنده هایی وجود دارد که هر کدام ویژه انتقال دهنده های خاصی هستند. انتقال دهنده ها روی این گیرنده ها اثر می کنند و سلول پس سیناپسی را تحریک یا بازداری می کنند. در دکمه سیناپسی تعدادی میتوکندری هم وجود دارد که انرژی لازم برای کار دکمه سیناپسی را فراهم می کند.

مراحل انتقال پیام عصبی به شکل زیر است:
1- رسیدن پیام به پایانه آکسونی نورون پیش سیناپسی.
2- باز شدن کانال های کلسیم در پایانه پیش سیناپسی و ورود کلسیم به سلول.
3- چسبیدن وزیکول ها به غشای پایانه آکسونی در اثر افزایش غلظت کلسیم.
4- باز شدن کیسه ها و آزاد شدن نوروترانسیمترها به فضای سیناپسی.
5- اتصال نوروترانسمیترها به گیرنده های غشای پس سیناپسی و باز شدن آنها.
6- اعمال اثر تحریکی یا بازداری بر نورون پس سیناپسی.
7- تجزیه انتقال دهنده های فضای سیناپسی توسط آنزیم ها یا بازجذب آنها توسط پایانه پیش سیناپسی هر نورون فقط یک نوع انتقال دهنده می سازد که به آن قانون دیل گفته می شود.

آزاد شدن انتقال دهنده از دکمه سیناپسی به شکل کوانتایی صورت می گیرد یعنی به ازای هر پتانسیل عمل که به پایانه می رسد مقدار ثابت و معینی انتقال دهنده به فضای سیناپس رها می شود. پس هر چه پتانسیل عمل بیشتری به سیناپس برسد انتقال دهنده بیشتری آزاد می شود. تحریک مکرر و شدید نورون باعث خستگی سیناپس می شود چون نورون فرصت بازسازی انتقال دهنده ها را ندارند. تحریک مکرر نورون به شرط رعایت مرحله تحریک ناپذیری باعث خستگی تار عصبی نمی شود اما انتقال پیام از سیناپس متوقف می شود.
سیناپس های شیمیایی به دو دسته تحریک کننده و بازدارنده تقسیم می شوند:
سیناپس های تحریک کننده
سیناپس های بازدارنده
#نوروسایکولوژی

🆔 @neuro_psy

www.tgoop.com/neuro_psy/2945

2.94K viewsJul 29, 2020 at 08:05

سیناپس شیمیایی

آکسون ها در پایانه پیش سیناپسی یعنی در انتهای تار عصبی قطور می شوند و دکمه سیناپسی را می سازند.
غشای سلول که در مجاور شیار سیناپسی است، غشای پس سیناپسی یا غشای زیرسیناپسی نامیده می شود و قطورتر از قسمت های دیگر غشا است.
در پایانه پیش سیناپسی کیسه های دایره ای شکل به نام حباب یا وزیکول سیناپسی وجود دارد که ناقل مواد شیمیایی به نام انتقال دهنده عصبی یا نوروترانسمیتر هستند.
روی غشای پس سیناپسی گیرنده هایی وجود دارد که هر کدام ویژه انتقال دهنده های خاصی هستند. انتقال دهنده ها روی این گیرنده ها اثر می کنند و سلول پس سیناپسی را تحریک یا بازداری می کنند. در دکمه سیناپسی تعدادی میتوکندری هم وجود دارد که انرژی لازم برای کار دکمه سیناپسی را فراهم می کند.

مراحل انتقال پیام عصبی به شکل زیر است:
1- رسیدن پیام به پایانه آکسونی نورون پیش سیناپسی.
2- باز شدن کانال های کلسیم در پایانه پیش سیناپسی و ورود کلسیم به سلول.
3- چسبیدن وزیکول ها به غشای پایانه آکسونی در اثر افزایش غلظت کلسیم.
4- باز شدن کیسه ها و آزاد شدن نوروترانسیمترها به فضای سیناپسی.
5- اتصال نوروترانسمیترها به گیرنده های غشای پس سیناپسی و باز شدن آنها.
6- اعمال اثر تحریکی یا بازداری بر نورون پس سیناپسی.
7- تجزیه انتقال دهنده های فضای سیناپسی توسط آنزیم ها یا بازجذب آنها توسط پایانه پیش سیناپسی هر نورون فقط یک نوع انتقال دهنده می سازد که به آن قانون دیل گفته می شود.

آزاد شدن انتقال دهنده از دکمه سیناپسی به شکل کوانتایی صورت می گیرد یعنی به ازای هر پتانسیل عمل که به پایانه می رسد مقدار ثابت و معینی انتقال دهنده به فضای سیناپس رها می شود. پس هر چه پتانسیل عمل بیشتری به سیناپس برسد انتقال دهنده بیشتری آزاد می شود. تحریک مکرر و شدید نورون باعث خستگی سیناپس می شود چون نورون فرصت بازسازی انتقال دهنده ها را ندارند. تحریک مکرر نورون به شرط رعایت مرحله تحریک ناپذیری باعث خستگی تار عصبی نمی شود اما انتقال پیام از سیناپس متوقف می شود.
سیناپس های شیمیایی به دو دسته تحریک کننده و بازدارنده تقسیم می شوند:
سیناپس های تحریک کننده
سیناپس های بازدارنده
#نوروسایکولوژی

🆔 @neuro_psy

BY نوروسایکولوژی