چتر خیس

Forwarded from چتر خیس (mm.shahidi)

.
آدمی به درخت می‌مانَد ...
برای بعضی‌ها باید ریشه بود
تا امید به زندگی را از بذرِ خفته در دلِ خاک یاد بگیرند.
آنگاه که به شوقِ دیدنِ آفتاب
عزمش را جزم می‌کند تا دیوارِ سیاهیِ عدم را بشکافد و از خاکِ سردِ گورِ فراموشی، بیرون بیاید و در برابرِ نورِ آفتاب، قد عَلَم کند. بی‌دلیل نیست که می‌گویند: آدمی به " امید" زنده است، امید ...
برای بعضی‌ها باید تنه بود
تا تکیه‌گاهشان باشیم.
تا بدانند که هنوز می‌توان اعتماد کرد
می‌توان رویِ طنابِ بعضی‌ها، چوبِ رفاقت جمع کرد.
می‌توان زیرِ خروارها رنج و درد
امیدوار بود به صدایِ پایِ آمدنِ کَسی که پیشه‌اش مهربانی‌ست
به قولِ ریچارد براتیگان :
" شکارچی مهربانی دارد می‌آید
که اسلحه‌اش
تنها یک گلِ سرخ است " ...
برای بعضی ها باید شاخ و برگ بود
تا عیب‌هایشان را بپوشانیم.
یادمان باشد که همه از نسلِ آدم و حوّا هستیم
سیب یا گندم را آنها خوردند
اولین اشتباهِ عالم
ما هم خطا کاریم
اگر پرده‌ها بیفتد
اگر دستِ خداوند، فقط لحظه‌ای حریرِ نازکِ سِتر و حجاب را کنار بزند
بی گمان، همه شرمگین می‌شویم ...
برای بعضی ها باید میوه بود
تا طعمِ خوشِ زندگی را بچشند
زنده بودن اجباری‌ست
زنده ماندن و زندگی بخشیدن را هدیه کنیم به تمامِ کسانی که دوستشان داریم و دوستمان دارند.
آری آدمی به درخت می‌مانَد ...
باید از درخت بیاموزیم که به قولِ شاعر، حتی سایه از سرِ هیزم شکن هم وا نمی‌گیرد ...

#میرمحمد_شهیدی
#زندگی
#درخت

❤️
@mm_shahidi

❤6

www.tgoop.com/mm_shahidi/20238

157 viewsmirmohammad.shahidi, Jul 31 at 13:37

.
آدمی به درخت می‌مانَد ...
برای بعضی‌ها باید ریشه بود
تا امید به زندگی را از بذرِ خفته در دلِ خاک یاد بگیرند.
آنگاه که به شوقِ دیدنِ آفتاب
عزمش را جزم می‌کند تا دیوارِ سیاهیِ عدم را بشکافد و از خاکِ سردِ گورِ فراموشی، بیرون بیاید و در برابرِ نورِ آفتاب، قد عَلَم کند. بی‌دلیل نیست که می‌گویند: آدمی به " امید" زنده است، امید ...
برای بعضی‌ها باید تنه بود
تا تکیه‌گاهشان باشیم.
تا بدانند که هنوز می‌توان اعتماد کرد
می‌توان رویِ طنابِ بعضی‌ها، چوبِ رفاقت جمع کرد.
می‌توان زیرِ خروارها رنج و درد
امیدوار بود به صدایِ پایِ آمدنِ کَسی که پیشه‌اش مهربانی‌ست
به قولِ ریچارد براتیگان :
" شکارچی مهربانی دارد می‌آید
که اسلحه‌اش
تنها یک گلِ سرخ است " ...
برای بعضی ها باید شاخ و برگ بود
تا عیب‌هایشان را بپوشانیم.
یادمان باشد که همه از نسلِ آدم و حوّا هستیم
سیب یا گندم را آنها خوردند
اولین اشتباهِ عالم
ما هم خطا کاریم
اگر پرده‌ها بیفتد
اگر دستِ خداوند، فقط لحظه‌ای حریرِ نازکِ سِتر و حجاب را کنار بزند
بی گمان، همه شرمگین می‌شویم ...
برای بعضی ها باید میوه بود
تا طعمِ خوشِ زندگی را بچشند
زنده بودن اجباری‌ست
زنده ماندن و زندگی بخشیدن را هدیه کنیم به تمامِ کسانی که دوستشان داریم و دوستمان دارند.
آری آدمی به درخت می‌مانَد ...
باید از درخت بیاموزیم که به قولِ شاعر، حتی سایه از سرِ هیزم شکن هم وا نمی‌گیرد ...

#میرمحمد_شهیدی
#زندگی
#درخت

❤️
@mm_shahidi

BY چتر خیس