✔️علم در اصل چیزی جز پویش منظّم در طریق معرفت نیست… اگر ایمان خود را نسبت به علم از دست بدهیم، در این صورت ایمانِ ما نسبت به ارزنده‌ترین استعدادهای آدمی با مرگ روبروست.»

در «جهان‌بینی علمی»، فصل ۵، «علم ودین»

#راسل

🚀زیباترین و زشت ترین گرایش ها، جنبه ی تثبیت شده و به صورت زیستی تعیین شده ی ماهیت انسان ها نیستند،بلکه آنها حاصل فرایندهای اجتماعی هستند که ما را به وجود آورده اند.

#اریک_فروم

کتاب را با احترام گرفتم و آن نوشته‌ها را تماشا کردم، نوشته‌هایی که برای من نامفهوم اما در بردارنده‌ی اندیشه‌ی جاودانیِ بزرگ‌ترین تخریب‌گر رویاها بود که دنیا تاکنون به خود دیده.

✍️ #گی_دو_موپاسان

📚 برگرفته از رمان ( کنار مرده ) یا ( کنار جسد شوپنهاور )

📝«امروزه «نظریه تکامل» همانند «نظریه گردش زمین به دور خورشید» به قدری روشن است که جای هیچ‌گونه شک و شبه‌ای باقی نگذاشته است.»
ژن خودخواه/ ۱۹۷۶، ۱۹۸۹

#فرگشت

📝آنگاه، نمی‌دانم چرا چیزی در درونم ترکید که با تمام قوا فریاد کشیدم و به او ناسزا گفتم و گفتمش که دیگر دعا نکند، و اگر گورش را گم کند بهتر است. یخهٔ قبایش را گرفتم و آنچه را که ته قلبم بود با حرکاتی آمیخته از خوشحالی و خشم بر سرش ریختم.
چقدر از خودش مطمئن بود، نیست؟ با وجود این، هیچ‌یک از یقین‌های او ارزش یک تار موی زنی را نداشت. حتی مطمئن نبود به اینکه زنده‌است. چون مثل یک مرده می‌زیست. درست است که من چیزی در دست نداشتم، اما اقلاً از خودم مطمئن بودم. از همه چیز مطمئن بودم بسیار مطمئن‌تر از او. مطمئن از زندگیم و از این مرگی که می‌خواست فرا برسد. بله. من چیزی جز این نداشتم؛ و لااقل، این حقیقت را در برمی‌گرفتم، همان‌طور که آن حقیقت مرا دربرمی‌گرفت. من حق داشته‌ام، باز هم حق داشتم و همیشه هم حق خواهم داشت. با چنان روشی زندگی کرده بودم و می‌توانستم با روش دیگری هم زندگی کرده باشم. این را کرده بودم و آن را نکرده بودم. آن کار را کرده بودم پس این کار را نمی‌توانستم بکنم؛ و بعد؟ مثل این بود که همهٔ اوقات انتظار این دقیقه، و این سپیده‌دم کوتاه را می‌کشیدم که در آن توجیه خواهم شد.

#کامو
#بیگانه
#مورسو