tgoop.com/marzockacademy/21366
Last Update:
"
خلاصه مصاحبه با کوین اندرسن و نتیجه‌گیری
🔷 این مصاحبه با کوین اندرسن، جامعه‌شناس و فعال سیاسی، حول محور دو کتاب اخیر او («مارکس در حاشیه‌ها» و «راه‌های انقلابی مارکس متأخر») و ارتباط اندیشه‌های مارکس با مبارزات معاصر انجام شده است. محورهای اصلی بحث عبارت‌اند از:
۱) دفاع از مارکس در برابر نقدهای معاصر:اندرسن استدلال می‌کند که نقدهای رایج به مارکس—مبنی بر نادیده گرفتن مسائل نژاد، جنسیت، استعمار و گرایش‌های جنسی—ناشی از خوانش ناقص و عدم توجه به آثار متأخر اوست. او با بررسی دفترچه‌های قوم‌شناسی مارکس نشان می‌دهد که مارکس متأخر به‌طور جدی به جوامع غیرغربی، کمون‌های روستایی (مثل میر در روسیه) و جوامع بومی (مثل ایروکوا) توجه داشته و نقش آن‌ها در مبارزه ضدسرمایه‌داری را مورد تأمل قرار داده است.
🔷۲) تغییر در اندیشه انقلابی مارکس:اندرسن بر این نکته تأکید می‌کند که مارکس در دوره متأخر، بر خلاف تصور رایج، انقلاب را منحصر به مراکز سرمایه‌داری (مانند انگلیس) نمی‌دانست. او با بررسی جنبش‌هایی مانند قیام فینیان در ایرلند و جنبش پوپولیست‌ها در روسیه، به این نتیجه رسید که انقلاب می‌تواند از «حاشیه‌ها» (مستعمرات و جوامع پیرامونی) آغاز شود و به مرکز سرایت کند. این جنبش‌ها علاوه بر بعد ضداستعماری، دارای دستورکاری اجتماعی با درون‌مایه‌های برابری‌طلبانه بودند.
🔷۳) مارکسیسم و فاشیسم: اندرسن دو نظریه مکمل برای تحلیل فاشیسم ارائه می‌دهد: اول، نظریه مبتنی بر پایگاه اجتماعی خرده‌بورژوازی (تروتسکی و فروم) و دوم، نظریه استعمار که فاشیسم اروپایی را ادامه پروژه‌های نژادپرستانه و خشونت‌بار استعماری در مستعمرات می‌داند (امه سزر). او بر ضرورت تلفیق این دو نظریه تأکید می‌کند.
🔷۴) تحلیل وضعیت معاصر: روسیه، چین و جنبش‌های رهایی‌بخش:
اندرسن رژیم پوتین را آمیزه‌ای از ملی‌گرایی اسلاوفیلی و نئواستالینیسم می‌داند و آن را یک قدرت امپریالیستی—البته با دامنه‌ای عمدتاً منطقه‌ای—توصیف می‌کند. او همزمان به نقد نقش چین و گروه‌هایی مانند بریکس می‌پردازد و معتقد است رویکرد آن‌ها عمدتاً نولیبرال و فاقد یک پروژه آلترناتیو و رهایی‌بخش واقعی است. به باور او، حمایت برخی چپ‌ها از این قدرت‌ها صرفاً به دلیل (مخالفت) با هژمونی آمریکا است، نه به دلیل داشتن برنامه‌ای ایجابی..
🔷۵) پیوند مبارزات: فلسطین و اوکراین:
اندرسن شباهت بنیادین بین مبارزه مردم فلسطین و اوکراین را «نبردی برای موجودیت» می‌داند و بر این نکته تأکید می‌کند که در هر دو مورد، حق وجود یک ملت به طور رسمی از سوی مهاجمان (اسرائیل و روسیه) انکار می‌شود. او سکوت بخشی از چپ جهانی در قبال تجاوز روسیه به اوکراین را نادرست و ناشی از دیدگاه‌های اردوگاه‌گرایانه می‌داند. 🔷
۶) سوژه انقلابی و معیارهای تشخیص متحد:
اندرسن معتقد است سوژه انقلابی منحصر به پرولتاریای صنعتی غرب نیست. او بر اهمیت جوامع بومی، دهقانی و جمعیت‌های مهاجر (مانند کارگران سیاه‌پوست در دیترویت) که اشکال همبستگی و مبارزه جمعی را با خود حمل می‌کنند، تأکید می‌کند. به عنوان معیاری برای تشخیص جنبش‌های پیشرو از ارتجاعی، او به «جنسیت» و «طبقه» اشاره می‌کند؛ جنبش‌هایی که دستورکار برابری‌طلبانه جنسیتی دارند و علیه ستم طبقاتی مبارزه می‌کنند، حتی اگر واژگان سوسیالیستی نداشته باشند، بالقوه متحدان چپ هستند.
🔷۷) وضعیت کنونی آمریکا و جنبش ضد ترامپ:اندرسن جنبش‌های اخیر ضد ترامپ را امیدبخش ولی با چالش‌های جدی مواجه می‌داند. از نظر او، نهادهای سنتی مانند اتحادیه‌های کارگری و کلیساهای مترقی می‌توانند نقش مهمی ایفا کنند. او هشدار می‌دهد که ترامپیسم یک جنبش فاشیستی در حال پیشروی است و ایستادگی در برابر آن—حتی در شرایط سخت—ضروری است.
مصاحبه با کوین اندرسن تصویر پیچیده، پویا و غیرتقلیل‌گرایانه‌ای از مارکس و میراث فکری او ارائه می‌دهد. اندرسن با بازخوانی آثار متأخر مارکس، نشان می‌دهد که مارکسیسم ظرفیت نظری لازم برای درک پیوند نژاد، طبقه، جنسیت و استعمار را دارد و می‌تواند چارچوبی برای تحلیل جهان‌شمول سرمایه‌داری و مبارزه با آن فراهم کند.
نتیجه‌گیری:
راه انقلابی امروز، نه تقلید از مدل‌های گذشته که درک چندبُعدی و جهانی سرمایه‌داری و یافتن اشکال نوین مبارزه است. این راه از پیوند جنبش‌های به ظاهر پراکنده (ضدنژادپرستی، فمینیستی، ضداستعماری، کارگری و زیست‌محیطی) و حمایت قاطع از مبارزات رهایی‌بخش در هر نقطه از جهان—بدون افتادن در دام اردوگاه‌گرایی و پشتیبانی کورکورانه از رژیم‌های مستبد—می‌گذرد.
علی غلامی
https://www.tgoop.com/marzockacademy
BY آکادمی فلسفه و هنر مارزوک
Share with your friend now:
tgoop.com/marzockacademy/21366