tgoop.com/mokatebat2/2175
Last Update:
به مناسبت روز سعدی، اول اردیبهشت‌ماه، غزلی را از سعدی انتحاب کردیم که همایون شجریان در آلبوم «ایران من» آن را خوانده است.
متن کامل این غزل را با هم می‌خوانیم:
ز اندازه بیرون تشنه‌ام ساقی بیار آن آب را
اول مرا سیراب کن وان گه بده اصحاب را
من نیز چشم از خواب خوش بر می‌نکردم پیش از این
روز فراق دوستان شب خوش بگفتم خواب را
هر پارسا را کاین صنم در پیش خاطر بگذرد
چشمش بر ابرو افکند باطل کند محراب را
فریاد می‌دارد رقیب از دست مشتاقان او
آواز مطرب در حرم زحمت بُوَد بواب را
من صید وحشی نیستم در بند جان خویشتن
گر وی کمان در می‌کشد استاده‌ام نشاب را
مقدار یار همنفس چون من نداند هیچ‌کس
ماهی که بر خشک اوفتد قیمت بداند آب را
وقتی در آبی تا میان دستی و پایی می‌زدم
اکنون همان پنداشتم دریای بی پایاب را
امروز حالی غرقه‌ام تا با کناری اوفتم
وانگه حکایت می‌کنم گر زنده‌ام غرقاب را
گر بی‌وفایی کردمی یرغو بقا آن بردمی
کان کافر اعدا می‌کشد وین سنگ‌دل احباب را
سعدی چو جورش می‌بری نزدیک او دیگر مرو
ای بی بصر من می‌روم؟ او می‌کشد قلاب را
برگرفته از تصحیح استاد زنده‌یاد دکتر غلامحسین یوسفی انتشارات خوارزمی
https://www.tgoop.com/mokatebat2
BY مکاتبات رسمی و غیر رسمی
Share with your friend now:
tgoop.com/mokatebat2/2175