I write therefore I am

مساله‌‌‌ی اصلی اینجاست که مردم به جای دیدن مشکل اصلی یعنی ایدئولوژی‌گرایی این نظام با ماسک مذهبی، مشکل رو در اسلامی می‌بینن که اتفاقا نقطه‌ی قوت و پیشرفت همین کشورهای عربی هست و برای همین پهلوی یکی از مسلمان‌ترین و معتقدترین حکومت‌های خاورمیانه و درنتیجه موفق‌ترین اونها بود.

هر دینی از مسیحیت تا زرتشتی تا اسلام در طول تاریخ نشون داده که اگر با ایدئولوژی و قدرت و رادیکالیسم ترکیب بشه نابود کننده هست و اگر جدا از اینها و تنها به صورت یک دین برای مردم باقی بمونه می‌تونه حتی نجات‌بخش و هدایت‌کننده هم باشه.

مساله‌ی امروز ما نه دین بلکه ایدئولوژی در هر شکلش هست، چه مذهبی چه آتئیست، چه گنوسیست وقتی با ایدئولوژی و قدرت همراه بشن ویران‌کننده خواهند بود.

اینکه بتونیم از دین فراتر بریم قطعا یک نقطه‌ی عطف در زندگی انسانی هست که تا اینجا اومده و عصر چهارم و پنجم صنعتی رو شاهد بوده، اما اینکه وقتی از دین فراتر رفتیم چه چیزی رو می‌تونیم جایگزین اون کنیم بحث و جدلی هست که بین یونگ و فروید بعد از کشف God is dad شروع شد و هرگز خاتمه پیدا نخواهد کرد، بلکه به شاخه‌های مختلفی مثل معناگرایی، اگزیستانسیالیسم، فایده‌گرایی و... منشعب‌تر خواهد شد.

اینجاست که مذهبیون مثل یک دونده‌ای که در مسابقه‌ی ماراتن زندگی تا کیلومترها عقب موندن به خاطر سرعت و تخته‌گاز رفتن ما گذرکرده‌گان از دین و درنتیجه نفس‌نفس‌زدن و خستگی‌مون از این سرعت، کم‌کم به ما می‌رسن و حتی جلو می‌زنن، چون تمرکزشون فقط مقصد و خط مستقیم هست و نه همه‌ی اون مارپیچ‌ها و هزارتوهای لعنتی‌ای که ما رو به واسطه‌ی عبور از dad و حل کردن این ابرادیپ تاریخی، خسته، بریده و بی‌رمق کرده.

برای همین شکست و عقب ماندن در ریس زندگی هست که امروز شعار دین‌گریزان و بی‌دینان زیادی این شده که از مسیر لذت ببر، درحالیکه فوکوس و تمرکز متدینین مطلقا روی هدف و پایان مسیر و فتح و پیروزی‌ست.

وقتی متدینین امروز بخصوص مسلمانان در حال سبقت و پیشی‌گرفتن از جوامع دین‌گریز و ایدئولوژیک و بعضا بسیار آسیب‌دیده هستن، ما در حال بحث و جدل بر سر عقاید و انداختن همه تقصیرها به گردن دین هستیم و همچنان در حال توهم لذت از مسیر به سمت ناکجاآباد پیش می‌ریم.

@l_write_therefore_i_am

www.tgoop.com/l_write_therefore_i_am/2112

565 viewsedited  Apr 9, 2024 at 19:34

مساله‌‌‌ی اصلی اینجاست که مردم به جای دیدن مشکل اصلی یعنی ایدئولوژی‌گرایی این نظام با ماسک مذهبی، مشکل رو در اسلامی می‌بینن که اتفاقا نقطه‌ی قوت و پیشرفت همین کشورهای عربی هست و برای همین پهلوی یکی از مسلمان‌ترین و معتقدترین حکومت‌های خاورمیانه و درنتیجه موفق‌ترین اونها بود.

هر دینی از مسیحیت تا زرتشتی تا اسلام در طول تاریخ نشون داده که اگر با ایدئولوژی و قدرت و رادیکالیسم ترکیب بشه نابود کننده هست و اگر جدا از اینها و تنها به صورت یک دین برای مردم باقی بمونه می‌تونه حتی نجات‌بخش و هدایت‌کننده هم باشه.

مساله‌ی امروز ما نه دین بلکه ایدئولوژی در هر شکلش هست، چه مذهبی چه آتئیست، چه گنوسیست وقتی با ایدئولوژی و قدرت همراه بشن ویران‌کننده خواهند بود.

اینکه بتونیم از دین فراتر بریم قطعا یک نقطه‌ی عطف در زندگی انسانی هست که تا اینجا اومده و عصر چهارم و پنجم صنعتی رو شاهد بوده، اما اینکه وقتی از دین فراتر رفتیم چه چیزی رو می‌تونیم جایگزین اون کنیم بحث و جدلی هست که بین یونگ و فروید بعد از کشف God is dad شروع شد و هرگز خاتمه پیدا نخواهد کرد، بلکه به شاخه‌های مختلفی مثل معناگرایی، اگزیستانسیالیسم، فایده‌گرایی و... منشعب‌تر خواهد شد.

اینجاست که مذهبیون مثل یک دونده‌ای که در مسابقه‌ی ماراتن زندگی تا کیلومترها عقب موندن به خاطر سرعت و تخته‌گاز رفتن ما گذرکرده‌گان از دین و درنتیجه نفس‌نفس‌زدن و خستگی‌مون از این سرعت، کم‌کم به ما می‌رسن و حتی جلو می‌زنن، چون تمرکزشون فقط مقصد و خط مستقیم هست و نه همه‌ی اون مارپیچ‌ها و هزارتوهای لعنتی‌ای که ما رو به واسطه‌ی عبور از dad و حل کردن این ابرادیپ تاریخی، خسته، بریده و بی‌رمق کرده.

برای همین شکست و عقب ماندن در ریس زندگی هست که امروز شعار دین‌گریزان و بی‌دینان زیادی این شده که از مسیر لذت ببر، درحالیکه فوکوس و تمرکز متدینین مطلقا روی هدف و پایان مسیر و فتح و پیروزی‌ست.

وقتی متدینین امروز بخصوص مسلمانان در حال سبقت و پیشی‌گرفتن از جوامع دین‌گریز و ایدئولوژیک و بعضا بسیار آسیب‌دیده هستن، ما در حال بحث و جدل بر سر عقاید و انداختن همه تقصیرها به گردن دین هستیم و همچنان در حال توهم لذت از مسیر به سمت ناکجاآباد پیش می‌ریم.

@l_write_therefore_i_am

BY I write therefore I am