محمود شفیعی

✍خیانت جاهلانه: تندروی بنام انقلابی گری

✅شوربختانه امروز کشوری نمی شناسیم که اسلامی باشد و دوستان خود را از همکیشان خود انتخاب کرده باشد. این در حالی است که قرآن به مسلمانان دستور داده است که از غیرخودشان، بطانه، دوست محرم اسرار، برنگیرند.
✅در تاریخ معاصر، دو سده اخیر، مهمترین کشورهای جهان اسلام، پیوسته از کشورهای اسلامی گسسته و به سوی کشوری غیراسلامی دل بسته اند. ترکیه جدید، حتی بعد از روی کار آمدن اسلام گرایان، چند دهه است که آرزوی پیوستن به اروپا را دارد. عربستان و مصر در جهان عرب همواره پیوندی ناگسستنی با آمریکا برقرار کرده اند. کشور ایران نیز در تاریخ معاصر تفاوتی با همگنان خود در جهان ترک و عرب نداشته است. قاجاریه، از زمان ناصرالدین شاه به بعد، ایران را به روس و انگلیس وابسته کردند و هیچگاه، از میدان جاذبه آن دو کشور خارج نشدند. در دوره پهلوی ایران یکی از دو ستون سیاست خارجی آمریکا در خلیج فارس را تشکیل می داد. با حیرتی عمیق باید اعتراف کرد که برخلاف شعارهای ‌گسترده وحدت بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، جمهوری اسلامی هم دوستان خود را، در نهایت، نه از میان کشورهای مسلمان که از کشورهای دیگری چون روسیه و چین انتخاب کرد.
✅بی دلیل نیست که از فردای پایان جنگ جهانی دوم تا به امروز که بیش از ۸۰ سال سپری می شود، کشور فلسطین در دست غاصبان صهیونیستی باقی مانده است و همه مبارزه های پراکنده کشورهای اسلامی، در وضعیت فقدان اتحاد و ابتلا به تفرقه های درونی، ناکام مانده و با شکست روبرو گشته است. از تفرقه درونی جز شکست و ناکامی نمی توان انتظار داشت. ز کوزه آن تراود که در اوست.
✅اکنون با روی کار آمدن دولت وفاق گرای دکتر پزشکیان و اقدامات شایسته او در بسط و گسترش روابط با همسایگان مسلمان، در میان کشورهای عربی، ترکی و فارسی، فرصتی برای جبران خطای بزرگ تاریخی در گسستن از همکیشان و یافتن دوستان از بیگانگان، در اختیار جمهوری اسلامی قرار گرفته است.
✅همه مردم، نخبگان دانش و قدرت از هر طیف، جناح و حزبی، این برگشت به آغوش جهان اسلام را باید به فال نیک بگیرند و در تقویت و حراست از آن یار همدیگر باشند. قوه عاقله کشور، چه آنان که دستی در قدرت دارند و چه آنها که غیر از قلم، زبان، گفتن و نوشتن ابزاری برای تاثیرگذاری ندارند، این وظیفه اخلاقی را بر دوش می کشند که از تقویت این راه جدید لحظه ای درنگ نکنند و از ملامت نادانان، قدرت طلبان و خود حق پنداران ملول و خسته نگردند.
✅تردیدی نیست و همچون روز روشن آشکار است که بعضی کج روی ها در جمهوری اسلامی و دور شدن ایران از کشورهای اسلامی، مانند دور شدن از نظام جهانی و محروم گشتن از روابطی میانه روانه با همه کشورهای جهان، به جای پیوستن و بلکه وابسته شدن به چند قدرت شرقی، به توهم انقلابی گری، نتیجه اقدامات تندروی هایی بود که نه اندازه کافی دین شناس بودند و نه خود را در بند مشورت با دین شناسان می دانستند و نه غیر از توهم خود حق پنداری انگیزه ای برای بالندگی ایران اسلامی در سر می پروراندند.
✅رابطه رو به گسترش ایران با عربستان به عنوان کشوری اسلامی که قبله مسلمانان، مرقد مطهر پیامبر گرامی اسلام صلوات الله علیه و آله و سلم، مرقدهای مطهر تعدادی از امامان معصوم علیهم السلام، قبرهای صحابه کبار حضرت رسول ص و بسیاری از آثار، نمادها و شعائر اسلامی، در آن قرار گرفته اند، جرقه امیدی برای برگشت صلابت به جهان اسلام است که هر کسی با هر بهانه ای، جاهلانه یا خود ستانه یا خود حق پندارانه، بخواهد در آن خدشه وارد کند و موفقیت آن را ناکام سازد یا به تاخیر اندازد، خیانتی نابخشودنی خواهد بود. هم چنین، هر رسانه عمومی یا خصوصی دیداری، شنیداری و نوشتاری، مجازی یا واقعی، که به حمایت از این حماقت های فردی یا گروهی یا باندی بپردازد، شریک این خیانت بزرگ نابخشودنی خواهند شد. انتظار عموم جامعه ایمانی و اسلامی این است که با این کج روی ها یک بار برای همیشه برخورد مناسب صورت گیرد و شیوه های نادرست در این کشور به سنت سیئه تبدیل نگردد.
۹خرداد۱۴۰۴ شفیعی
@Mahmood_shafiee

👍4👏2

www.tgoop.com/mahmood_shafiee/387

367 viewsedited  May 30 at 07:30

✍خیانت جاهلانه: تندروی بنام انقلابی گری

✅شوربختانه امروز کشوری نمی شناسیم که اسلامی باشد و دوستان خود را از همکیشان خود انتخاب کرده باشد. این در حالی است که قرآن به مسلمانان دستور داده است که از غیرخودشان، بطانه، دوست محرم اسرار، برنگیرند.
✅در تاریخ معاصر، دو سده اخیر، مهمترین کشورهای جهان اسلام، پیوسته از کشورهای اسلامی گسسته و به سوی کشوری غیراسلامی دل بسته اند. ترکیه جدید، حتی بعد از روی کار آمدن اسلام گرایان، چند دهه است که آرزوی پیوستن به اروپا را دارد. عربستان و مصر در جهان عرب همواره پیوندی ناگسستنی با آمریکا برقرار کرده اند. کشور ایران نیز در تاریخ معاصر تفاوتی با همگنان خود در جهان ترک و عرب نداشته است. قاجاریه، از زمان ناصرالدین شاه به بعد، ایران را به روس و انگلیس وابسته کردند و هیچگاه، از میدان جاذبه آن دو کشور خارج نشدند. در دوره پهلوی ایران یکی از دو ستون سیاست خارجی آمریکا در خلیج فارس را تشکیل می داد. با حیرتی عمیق باید اعتراف کرد که برخلاف شعارهای ‌گسترده وحدت بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، جمهوری اسلامی هم دوستان خود را، در نهایت، نه از میان کشورهای مسلمان که از کشورهای دیگری چون روسیه و چین انتخاب کرد.
✅بی دلیل نیست که از فردای پایان جنگ جهانی دوم تا به امروز که بیش از ۸۰ سال سپری می شود، کشور فلسطین در دست غاصبان صهیونیستی باقی مانده است و همه مبارزه های پراکنده کشورهای اسلامی، در وضعیت فقدان اتحاد و ابتلا به تفرقه های درونی، ناکام مانده و با شکست روبرو گشته است. از تفرقه درونی جز شکست و ناکامی نمی توان انتظار داشت. ز کوزه آن تراود که در اوست.
✅اکنون با روی کار آمدن دولت وفاق گرای دکتر پزشکیان و اقدامات شایسته او در بسط و گسترش روابط با همسایگان مسلمان، در میان کشورهای عربی، ترکی و فارسی، فرصتی برای جبران خطای بزرگ تاریخی در گسستن از همکیشان و یافتن دوستان از بیگانگان، در اختیار جمهوری اسلامی قرار گرفته است.
✅همه مردم، نخبگان دانش و قدرت از هر طیف، جناح و حزبی، این برگشت به آغوش جهان اسلام را باید به فال نیک بگیرند و در تقویت و حراست از آن یار همدیگر باشند. قوه عاقله کشور، چه آنان که دستی در قدرت دارند و چه آنها که غیر از قلم، زبان، گفتن و نوشتن ابزاری برای تاثیرگذاری ندارند، این وظیفه اخلاقی را بر دوش می کشند که از تقویت این راه جدید لحظه ای درنگ نکنند و از ملامت نادانان، قدرت طلبان و خود حق پنداران ملول و خسته نگردند.
✅تردیدی نیست و همچون روز روشن آشکار است که بعضی کج روی ها در جمهوری اسلامی و دور شدن ایران از کشورهای اسلامی، مانند دور شدن از نظام جهانی و محروم گشتن از روابطی میانه روانه با همه کشورهای جهان، به جای پیوستن و بلکه وابسته شدن به چند قدرت شرقی، به توهم انقلابی گری، نتیجه اقدامات تندروی هایی بود که نه اندازه کافی دین شناس بودند و نه خود را در بند مشورت با دین شناسان می دانستند و نه غیر از توهم خود حق پنداری انگیزه ای برای بالندگی ایران اسلامی در سر می پروراندند.
✅رابطه رو به گسترش ایران با عربستان به عنوان کشوری اسلامی که قبله مسلمانان، مرقد مطهر پیامبر گرامی اسلام صلوات الله علیه و آله و سلم، مرقدهای مطهر تعدادی از امامان معصوم علیهم السلام، قبرهای صحابه کبار حضرت رسول ص و بسیاری از آثار، نمادها و شعائر اسلامی، در آن قرار گرفته اند، جرقه امیدی برای برگشت صلابت به جهان اسلام است که هر کسی با هر بهانه ای، جاهلانه یا خود ستانه یا خود حق پندارانه، بخواهد در آن خدشه وارد کند و موفقیت آن را ناکام سازد یا به تاخیر اندازد، خیانتی نابخشودنی خواهد بود. هم چنین، هر رسانه عمومی یا خصوصی دیداری، شنیداری و نوشتاری، مجازی یا واقعی، که به حمایت از این حماقت های فردی یا گروهی یا باندی بپردازد، شریک این خیانت بزرگ نابخشودنی خواهند شد. انتظار عموم جامعه ایمانی و اسلامی این است که با این کج روی ها یک بار برای همیشه برخورد مناسب صورت گیرد و شیوه های نادرست در این کشور به سنت سیئه تبدیل نگردد.
۹خرداد۱۴۰۴ شفیعی
@Mahmood_shafiee

BY محمود شفیعی