☘☘ برگی از تقویم تاریخ ☘☘
۳ اردیبهشت " ۲۳ آوریل" روز معمار
سوم اردیبهشت ۹۷ را به‌یاد شیخ بهایی روز معمار نامگذاری کرده‌اند.
روز معماری در ایران، برابر با زادروز شیخ بهایی است. این روز را نباید با روز جهانی معماری " نخستین دوشنبه ماه اکتبر در هرسال" اشتباه گرفت.
سال ١٣٨٣ انجمن مفاخر معماری ایران پیشنهاد کرد تا این روز به‌نام روز معماری شناخته شود. سال ۱۳۸۵ همزمان با درگذشت هادی میرمیران در روز ۲۹ فروردین، که خود از پیشنهاددهندگان تعیین روزی به‌نام روز معمار بود، بنا شد تا در روز ۳ اردیبهشت مراسمی برای اعطای جایزه میرمیران برگزار شود. نخستین دوره اعطای این جایزه از سال ۱۳۸۶ برگزار شد و سال ۲۰۰۹ از سوی یونسکو به‌نام سال بزرگداشت شیخ بهایی نامگذاری شد و از این سال (۱۳۸۸) روز ۳ اردیبهشت به‌طور رسمی به‌عنوان روز معماری در ایران پذیرفته شد.
شیخ بهایی دانشمند نامدار عصر صفوی است که در دانش‌های فلسفه، منطق، هیئت و نجوم ، ریاضیات و معماری تبحر داشت.
وی در دوران صفویه، تعداد زیادی از بناها را با تکنولوژی فراتر از عصر خود طراحی کرد و به اجرا درآورد. آثاری همچون مسجدشاه اصفهان، نقشه شهر نجف آباد، مهندسی تقسیم آب زاینده رود، طرح‌ریزی کاریز نجف‌آباد، حمام شیخ بهایی، معماری حرم امام‌رضا (ع) مجموعه کاخ‌های دولتی اصفهان "دولت‌خانه" و چینی‌خانه بقعه شیخ صفی‌الدین اردبیلی که امروزه از او به‌یادگار مانده است.
شیخ بهایی در میان دیگر هنرهایش معماری را برگزید، چرا که معماری هنر ساختن یک تمدن است. دستاوردهای او صرفا در زمینه‌های مهندسی و هنر معماری جزو عجایب جهان است. این همان چیزی است که مهندسان ایتالیایی و آمریکایی را مسحور خود کرده بود.
محاسبات دقیق وی در احداث سنگ‌های قبله‌نما در مساجد و یا داستان طلسم سازی او برای ایوان ورودی حرم امام رضا بیشتر ما را با شق علمی وی آشنا می‌کند؛ اما مهمتر از آن حکمت این دانشمند است.
گلخن گرمابه‌ای است که هنوز در اصفهان برجای مانده و به‌حمام شیخ بهایی یا حمام شیخ معروف است. این بنا در میان مسجد جامع و هارونیه در بازار کهنه نزدیک بقعه معروف به‌درب امام واقع است و گلخن گرمابه را چنان ساخته بود که با شمعی گرم می‌شده و در زیر پاتیل گلخن فضایی تهی تعبیه کرده و شمعی افروخته در میان آن گذاشته و آن فضا را بسته بود که شمع تا مدتهای زیاد همچنان می‌سوخت و آب حمام بدان وسیله گرم میشد و خود گفته بود که اگر روزی آن فضا را بشکافند، شمع خاموش خواهد شد و گلخن از کار می‌افتد.
فاضلاب مسجد جامع اصفهان توسط لوله‌های جمع‌آوری فاضلاب وارد خزینه حمام می‌شده است و طبق محاسبات دقیقی که شیخ بهایی انجام داده بود و با طراحی خاص خزینه، این فاضلاب تبدیل به گاز متان میشد که قابل سوختن است. او با محاسباتی که انجام داده بود، حجم لجن را برای تولید بیوگاز مشخص کرده بود.
مهندسان غربی آن محوطه را شکافتند، شمع فوراً خاموش شد و دیگر از آن پس نتوانستند آن را دوباره بسازند.
معماران امروز کشور به‌مهارت شیخ در هنر معماری ایمان دارند و برای آنکه بتوانند سمت و سوی هنر معماری امروز را با حکمت شیخ در معماری پیوند دهند، سوم اردیبهشت و روز بزرگداشت شیخ بهایی را روز معمار نامیده‌اند.
💎
🆔 @maneshparsi
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#روز_معمار
۳ اردیبهشت " ۲۳ آوریل" روز معمار
سوم اردیبهشت ۹۷ را به‌یاد شیخ بهایی روز معمار نامگذاری کرده‌اند.
روز معماری در ایران، برابر با زادروز شیخ بهایی است. این روز را نباید با روز جهانی معماری " نخستین دوشنبه ماه اکتبر در هرسال" اشتباه گرفت.
سال ١٣٨٣ انجمن مفاخر معماری ایران پیشنهاد کرد تا این روز به‌نام روز معماری شناخته شود. سال ۱۳۸۵ همزمان با درگذشت هادی میرمیران در روز ۲۹ فروردین، که خود از پیشنهاددهندگان تعیین روزی به‌نام روز معمار بود، بنا شد تا در روز ۳ اردیبهشت مراسمی برای اعطای جایزه میرمیران برگزار شود. نخستین دوره اعطای این جایزه از سال ۱۳۸۶ برگزار شد و سال ۲۰۰۹ از سوی یونسکو به‌نام سال بزرگداشت شیخ بهایی نامگذاری شد و از این سال (۱۳۸۸) روز ۳ اردیبهشت به‌طور رسمی به‌عنوان روز معماری در ایران پذیرفته شد.
شیخ بهایی دانشمند نامدار عصر صفوی است که در دانش‌های فلسفه، منطق، هیئت و نجوم ، ریاضیات و معماری تبحر داشت.
وی در دوران صفویه، تعداد زیادی از بناها را با تکنولوژی فراتر از عصر خود طراحی کرد و به اجرا درآورد. آثاری همچون مسجدشاه اصفهان، نقشه شهر نجف آباد، مهندسی تقسیم آب زاینده رود، طرح‌ریزی کاریز نجف‌آباد، حمام شیخ بهایی، معماری حرم امام‌رضا (ع) مجموعه کاخ‌های دولتی اصفهان "دولت‌خانه" و چینی‌خانه بقعه شیخ صفی‌الدین اردبیلی که امروزه از او به‌یادگار مانده است.
شیخ بهایی در میان دیگر هنرهایش معماری را برگزید، چرا که معماری هنر ساختن یک تمدن است. دستاوردهای او صرفا در زمینه‌های مهندسی و هنر معماری جزو عجایب جهان است. این همان چیزی است که مهندسان ایتالیایی و آمریکایی را مسحور خود کرده بود.
محاسبات دقیق وی در احداث سنگ‌های قبله‌نما در مساجد و یا داستان طلسم سازی او برای ایوان ورودی حرم امام رضا بیشتر ما را با شق علمی وی آشنا می‌کند؛ اما مهمتر از آن حکمت این دانشمند است.
گلخن گرمابه‌ای است که هنوز در اصفهان برجای مانده و به‌حمام شیخ بهایی یا حمام شیخ معروف است. این بنا در میان مسجد جامع و هارونیه در بازار کهنه نزدیک بقعه معروف به‌درب امام واقع است و گلخن گرمابه را چنان ساخته بود که با شمعی گرم می‌شده و در زیر پاتیل گلخن فضایی تهی تعبیه کرده و شمعی افروخته در میان آن گذاشته و آن فضا را بسته بود که شمع تا مدتهای زیاد همچنان می‌سوخت و آب حمام بدان وسیله گرم میشد و خود گفته بود که اگر روزی آن فضا را بشکافند، شمع خاموش خواهد شد و گلخن از کار می‌افتد.
فاضلاب مسجد جامع اصفهان توسط لوله‌های جمع‌آوری فاضلاب وارد خزینه حمام می‌شده است و طبق محاسبات دقیقی که شیخ بهایی انجام داده بود و با طراحی خاص خزینه، این فاضلاب تبدیل به گاز متان میشد که قابل سوختن است. او با محاسباتی که انجام داده بود، حجم لجن را برای تولید بیوگاز مشخص کرده بود.
مهندسان غربی آن محوطه را شکافتند، شمع فوراً خاموش شد و دیگر از آن پس نتوانستند آن را دوباره بسازند.
معماران امروز کشور به‌مهارت شیخ در هنر معماری ایمان دارند و برای آنکه بتوانند سمت و سوی هنر معماری امروز را با حکمت شیخ در معماری پیوند دهند، سوم اردیبهشت و روز بزرگداشت شیخ بهایی را روز معمار نامیده‌اند.
💎
🆔 @maneshparsi
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#روز_معمار
Telegram
attach 📎
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۳ اردیبهشت زادروز احمد مجد
(زاده ۳ اردیبهشت ۱۳۲۲ محلات) نویسنده و استاد دانشگاه
او در خانواده‌ای فرهنگی زاده شد که پدر و پدر بزرگش از بانیان آموزش و پرورش بودند و او مقطع دبستان را در مدرسه حسین مجد (مدرسه‌ای به‌نام پدر بزرگش) به پایان رساند. در سال ۱۳۳۹ وارد دانشسرای عالی تهران شد و در رشته زیست‌شناسی به تحصیل پرداخت. در سال ۱۳۴۲ از دانشگاه فارغ‌التحصیل شد و به استخدام وزارت آموزش و پرورش درآمد.
سوابق تحصیلی:
کارشناسی: رتبه یکم در زیست‌شناسی - دانشسرای عالی تهران (نام پیشین دانشگاه خوارزمی) - تهران (۱۳۴۲)
کارشناسی ارشد: رشته سیتولوژی و مورفوژنز گیاهی - دانشگاه پیر و ماری کوری - پاریس (۱۳۵۱)
دکتری: رشته سیتولوژی و مورفوژنز گیاهی - دانشگاه پیر و ماری کوری - پاریس (۱۳۵۷)
آثار:
از جمله معروف‌ترین آثارش کتاب زیست‌شناسی سلولی و مولکولی است که با کمک محمدعلی شریعت‌زاده نوشته شد. این کتاب در ۲ جلد توسط انتشارات دانشگاه اراک در سال ۱۳۷۵ منتشر شد و در هفدهمین دوره کتاب سال برنده جایزه تشویقی کتاب سال ایران و همچنین موفق به ترجمه ۳ جلد اطلس زیست‌شناسی شد.
💎
🆔 @maneshparsi
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#احمد_مجد، ز
۳ اردیبهشت زادروز احمد مجد
(زاده ۳ اردیبهشت ۱۳۲۲ محلات) نویسنده و استاد دانشگاه
او در خانواده‌ای فرهنگی زاده شد که پدر و پدر بزرگش از بانیان آموزش و پرورش بودند و او مقطع دبستان را در مدرسه حسین مجد (مدرسه‌ای به‌نام پدر بزرگش) به پایان رساند. در سال ۱۳۳۹ وارد دانشسرای عالی تهران شد و در رشته زیست‌شناسی به تحصیل پرداخت. در سال ۱۳۴۲ از دانشگاه فارغ‌التحصیل شد و به استخدام وزارت آموزش و پرورش درآمد.
سوابق تحصیلی:
کارشناسی: رتبه یکم در زیست‌شناسی - دانشسرای عالی تهران (نام پیشین دانشگاه خوارزمی) - تهران (۱۳۴۲)
کارشناسی ارشد: رشته سیتولوژی و مورفوژنز گیاهی - دانشگاه پیر و ماری کوری - پاریس (۱۳۵۱)
دکتری: رشته سیتولوژی و مورفوژنز گیاهی - دانشگاه پیر و ماری کوری - پاریس (۱۳۵۷)
آثار:
از جمله معروف‌ترین آثارش کتاب زیست‌شناسی سلولی و مولکولی است که با کمک محمدعلی شریعت‌زاده نوشته شد. این کتاب در ۲ جلد توسط انتشارات دانشگاه اراک در سال ۱۳۷۵ منتشر شد و در هفدهمین دوره کتاب سال برنده جایزه تشویقی کتاب سال ایران و همچنین موفق به ترجمه ۳ جلد اطلس زیست‌شناسی شد.
💎
🆔 @maneshparsi
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#احمد_مجد، ز
Telegram
attach 📎
🔺 زمان به ضرر اصفهان می‌گذرد؛ میراث فرهنگی در کام فرونشست
🖋 #مهرناز_شهباز
🔸شکاف‌ها و ترک‌ها بر پیکر آثار و بناهای تاریخی، حکایت از احوال درونِ زمین در اصفهان دارد؛ آبخوان دشتی که با نبود جریان دائم زاینده رود، گرمِ کارِ مرگ است و به گفته کارشناسان با همین رویه تا ۱۰ سال آینده خواهد مُرد.
🔸اگر می‌خواهید هیبت هولناک فرونشست را بر دشت‌های اصفهان ببینید، کافیست به دشت مهیار در جنوب اصفهان بروید تا ببینید چگونه کام زمین به عمق ۶۰ متر و عرض ۲ متر باز شده است اما اگر می‌خواهید شاهد رخنه فرونشست بر دل شهر اصفهان باشید، باید سری به آثار تاریخی آن بزنید.
🔸به گفته کارشناسان، فرونشست تجمعی و البته نامتقارن طی ۱۰ سال گذشته موجب شکست، شکاف و تزلزل سازه برخی بناهای تاریخی در اصفهان شده است؛ به این معنا که با احتساب نشست سالیانه ۵ سانتی متر در محدوده میدان نقش جهان، زمین پس از ۱۰ سال، نیم متر فرو می‌نشیند اما ماجرا به همین جا ختم نمی شود؛ فرونشست نامتقارن می‌تواند حکم تیر آخر باشد و با ایجاد اختلاف نشست در دو سوی یک محدوده از جمله در دو سوی گستره «میدان نقش جهان» موجب شکست سازه‌ها، و ایجاد شکاف‌ها و آثار مخرب فرونشست باشد.
🔸شمار بسیاری از آسیب‌ها و شکاف‌های ناشی از فرونشست بر بناهای تاریخی و حتی سایر مستحدثات در اصفهان بر اثر فرونشست تجمعی و نامتقارن است و کارشناسان بر این نکته تاکید دارند که متفاوت بودن جنس خاک و ضخامت آبخوانِ زیر پای اصفهان با وجود پدیده فرونشست، موجب نشست نامتقارن خواهد شد.
🔸به گفته آن‌ها، این نشست نامتقارن وقتی زیر پای بنای تاریخی رخ بدهد، به دلیل مصالح بنایی و کهنسالی اثر، شکاف‌ها و شکست‌ها بر سازه ساختمان پدیدار و آن را دچار آسیب‌های جدی سازه‌ای می‌کند.
🔸میدان نقش جهان با وسعتی که دارد یکی از محدوده‌هایی است که به گفته کارشناسان زمین شناسی، دچار فرونشست نامتقارن است. حداکثر نرخ فرونشست سالیانه در اصفهان ۱۸ سانتی متر و مطابق با نقشه‌های سازمان زمین شناسی کشور، نرخ فرونشست در محل این میدان تاریخی و جهانی بین سه تا پنج سانتی متر است.
🔸گرچه نرخ فرونشست در این محدوده نسبت به سایر محدوده‌ها پایین‌تر است اما با احتساب فرونشست تجمعی و نامتقارن و همچنین ساختار بنایی مجموعه آثار معماری میدان نقش جهان، این میزان فرونشست هم می‌تواند به شدت آسیب زا باشد؛ آنچنان که به گفته برخی کارشناسان ژئوتکنیک، همین حالا هم این آسیب‌ها در محل مسجد جامع عباسی موجب کج شدن ستون‌های شبستان جنوبی شده است.
🔸از سویی پل‌های تاریخی اصفهان به جز «پل شهرستان» که بر روی سنگ بستر بنا شده و فرونشست تاکنون چندان تهدیدش نکرده، همچنین مساجدی چون «مسجد سید»، «مسجد قطبیه»، «مسجد رحیم خان» و «مسجد علی قلی آقا» که در غرب محدوده مرکزی اصفهان با تمرکز آثار و بافت‌های تاریخی قرار دارند، هر کدام شواهد فرونشست را با تحمل آسیب های ساختاری نشان می‌دهند.
📍برش‌های از گفته‌های علی بیت‌اللهی، رییس بخش زلزله‌شناسی و خطرپذیری مرکز تحقیقات وزارت راه، مسکن و شهرسازی:
🔸خاک واگرای آبخوان اصفهان و فرم گوه‌ای آن با نبود جریان تغذیه کننده، نشست نامتقارن و آسیب‌های جبران‌ناپذیر بر مستحدثات بویژه بناهای تاریخی این شهر را بدنبال داشته است.
🔸مکان‌های با نرخ فرونشست کمتر نسبت به مکان‌های با نرخ بیشتر، پرخطرتر هستند و این مکان‌ها همان محدوده مرکزی اصفهان با بافت تاریخی اند که آثار فرونشست را در بناهای آن بیشتر می‌بینیم.
📌این گزارش و ادامه آنچه رییس بخش زلزله‌شناسی و خطرپذیری مرکز تحقیقات وزارت راه، مسکن و شهرسازی نسبت به وقوع آن در اصفهان هشدار داده را در لینک زیر بخوانید:
https://irna.ir/xjTp3B
💎
🆔 @maneshparsi
🖋 #مهرناز_شهباز
🔸شکاف‌ها و ترک‌ها بر پیکر آثار و بناهای تاریخی، حکایت از احوال درونِ زمین در اصفهان دارد؛ آبخوان دشتی که با نبود جریان دائم زاینده رود، گرمِ کارِ مرگ است و به گفته کارشناسان با همین رویه تا ۱۰ سال آینده خواهد مُرد.
🔸اگر می‌خواهید هیبت هولناک فرونشست را بر دشت‌های اصفهان ببینید، کافیست به دشت مهیار در جنوب اصفهان بروید تا ببینید چگونه کام زمین به عمق ۶۰ متر و عرض ۲ متر باز شده است اما اگر می‌خواهید شاهد رخنه فرونشست بر دل شهر اصفهان باشید، باید سری به آثار تاریخی آن بزنید.
🔸به گفته کارشناسان، فرونشست تجمعی و البته نامتقارن طی ۱۰ سال گذشته موجب شکست، شکاف و تزلزل سازه برخی بناهای تاریخی در اصفهان شده است؛ به این معنا که با احتساب نشست سالیانه ۵ سانتی متر در محدوده میدان نقش جهان، زمین پس از ۱۰ سال، نیم متر فرو می‌نشیند اما ماجرا به همین جا ختم نمی شود؛ فرونشست نامتقارن می‌تواند حکم تیر آخر باشد و با ایجاد اختلاف نشست در دو سوی یک محدوده از جمله در دو سوی گستره «میدان نقش جهان» موجب شکست سازه‌ها، و ایجاد شکاف‌ها و آثار مخرب فرونشست باشد.
🔸شمار بسیاری از آسیب‌ها و شکاف‌های ناشی از فرونشست بر بناهای تاریخی و حتی سایر مستحدثات در اصفهان بر اثر فرونشست تجمعی و نامتقارن است و کارشناسان بر این نکته تاکید دارند که متفاوت بودن جنس خاک و ضخامت آبخوانِ زیر پای اصفهان با وجود پدیده فرونشست، موجب نشست نامتقارن خواهد شد.
🔸به گفته آن‌ها، این نشست نامتقارن وقتی زیر پای بنای تاریخی رخ بدهد، به دلیل مصالح بنایی و کهنسالی اثر، شکاف‌ها و شکست‌ها بر سازه ساختمان پدیدار و آن را دچار آسیب‌های جدی سازه‌ای می‌کند.
🔸میدان نقش جهان با وسعتی که دارد یکی از محدوده‌هایی است که به گفته کارشناسان زمین شناسی، دچار فرونشست نامتقارن است. حداکثر نرخ فرونشست سالیانه در اصفهان ۱۸ سانتی متر و مطابق با نقشه‌های سازمان زمین شناسی کشور، نرخ فرونشست در محل این میدان تاریخی و جهانی بین سه تا پنج سانتی متر است.
🔸گرچه نرخ فرونشست در این محدوده نسبت به سایر محدوده‌ها پایین‌تر است اما با احتساب فرونشست تجمعی و نامتقارن و همچنین ساختار بنایی مجموعه آثار معماری میدان نقش جهان، این میزان فرونشست هم می‌تواند به شدت آسیب زا باشد؛ آنچنان که به گفته برخی کارشناسان ژئوتکنیک، همین حالا هم این آسیب‌ها در محل مسجد جامع عباسی موجب کج شدن ستون‌های شبستان جنوبی شده است.
🔸از سویی پل‌های تاریخی اصفهان به جز «پل شهرستان» که بر روی سنگ بستر بنا شده و فرونشست تاکنون چندان تهدیدش نکرده، همچنین مساجدی چون «مسجد سید»، «مسجد قطبیه»، «مسجد رحیم خان» و «مسجد علی قلی آقا» که در غرب محدوده مرکزی اصفهان با تمرکز آثار و بافت‌های تاریخی قرار دارند، هر کدام شواهد فرونشست را با تحمل آسیب های ساختاری نشان می‌دهند.
📍برش‌های از گفته‌های علی بیت‌اللهی، رییس بخش زلزله‌شناسی و خطرپذیری مرکز تحقیقات وزارت راه، مسکن و شهرسازی:
🔸خاک واگرای آبخوان اصفهان و فرم گوه‌ای آن با نبود جریان تغذیه کننده، نشست نامتقارن و آسیب‌های جبران‌ناپذیر بر مستحدثات بویژه بناهای تاریخی این شهر را بدنبال داشته است.
🔸مکان‌های با نرخ فرونشست کمتر نسبت به مکان‌های با نرخ بیشتر، پرخطرتر هستند و این مکان‌ها همان محدوده مرکزی اصفهان با بافت تاریخی اند که آثار فرونشست را در بناهای آن بیشتر می‌بینیم.
📌این گزارش و ادامه آنچه رییس بخش زلزله‌شناسی و خطرپذیری مرکز تحقیقات وزارت راه، مسکن و شهرسازی نسبت به وقوع آن در اصفهان هشدار داده را در لینک زیر بخوانید:
https://irna.ir/xjTp3B
💎
🆔 @maneshparsi
ایرنا
زمان به ضرر اصفهان می‌گذرد؛ میراث فرهنگی در کام فرونشست
اصفهان - ایرنا - شکاف‌ها و ترک‌ها بر پیکر آثار و بناهای تاریخی، حکایت از احوال درونِ زمین در اصفهان دارد؛ آبخوان دشتی که با نبود جریان دائم زاینده رود، گرمِ کارِ مرگ است و به گفته کارشناسان با همین رویه تا ۱۰ سال آینده خواهد مُرد.
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
جوشقون قلعه
🔹این قلعه در زمان قدیم یک مرکز فرماندهی و در پایین آن محل سکونت نیروهای دفاعی قرار داشته‌است. گفته می‌شود وقتی آتش در این قلعه مشتعل میشد از قلعه بابک، آغچه قلعه و قیزقلعه سی واقع در جمهوری آذربایجان دیده می‌شده است. این قلعه در حمله اعراب به ایران یکی از مراکز مقاومت بود. در گذشته گردنه صعب العبور جوشین در مجاورت قلعه جوشین عمده‌ترین مرکز تجمع راهزنان بوده است. این قلعه جنبه دفاعی داشته و گفته می‌شود در زمان حمله اعراب در زمان خلیفه دوم، قلعه جوشین مرکز مقاومت مردم محلی دیزمار بوده‌است و اعراب بارها شکست خورده در نهایت با خدعه توانستند این قلعه را تسخیر کنند.
🔹دره رود جوشین ارتفاعات رشته کوه پیر سقا را از ارتفاعات قلعه جوشین جدا کرده‌است.
🔹قلعه جوشین یکی از قلاع و دژ مستحکم انقلابیون تاریخ قره‌داغ آذربایجان بوده‌است که به محل توریستی و گردشگری تبدیل شده‌است.
🔹با توجه به سفالینه‌های ۶۵۰۰ ساله اکتشاف شده قدمت این قلعهٔ جوشین به دوره نوسنگی هزاره اول قبل از میلاد مسیح بر می‌گردد
💎
🆔 @maneshparsi
🔹این قلعه در زمان قدیم یک مرکز فرماندهی و در پایین آن محل سکونت نیروهای دفاعی قرار داشته‌است. گفته می‌شود وقتی آتش در این قلعه مشتعل میشد از قلعه بابک، آغچه قلعه و قیزقلعه سی واقع در جمهوری آذربایجان دیده می‌شده است. این قلعه در حمله اعراب به ایران یکی از مراکز مقاومت بود. در گذشته گردنه صعب العبور جوشین در مجاورت قلعه جوشین عمده‌ترین مرکز تجمع راهزنان بوده است. این قلعه جنبه دفاعی داشته و گفته می‌شود در زمان حمله اعراب در زمان خلیفه دوم، قلعه جوشین مرکز مقاومت مردم محلی دیزمار بوده‌است و اعراب بارها شکست خورده در نهایت با خدعه توانستند این قلعه را تسخیر کنند.
🔹دره رود جوشین ارتفاعات رشته کوه پیر سقا را از ارتفاعات قلعه جوشین جدا کرده‌است.
🔹قلعه جوشین یکی از قلاع و دژ مستحکم انقلابیون تاریخ قره‌داغ آذربایجان بوده‌است که به محل توریستی و گردشگری تبدیل شده‌است.
🔹با توجه به سفالینه‌های ۶۵۰۰ ساله اکتشاف شده قدمت این قلعهٔ جوشین به دوره نوسنگی هزاره اول قبل از میلاد مسیح بر می‌گردد
💎
🆔 @maneshparsi
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
✅ تماشای شکوه #ارگ_راین ؛ وسط بهار،
یه ترکیب ناب از تاریخ و طبیعت!
🔹پروازی بر فراز ارگ باشکوه راین، در دل بهاری سرسبز و در قابِ کوه هزار، که با برف‌های درخشانش، شکوه طبیعت را به رخ می‌کشد. آمیزه‌ای از تاریخ، زیبایی و غرور ایرانی… تصویری از آنچه ایران را دیدنی و بی‌نظیر می‌سازد.
🔹این ارگ دارای شانزده برج دیدبانی می باشد ارگی خشتی مربوط به دوره ساسانی است که در استان کرمان، شهرستان کرمان، جنوب غربی شهر کنونی راین جای دارد. این اثر با نام قلعه راین در ۱ فروردین ۱۳۴۵ با شمارهٔ ثبت ۱۲۸۶۷ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این بنای خشتی کوچکتر از ارگ بم است؛ اما به آن شباهت دارد و بر بالای تپه‌ای قرار گرفته است. این بنای تاریخی بزرگ با مساحتی بیش از بیست و دو هزار متر مربع، هرساله میزبان گردشگران داخلی و خارجی است. ارگ راین به سبک معماری ساسانی ساخته شده است.
💎
🆔 @maneshparsi
یه ترکیب ناب از تاریخ و طبیعت!
🔹پروازی بر فراز ارگ باشکوه راین، در دل بهاری سرسبز و در قابِ کوه هزار، که با برف‌های درخشانش، شکوه طبیعت را به رخ می‌کشد. آمیزه‌ای از تاریخ، زیبایی و غرور ایرانی… تصویری از آنچه ایران را دیدنی و بی‌نظیر می‌سازد.
🔹این ارگ دارای شانزده برج دیدبانی می باشد ارگی خشتی مربوط به دوره ساسانی است که در استان کرمان، شهرستان کرمان، جنوب غربی شهر کنونی راین جای دارد. این اثر با نام قلعه راین در ۱ فروردین ۱۳۴۵ با شمارهٔ ثبت ۱۲۸۶۷ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این بنای خشتی کوچکتر از ارگ بم است؛ اما به آن شباهت دارد و بر بالای تپه‌ای قرار گرفته است. این بنای تاریخی بزرگ با مساحتی بیش از بیست و دو هزار متر مربع، هرساله میزبان گردشگران داخلی و خارجی است. ارگ راین به سبک معماری ساسانی ساخته شده است.
💎
🆔 @maneshparsi
Forwarded from بدانیم🌏
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
این بناهای ایرانی بدون تکنولوژی ساخته شده
•🍃☘ @didYouKonw
•🍃☘ @didYouKonw
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۴ اردیبهشت سالروز افتتاح رادیو
نخستین فرستنده رادیو در ایران، ساعت نوزده ۴ اردیبهشت ۱۳۱۹ با نام «رادیو تهران» گشایش یافت و از فردای آن روز برنامه‌هایش آغاز شد و تنها در تهران قابل دریافت بود.
پیشینه:
در سال ۱۳۰۳ وزارت جنگ مقدمات استفاده از بی‌سیم را فراهم کرد و در سال ۱۳۰۵ بی‌سیم به ایران وارد شد و از سال ۱۳۱۱ موسسات بی‌سیم توسعه پیدا کرد که سرانجام رادیو راه‌اندازی شد. هیئت وزیران روز ۲ مهر ۱۳۱۳ استفاده از رادیو را تصویب کرد و مقرراتی وضع شد که برای نصب آنتن و استفاده از رادیو، اجازه وزارت پست و تلگراف و تلفن لازم بود. در سال ۱۳۱۶ مقدمات گشایش رادیو فراهم شد و به‌دنبال آن در سال ۱۳۱۷ سازمان پرورش‌افکار به‌وجود آمد. این سازمان دارای‌کمیسیون‌های مطبوعات، کیت کلاسیک، سخنرانی، نمایش‌های رادیویی و موسیقی بود. در ۴ اردیبهشت ۱۳۱۹ نخستین فرستنده رادیویی در ایران در محل بی‌سیم در جاده قدیم شمیران افتتاح شد. از سال ۱۳۱۹ رادیو تهران در ۲۴ ساعت فقط ۸ ساعت برنامه اجرا میکرد که شامل اخبار، موسیقی ایرانی، گفتار مذهبی، فرهنگی، جغرافیایی و تاریخی بود. در سال ۱۳۲۲ رادیو تهران بخش دیگری به‌تعداد بخش‌های قبلی افزود و صبح‌ها نیز برنامه آن سه ساعت افزایش یافت و در سال ۱۳۲۴ برای روزهای تعطیل نیز برنامه‌هایی پخش میشد.
توسعه رادیو در ایران:
در آغاز رادیو تهران دارای دو فرستنده "موج متوسط" و "موج‌کوتاه" بود و برای پخش برنامه‌هایش از یک استودیو استفاده میکرد. اما در سال ۱۳۲۷ یک فرستنده و یک استودیوی کوچک، در میدان ارگ برای پخش اخبار ایجاد شد. در سال ۱۳۳۶ نام «رادیو تهران» به «رادیو ایران» تبدیل شد و بعدها، فرستنده دومی به‌نام رادیو تهران نیز به‌کار افتاد که در آغاز تنها موسیقی پخش میکرد.
اهداف و تشکیلات رادیو:
اداره رادیو در آغاز به اداره کل انتشارات و تبلیغات، به مدیریت دکتر عیسی صدیق اعلم، استاد دانشگاه واگذار شد. اهداف و وظایف این اداره عبارت بودند از:
تعیین سیاست و خط‌مشی رادیو،
توسعه فرهنگ عمومی و آشنا کردن مردم به‌اصول زندگی نوین،
توجه به وحدت ملی، مبانی ملیت و حفظ استقلال،
شرح تحولات کشور،
رعایت کامل سیاست دولت در انتشار اخبار،
تأسیس مدرسه برای تربیت گوینده، قصه‌گو و شاهنامه‌خوان،
نصب رادیو و بلندگوی عمومی در مرکز شهر،
تأسیس مدرسه هنرپیشگی.
نخستین کسانی که در رادیو مشغول شدند، از میان فرهنگیان و هنرمندان شایسته بودند.
محمد حجازی "مطیع‌الدوله" نویسنده و داستان‌نویس"عبدالرحمن فرامرزی" نویسنده و مدیر روزنامه کیهان "حسینقلی مستعان" داستان‌نویس "ابوالقاسم پاینده" نویسنده "ابوالقاسم اعتصام‌زاده و مشفق همدانی" مترجم"
برای تعیین خط مشی و سیاست رادیو، شورای‌عالی انتشارات بر پا شد که اعضای آن‌عبارت بود از: علامه محمد قزوینی، محمدعلی فروغی "ذکاء الملک" دکتر قاسم غنی، دکتر علی‌اکبر سیاسی "رییس دانشگاه تهران" دکتر رضازاده‌شفق، دکتر محمود افشار و استاد علینقی وزیری.
بخش خبر:
مسئول تهیه و پخش اخبار رادیو، خبرگزاری‌پارس بود، که روزگاری آژانس پارس نام داشت. در ابتدای کار، آژانس پارس اخبار روزنامه‌ها را قیچی میکرد و به‌دست گویندگان رادیو می‌داد. اما رفته رفته، پس از پنج سال، این آژانس به‌یک خبرگزاری جدی تبدیل شد که علاوه بر تهیه و پخش اخبار، هر روز چهار شماره بولتن صبح و عصر از اخبار ایران و جهان تهیه میکرد و به رایگان در اختیار روزنامه‌ها قرار می‌داد. گزارش‌های رادیویی نیز یا از فرستنده سیار به‌طور زنده پخش میشد یا جریان رویداد، روی نوار، ضبط شده، در بخش اخبار از رادیو پخش میشد. اخبار خارجی هم از تله تایپ، "دستگاه خودکار خبرگیری" که نقش خبرنگار را بازی میکرد، دریافت و سپس توسط مترجمان در مدت کوتاهی ترجمه و برای تنظیم خبر رادیویی تحویل سردبیر اخبار میشد. پس از تنظیم رادیویی، توسط مسئولان خبرگزاری کنترل و برای پخش به استودیوی رادیو ایران تحویل میشد.
پس از انقلاب نام سازمان رادیو تلویزیون ملی ایران تبدیل به صداوسیما شد.
💎
🆔 @maneshparsi
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#افتتاح_رادیو
۴ اردیبهشت سالروز افتتاح رادیو
نخستین فرستنده رادیو در ایران، ساعت نوزده ۴ اردیبهشت ۱۳۱۹ با نام «رادیو تهران» گشایش یافت و از فردای آن روز برنامه‌هایش آغاز شد و تنها در تهران قابل دریافت بود.
پیشینه:
در سال ۱۳۰۳ وزارت جنگ مقدمات استفاده از بی‌سیم را فراهم کرد و در سال ۱۳۰۵ بی‌سیم به ایران وارد شد و از سال ۱۳۱۱ موسسات بی‌سیم توسعه پیدا کرد که سرانجام رادیو راه‌اندازی شد. هیئت وزیران روز ۲ مهر ۱۳۱۳ استفاده از رادیو را تصویب کرد و مقرراتی وضع شد که برای نصب آنتن و استفاده از رادیو، اجازه وزارت پست و تلگراف و تلفن لازم بود. در سال ۱۳۱۶ مقدمات گشایش رادیو فراهم شد و به‌دنبال آن در سال ۱۳۱۷ سازمان پرورش‌افکار به‌وجود آمد. این سازمان دارای‌کمیسیون‌های مطبوعات، کیت کلاسیک، سخنرانی، نمایش‌های رادیویی و موسیقی بود. در ۴ اردیبهشت ۱۳۱۹ نخستین فرستنده رادیویی در ایران در محل بی‌سیم در جاده قدیم شمیران افتتاح شد. از سال ۱۳۱۹ رادیو تهران در ۲۴ ساعت فقط ۸ ساعت برنامه اجرا میکرد که شامل اخبار، موسیقی ایرانی، گفتار مذهبی، فرهنگی، جغرافیایی و تاریخی بود. در سال ۱۳۲۲ رادیو تهران بخش دیگری به‌تعداد بخش‌های قبلی افزود و صبح‌ها نیز برنامه آن سه ساعت افزایش یافت و در سال ۱۳۲۴ برای روزهای تعطیل نیز برنامه‌هایی پخش میشد.
توسعه رادیو در ایران:
در آغاز رادیو تهران دارای دو فرستنده "موج متوسط" و "موج‌کوتاه" بود و برای پخش برنامه‌هایش از یک استودیو استفاده میکرد. اما در سال ۱۳۲۷ یک فرستنده و یک استودیوی کوچک، در میدان ارگ برای پخش اخبار ایجاد شد. در سال ۱۳۳۶ نام «رادیو تهران» به «رادیو ایران» تبدیل شد و بعدها، فرستنده دومی به‌نام رادیو تهران نیز به‌کار افتاد که در آغاز تنها موسیقی پخش میکرد.
اهداف و تشکیلات رادیو:
اداره رادیو در آغاز به اداره کل انتشارات و تبلیغات، به مدیریت دکتر عیسی صدیق اعلم، استاد دانشگاه واگذار شد. اهداف و وظایف این اداره عبارت بودند از:
تعیین سیاست و خط‌مشی رادیو،
توسعه فرهنگ عمومی و آشنا کردن مردم به‌اصول زندگی نوین،
توجه به وحدت ملی، مبانی ملیت و حفظ استقلال،
شرح تحولات کشور،
رعایت کامل سیاست دولت در انتشار اخبار،
تأسیس مدرسه برای تربیت گوینده، قصه‌گو و شاهنامه‌خوان،
نصب رادیو و بلندگوی عمومی در مرکز شهر،
تأسیس مدرسه هنرپیشگی.
نخستین کسانی که در رادیو مشغول شدند، از میان فرهنگیان و هنرمندان شایسته بودند.
محمد حجازی "مطیع‌الدوله" نویسنده و داستان‌نویس"عبدالرحمن فرامرزی" نویسنده و مدیر روزنامه کیهان "حسینقلی مستعان" داستان‌نویس "ابوالقاسم پاینده" نویسنده "ابوالقاسم اعتصام‌زاده و مشفق همدانی" مترجم"
برای تعیین خط مشی و سیاست رادیو، شورای‌عالی انتشارات بر پا شد که اعضای آن‌عبارت بود از: علامه محمد قزوینی، محمدعلی فروغی "ذکاء الملک" دکتر قاسم غنی، دکتر علی‌اکبر سیاسی "رییس دانشگاه تهران" دکتر رضازاده‌شفق، دکتر محمود افشار و استاد علینقی وزیری.
بخش خبر:
مسئول تهیه و پخش اخبار رادیو، خبرگزاری‌پارس بود، که روزگاری آژانس پارس نام داشت. در ابتدای کار، آژانس پارس اخبار روزنامه‌ها را قیچی میکرد و به‌دست گویندگان رادیو می‌داد. اما رفته رفته، پس از پنج سال، این آژانس به‌یک خبرگزاری جدی تبدیل شد که علاوه بر تهیه و پخش اخبار، هر روز چهار شماره بولتن صبح و عصر از اخبار ایران و جهان تهیه میکرد و به رایگان در اختیار روزنامه‌ها قرار می‌داد. گزارش‌های رادیویی نیز یا از فرستنده سیار به‌طور زنده پخش میشد یا جریان رویداد، روی نوار، ضبط شده، در بخش اخبار از رادیو پخش میشد. اخبار خارجی هم از تله تایپ، "دستگاه خودکار خبرگیری" که نقش خبرنگار را بازی میکرد، دریافت و سپس توسط مترجمان در مدت کوتاهی ترجمه و برای تنظیم خبر رادیویی تحویل سردبیر اخبار میشد. پس از تنظیم رادیویی، توسط مسئولان خبرگزاری کنترل و برای پخش به استودیوی رادیو ایران تحویل میشد.
پس از انقلاب نام سازمان رادیو تلویزیون ملی ایران تبدیل به صداوسیما شد.
💎
🆔 @maneshparsi
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#افتتاح_رادیو
Telegram
attach 📎
☘️ ☘️ برگی از تقویم تاریخ ☘️ ☘️
۴ اردیبهشت سالروز درگذشت بیژن ترقی
(زاده ۱۲ اسفند ۱۳۰۸ تهران — درگذشته ۴ اردیبهشت ۱۳۸۸ تهران) شاعر و ترانه‌سرا
او ترانه‌های به یاد ماندنی بهار دلنشین، آتش کاروان و برگ خزان را سروده است و مجموعه سروده‌هایش در کتابی با عنوان «آتش کاروان» گرد آمده‌است. وی در کتاب «از پشت دیوارهای خاطره» پنجاه سال خاطرات خود را در زمینه شعر و موسیقی جمع آوری کرده و از جمله به‌نقل خاطراتش با نیمایوشیج، شهریار، پرویز یاحقی، ابوالحسن صبا، رهی معیری و علی تجویدی پرداخته است.
ادامه خاطرات او در کتابی با عنوان «پنجره‌ای به‌باغ گل» از سوی انتشارات بدرقه جاودان به‌بازار کتاب عرضه شده که در این کتاب به‌چگونگی سروده شدن تعدادی از ترانه‌هایش پرداخته است.
وی از سال ۱۳۳۵ با رادیو ایران نیز همکاری میکرد و فعالیت ادبی‌اش را با استادان ملک‌الشعرای بهار، امیری فیروزکوهی، نیمایوشیج و شهریار آغاز کرده بود و با هنرمندان و آهنگسازان نامی روزگارش ابوالحسن صبا، رضا محجوبی، علی تجویدی، داریوش رفیعی و پرویز یاحقی همکاری نزدیک داشت.
او در سالهای پایانی زندگی یکی از ترانه‌های ماندگارش را سرود تا نشان دهد که دود همچنان از کنده بلند می‌شود، این ترانه ایران جوان نام دارد که با رهبری پیمان سلطانی، بر روی آهنگی از مسیو لومر، نخستین سرود ملی ایران، اجرا شد. این سرود ابتدا با صدای سالار عقیلی و در سال گذشته با تنظیم جدید و با صدای شهرام ناظری به بازار آمد.
آرامگاه وی در قطعه هنرمندان است.
آثار ماندگار ترقی:
نام ترانه -- نام آهنگساز -- نام خواننده
می‌زده شب - پرویز یاحقی - مرضیه
بیداد زمان - پرویز یاحقی - مرضیه
نسیم فروردین - پرویز یاحقی - مرضیه
رفته بودم - پرویز یاحقی - مرضیه
امید دل من کجایی - پرویز یاحقی - مرضیه
حکایت دل - پرویز یاحقی - الهه
مانده نمانده - پرویز یاحقی - الهه
نگین انگشتری - پرویز یاحقی - الهه
آرد صبا خرمن گل - پرویز یاحقی - الهه
بازآمدم ؛ محلی شیرازی - معین
بادلم مهربان شو - پرویز یاحقی - حمیرا
بهار نورسیده - پرویز یاحقی - حمیرا
بهار عشق - پرویز یاحقی - حمیرا
مرا نفریبی - پرویز یاحقی - حمیرا
مرا تنها نگذاری - پرویز یاحقی - حمیرا
جواب دلم راچه بگویم - پرویز یاحقی - حمیرا
محبت - پرویز یاحقی - حمیرا
پنجره‌ای به باغ گل - پرویز یاحقی - حمیرا
به کنار لاله و گل - پرویز یاحقی - حمیرا
با دلم مهربان شو - پرویز یاحقی - حمیرا
آهنگ محبت - پرویز یاحقی - حمیرا
صبرم عطا کن ؛ علی تجویدی - حمیرا
پشیمانم - علی تجویدی - حمیرا
دیگر چه خواهی - علی تجویدی - حمیرا
دل‌شکن (یار بیگانه نواز) اکبر محسنی - غلامحسین بنان
💎
🆔 @maneshparsi
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#بیژن_ترقی، د
۴ اردیبهشت سالروز درگذشت بیژن ترقی
(زاده ۱۲ اسفند ۱۳۰۸ تهران — درگذشته ۴ اردیبهشت ۱۳۸۸ تهران) شاعر و ترانه‌سرا
او ترانه‌های به یاد ماندنی بهار دلنشین، آتش کاروان و برگ خزان را سروده است و مجموعه سروده‌هایش در کتابی با عنوان «آتش کاروان» گرد آمده‌است. وی در کتاب «از پشت دیوارهای خاطره» پنجاه سال خاطرات خود را در زمینه شعر و موسیقی جمع آوری کرده و از جمله به‌نقل خاطراتش با نیمایوشیج، شهریار، پرویز یاحقی، ابوالحسن صبا، رهی معیری و علی تجویدی پرداخته است.
ادامه خاطرات او در کتابی با عنوان «پنجره‌ای به‌باغ گل» از سوی انتشارات بدرقه جاودان به‌بازار کتاب عرضه شده که در این کتاب به‌چگونگی سروده شدن تعدادی از ترانه‌هایش پرداخته است.
وی از سال ۱۳۳۵ با رادیو ایران نیز همکاری میکرد و فعالیت ادبی‌اش را با استادان ملک‌الشعرای بهار، امیری فیروزکوهی، نیمایوشیج و شهریار آغاز کرده بود و با هنرمندان و آهنگسازان نامی روزگارش ابوالحسن صبا، رضا محجوبی، علی تجویدی، داریوش رفیعی و پرویز یاحقی همکاری نزدیک داشت.
او در سالهای پایانی زندگی یکی از ترانه‌های ماندگارش را سرود تا نشان دهد که دود همچنان از کنده بلند می‌شود، این ترانه ایران جوان نام دارد که با رهبری پیمان سلطانی، بر روی آهنگی از مسیو لومر، نخستین سرود ملی ایران، اجرا شد. این سرود ابتدا با صدای سالار عقیلی و در سال گذشته با تنظیم جدید و با صدای شهرام ناظری به بازار آمد.
آرامگاه وی در قطعه هنرمندان است.
آثار ماندگار ترقی:
نام ترانه -- نام آهنگساز -- نام خواننده
می‌زده شب - پرویز یاحقی - مرضیه
بیداد زمان - پرویز یاحقی - مرضیه
نسیم فروردین - پرویز یاحقی - مرضیه
رفته بودم - پرویز یاحقی - مرضیه
امید دل من کجایی - پرویز یاحقی - مرضیه
حکایت دل - پرویز یاحقی - الهه
مانده نمانده - پرویز یاحقی - الهه
نگین انگشتری - پرویز یاحقی - الهه
آرد صبا خرمن گل - پرویز یاحقی - الهه
بازآمدم ؛ محلی شیرازی - معین
بادلم مهربان شو - پرویز یاحقی - حمیرا
بهار نورسیده - پرویز یاحقی - حمیرا
بهار عشق - پرویز یاحقی - حمیرا
مرا نفریبی - پرویز یاحقی - حمیرا
مرا تنها نگذاری - پرویز یاحقی - حمیرا
جواب دلم راچه بگویم - پرویز یاحقی - حمیرا
محبت - پرویز یاحقی - حمیرا
پنجره‌ای به باغ گل - پرویز یاحقی - حمیرا
به کنار لاله و گل - پرویز یاحقی - حمیرا
با دلم مهربان شو - پرویز یاحقی - حمیرا
آهنگ محبت - پرویز یاحقی - حمیرا
صبرم عطا کن ؛ علی تجویدی - حمیرا
پشیمانم - علی تجویدی - حمیرا
دیگر چه خواهی - علی تجویدی - حمیرا
دل‌شکن (یار بیگانه نواز) اکبر محسنی - غلامحسین بنان
💎
🆔 @maneshparsi
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#بیژن_ترقی، د
#منصور_رستگار_فسایی:
منطق #فردوسی در نظم شاهنامه افتخار ساختن هویتی جعلی نبوده بلکه تمام داستان‌های شاهنامه از زیربنای مستحکمی برخوردار است که او با واقع‌بینی خاصی به این مسئله نظر داشته است. فردوسی سرشار از ایمان به خالق یگانه و #وطن_پرستی بوده و مردی است که گذشته ایران را به خوبی می‌‌شناخته ولی به آینده‌ای چشم دوخته بود که به چشم هیچکس نیامده بود. فردوسی در فکر ساختن #آینده‌ای بزرگ و باشکوه و درخور ملت ایران بود، فردوسی در روزگاری قلم به دست گرفته و تاریخ اساطیری ایران را به نظم درآورده بود که همه افراد جامعه آن روز گذشته خود را از یاد برده بودند. فردوسی پس از ذکر نام و یاد خداوند بلافاصله از خرد سخن می‌گوید چراکه او خرد را برای شناخت خداوند ضروری دانسته و به کار می‌گیرد، همچنین به دادگری خداوند اندیشیده و عدل و داد خداوندی را متوازن‌کننده‌ی هستی می‌داند.
💎
🆔 @maneshparsi
منطق #فردوسی در نظم شاهنامه افتخار ساختن هویتی جعلی نبوده بلکه تمام داستان‌های شاهنامه از زیربنای مستحکمی برخوردار است که او با واقع‌بینی خاصی به این مسئله نظر داشته است. فردوسی سرشار از ایمان به خالق یگانه و #وطن_پرستی بوده و مردی است که گذشته ایران را به خوبی می‌‌شناخته ولی به آینده‌ای چشم دوخته بود که به چشم هیچکس نیامده بود. فردوسی در فکر ساختن #آینده‌ای بزرگ و باشکوه و درخور ملت ایران بود، فردوسی در روزگاری قلم به دست گرفته و تاریخ اساطیری ایران را به نظم درآورده بود که همه افراد جامعه آن روز گذشته خود را از یاد برده بودند. فردوسی پس از ذکر نام و یاد خداوند بلافاصله از خرد سخن می‌گوید چراکه او خرد را برای شناخت خداوند ضروری دانسته و به کار می‌گیرد، همچنین به دادگری خداوند اندیشیده و عدل و داد خداوندی را متوازن‌کننده‌ی هستی می‌داند.
💎
🆔 @maneshparsi
☘️ ☘️ برگی از تقویم تاریخ ☘️ ☘️
۵ اردیبهشت سالروز درگذشت محمدعلی اسلامی‌ندوشن
(زاده ۳ مهر ۱۳۰۴ ندوشن یزد -- درگذشته ۵ اردیبهشت ۱۴۰۱ کانادا) ادیب، حقوقدان، نویسنده و مترجم
او از دانشکده حقوق دانشگاه تهران لیسانس گرفت و در دهه سوم زندگی به منظور تکمیل تحصیلاتش به اروپا رفت و مدت پنج سال در فرانسه و انگلستان به تحصیل پرداخت. سرانجام با دفاع از پایان‌نامه‌اش با عنوان «کشور هند و کامنولث» از دانشکده حقوق دانشگاه سوربن پاریس دکترای حقوق بین‌الملل گرفت. فعالیت‌های او در دوران تحصیل در اروپا، بیشتر آشنایی با زبان فرانسه و شرکت در سخنرانی‌های دانشگاه سوربن بود و به‌جز چند داستان کوتاه و چند قطعه شعر و پایان‌نامه دکتری‌اش چیز دیگری ننوشت.
او در سال ۱۳۳۴ به ایران بازگشت و چند سالی در سمت قاضی دادگستری مشغول به خدمت شد و به تدریس حقوق و ادبیات در برخی دانشگاه‌ها و آموزشگاه‌های عالی از جمله: دانشگاه ملی، مدرسه عالی ادبیات، مدرسه عالی بازرگانی و مؤسسه علوم بانکی پرداخت. در سال ۱۳۴۸ به دعوت فضل‌اله رضا رئیس دانشگاه تهران، به همکاری با این دانشگاه پرداخت و براساس تألیفاتی که در زمینه ادبیات انتشار داده بود، جزو هیئت علمی دانشکده ادبیات دانشگاه تهران شد. وی دروس «نقد ادبی و سخن سنجی»، «ادبیات تطبیقی»، «فردوسی و شاهنامه»، «شاهکارهای ادبیات جهان» را در دانشکده ادبیات و «تاریخ تمدن و فرهنگ ایران» را در دانشکده حقوق تدریس میکرد و در اواخر زندگی در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران و در مقطع دکتری ادبیات به تدریس «مکتب‌های ادبی جهان» می‌‌پرداخت.
وی در شمار شاعران توانا و نویسندگان برجسته ایرانی بود و با وجود توانایی‌های شعری از زبان شعر کمتر استفاده کرد و بیشتر به تألیف آثار انتقادی و تحلیلی پرداخت. اما آنچه از سروده‌های وی چاپ شده و در دسترس قرار گرفته، نمودار ذوق سرشار و قریحه تابناک او در شاعری بود.
وی بیشتر اوقاتش را صرف در تحقیق آثار علمی و ادبی ایران و ترجمه آثار نویسندگان جهان کرد. مقالات متعددی از وی در مجلات «پیام نو»، «مجله سخن»، «یغما»، «راهنمای کتاب» و «نگین» چاپ شد و در یکی از همین مقالات به انتقاد از نظام آموزشی دانشگاه‌ها بعد از سال ۱۳۴۷ پرداخت.
او برخی از آثارش را با امضای " م دیده ور" منتشر کرد و "کتاب ابر زمانه و ابر برف" وی در سال ۱۳۴۲ به عنوان کتاب برگزیده سال از سوی انجمن کتاب انتخاب شد. وی در مدت ۵۰ سال بیش از ۴۵ کتاب و صدها مقاله درباره فرهنگ و تاریخ ایران و ادبیات فارسی نوشت و تأسیس فرهنگسرای فردوسی و انتشار فصلنامه هستی از اقدامات او در زمینه اعتلای فرهنگ و ادب فارسی بود.
در تاریخ ۲۸ آبان ۱۴۰۲، پیکر او را به ایران بازگرداندند و یک روز بعد مراسم تشییع از دانشکده ادبیات تا دانشکده حقوق برگزار شد.
همچنین بزرگداشتی در سالن زنده‌یاد دعایی در موسسه اطلاعات، با خواندن پیام بانو شیرین بیانی (همسر ایشان) و سخنرانی تعدادی از استادان حوزه فرهنگ و هنر برگزار شد.
در ادامه مراسم، در دبیرستان ایرانشهر "محل تحصیل وی" دکتر جلال‌الدین کزازی سخنرانی کرد؛ سپس مراسم تشییع به سوی ندوشن ادامه یافت، که مردم در میدان اسلامی ندوشن از او استقبال کردند و پیکرش به سمت خانه فرهنگی که او وقف کرده است "خانه پدری ندوشن" منتقل شد.
سرانجام دوم آذر خاکسپاری از آرامگاه خیام آغاز و به‌سوی آرامگاه عطار منتقل شد و برابر وصیت‌نامه‌اش در شهر نیشابور که به عنوان بلاکشیده‌ترین شهر از آن نام برده است، به خاک سپرده شد.
.
💎
🆔 @maneshparsi
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️
#محمد_علی_اسلامی_ندوشن، د
۵ اردیبهشت سالروز درگذشت محمدعلی اسلامی‌ندوشن
(زاده ۳ مهر ۱۳۰۴ ندوشن یزد -- درگذشته ۵ اردیبهشت ۱۴۰۱ کانادا) ادیب، حقوقدان، نویسنده و مترجم
او از دانشکده حقوق دانشگاه تهران لیسانس گرفت و در دهه سوم زندگی به منظور تکمیل تحصیلاتش به اروپا رفت و مدت پنج سال در فرانسه و انگلستان به تحصیل پرداخت. سرانجام با دفاع از پایان‌نامه‌اش با عنوان «کشور هند و کامنولث» از دانشکده حقوق دانشگاه سوربن پاریس دکترای حقوق بین‌الملل گرفت. فعالیت‌های او در دوران تحصیل در اروپا، بیشتر آشنایی با زبان فرانسه و شرکت در سخنرانی‌های دانشگاه سوربن بود و به‌جز چند داستان کوتاه و چند قطعه شعر و پایان‌نامه دکتری‌اش چیز دیگری ننوشت.
او در سال ۱۳۳۴ به ایران بازگشت و چند سالی در سمت قاضی دادگستری مشغول به خدمت شد و به تدریس حقوق و ادبیات در برخی دانشگاه‌ها و آموزشگاه‌های عالی از جمله: دانشگاه ملی، مدرسه عالی ادبیات، مدرسه عالی بازرگانی و مؤسسه علوم بانکی پرداخت. در سال ۱۳۴۸ به دعوت فضل‌اله رضا رئیس دانشگاه تهران، به همکاری با این دانشگاه پرداخت و براساس تألیفاتی که در زمینه ادبیات انتشار داده بود، جزو هیئت علمی دانشکده ادبیات دانشگاه تهران شد. وی دروس «نقد ادبی و سخن سنجی»، «ادبیات تطبیقی»، «فردوسی و شاهنامه»، «شاهکارهای ادبیات جهان» را در دانشکده ادبیات و «تاریخ تمدن و فرهنگ ایران» را در دانشکده حقوق تدریس میکرد و در اواخر زندگی در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران و در مقطع دکتری ادبیات به تدریس «مکتب‌های ادبی جهان» می‌‌پرداخت.
وی در شمار شاعران توانا و نویسندگان برجسته ایرانی بود و با وجود توانایی‌های شعری از زبان شعر کمتر استفاده کرد و بیشتر به تألیف آثار انتقادی و تحلیلی پرداخت. اما آنچه از سروده‌های وی چاپ شده و در دسترس قرار گرفته، نمودار ذوق سرشار و قریحه تابناک او در شاعری بود.
وی بیشتر اوقاتش را صرف در تحقیق آثار علمی و ادبی ایران و ترجمه آثار نویسندگان جهان کرد. مقالات متعددی از وی در مجلات «پیام نو»، «مجله سخن»، «یغما»، «راهنمای کتاب» و «نگین» چاپ شد و در یکی از همین مقالات به انتقاد از نظام آموزشی دانشگاه‌ها بعد از سال ۱۳۴۷ پرداخت.
او برخی از آثارش را با امضای " م دیده ور" منتشر کرد و "کتاب ابر زمانه و ابر برف" وی در سال ۱۳۴۲ به عنوان کتاب برگزیده سال از سوی انجمن کتاب انتخاب شد. وی در مدت ۵۰ سال بیش از ۴۵ کتاب و صدها مقاله درباره فرهنگ و تاریخ ایران و ادبیات فارسی نوشت و تأسیس فرهنگسرای فردوسی و انتشار فصلنامه هستی از اقدامات او در زمینه اعتلای فرهنگ و ادب فارسی بود.
در تاریخ ۲۸ آبان ۱۴۰۲، پیکر او را به ایران بازگرداندند و یک روز بعد مراسم تشییع از دانشکده ادبیات تا دانشکده حقوق برگزار شد.
همچنین بزرگداشتی در سالن زنده‌یاد دعایی در موسسه اطلاعات، با خواندن پیام بانو شیرین بیانی (همسر ایشان) و سخنرانی تعدادی از استادان حوزه فرهنگ و هنر برگزار شد.
در ادامه مراسم، در دبیرستان ایرانشهر "محل تحصیل وی" دکتر جلال‌الدین کزازی سخنرانی کرد؛ سپس مراسم تشییع به سوی ندوشن ادامه یافت، که مردم در میدان اسلامی ندوشن از او استقبال کردند و پیکرش به سمت خانه فرهنگی که او وقف کرده است "خانه پدری ندوشن" منتقل شد.
سرانجام دوم آذر خاکسپاری از آرامگاه خیام آغاز و به‌سوی آرامگاه عطار منتقل شد و برابر وصیت‌نامه‌اش در شهر نیشابور که به عنوان بلاکشیده‌ترین شهر از آن نام برده است، به خاک سپرده شد.
.
💎
🆔 @maneshparsi
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️
#محمد_علی_اسلامی_ندوشن، د
Telegram
attach 📎
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۵ اردیبهشت زادروز حسن علی‌اکبر خزینه‌زاده
(زاده ۵ اردیبهشت ۱۳۰۶ -- درگذشته ۱۲ بهمن ۱۳۸۹ تهران) کاشی‌کار سنتی
او کاشیکاری را از ۶ سالگی نزد حسین کاشی‌پز فراگرفت و طراحی و نقاشی را نیز از استاد بهره‌مند آموخت. در سال ۱۳۲۶ به دعوت استاد کریمی به کارگاه کاشی اداره هنرهای ملی رفت و قالب گرفتن، لعاب زدن و طرح و نقش را زیر نظر استاد احمد عرش‌نگار آموخت و در مرمت کاشی کاری گنبد کاخ مرمر در گروه کاشی‌کاران عرش‌نگار حضوری مفید داشت.
او خود بعدها به استادی رسید و سالها در کارگاهی که پشت موزه هنرهای ملی بود، در این رشته فعالیت داشت. وی در سال ۱۳۵۹ بازنشسته شد و بعد از چند سال که به‌طور مستقل کار کرد، دیگر به فعالیتش ادامه نداد. او آثار با ارزشی از خود برجای گذاشت که نقاشی هفت رنگ، به سبک دوران صفوی و قاجار از ویژگی‌های کاری او بود.
آرامگاه وی در قطعه هنرمندان است.
آثار:
کاشی کاری کتابخانه پارک شهر.
شبکه‌های زیرطاق برج آزادی.
مرمت کاشی‌های کاخ گلستان.
مرمت کاشیکاری گنبد کاخ مرمر.
بازسازی کاشیکاری مجلس شورا.
اجراهای بسیاری در مسجدهای تهران و شهرستانها همانند مسجد جامع قزوین.
طرح‌های اسلیمی و سفالی در گلدانها و بشقابهای کاشی کاری.
همچنین بخشی از آثار نقاشی‌های سفال و کاشی‌هایش در موزه هنرهای ملی و آبگینه نگهداری می‌شود.
دریافت نشان:
دریافت نشان درجه یک هنری معادل با دکترای هنر.
او در سال ۱۳۸۴ از سوی فرهنگستان هنر مورد تقدیر قرارگرفت.
.
💎
🆔 @maneshparsi
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#حسن_علی_اکبر_خزینه_زاده، ز
۵ اردیبهشت زادروز حسن علی‌اکبر خزینه‌زاده
(زاده ۵ اردیبهشت ۱۳۰۶ -- درگذشته ۱۲ بهمن ۱۳۸۹ تهران) کاشی‌کار سنتی
او کاشیکاری را از ۶ سالگی نزد حسین کاشی‌پز فراگرفت و طراحی و نقاشی را نیز از استاد بهره‌مند آموخت. در سال ۱۳۲۶ به دعوت استاد کریمی به کارگاه کاشی اداره هنرهای ملی رفت و قالب گرفتن، لعاب زدن و طرح و نقش را زیر نظر استاد احمد عرش‌نگار آموخت و در مرمت کاشی کاری گنبد کاخ مرمر در گروه کاشی‌کاران عرش‌نگار حضوری مفید داشت.
او خود بعدها به استادی رسید و سالها در کارگاهی که پشت موزه هنرهای ملی بود، در این رشته فعالیت داشت. وی در سال ۱۳۵۹ بازنشسته شد و بعد از چند سال که به‌طور مستقل کار کرد، دیگر به فعالیتش ادامه نداد. او آثار با ارزشی از خود برجای گذاشت که نقاشی هفت رنگ، به سبک دوران صفوی و قاجار از ویژگی‌های کاری او بود.
آرامگاه وی در قطعه هنرمندان است.
آثار:
کاشی کاری کتابخانه پارک شهر.
شبکه‌های زیرطاق برج آزادی.
مرمت کاشی‌های کاخ گلستان.
مرمت کاشیکاری گنبد کاخ مرمر.
بازسازی کاشیکاری مجلس شورا.
اجراهای بسیاری در مسجدهای تهران و شهرستانها همانند مسجد جامع قزوین.
طرح‌های اسلیمی و سفالی در گلدانها و بشقابهای کاشی کاری.
همچنین بخشی از آثار نقاشی‌های سفال و کاشی‌هایش در موزه هنرهای ملی و آبگینه نگهداری می‌شود.
دریافت نشان:
دریافت نشان درجه یک هنری معادل با دکترای هنر.
او در سال ۱۳۸۴ از سوی فرهنگستان هنر مورد تقدیر قرارگرفت.
.
💎
🆔 @maneshparsi
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#حسن_علی_اکبر_خزینه_زاده، ز
Telegram
attach 📎
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
شاهنامه از منظر استاد محمّدعلی اسلامی ندوشن
پنجم اردیبهشت‌ماه سالروز درگذشت محمّدعلی اسلامی ندوشن (۱۳۰۳-۱۴۰۱)
✅درخت اندیشۀ ایرانی زمانی به بار نهایی نشست که شاهنامه آفریده شد. همۀ آنچه باید گفته شود در این کتاب گفته شد. با آمدن شاهنامه ایرانی خیالش راحت شد که از نو به خانۀ خود بازگشته است. اگر حصارهای مرزی برداشته شده بودند، یک حصار فرهنگی گرد او پدید آمد «که از باد و باران نیابد گزند» تا او بتواند در درون آن بگوید من من هستم.
🔹زبان فارسی و شاهنامه سرنوشت ایران را تغییر دادند. ایران از نو سرزمینی شد مطرح، تأثیرگذار که فراتر از مرزهایش حرکت می‌کند. قلمرو امپراتوری زبان و فرهنگ ایران از قلمرو هخامنشیان وسیع‌تر گشت. اگر یک در بسته شد، یعنی در سیادت سیاسی، دری دیگر باز شد. این یکی پایدارتر و آسیب‌ناپذیرتر بود.
🔹شاهنامه نشان داد که قدرت‌ها و شوکت‌ها و ثروت‌ها می‌روند، آنچه می‌ماند سلطنت سخن است که جوهر جان انسانی است.
💎
🆔 @maneshparsi
پنجم اردیبهشت‌ماه سالروز درگذشت محمّدعلی اسلامی ندوشن (۱۳۰۳-۱۴۰۱)
✅درخت اندیشۀ ایرانی زمانی به بار نهایی نشست که شاهنامه آفریده شد. همۀ آنچه باید گفته شود در این کتاب گفته شد. با آمدن شاهنامه ایرانی خیالش راحت شد که از نو به خانۀ خود بازگشته است. اگر حصارهای مرزی برداشته شده بودند، یک حصار فرهنگی گرد او پدید آمد «که از باد و باران نیابد گزند» تا او بتواند در درون آن بگوید من من هستم.
🔹زبان فارسی و شاهنامه سرنوشت ایران را تغییر دادند. ایران از نو سرزمینی شد مطرح، تأثیرگذار که فراتر از مرزهایش حرکت می‌کند. قلمرو امپراتوری زبان و فرهنگ ایران از قلمرو هخامنشیان وسیع‌تر گشت. اگر یک در بسته شد، یعنی در سیادت سیاسی، دری دیگر باز شد. این یکی پایدارتر و آسیب‌ناپذیرتر بود.
🔹شاهنامه نشان داد که قدرت‌ها و شوکت‌ها و ثروت‌ها می‌روند، آنچه می‌ماند سلطنت سخن است که جوهر جان انسانی است.
💎
🆔 @maneshparsi
۶ اردیبهشت
روز ملی #سنندج
پ‌ن: روز سنندج یا روز سنه (به کردی: ڕۆژی سنه) برابر با ۶ اردیبهشت هر سال است. این روز سالروز دستور #شاه‌صفی مبنی بر ساخت شهر سنندج توسط حاکم کردستان #سلیمان‌خان_اردلان است.
💎
🆔 @maneshparsi
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
به مناسبت ۶ اردیبهشت روز سنندج
🔹سابقه سکونت در شهر سنندج به گذشته‌های بسیار دور باز می‌گردد. در دوران پس از اسلام زلزله‌ای مخرب در سده 6 هجری قمری سبب تخریب این شهر می‌شود که برای مدتی طولانی سنندج را به یک مخروبه خالی از سکونت تبدیل می‌کند. خاندان اردلان به فرمان شاه صفی در چهار نقطه سلیمانیه، سنندج، مریوان و پالنگان چهار قلعه می‌سازند که از طریق یک راه ارتباطی به یکدیگر متصل شده‌اند. از همان زمان، سلیمان خان اردلان مرکز حکومت اردلان را از قلعه‌های حسن‌آباد و پالنگان در جنوب سنندج به شهر کنونی سنندج منتقل کرد. روز 6 اردیبهشت، سالروز صدور این فرمان در سال 1046 هجری قمری (1636میلادی) توسط شاه صفی بوده‌است.
💎
🆔 @maneshparsi
🔹سابقه سکونت در شهر سنندج به گذشته‌های بسیار دور باز می‌گردد. در دوران پس از اسلام زلزله‌ای مخرب در سده 6 هجری قمری سبب تخریب این شهر می‌شود که برای مدتی طولانی سنندج را به یک مخروبه خالی از سکونت تبدیل می‌کند. خاندان اردلان به فرمان شاه صفی در چهار نقطه سلیمانیه، سنندج، مریوان و پالنگان چهار قلعه می‌سازند که از طریق یک راه ارتباطی به یکدیگر متصل شده‌اند. از همان زمان، سلیمان خان اردلان مرکز حکومت اردلان را از قلعه‌های حسن‌آباد و پالنگان در جنوب سنندج به شهر کنونی سنندج منتقل کرد. روز 6 اردیبهشت، سالروز صدور این فرمان در سال 1046 هجری قمری (1636میلادی) توسط شاه صفی بوده‌است.
💎
🆔 @maneshparsi
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۷ اردیبهشت زادروز داریوش بوربور
(زاده ۷ اردیبهشت ۱۳۱۳ تهران) معمار، شهرساز، طراح، مجسمه‌ساز، نقاش، پژوهشگر و نویسنده
او در سیزده سالگی به‌منظور ادامه تحصیل به انگلستان رفت و پس از دریافت دیپلم عمومی، از دانشگاه کمبریج (۱۳۳۱) لیسانس آرشیتکتور (۱۳۳۷) و فوق لیسانس شهرسازی (۱۳۳۸) از دانشگاه لیورپول گرفت. سپس به سویس رفت (۱۳۴۰) و دکترای معماری نقاط گرم و خشک، زیر نظر استاد بنام فرانسوی پروفسور اوژن بودوئن از دانشگاه ژنو دریافت کرد.
در دوران گذراندن دکترا، با شهرساز بنام سویسی پروفسور آرنولد اوشل و همچنین معماران نوآور فری و هونزیکر و اولین بولینگ تمام اتوماتیک اروپا در مِرَن و همچنین در بیروت لبنان همکاری داشت.
در سال ۱۳۴۰ بنا به دعوت شرکت ساختمانی ایران راه، که در آن زمان بزرگترین شرکت ساختمانی ایران بود، با سمت معاونت مدیر فنی به ایران بازگشت و در سال ۱۳۴۲ دفتر مهندسی‌اش را با نام «مهندسین مشاور۷ بوربور» راه اندازی کرد. با مدیریت و پشتکار وی، شرکت در مدت زمان کوتاهی تبدیل به یک مؤسسه بزرگ مهندسی مشاور شد و رشته‌های معماری، طراحی داخلی، شهرسازی، محیط زیست، مهندسی سازه، تأسیسات، برق، برآورد و متره را در داخل تشکیلات اداری‌اش به وجود آورد و همزمان به راه اندازی و تأسیس چندین شعبه در شهرهای مختلف ایران پرداخت.
او چند ماه پیش از انقلاب برای بنیان‌گذاری شرکت بین‌المللی مدیریت خدمات مهندسی، بنام Borbor International Management Consultants به پاریس رفت. فعالیت‌های این شرکت ارائه خدمات مشاوره مدیریت مهندسی و اطلاع‌رسانی فنی در امور ساختمانی را در بر می‌گرفت. شش سال بعد (۱۳۶۳) به لس‌آنجلس رفت و به کار مشاوره معماری ادامه داد و ضمناً به پژوهش‌های ایرانشناسی پرداخت.
او در سال ۱۳۷۰ به ایران بازگشت و «پژوهشکده و کتابخانه مطالعات ایرانشناسی» را به صورت مؤسسه خصوصی مستقل، غیر سیاسی و غیردولتی و با تأکید خاص بر تحقیقات در رشته‌های بکر و نو، بنیان‌گذاری کرد.
جوایز و افتخارات
۱۳۳۷ جایزه «Architects' Journal Working Drawings» لندن، انگلستان
۱۳۳۸ جایزه اول، طرح ایده برای منطقه‌ای در شهر لیورپول، دانشکده شهرسازی دانشگاه لیورپول، انگلستان
۱۳۴۴ جایزه نخست، طرح پاویلیون ایران (The Persian Pavilion) لس‌آنجلس، کالیفرنیا.
۱۳۵۴ جایزه مرکور طلا بین‌المللی (Gold Mercury International Award) رم، ایتالیا.
۱۳۵۵ جایزه نخست مرکز مجموعه تجاری بازار رضا، مشهد.
۱۳۵۶ جایزه مرکز استراحتی - تفریحی شرکت ملی نفت ایران، محمودآباد، کرانه دریای خزر.
۱۳۵۶ جایزه نخست نماد شهر مشهد.
۱۳۵۷ عطیه ویژه، جهت طراحی و نظارت در ساخت مجموعه تجاری بازار رضا، مشهد.
۱۳۶۷ جایزه «پنجاه آرشیتکت برجسته جهان» (Fifty Outstanding Achitects of the World) در دومین همایش و نمایشگاه بین‌الملی آثار معماران برجسته دنیا در بلگراد.
۱۳۹۹ نشان شوالیه هنر و ادب دولت فرانسه (Chevalier de l'Ordre des Arts et des Lettres)
۱۴۰۰ داریوش بوربور در فهرست EduRank یکصد فارغ التحصیل برجسته دانشگاه لیورپول انگلستان.
۱۴۰۰ داریوش بوربور در فهرست تاثیر گذارترین فارغ التحصیلان علمی دانشگاه لیورپول انگلستان. https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AF%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D9%88%D8%B4_%D8%A8%D9%88%D8%B1%D8%A8%D9%88%D8%B1
💎
🆔 @maneshparsi
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#داریوش_بوربور، ز
۷ اردیبهشت زادروز داریوش بوربور
(زاده ۷ اردیبهشت ۱۳۱۳ تهران) معمار، شهرساز، طراح، مجسمه‌ساز، نقاش، پژوهشگر و نویسنده
او در سیزده سالگی به‌منظور ادامه تحصیل به انگلستان رفت و پس از دریافت دیپلم عمومی، از دانشگاه کمبریج (۱۳۳۱) لیسانس آرشیتکتور (۱۳۳۷) و فوق لیسانس شهرسازی (۱۳۳۸) از دانشگاه لیورپول گرفت. سپس به سویس رفت (۱۳۴۰) و دکترای معماری نقاط گرم و خشک، زیر نظر استاد بنام فرانسوی پروفسور اوژن بودوئن از دانشگاه ژنو دریافت کرد.
در دوران گذراندن دکترا، با شهرساز بنام سویسی پروفسور آرنولد اوشل و همچنین معماران نوآور فری و هونزیکر و اولین بولینگ تمام اتوماتیک اروپا در مِرَن و همچنین در بیروت لبنان همکاری داشت.
در سال ۱۳۴۰ بنا به دعوت شرکت ساختمانی ایران راه، که در آن زمان بزرگترین شرکت ساختمانی ایران بود، با سمت معاونت مدیر فنی به ایران بازگشت و در سال ۱۳۴۲ دفتر مهندسی‌اش را با نام «مهندسین مشاور۷ بوربور» راه اندازی کرد. با مدیریت و پشتکار وی، شرکت در مدت زمان کوتاهی تبدیل به یک مؤسسه بزرگ مهندسی مشاور شد و رشته‌های معماری، طراحی داخلی، شهرسازی، محیط زیست، مهندسی سازه، تأسیسات، برق، برآورد و متره را در داخل تشکیلات اداری‌اش به وجود آورد و همزمان به راه اندازی و تأسیس چندین شعبه در شهرهای مختلف ایران پرداخت.
او چند ماه پیش از انقلاب برای بنیان‌گذاری شرکت بین‌المللی مدیریت خدمات مهندسی، بنام Borbor International Management Consultants به پاریس رفت. فعالیت‌های این شرکت ارائه خدمات مشاوره مدیریت مهندسی و اطلاع‌رسانی فنی در امور ساختمانی را در بر می‌گرفت. شش سال بعد (۱۳۶۳) به لس‌آنجلس رفت و به کار مشاوره معماری ادامه داد و ضمناً به پژوهش‌های ایرانشناسی پرداخت.
او در سال ۱۳۷۰ به ایران بازگشت و «پژوهشکده و کتابخانه مطالعات ایرانشناسی» را به صورت مؤسسه خصوصی مستقل، غیر سیاسی و غیردولتی و با تأکید خاص بر تحقیقات در رشته‌های بکر و نو، بنیان‌گذاری کرد.
جوایز و افتخارات
۱۳۳۷ جایزه «Architects' Journal Working Drawings» لندن، انگلستان
۱۳۳۸ جایزه اول، طرح ایده برای منطقه‌ای در شهر لیورپول، دانشکده شهرسازی دانشگاه لیورپول، انگلستان
۱۳۴۴ جایزه نخست، طرح پاویلیون ایران (The Persian Pavilion) لس‌آنجلس، کالیفرنیا.
۱۳۵۴ جایزه مرکور طلا بین‌المللی (Gold Mercury International Award) رم، ایتالیا.
۱۳۵۵ جایزه نخست مرکز مجموعه تجاری بازار رضا، مشهد.
۱۳۵۶ جایزه مرکز استراحتی - تفریحی شرکت ملی نفت ایران، محمودآباد، کرانه دریای خزر.
۱۳۵۶ جایزه نخست نماد شهر مشهد.
۱۳۵۷ عطیه ویژه، جهت طراحی و نظارت در ساخت مجموعه تجاری بازار رضا، مشهد.
۱۳۶۷ جایزه «پنجاه آرشیتکت برجسته جهان» (Fifty Outstanding Achitects of the World) در دومین همایش و نمایشگاه بین‌الملی آثار معماران برجسته دنیا در بلگراد.
۱۳۹۹ نشان شوالیه هنر و ادب دولت فرانسه (Chevalier de l'Ordre des Arts et des Lettres)
۱۴۰۰ داریوش بوربور در فهرست EduRank یکصد فارغ التحصیل برجسته دانشگاه لیورپول انگلستان.
۱۴۰۰ داریوش بوربور در فهرست تاثیر گذارترین فارغ التحصیلان علمی دانشگاه لیورپول انگلستان. https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AF%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D9%88%D8%B4_%D8%A8%D9%88%D8%B1%D8%A8%D9%88%D8%B1
💎
🆔 @maneshparsi
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#داریوش_بوربور، ز
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۷ اردیبهشت سالروز درگذشت امیر مهیم
(زاده ۶ بهمن ۱۳۲۱ تهران -- درگذشته ۷ اردیبهشت ۱۳۹۹ کانادا) شاعر، نویسنده و مجری و تهیه کننده تلویزیونی
او در دانشکده ادبیات و زبان‌های خارجی و سپس ملی درس خواند و از نوجوانی شعر می‌گفت و چاپ شعری از او در مجله فردوسی بود که نامش را به‌عنوان شاعری جوان مطرح ساخت. از آن پس آثار بسیاری از او در نشریات «فردوسی» «روشنفکر» «جوانان» «اطلاعات هفتگی» و غیره منتشر شد. از جمله شعر، داستان کوتاه و قطعات طنز.
وی چند سال پس از رفتن به کانادا، به‌عنوان یکی از شاعران جامعه ایرانی مطرح شد و چاپ اشعارش در ایران نام او را به‌عنوان صدایی از شعرای در تبعید مطرح کرد. دو دفتر شعرش در سالهای ۱۳۸۳ و ۱۳۸۶ در تهران و سومی در سال ۲۰۱۰ در تورنتو چاپ شد.
او برای بی‌بی‌سی فارسی گزارش‌های فرهنگی هنری تورنتو تهیه و ارسال میکرد و در سالهای تبعید به تهیه برنامه‌های رادیویی و تلویزیونی و از جمله برنامه ادبی فرهنگی «دریچه» در رادیو صدای ایرانِ تورنتو و برنامه «دریچه‌های روبه‌رو» در تلویزیون ایرانیان کانادا دست زد. او در دریچه‌های روبه‌رو، میزبان چهره‌های سرشناسی چون محمدرضا باطنی، احمد سخاورز، توکا نیستانی، عباس میلانی، شهریار رومی، لیلی افشار، اردوان مفید، مصطفی عزیزی، ناصر نظامی و بسیاری دیگر بود. در نوامبر ۲۰۱۴ در پارلمان اونتاریو از او به‌عنوان فعال در بخش مدیای جامعه ایرانیان کانادا قدردانی شد و لوح افتخار دریافت کرد.
آثار:
خانه و جدایی جهان (دفتر شعر) (چاپ تهران ۱۳۸۳)
مخواه که شعر بگرید (دفتر شعر) (چاپ تهران ۱۳۸۶)
در هیاهوی سکوت (دفتر شعر) (چاپ تورنتو ۲۰۱۰)
آن سوی ترک نسیم می‌وزد (سی‌دی صوتی تصویری) (چاپ تورنتو ۲۰۰۶)
سمفونی شب (دفتر شعر) (چاپ تورنتو ۲۰۱۳)
یک بغل آزدی (دفتر شعر).
💎
🆔 @maneshparsi
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#امیر_مهیم، د
۷ اردیبهشت سالروز درگذشت امیر مهیم
(زاده ۶ بهمن ۱۳۲۱ تهران -- درگذشته ۷ اردیبهشت ۱۳۹۹ کانادا) شاعر، نویسنده و مجری و تهیه کننده تلویزیونی
او در دانشکده ادبیات و زبان‌های خارجی و سپس ملی درس خواند و از نوجوانی شعر می‌گفت و چاپ شعری از او در مجله فردوسی بود که نامش را به‌عنوان شاعری جوان مطرح ساخت. از آن پس آثار بسیاری از او در نشریات «فردوسی» «روشنفکر» «جوانان» «اطلاعات هفتگی» و غیره منتشر شد. از جمله شعر، داستان کوتاه و قطعات طنز.
وی چند سال پس از رفتن به کانادا، به‌عنوان یکی از شاعران جامعه ایرانی مطرح شد و چاپ اشعارش در ایران نام او را به‌عنوان صدایی از شعرای در تبعید مطرح کرد. دو دفتر شعرش در سالهای ۱۳۸۳ و ۱۳۸۶ در تهران و سومی در سال ۲۰۱۰ در تورنتو چاپ شد.
او برای بی‌بی‌سی فارسی گزارش‌های فرهنگی هنری تورنتو تهیه و ارسال میکرد و در سالهای تبعید به تهیه برنامه‌های رادیویی و تلویزیونی و از جمله برنامه ادبی فرهنگی «دریچه» در رادیو صدای ایرانِ تورنتو و برنامه «دریچه‌های روبه‌رو» در تلویزیون ایرانیان کانادا دست زد. او در دریچه‌های روبه‌رو، میزبان چهره‌های سرشناسی چون محمدرضا باطنی، احمد سخاورز، توکا نیستانی، عباس میلانی، شهریار رومی، لیلی افشار، اردوان مفید، مصطفی عزیزی، ناصر نظامی و بسیاری دیگر بود. در نوامبر ۲۰۱۴ در پارلمان اونتاریو از او به‌عنوان فعال در بخش مدیای جامعه ایرانیان کانادا قدردانی شد و لوح افتخار دریافت کرد.
آثار:
خانه و جدایی جهان (دفتر شعر) (چاپ تهران ۱۳۸۳)
مخواه که شعر بگرید (دفتر شعر) (چاپ تهران ۱۳۸۶)
در هیاهوی سکوت (دفتر شعر) (چاپ تورنتو ۲۰۱۰)
آن سوی ترک نسیم می‌وزد (سی‌دی صوتی تصویری) (چاپ تورنتو ۲۰۰۶)
سمفونی شب (دفتر شعر) (چاپ تورنتو ۲۰۱۳)
یک بغل آزدی (دفتر شعر).
💎
🆔 @maneshparsi
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#امیر_مهیم، د
☘️ ☘️ برگی از تقویم تاریخ ☘️ ☘️
۷ اردیبهشت زادروز سیمین دانشور
(زاده ۷ اردیبهشت ۱۳۰۰ شیراز -- درگذشته ۱۸ اسفند ۱۳۹۰ تهران) نویسنده و مترجم
او که عضو و نخستین رئیس کانون نویسندگان ایران بود، نخستین زن ایرانی است که به صورتی حرفه‌ای در زبان فارسی داستان نوشت. مهم‌ترین اثر وی رمان سووشون است که نثری ساده دارد و به ۱۷ زبان ترجمه شده است و از جمله پرفروش‌ترین آثار ادبیات داستانی در ایران به‌شمار می‌رود.
وی در ۱۳۳۱ با دریافت بورس تحصیلی به دانشگاه استنفورد آمریکا رفت و دو سال در رشته زیبایی‌شناسی تحصیل کرد و پس از بازگشت به ایران در هنرستان هنرهای زیبا به تدریس پرداخت، تا این که در سال ۱۳۳۸ استاد دانشگاه تهران در رشته باستانشناسی و تاریخ هنر شد.
او اندکی پیش از مرگ همسرش "جلال آل‌احمد" در ۱۳۴۸ رمان سووشون را منتشر کرد و در ۱۳۵۸ از دانشگاه تهران بازنشسته شد.
این بانوی پیشکسوت داستان‌نویس پس از یک دوره بیماری، در سال ۱۳۸۶ کار نوشتن را دوباره از سر گرفت.
از دکتر سیمین دانشور، همواره به‌عنوان یک جریان پیشرو و خالق آثار کم‌نظیر در ادبیات داستانی ایران نام برده می‌شود،
فیلم مستند ۹۰ دقیقه‌ای «بی‌سرو سیمین» درباره سیمین دانشور ساخته جواد میرهاشمی است. همچنین کتاب «بی‌سرو سیمین» یادنامه سیمین دانشور توسط انتشارات "من" منتشر شده است.
💎
🆔 @maneshparsi
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#سیمین_دانشور، ز
۷ اردیبهشت زادروز سیمین دانشور
(زاده ۷ اردیبهشت ۱۳۰۰ شیراز -- درگذشته ۱۸ اسفند ۱۳۹۰ تهران) نویسنده و مترجم
او که عضو و نخستین رئیس کانون نویسندگان ایران بود، نخستین زن ایرانی است که به صورتی حرفه‌ای در زبان فارسی داستان نوشت. مهم‌ترین اثر وی رمان سووشون است که نثری ساده دارد و به ۱۷ زبان ترجمه شده است و از جمله پرفروش‌ترین آثار ادبیات داستانی در ایران به‌شمار می‌رود.
وی در ۱۳۳۱ با دریافت بورس تحصیلی به دانشگاه استنفورد آمریکا رفت و دو سال در رشته زیبایی‌شناسی تحصیل کرد و پس از بازگشت به ایران در هنرستان هنرهای زیبا به تدریس پرداخت، تا این که در سال ۱۳۳۸ استاد دانشگاه تهران در رشته باستانشناسی و تاریخ هنر شد.
او اندکی پیش از مرگ همسرش "جلال آل‌احمد" در ۱۳۴۸ رمان سووشون را منتشر کرد و در ۱۳۵۸ از دانشگاه تهران بازنشسته شد.
این بانوی پیشکسوت داستان‌نویس پس از یک دوره بیماری، در سال ۱۳۸۶ کار نوشتن را دوباره از سر گرفت.
از دکتر سیمین دانشور، همواره به‌عنوان یک جریان پیشرو و خالق آثار کم‌نظیر در ادبیات داستانی ایران نام برده می‌شود،
فیلم مستند ۹۰ دقیقه‌ای «بی‌سرو سیمین» درباره سیمین دانشور ساخته جواد میرهاشمی است. همچنین کتاب «بی‌سرو سیمین» یادنامه سیمین دانشور توسط انتشارات "من" منتشر شده است.
💎
🆔 @maneshparsi
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#سیمین_دانشور، ز
♦️ بندر شهید رجایی کجاست؟ اطلاعات کامل بزرگترین بندر تجاری ایران
🔹 بندر شهید رجایی (که گاهی به اشتباه "بندر رجایی‌شهر" نامیده می‌شود) بزرگترین بندر تجاری ایران و یکی از مهم‌ترین بنادر منطقه خلیج فارس است. بندر شهید رجایی یکی از اصلی‌ترین مراکز درآمدزایی برای اقتصاد غیرنفتی ایران محسوب می‌شود. این بندر همچنین در مسیر کریدور شمال-جنوب قرار دارد و می‌تواند پل ارتباطی بین آسیای میانه، قفقاز و اقیانوس هند باشد.
💎
🆔 @maneshparsi
🔹 بندر شهید رجایی (که گاهی به اشتباه "بندر رجایی‌شهر" نامیده می‌شود) بزرگترین بندر تجاری ایران و یکی از مهم‌ترین بنادر منطقه خلیج فارس است. بندر شهید رجایی یکی از اصلی‌ترین مراکز درآمدزایی برای اقتصاد غیرنفتی ایران محسوب می‌شود. این بندر همچنین در مسیر کریدور شمال-جنوب قرار دارد و می‌تواند پل ارتباطی بین آسیای میانه، قفقاز و اقیانوس هند باشد.
💎
🆔 @maneshparsi
♦️دل بندر لرزید، چشم ایران بارید...
درگاه فرهنگ منش پارسی ، جانباختن جمعی از هموطنان عزیزمان را در سانحه انفجار اسکله شهید رجایی بندر عباس به خانواده های این عزیزان در سراسر کشور آرامش باد گفته، با آرزوی تندرستی برای همه مجروحان این رخداد دلخراش🥀
💎
🆔 @maneshparsi
درگاه فرهنگ منش پارسی ، جانباختن جمعی از هموطنان عزیزمان را در سانحه انفجار اسکله شهید رجایی بندر عباس به خانواده های این عزیزان در سراسر کشور آرامش باد گفته، با آرزوی تندرستی برای همه مجروحان این رخداد دلخراش🥀
💎
🆔 @maneshparsi