tgoop.com/maneshparsi/19075
Last Update:
.
♦️ بررسی واژه « انار / هنار / نار »
در همه زبان‌های باستانی جهان، همین واژه انار با خوانش های مختلف برای اشاره به این میوه به کار رفته است و این نشان میدهد که این واژه از یک منطقه خاص ریشه گرفته است ؛ این منطقه هم بدون‌شک جایی است که انار #بومی آنجا بوده و بزرگترین تولید کننده انار در جهان باستان بوده است، و این واژه برآمده از زبان مردمان آن منطقه بوده، یعنی « ایران » ؛ بنابراین میوه انار به همراه « نام » آن در دوره باستان، از #ایران به بسیاری از مناطق جهان راه یافته است
در هیتی : 𒉡𒌫𒈬 / nurmû
در هوری : 𒉡𒊏𒀭𒋾 / nuranti
در سومری : 𒉡𒌫𒈠 / nurma
در اکدی : 𒄑𒈢𒆳𒊏 / armannu
در فنیقی : rimmūn / 𐤓𐤌𐤍
در مصری باستان : jnhmn ( و erman, herman )
در عبری : רִמּוֹן / rimmṓn
در آرامی : ܪܘܡܢܐ / rummānā
🔹 در متون پهلوی این واژه بصورت « anār » چندبار به کار رفته است ( 👆 ببینید ) و در متون سغدی بصورت nārāk آمده است. در اوستایی نیز واژه‌ای با خوانش haðānaepatā « هَذانَ‌اِپَتا » به معنای « درخت انار » آمده است. احسان بهرامی در فرهنگ واژه‌های اوستا، این واژه را متشکل از دو بخش « همیشه + سبز » دانسته است. اما دکتر حسن‌دوست در کتاب ریشه‌شناختی زبان فارسی، به نقل از پروفسور بیلی :
🔹 واژه « انار » را صورت مقلوب ِ واژه اوستایی « هَذانَ‌اِپَتا » دانسته است. همانگونه که « کران تبدیل به کنِار » شده است. هَنار ha+nār برگرفته از ha+rān با تبدیل د به ر ؛ و برگرفته hamdān که از دو بخش ham به معنی باهم، متفق، و dān به معنی دانه و تخم ساخته شده و اشاره به ساختار هم‌دانه میوه انار دارد. همانگونه که در زبان‌های اروپایی به آن pomegranate به معنی میوه دانه‌دار می‌گویند
🔺 انار چنان جایگاهی در فرهنگ و تمدن ایرانی داشته که در نام افراد تا نام شهرهای ایران میتوان آن را به فراوانی دید. چندین شهر و روستا در ایران « #انار » نام دارند، همچنین نام‌های جغرافیایی : اناران، انارو، انارستان، انارستانک، انارک، انارشیرین، اناربار، چم‌انار، نارمک و ... در ترکیب‌های ادبی : ناردان، ناروَن، ناربُن، #گنار ، آشنار، انارین، ناربا، ناروَر، نارخو و ... نیز دیده میشود
.
💎
🆔 @maneshparsi
BY فرهنگ و منش پارسی
Share with your friend now:
tgoop.com/maneshparsi/19075