tgoop.com/mmufo/17070
Last Update:
بلوک‌های ساختمانی حیات در اطراف یک ستاره نوزاد شناسایی شدند
این همان نحوه‌ی به وجود آمدن ماست.
پژوهشگران برای نخستین بار مولکول‌هایی که می‌توانند پیش‌ساز قندها و اسیدهای آمینه باشند را در دیسک گرد و غبار و گاز اطراف یک ستاره تازه متولد شده شناسایی کردند. این یافته هنوز کاملا تایید شده نیست، اما پنجره‌ای به نحوه شکل‌گیری زندگی پیچیده از شیمی کیهانی ارائه می‌دهد؛ نه تنها پیش از تولد سیارات، بلکه حتی پیش از شکل‌گیری خود ستارگان.
به گفته کمبر شوارتز، شیمیدان نجومی موسسه ماکس پلانک برای نجوم در آلمان: یافته‌های ما نشان می‌دهد که دیسک‌های پیش‌سیاره‌ای مولکول‌های پیچیده را از مراحل پیشین به ارث می‌برند و شکل‌گیری مولکول‌های پیچیده می‌تواند در مرحله دیسک پیش‌سیاره‌ای نیز ادامه یابد.
ستارگان و سیاراتشان از ابرهای متراکم گاز مولکولی سرد و غبار شکل می‌گیرند که در کهکشان‌ها حرکت می‌کنند. وقتی یک بخش از گاز به اندازه کافی متراکم شود، تحت گرانش خود فرو می‌ریزد و جرمی چرخان و متراکم ایجاد می‌کند. مواد همچنان از ابر به ستاره تازه شکل گرفته می‌ریزند و بر اثر تکانه زاویه‌ای، غبار اطراف در شکل یک دیسک حول ستاره چرخیده و به آن تغذیه می‌کند.
در نهایت، بادهای ستاره‌ای و فشار تابشی مواد را از دسترس گرانشی دور می‌کنند و باقیمانده دیسک همان چیزی است که سیارات از آن شکل می‌گیرند. به عبارت دیگر، ما از باقیمانده ستارگان ساخته شده‌ایم.
پیش از این تصور می‌شد که فرآیندهای شکل‌گیری ستاره و فعالیت‌های انفجاری ستارگان جوان مانعی برای زنده ماندن مولکول‌های زیستی در دیسک پیش‌سیاره‌ای هستند. بنابراین، هر مولکولی که در شکل‌گیری سیارات نقش دارد، باید پس از پایان فعالیت‌های مخرب ستاره شکل گرفته باشد.
ستاره V883 Orionis، که در فاصله حدود ۱۳۵۰ سال نوری قرار دارد، هنوز در مرحله مخرب خود است. با استفاده از آرایه میلی‌متری/زیرمیلی‌متری آتاکاما (ALMA) در شیلی، تیمی به رهبری اخترشناس موسسه ماکس پلانک، ابوبکر فادول، طیف نور این ستاره را بررسی کرده و شواهد حداقل ۱۷ مولکول آلی پیچیده را شناسایی کرده‌اند.
این مولکول‌ها شامل اتیلن گلیکول (یک الکل قندی ساده که می‌تواند مولکول‌های پیچیده‌تر بسازد) و گلیکولونیتریل (پیش‌ساز اسیدهای آمینه گلیسین و آلانین و نوکلئوباز آدنین) هستند. حضور این مولکول‌ها در دیسک پیش‌سیاره‌ای یک ستاره تازه متولد شده نشان می‌دهد که آن‌ها از ابر مولکولی به ارث رسیده‌اند و فاصله تکاملی بین شیمی پیش‌ستاره‌ای و پس‌ستاره‌ای را پر می‌کنند.
به گفته فادول: یافته ما نشان‌دهنده یک مسیر مستقیم از غنی‌سازی شیمیایی و افزایش پیچیدگی بین ابرهای میان‌ستاره‌ای و سیستم‌های سیاره‌ای کاملا تکامل یافته است.
شرایط شکل‌گیری این مولکول‌ها بسیار سرد بوده است. پژوهشگران بر این باورند که این مولکول‌ها روی دانه‌های یخ در ابر شکل گرفته‌اند و سپس با هم ترکیب شده و اجسام یخی حاوی مولکول‌ها را ساخته‌اند. با رشد ستاره نوزاد، گرمای آن یخ‌ها را تبخیر کرده و مولکول‌ها آزاد شده و در دیسک منتشر شدند که ALMA توانست نشانه آن‌ها را شناسایی کند.
با این حال، سیگنال دریافت شده بسیار ضعیف بوده و نیاز به رصد با وضوح بالاتر در طول موج‌های بلندتر دارد. این رصدها نه تنها مولکول‌های شناسایی شده را تأیید خواهند کرد، بلکه می‌توانند مولکول‌های جدید را نیز آشکار کنند. پژوهشگران به ویژه امیدوارند مولکول‌های حاوی نیتروژن را شناسایی کنند، زیرا در داده‌های ALMA این مولکول‌ها به طرز عجیبی کم بودند.
فادول افزود: شاید لازم باشد به دیگر نواحی طیف الکترومغناطیسی نیز نگاه کنیم تا مولکول‌های پیچیده‌تری را بیابیم. چه می‌دانیم چه چیزهای دیگری ممکن است کشف شود؟
BY میهمانان فضایی
Share with your friend now:
tgoop.com/mmufo/17070