tgoop.com/marzockacademy/21250
Last Update:
انسان و نطق ، 1
قدما در تعریف انسان آورده اند که انسان عبارت است از حیوان ناطق که حیوان جنس اوست و ناطق فصل او ، یعنی نطق ، زبان ، گفتار آو را از دیگر هم جنس هایش جدا می سازد ،
اما این تنها تعریف انسان نیست ، تعاریف دیگری هم مطرح شده مثل ،
انسان حیوان سیاسی ، یا حیوان ابزار ساز ،یا حیوان اجتماعی ، یا حیوان متافیزیکی ،یا حیوان تاریخی ،
اینکه زبان فصل انسان است و اینکه انسان در زبان و با زبان تعیین می یابد و اینکه زبان خانه هستی انسان است محل بحث نیست ،
اما مسئله این است اگر قوام تعین انسان به زبان است آن بنایی که زبان با آن تعین می یابد چیست .
بی شک خصلت زندگی اجتماعی انسان آن ضرورتی است که زبان از آن ناشی می شود ، در نتیجه زبان چیزی نیست جز هستی اجتماعی و از این جهت هر نوع مناسبات اجتماعی که شبکه ای از روابط را تولید می کند و بین عناصر مادی معنوی نسبت بر قرار می کند زبان خاص خود را هم تولید می کند ،
این نه تنها در مورد زبان صدق می کند بلکه در مورد بکار گیری یک زبان در طبقات اجتماعی همان زبان هم صدق می کند ،
مثلاً زبان علمی ، زبان سیاسی ، زبان کوچه بازاری ، زبان ادبی ، زبان لاتی ، زبان کودکانه ، زبان زنانه زبانه مردانه ،
هر کدام از این زبان ها گر چه از کلمات و واژه های مشترک سود می برند اما زبان را مصادره به مطلوب می کنند ، بار معنایی و احساسی خاص خود را بر کلمات و واژه ها بار می کنند ،
در نتیجه زبان سیاست زده می شود ، علم زده ،بازار زده می شود ، جنسیت زده ، طبقه زده ، دین زده و متافیزیک زده می شود ،
در هر کدام از این تعینات واژه ها معنای های خاص خود را حمل و منتقل می کنند ،
از همین جا گفتگوی بین دو جنس راز آلود می شود یا پدر زبان فرزند را نمی فهمد ،
تاثیر شأن اجتماعی زبان حافظه تاریخی خود زبان است و هم حافظه تاریخی فردی که با آن زبان وارد گفتگو می شود ، بنا براین یک گفتگو مواجهه دو تبار و حافظه تاریخی است که قرار است کلمات و واژه ها آن معنا ها را به طرف مقابل منتقل کنند ،
تاریخیت زبان ، زخم های تاریخی زبان شکل گفتگو و نحوه بکارگیری واژگان و کلمات را در اختیار می گیرند .
ادامه دارد...
Azizi
https://www.tgoop.com/marzockacademy
BY آکادمی فلسفه و هنر مارزوک


Share with your friend now:
tgoop.com/marzockacademy/21250