tgoop.com/kennedy_notes/5084
Last Update:
#دردمشترک
گزارش شماره ۷ دانشگاه جانزهاپکینز موضوع اثر تحریم ها بر رفاه خانوار و اشتغال در ایران را بررسی می کند. صفحات ۹ تا ۱۳ در فصل یک از این می گوید که:
- متوسط سطح زندگی در فاصله سال های ۲۰۱۰ و ۲۰۱۹ به میزان حدود ۱۸ درصد افت کرده است و در نتیجه سطح زندگی خانوار به سطح آن در سال ۲۰۰۲ بازگشته است. این در حالی است که در فاصله سال های ۲۰۰۲ و ۲۰۱۰، متوسط سطح زندگی خانوار افزایش یافته بود.
- مهم ترین عامل این کاهش سطح زندگی تحریم ها بوده و عامل دیگر این اتفاق کاهش قیمت نفت در سال های ۲۰۰۸ و ۲۰۱۴ بوده است.
- پس از تحریم های سال ۲۰۱۰، بیشترین کاهش سطح رفاه در مناطق روستایی رخ داده است. رفاه در مناطق شهری غیر از تهران هم کاهش یافته است ولی متوسط سطح رفاه تهران در بازه هایی افزایش و در بازه هایی کاهش یافته است (نمودار پایین).
- به گفته نویسنده، این تفاوت در تغییر سطح رفاه می تواند ناشی از تنوع بالاتر اقتصاد در تهران و شهرها در مقایسه به نواحی روستایی، مهاجرت افراد متمکن تر از روستاها به شهرها و تبدیل وضعیت روستاهای متمکن تر و بزرگ تر به شهر باشد.
---------------
پیوند به گزارش شماره ۷:
https://static1.squarespace.com/static/5f0f5b1018e89f351b8b3ef8/t/60de2563d4938b6bad5adee1/1625171299905/DJAVAD+SALEHI-ISFAHANI.pdf
پیوند به همه گزارش‌های دانشگاه جانز هاپکینز در مورد تحریم‌ها علیه ایران:
https://www.tgoop.com/kennedy_notes/4659
@kennedy_notes
BY روزنوشت
Share with your friend now:
tgoop.com/kennedy_notes/5084