tgoop.com/marzockacademy/21251
Last Update:
در دنیایی که گفتوگوها گاهی بهسرعت به زبان تحقیر، تمسخر و کلیشه بدل میشوند، بازگشت به اصول اخلاقی میتواند مسیر تازهای برای ارتباط انسانی بگشاید.
ایمانوئل کانت، میگوید هر انسان غایت فینفسه هست؛ یعنی هر فردی باید بهعنوان هدفی مستقل و ارزشمند دیده شود، نه فقط وسیلهای برای رسیدن به خواستههای دیگران. بر همین اساس، زبان تحقیر، نه تنها اخلاقی نیست بلکه با ذات گفتوگو که بر پایه احترام است، ناسازگار است.
هابرماس، معتقد هست گفتوگو باید در فضایی آزاد و برابر جریان یابد؛ جایی که همه بتوانند بدون ترس از تمسخر یا تحقیر، نظرات خود را بیان کنند و استدلال بشنوند.
از سوی دیگر، لویناس تأکید میکند که ما در مواجهه با چهرهی دیگری مسئولیت اخلاقی داریم. زبان ما باید پل باشد، نه دیوار؛ وسیلهی ارتباط، نه ابزاری برای خشونت.
هگل نشان میدهد که به رسمیت شناختن دیگری، کلید رسیدن به خودآگاهی و آشتی است. تحقیر دیگری در گفتوگو، در واقع خودتحقیر است، زیرا ما را از فهم عمیقتر و رشد معنوی بازمیدارد.
پس وقتی با زبانی آمیخته به تحقیر یا کلیشه مواجه میشویم، باید،
ابتدا کرامت انسانی طرف مقابل را به یاد آوریم.
فضای گفتوگو را بهگونهای بسازیم که همه احساس امنیت و آزادی کنند.
مسئولیت اخلاقی خود را در قبال دیگری جدی بگیریم.
به دنبال آشتی و تفاهمی باشیم که فراتر از اختلافات ظاهرینشان هست.
گفتوگو، تنها ابزار واقعی ساختن دنیایی انسانیتر است؛ دنیایی که در آن احترام و اخلاق، جایگزین تحقیر و خشونت کلامی شود
javer
https://www.tgoop.com/marzockacademy
BY آکادمی فلسفه و هنر مارزوک

Share with your friend now:
tgoop.com/marzockacademy/21251