tgoop.com/learning_with_m/192
Last Update:
🚀 «مدل عملیاتی محصول» برای تیم‌های نرم‌افزاری
چجوری از «تحویل فیچر» به «تحویل ارزش» تغییر مسیر بدیم؟
وقتی ساختار تیم‌ها (وظایف و تخصص افراد و ماموریت خود تیم) درست چیده نشه، خیلی راحت به دام «لیست وظایف» میوفتن، یعنی اینکه مرتبا تیم از خودش می‌پرسه: تسک بعدی چیه؟ فیچر بعدی کی باید ریلیز بشه؟
مدل عملیاتی محصول (Product Operating Model یا POM) می‌گه محور رو از «پروژه و خروجی» بچرخونیم به «محصول» و نتیجه (Outcome). این یعنی تیم رو حولِ ارزش واقعی برای کاربر و بیزنس سازماندهی کنیم، و از ایده تا اجرا و بهبود پیوسته، همه چیز رو یکجا متمرکز کنیم.
🎯 اصلا POM یعنی چه؟
یک چارچوب سازمانی که محصول رو در مرکز قرار می‌ده و تیم‌های چندتخصصه (مدیریت محصول، مهندسی، طراحی، دیتا، و...) به‌صورت مداوم، و حول یک «چشم‌انداز روشن» با هم کار می‌کنن؛ نه اینکه پروژه‌های مقطعی داشته باشیم و تیم توسعه نرم‌افزار، فیچر رو تولید کنه، بعد تیم دیتا بدون اینکه سر تا ته داستان چی بوده فقط وظیفه داشته باشه مثلا کارهای data engineering رو انجام بده و بگه «انجام شد و تامام» و بره برای تیم بعدی و بعدی و بعدیش...
بلکه چرخه‌ی عمر پیوسته‌ی محصول، با بازخوردها و بهبودهای مکرر یکجا رقم می‌خوره.
نتیجه؟ پاسخ‌گویی سریع‌تر به نیاز بازار و یادگیری دائمی تیم ← Domain knowledge (تخصص دامنه) توی تیم رسوب می‌کنه!
🧩 چه تغییری برای مهندسی ایجاد می‌شه؟
مهندس‌ها در تیم‌های محصولِ ثابت کار می‌کنند، مالکیت «سر تا سری» از طراحی تا نگه‌داری دارن، و روی تجربهٔ کاربر و اثر بیزنسی حساسند.
صورت‌مسئله از «تحویل فیچر» به «حل مسئله با Outcome مشخص» تغییر می‌کنه.
تیم محصول (ازجمله مهندسی) درباره‌ی «چگونه حل کردن مسئله» تصمیم می‌گیره؛ با اسپرینت‌های کوتاه، CI/CD و بازخورد پیوسته؛ و نه انجام خواسته یا وظیفه‌ای که بهش محول شده.
موفقیت یعنی «ارزش تحویلی و یادگیری»، نه صرفاً اتمام تسک.
محصول، طراحی، مهندسی و بیزنس با داده‌ی واقعی و ریسرچ کاربر تصمیم می‌گیرن.
🏗 ساختار تیم‌ها خیلی مهم هستن و بحث مفصلیه (اگر دوست داشتید مطلب Team Topologies رو بخونید یا ۱۰ دقیقه از این ویدیو رو از ۰۰:۵۷:۳۵ تا ۱:۰۸:۰۵ ببینید ) ولی هدف کلی اینه که کاهش بار شناختی (Cognitive Load) و تسهیل تحویل خودمختار محصول محقق بشن.
📊 مزایای عملی POM
برای سازمان:
- سرعت بازار: Time-to-market کمتر
- انعطاف: پاسخ سریع‌تر به تغییرات
- کیفیت: کاهش باگ و مشکلات فنی
- نوآوری: فضای بیشتر برای آزمایش و یادگیری
برای تیم‌ها:
- مالکیت: احساس مسئولیت بالاتر نسبت به محصول
- انگیزه: دیدن تأثیر مستقیم کار روی کاربران
- یادگیری: رشد مهارت‌های چندتخصصه
- خودمختاری: آزادی عمل در روش‌ها
برای مهندسان:
- کمتر شدن Context switching
- درک عمیق‌تر از domain
- همکاری نزدیک‌تر با نقش‌های دیگه
- تمرکز بر کیفیت کد و architecture
🚧 چالش‌های پیاده‌سازی
مقاومت فرهنگی
نیازهای فنی
مهارت‌های جدید
💡 نکات کلیدی
- تغییر تدریجی: یکباره همه چیز رو عوض نکنید. الکی هم زور نزنید چون نمی‌شه!!
- اندازه‌گیری: بدون metric، نمی‌تونید بهبود رو ببینید؛ لطفا به حستون اعتماد نکنید، اعداد دقیق‌تر از حس شما هستن.
- صبر: فرهنگ‌سازی زمان می‌بره، عجله نکنید.
- یادگیری: از شکست‌ها هم می‌شه یاد گرفت. خواهشا درگیر cognitive dissonance نشید!
- تطبیق: هر سازمان منحصربه‌فرده، کپی‌کاری نکنید!
در نظر داشته باشین که POM فقط یک چارچوب نیست، بلکه تغییر fundamental در نحوه فکر کردن درباره محصول و تیم‌سازیه. موفقیتش به commitment مدیریت و پذیرش تیم‌ها بستگی داره. به درد هر سازمانی نمی‌خوره، دنبال خدا و خرما و خر و خیارشور و خربزه و ۷ تا چیز دیگه که با خ شروع بشن، به صورت هم‌زمان نباشید... در سازمانی که بلوغ و دانش و تخصص و تجربه و تاب‌آوری و... هنوز به نقطه حدنصاب نرسیده، نمی‌شه یهو بپریم POM پیاده کنیم. باید «یکی» «یکی» پیش‌نیازها رو اول انجام بدیم... مگه اینکه دنبال شوآف باشیم