🚀 Serialization پیشرفته در جاوا
وقتی شیءهامون رو Serialize میکنیم، بعضی وقتا نیاز داریم که همهی فیلدها ذخیره نشن یا در آینده نسخههای مختلفی از کلاس سازگار بمونن. اینجاست که دو ابزار مهم به کار میان:
1️⃣ کلیدواژه transient
* اگر بخوایم بعضی فیلدها در فرآیند Serialization ذخیره نشن، اونها رو با transient علامتگذاری میکنیم.
* مثال: فرض کن یک فیلد رمز عبور داری و نمیخوای داخل فایل ذخیره بشه.
نتیجه: فیلد password ذخیره نمیشود و مقدارش بعد از بازیابی null خواهد بود.
2️⃣ مفهوم serialVersionUID
* وقتی کلاسی رو Serialize میکنی، جاوا به طور خودکار یک نسخه (Version ID) براش تولید میکنه.
* مشکل اینه که اگر بعداً کلاست تغییر کنه (مثلاً یک فیلد جدید اضافه بشه)، ID جدید تولید میشه و فایلهای Serialize شدهی قدیمی دیگه سازگار نیستن ❌.
* برای حل این مشکل باید به صورت دستی یک serialVersionUID ثابت تعریف کنیم:
* حالا حتی اگر فیلد جدیدی به کلاس اضافه کنیم، فایلهای قدیمی همچنان میتونن Deserialize بشن (البته فیلد جدید مقدار پیشفرض میگیره).
✅ جمعبندی
* transient:
جلوی ذخیره شدن بعضی فیلدها رو میگیره (مثل رمز عبور یا دادههای حساس).
* serialVersionUID:
برای سازگاری نسخهها استفاده میشه تا فایلهای قدیمی هم قابل خواندن بمونن.
وقتی شیءهامون رو Serialize میکنیم، بعضی وقتا نیاز داریم که همهی فیلدها ذخیره نشن یا در آینده نسخههای مختلفی از کلاس سازگار بمونن. اینجاست که دو ابزار مهم به کار میان:
1️⃣ کلیدواژه transient
* اگر بخوایم بعضی فیلدها در فرآیند Serialization ذخیره نشن، اونها رو با transient علامتگذاری میکنیم.
* مثال: فرض کن یک فیلد رمز عبور داری و نمیخوای داخل فایل ذخیره بشه.
import java.io.*;
class User implements Serializable {
private String username;
private transient String password; // ذخیره نمیشود 🚫
public User(String username, String password) {
this.username = username;
this.password = password;
}
@Override
public String toString() {
return "User{username='" + username + "', password='" + password + "'}";
}
}
public class Main {
public static void main(String[] args) throws Exception {
User user = new User("Saleh", "12345");
// Serialize
ObjectOutputStream oos = new ObjectOutputStream(new FileOutputStream("user.ser"));
oos.writeObject(user);
oos.close();
// Deserialize
ObjectInputStream ois = new ObjectInputStream(new FileInputStream("user.ser"));
User deserializedUser = (User) ois.readObject();
ois.close();
System.out.println("بعد از Deserialize:");
System.out.println(deserializedUser);
// password = null چون transient بوده
}
}
نتیجه: فیلد password ذخیره نمیشود و مقدارش بعد از بازیابی null خواهد بود.
2️⃣ مفهوم serialVersionUID
* وقتی کلاسی رو Serialize میکنی، جاوا به طور خودکار یک نسخه (Version ID) براش تولید میکنه.
* مشکل اینه که اگر بعداً کلاست تغییر کنه (مثلاً یک فیلد جدید اضافه بشه)، ID جدید تولید میشه و فایلهای Serialize شدهی قدیمی دیگه سازگار نیستن ❌.
* برای حل این مشکل باید به صورت دستی یک serialVersionUID ثابت تعریف کنیم:
import java.io.*;
class Person implements Serializable {
private static final long serialVersionUID = 1L; // ثابت ✅
private String name;
private int age;
public Person(String name, int age) {
this.name = name;
this.age = age;
}
}
* حالا حتی اگر فیلد جدیدی به کلاس اضافه کنیم، فایلهای قدیمی همچنان میتونن Deserialize بشن (البته فیلد جدید مقدار پیشفرض میگیره).
✅ جمعبندی
* transient:
جلوی ذخیره شدن بعضی فیلدها رو میگیره (مثل رمز عبور یا دادههای حساس).
* serialVersionUID:
برای سازگاری نسخهها استفاده میشه تا فایلهای قدیمی هم قابل خواندن بمونن.
#کاربرـحرفهـای
🆔 @javapro_ir
🆔 @group_javapro
👍5❤1
🎯 سفارشیسازی Serialization در جاوا
بهطور پیشفرض، وقتی کلاسی Serializable باشه، تمام فیلدهای غیر transient بهصورت خودکار Serialize میشن.
اما بعضی وقتا لازم داریم رفتار رو خودمون تغییر بدیم. برای این کار میتونیم در کلاس متدهای خصوصی (private) زیر رو پیادهسازی کنیم:
جاوا این متدها رو بهصورت خودکار در زمان writeObject و readObject صدا میزنه.
📌 مثال: رمزنگاری پسورد هنگام Serialization
فرض کنید یک کلاس کاربر دارید که فیلد password داره. نمیخواید پسورد بهصورت متن ساده ذخیره بشه. میخواید هنگام ذخیره، رمزنگاری بشه و هنگام بازیابی، رمزگشایی بشه.
✅ نکات مهم
1. متدهای writeObject و readObject باید private باشن.
2. متد defaultWriteObject و defaultReadObject کار Serialization پیشفرض رو انجام میدن.
3. با این تکنیک میتونیم:
* دادهها رو رمزنگاری/رمزگشایی کنیم.
* دادههای محاسباتی رو بازسازی کنیم.
* فیلدهای transient رو به شکل خاصی ذخیره کنیم.
بهطور پیشفرض، وقتی کلاسی Serializable باشه، تمام فیلدهای غیر transient بهصورت خودکار Serialize میشن.
اما بعضی وقتا لازم داریم رفتار رو خودمون تغییر بدیم. برای این کار میتونیم در کلاس متدهای خصوصی (private) زیر رو پیادهسازی کنیم:
private void writeObject(ObjectOutputStream out) throws IOException
private void readObject(ObjectInputStream in) throws IOException, ClassNotFoundException
جاوا این متدها رو بهصورت خودکار در زمان writeObject و readObject صدا میزنه.
📌 مثال: رمزنگاری پسورد هنگام Serialization
فرض کنید یک کلاس کاربر دارید که فیلد password داره. نمیخواید پسورد بهصورت متن ساده ذخیره بشه. میخواید هنگام ذخیره، رمزنگاری بشه و هنگام بازیابی، رمزگشایی بشه.
import java.io.*;
class User implements Serializable {
private String username;
private transient String password; // ذخیره مستقیم نمیشود ❌
public User(String username, String password) {
this.username = username;
this.password = password;
}
private void writeObject(ObjectOutputStream out) throws IOException {
out.defaultWriteObject(); // فیلدهای عادی رو ذخیره کن
String encryptedPassword = "ENC(" + password + ")";
out.writeObject(encryptedPassword); // رمزنگاری ساده (نمونه آموزشی)
}
private void readObject(ObjectInputStream in) throws IOException, ClassNotFoundException {
in.defaultReadObject(); // فیلدهای عادی رو بخون
String encryptedPassword = (String) in.readObject();
this.password = encryptedPassword.replace("ENC(", "").replace(")", ""); // رمزگشایی ساده
}
@Override
public String toString() {
return "User{username='" + username + "', password='" + password + "'}";
}
}
public class Main {
public static void main(String[] args) throws Exception {
User user = new User("Saleh", "12345");
// Serialize
ObjectOutputStream oos = new ObjectOutputStream(new FileOutputStream("user.ser"));
oos.writeObject(user);
oos.close();
// Deserialize
ObjectInputStream ois = new ObjectInputStream(new FileInputStream("user.ser"));
User deserializedUser = (User) ois.readObject();
ois.close();
System.out.println("بعد از Deserialize:");
System.out.println(deserializedUser);
}
}
✅ نکات مهم
1. متدهای writeObject و readObject باید private باشن.
2. متد defaultWriteObject و defaultReadObject کار Serialization پیشفرض رو انجام میدن.
3. با این تکنیک میتونیم:
* دادهها رو رمزنگاری/رمزگشایی کنیم.
* دادههای محاسباتی رو بازسازی کنیم.
* فیلدهای transient رو به شکل خاصی ذخیره کنیم.
#کاربرـحرفهـای
🆔 @javapro_ir
🆔 @group_javapro
❤3👍2
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
آکادمی جاواپرو
دوره جامع نخبگان معماری میکروسرویسها با Java و Spring Boot
آموزش ایجاد میکروسرویسها با استفاده از Spring Boot 3، Spring Cloud، React، Kafka، RabbitMQ، REST API، Docker و IntelliJ IDEA
همین الان به ۱٠ نفر از برنامه نویسان جاوا بفرستش که اونا هم آگاه بشن
همانند سایر زبانهای محبوب، جاوا یک اکوسیستم پویا و قدرتمند دارد که آن را به یک انتخاب بیرقیب در حوزههای مختلف تبدیل کرده است. واقعاً شگفتانگیز است که با ترکیب درست ابزارهای جاوا چه چیزهایی میتوان ساخت:
انتخابی عالی برای توسعه وب و ساخت APIهای مقیاسپذیر
تسلط بر مپینگ شیء ـ رابطهای پایگاه داده (ORM) 🗄️
راهکاری قدرتمند برای استریم و پردازش پیامها ⚡
غوطهور شدن در دنیای دیپلرنینگ و هوش مصنوعی با جاوا
طراحی رابطهای کاربری زیبا و قدرتمند
ساخت اپلیکیشنهای بومی موبایل برای میلیونها کاربر
جاوا با وجود تاریخچه چند دههای خود، به لطف این ابزارهای قدرتمند همچنان یکی از همهکارهترین، آیندهدارترین و پرتقاضاترین زبانهای برنامهنویسی است!
⚡️ @javapro_ir✈️ @group_javapro
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
👍3
📌 Inner Classes و Anonymous Classes در جاوا
🔹 Inner Class چیست؟
کلاسی است که داخل یک کلاس دیگر تعریف میشود. این نوع کلاسها برای زمانی مفید هستند که منطقشان بهشدت به کلاس بیرونی وابسته است و استفادهی مستقل ندارند.
انواع Inner Class:
1. Member Inner Class →
کلاس بهصورت مستقیم داخل کلاس بیرونی تعریف میشه.
2. Static Nested Class →
مثل Member Inner Class هست ولی با static تعریف میشه و به instance کلاس بیرونی نیاز نداره.
3. Local Inner Class →
کلاسی که داخل یک متد تعریف میشه.
4. Anonymous Inner Class →
کلاسی بدون نام که معمولاً برای پیادهسازی سریع یک اینترفیس یا کلاس انتزاعی استفاده میشه.
📖 مثال ۱: Member Inner Class
👉 در این مثال، Inner به متغیرهای کلاس بیرونی (`Outer`) دسترسی مستقیم داره.
📖 مثال ۲: Static Nested Class
👉 اینجا چون کلاس داخلی static هست، دیگه به نمونهای از Outer نیاز نداره.
📖 مثال ۳: Anonymous Inner Class
👉 اینجا بدون ساخت یک کلاس جداگانه برای `Greeting`، همون لحظه یک کلاس بینام ایجاد و استفاده کردیم. این تکنیک قبل از لامبداها Java 8 خیلی پرکاربرد بود.
✅ جمعبندی
* Inner Class
برای کدی که به کلاس بیرونی وابسته است عالیه.
* Static Nested Class
شبیه Inner Class ولی مستقل از نمونه کلاس بیرونی.
* Local Inner Class
برای منطق موقت داخل متدهاست.
* Anonymous Inner Class
برای پیادهسازی سریع اینترفیسها یا کلاسهای انتزاعی به کار میره.
🔹 Inner Class چیست؟
کلاسی است که داخل یک کلاس دیگر تعریف میشود. این نوع کلاسها برای زمانی مفید هستند که منطقشان بهشدت به کلاس بیرونی وابسته است و استفادهی مستقل ندارند.
انواع Inner Class:
1. Member Inner Class →
کلاس بهصورت مستقیم داخل کلاس بیرونی تعریف میشه.
2. Static Nested Class →
مثل Member Inner Class هست ولی با static تعریف میشه و به instance کلاس بیرونی نیاز نداره.
3. Local Inner Class →
کلاسی که داخل یک متد تعریف میشه.
4. Anonymous Inner Class →
کلاسی بدون نام که معمولاً برای پیادهسازی سریع یک اینترفیس یا کلاس انتزاعی استفاده میشه.
📖 مثال ۱: Member Inner Class
class Outer {
private String message = "Hello from Outer!";
class Inner {
void printMessage() {
System.out.println(message); // دسترسی مستقیم به فیلد Outer
}
}
}
public class Main {
public static void main(String[] args) {
Outer outer = new Outer();
Outer.Inner inner = outer.new Inner(); // ساخت inner class
inner.printMessage();
}
}
👉 در این مثال، Inner به متغیرهای کلاس بیرونی (`Outer`) دسترسی مستقیم داره.
📖 مثال ۲: Static Nested Class
class Outer {
static class Nested {
void display() {
System.out.println("Static Nested Class");
}
}
}
public class Main {
public static void main(String[] args) {
Outer.Nested nested = new Outer.Nested(); // بدون نیاز به instance از Outer
nested.display();
}
}
👉 اینجا چون کلاس داخلی static هست، دیگه به نمونهای از Outer نیاز نداره.
📖 مثال ۳: Anonymous Inner Class
interface Greeting {
void sayHello();
}
public class Main {
public static void main(String[] args) {
Greeting g = new Greeting() {
@Override
public void sayHello() {
System.out.println("Hello from Anonymous Inner Class!");
}
};
g.sayHello();
}
}
👉 اینجا بدون ساخت یک کلاس جداگانه برای `Greeting`، همون لحظه یک کلاس بینام ایجاد و استفاده کردیم. این تکنیک قبل از لامبداها Java 8 خیلی پرکاربرد بود.
✅ جمعبندی
* Inner Class
برای کدی که به کلاس بیرونی وابسته است عالیه.
* Static Nested Class
شبیه Inner Class ولی مستقل از نمونه کلاس بیرونی.
* Local Inner Class
برای منطق موقت داخل متدهاست.
* Anonymous Inner Class
برای پیادهسازی سریع اینترفیسها یا کلاسهای انتزاعی به کار میره.
#کاربرـپیشرفته
🆔 @javapro_ir
🆔 @group_javapro
👍4🙏1
📌 Anonymous Inner Class vs Lambda Expression
🔹 Anonymous Inner Class
* یک کلاس بینام هست که یا یک اینترفیس رو پیادهسازی میکنه یا یک کلاس انتزاعی/معمولی رو extends میکنه.
* میتونه شامل state (فیلدها) و متدهای اضافی باشه.
* هربار که ساخته میشه، واقعاً یک کلاس جدید در بایتکد ایجاد میشه.
🔹 Lambda Expression
* از جاوا 8 معرفی شد.
* فقط میتونه برای Functional Interfaces (اینترفیس با یک متد مجرد) استفاده بشه.
* خودش کلاس جدید تولید نمیکنه، بلکه یک نمونه از اینترفیس تولید میکنه.
* سبکتر و خواناتر از Anonymous Class هست.
📖 مثال ۱: Anonymous Inner Class
👉 اینجا یک کلاس بینام ساخته شده که متد sayHello رو پیادهسازی کرده.
📖 مثال ۲: Lambda Expression
👉 همین منطق با کدی بسیار کوتاهتر پیادهسازی شد. در واقع نیازی به تعریف کلاس جدید نیست.
📖 تفاوتهای کلیدی
1. محدودیتها
* Anonymous Class میتونه چند متد داشته باشه (حتی متدهای اضافی).
* Lambda فقط برای Functional Interface هست.
2. ساختار بایتکد
* Anonymous Class یک کلاس جداگانه در فایلهای بایتکد تولید میکنه.
* Lambda توسط JVM به شکل یک invokeDynamic ساخته میشه (کلاس واقعی ایجاد نمیکنه).
3. This keyword
* در Anonymous Class، this به نمونهی Anonymous Class اشاره میکنه.
* در Lambda، this به نمونهی کلاس بیرونی اشاره میکنه.
📖 مثال تفاوت this
👉 خروجی:
* در Anonymous Class: اسم یک کلاس بینام چاپ میشه مثل Main$1.
* در Lambda: اسم کلاس بیرونی (`Main`) چاپ میشه.
✅ جمعبندی
* Anonymous Class
انعطاف بیشتری داره، میشه چند متد نوشت و حتی از کلاسها ارثبری کرد.
* Lambda
سادهتر، سبکتر و خواناتر هست، مخصوص Functional Interfaces.
* تفاوت this خیلی مهمه و توی طراحی تاثیر میذاره.
🔹 Anonymous Inner Class
* یک کلاس بینام هست که یا یک اینترفیس رو پیادهسازی میکنه یا یک کلاس انتزاعی/معمولی رو extends میکنه.
* میتونه شامل state (فیلدها) و متدهای اضافی باشه.
* هربار که ساخته میشه، واقعاً یک کلاس جدید در بایتکد ایجاد میشه.
🔹 Lambda Expression
* از جاوا 8 معرفی شد.
* فقط میتونه برای Functional Interfaces (اینترفیس با یک متد مجرد) استفاده بشه.
* خودش کلاس جدید تولید نمیکنه، بلکه یک نمونه از اینترفیس تولید میکنه.
* سبکتر و خواناتر از Anonymous Class هست.
📖 مثال ۱: Anonymous Inner Class
interface Greeting {
void sayHello();
}
public class Main {
public static void main(String[] args) {
Greeting g = new Greeting() {
@Override
public void sayHello() {
System.out.println("Hello from Anonymous Class");
}
};
g.sayHello();
}
}
👉 اینجا یک کلاس بینام ساخته شده که متد sayHello رو پیادهسازی کرده.
📖 مثال ۲: Lambda Expression
interface Greeting {
void sayHello();
}
public class Main {
public static void main(String[] args) {
Greeting g = () -> System.out.println("Hello from Lambda");
g.sayHello();
}
}
👉 همین منطق با کدی بسیار کوتاهتر پیادهسازی شد. در واقع نیازی به تعریف کلاس جدید نیست.
📖 تفاوتهای کلیدی
1. محدودیتها
* Anonymous Class میتونه چند متد داشته باشه (حتی متدهای اضافی).
* Lambda فقط برای Functional Interface هست.
2. ساختار بایتکد
* Anonymous Class یک کلاس جداگانه در فایلهای بایتکد تولید میکنه.
* Lambda توسط JVM به شکل یک invokeDynamic ساخته میشه (کلاس واقعی ایجاد نمیکنه).
3. This keyword
* در Anonymous Class، this به نمونهی Anonymous Class اشاره میکنه.
* در Lambda، this به نمونهی کلاس بیرونی اشاره میکنه.
📖 مثال تفاوت this
interface Printer {
void print();
}
public class Main {
public void test() {
// Anonymous Inner Class
Printer p1 = new Printer() {
@Override
public void print() {
System.out.println(this.getClass().getName());
}
};
p1.print();
// Lambda
Printer p2 = () -> {
System.out.println(this.getClass().getName());
};
p2.print();
}
public static void main(String[] args) {
new Main().test();
}
}
👉 خروجی:
* در Anonymous Class: اسم یک کلاس بینام چاپ میشه مثل Main$1.
* در Lambda: اسم کلاس بیرونی (`Main`) چاپ میشه.
✅ جمعبندی
* Anonymous Class
انعطاف بیشتری داره، میشه چند متد نوشت و حتی از کلاسها ارثبری کرد.
* Lambda
سادهتر، سبکتر و خواناتر هست، مخصوص Functional Interfaces.
* تفاوت this خیلی مهمه و توی طراحی تاثیر میذاره.
#کاربرـحرفهـای
🆔 @javapro_ir
🆔 @group_javapro
❤6👍2
مزایای معماری میکروسرویس
۱. مقیاسپذیری (Scalability):
بهدلیل ماهیت کوچک و مستقل میکروسرویسها، هر سرویس را میتوان بهصورت جداگانه و متناسب با نیاز مقیاسبندی کرد، بدون آنکه نیاز به مقیاسبندی کل برنامه باشد.
۲. انعطافپذیری در توسعه:
تیمهای مختلف میتوانند بهطور همزمان روی سرویسهای جداگانه کار کنند و از فناوریهایی استفاده کنند که برای نیازهای آن سرویس خاص مناسبتر هستند.
۳. تابآوری (Resilience):
خرابی یک میکروسرویس، عملکرد کل برنامه را مختل نمیکند و در نتیجه، تابآوری کلی سیستم افزایش مییابد.
۴. استقرار و یکپارچهسازی آسانتر:
ادغام و استقرار مستمر (CI/CD) در این معماری سادهتر و سریعتر است؛ زیرا میتوان تنها یک سرویس را بهروزرسانی یا مستقر کرد، بدون نیاز به بازاستقرار کل برنامه.
۵. نگهداری و اشکالزدایی بهتر:
کدهای کوچکتر و تفکیک مسئولیتها در بین سرویسها، نگهداری و اشکالزدایی را بسیار آسانتر و قابل مدیریتتر میکند.
۱. مقیاسپذیری (Scalability):
بهدلیل ماهیت کوچک و مستقل میکروسرویسها، هر سرویس را میتوان بهصورت جداگانه و متناسب با نیاز مقیاسبندی کرد، بدون آنکه نیاز به مقیاسبندی کل برنامه باشد.
۲. انعطافپذیری در توسعه:
تیمهای مختلف میتوانند بهطور همزمان روی سرویسهای جداگانه کار کنند و از فناوریهایی استفاده کنند که برای نیازهای آن سرویس خاص مناسبتر هستند.
۳. تابآوری (Resilience):
خرابی یک میکروسرویس، عملکرد کل برنامه را مختل نمیکند و در نتیجه، تابآوری کلی سیستم افزایش مییابد.
۴. استقرار و یکپارچهسازی آسانتر:
ادغام و استقرار مستمر (CI/CD) در این معماری سادهتر و سریعتر است؛ زیرا میتوان تنها یک سرویس را بهروزرسانی یا مستقر کرد، بدون نیاز به بازاستقرار کل برنامه.
۵. نگهداری و اشکالزدایی بهتر:
کدهای کوچکتر و تفکیک مسئولیتها در بین سرویسها، نگهداری و اشکالزدایی را بسیار آسانتر و قابل مدیریتتر میکند.
همافزایی بین جاوا و معماری میکروسرویس، بهطور فزایندهای در دنیای توسعه نرمافزار برجسته شده است.
اکوسیستم بالغ جاوا، عملکرد قوی و پشتیبانی وسیع جامعه توسعهدهندگان، این زبان را به گزینهای ایدهآل برای ساخت معماریهای میکروسرویس تبدیل کرده است.
در این بخش، بررسی میکنیم که چرا جاوا بهعنوان یک انتخاب برجسته برای توسعه میکروسرویسها مطرح است و نگاهی میاندازیم به برخی از فریمورکهای محبوب جاوا که توسعه میکروسرویسها را تسهیل میکنند.
چرا جاوا برای میکروسرویسها؟
۱. اکوسیستم بالغ:
جاوا دهههاست که در حال استفاده است و مجموعهای گسترده از کتابخانهها، فریمورکها و ابزارها را در اختیار دارد. این بلوغ باعث میشود توسعهدهندگان منابع فراوانی برای ساخت، تست و استقرار میکروسرویسها در اختیار داشته باشند.
۲. نوعدهی قوی و عملکرد بالا:
نوعدهی (Typing) قوی در جاوا به شناسایی خطاها در زمان کامپایل کمک میکند، که در یک سیستم توزیعشده مانند میکروسرویسها، اهمیت زیادی دارد. همچنین، عملکرد جاوا – بهویژه از طریق کامپایل JIT (Just-In-Time) – آن را برای سرویسهایی با بار بالا مناسب میسازد.
۳. جامعه و استانداردها:
جاوا از جامعهای بزرگ و فعال بهره میبرد و سابقه طولانی در کاربردهای سازمانی دارد. این جامعه به توسعه استانداردها و بهترین شیوههایی کمک کرده که در معماری میکروسرویسها بسیار ارزشمندند.
۴. قابلیت حمل (Portability):
فلسفهی «یکبار بنویس، همهجا اجرا کن» (WORA) در جاوا باعث میشود برنامههای نوشتهشده با این زبان، روی پلتفرمهای مختلف بهراحتی اجرا شوند؛ قابلیتی که برای میکروسرویسهایی که ممکن است در محیطهای متنوع اجرا شوند، بسیار مفید است.
۵. امنیت:
جاوا مدل امنیتی قدرتمندی دارد؛ که در مواجهه با ذات توزیعشده معماری میکروسرویس، یک ویژگی کلیدی محسوب میشود.
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
چندین فریمورک در دنیای جاوا وجود دارند که بهطور خاص برای پشتیبانی از معماری میکروسرویس طراحی یا تطبیق داده شدهاند. این فریمورکها روند توسعه را سادهتر کرده و به حل چالشهای مربوط به ساخت میکروسرویسها کمک میکنند.
۱. Spring Boot:
احتمالاً محبوبترین فریمورک جاوا برای میکروسرویسها، Spring Boot است. این فریمورک، فرایند ساخت اپلیکیشنهای مستقل و آماده تولید بر پایه Spring را بسیار ساده میکند. سادگی استفاده، ویژگیهای فراوان و جامعه پشتیبان قوی، از دلایل اصلی محبوبیت آن هستند.
۲. Micronaut:
Micronaut فریمورکی نسبتاً جدید است که برای ساخت اپلیکیشنهای میکروسرویسِ ماژولار و تستپذیر طراحی شده است. زمان راهاندازی بسیار سریع و مصرف حافظه کم، آن را به گزینهای ایدهآل برای توسعه میکروسرویسها تبدیل کرده است.
۳. Quarkus:
Quarkus با رویکرد container-first (متمرکز بر کانتینر)، زمان بوت سریع و مصرف حافظه پایینی را ارائه میدهد؛ که این موارد در محیطهای cloud-native مانند Kubernetes بسیار حیاتی هستند.
۴. Dropwizard:
Dropwizard یک فریمورک سبک برای ساخت سریع سرویسهای وب RESTful است. این فریمورک با پشتیبانی داخلی از پیکربندی پیشرفته، متریکهای برنامه، لاگگیری و ابزارهای عملیاتی همراه است.
۵. Helidon:
توسعهیافته توسط Oracle، Helidon مجموعهای از کتابخانههای جاوا برای ساخت اپلیکیشنهای مبتنی بر میکروسرویس است. این فریمورک دو مدل برنامهنویسی ارائه میدهد:
Helidon SE برای برنامهنویسی واکنشی (Reactive)
Helidon MP برای پشتیبانی از استاندارد MicroProfile
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
در 6 ماهه اول سال 1404 چقدر روی یادگیری مهارت های فنی، نرم و رشد فردی خودت سرمایه گذاری کردی؟ من خودم گزینه ج، شما کدام گزینه؟
Anonymous Poll
76%
الف) زیر 10 میلیون تومان
14%
ب) 11 تا 50 میلیون تومان
9%
ج) 51 تا 100 میلیون تومان
2%
د) بالای 100 میلیون تومان
ایجاد یک میکروسرویس در جاوا شامل چندین مرحله کلیدی است، از راهاندازی محیط توسعه گرفته تا نوشتن و آزمایش کد واقعی. در این بخش، فرایند توسعه یک میکروسرویس پایه با استفاده از جاوا و بهویژه فریمورک Spring Boot، که فرآیند توسعه میکروسرویسهای جدید را سادهتر میکند، شرح داده خواهد شد.
راهاندازی محیط توسعه
کیت توسعه جاوا (JDK): اولین قدم نصب کیت توسعه جاوا (JDK) است که برای توسعه و اجرای برنامههای جاوا ضروری است. نسخه ۸ یا بالاتر JDK برای میکروسرویسهای مدرن توصیه میشود.
محیط توسعه یکپارچه (IDE): استفاده از یک IDE مانند IntelliJ IDEA، Eclipse یا Visual Studio Code میتواند نوشتن کد جاوا را بسیار سادهتر کند. این IDEها ابزارها و ویژگیهایی مانند تکمیل خودکار کد، اشکالزدایی و مدیریت پروژه کارآمد را فراهم میکنند.
ر Spring Boot : Spring Boot میتواند برای ایجاد برنامههای مستقل و درجه تولید مبتنی بر Spring با پیکربندی حداقلی استفاده شود. توسعهدهندگان میتوانند پروژهای با Spring Boot را از طریق Spring Initializr (start.spring.io) شروع کنند که یک ابزار آنلاین است که امکان سفارشیسازی وابستگیهای پروژه را فراهم میکند.
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
❤2
این موضوعات را آماده کن تا در مصاحبه بعدی جاوا بدرخشی:
لطفاً درباره پروژهات و معماری آن توضیح بده. با چه چالشهایی مواجه شدی؟
نقش تو در این پروژه چه بود؟ از چه تکنولوژیهایی استفاده شد و چرا این تکنولوژیها را انتخاب کردید؟
چه مشکلی را در طول پروژه حل کردی؟ همکاری در تیم چطور بود؟
از این پروژه چه درسهایی گرفتی؟
اگر به گذشته برگردی، چه چیزی را در این پروژه متفاوت انجام میدادی؟
مفاهیم مربوط به String / متدهای hashcode و equals
غیرقابل تغییر بودن (Immutability)
مفاهیم شیگرایی (OOP)
سریالسازی (Serialization)
چارچوب Collection
مدیریت استثناها (Exception Handling)
چندنخی (Multithreading)
مدل حافظه جاوا (Java Memory Model)
مدیریت حافظه و جمعآوری زباله (Garbage Collection)
ویژگیهای جاوا ۸
متدهای Default و Static
عبارات لامبدا (Lambda Expression)
رابطهای تابعی (Functional Interfaces)
API مربوط به Optional
API مربوط به Stream
تطبیق الگو (Pattern Matching)
بلوکهای متنی (Text Block)
ماژولها (Modules)
تزریق وابستگی / کنترل وارونگی (DI / IOC)، Spring MVC
پیکربندی، Annotationها، عملیات CRUD
Bean، Scope، Profileها، چرخه عمر Bean
Context اپلیکیشن و Bean
AOP، مدیریت استثنا، کنترل Advice
امنیت (JWT، OAuth)
Actuatorها
WebFlux و چارچوب Mono
متدهای HTTP
JPA
مفاهیم میکروسرویس
Spring Cloud
مخازن JPA
ارتباط بین Entityها
کوئریهای SQL در مورد دپارتمان کارمندان
کوئریهایی مانند حقوق Nام بالاتر
مفاهیم پایگاه داده رابطهای و غیررابطهای
عملیات CRUD در پایگاه داده
Joins، ایندکسگذاری، توابع و رویهها (Stored Procedures)
سوالات مربوط به ساختمان داده و الگوریتمها (DSA)
مرتبسازی و جستجو با استفاده از API جاوا
سوالات برنامهنویسی با Stream API
این نوع سوالات معمولاً توسط مدیران یا افراد ارشد تیم که با این موارد کار میکنند پرسیده میشود.
ممکن است در مورد ابزارهای DevOps و استقرار به شدت شما را مورد پرسش قرار دهند.
باید درک مناسبی از ابزارهایی مثل Jenkins، Kubernetes، Kafka، Cloud و غیره داشته باشید.
مصاحبهکنندهها معمولاً درباره الگوهای طراحی سوال میپرسند.
ممکن است درباره الگوهای طراحی معمولی مانند Singleton، Factory، یا Observer سوال شود تا ببینند آیا توانایی استفاده از آنها در کدنویسی را دارید یا نه.
⚡️ @javapro_ir✈️ @group_javapro
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
👍3❤1
🎯 Closure در جاوا (Lambda و Capture متغیرهای بیرونی)
وقتی با لامبداها کار میکنیم، خیلی وقتا نیاز داریم از متغیرهای بیرونی لامبدا استفاده کنیم. جاوا به این امکان میگه Closure.
📌 تعریف ساده:
در واقع Closure یعنی یه تابع (یا همون لامبدا) میتونه متغیرهای بیرونی خودش رو بگیره (capture کنه) و حتی بعد از اینکه اون متغیرها از Scope اصلی خارج شدن، همچنان بهشون دسترسی داشته باشه.
✅ مثال:
🔎 توضیح:
* متغیر
* لامبدا اون رو capture کرده و داخل خودش استفاده میکنه.
* وقتی
⚠️ یک نکته مهم (Effectively Final):
در جاوا، فقط متغیرهایی که final یا effectively final هستن رو میشه داخل لامبدا استفاده کرد.
یعنی متغیری که بعد از مقداردهی تغییر داده نشه.
❌ مثال خطا:
✔️ راه درست:
🎯 جمعبندی:
* لامبداها میتونن متغیرهای بیرونی رو Capture کنن → این میشه Closure.
* متغیرهایی که capture میشن باید final یا effectively final باشن.
* این ویژگی باعث میشه بتونیم لامبداهای خیلی قدرتمند و منعطف بنویسیم.
وقتی با لامبداها کار میکنیم، خیلی وقتا نیاز داریم از متغیرهای بیرونی لامبدا استفاده کنیم. جاوا به این امکان میگه Closure.
📌 تعریف ساده:
در واقع Closure یعنی یه تابع (یا همون لامبدا) میتونه متغیرهای بیرونی خودش رو بگیره (capture کنه) و حتی بعد از اینکه اون متغیرها از Scope اصلی خارج شدن، همچنان بهشون دسترسی داشته باشه.
✅ مثال:
public class ClosureExample {
public static void main(String[] args) {
String greeting = "Hello";
Runnable r = () -> {
System.out.println(greeting + ", Lambda!");
};
r.run();
}
}
🔎 توضیح:
* متغیر
greeting
بیرون از لامبدا تعریف شده.* لامبدا اون رو capture کرده و داخل خودش استفاده میکنه.
* وقتی
r.run()
صدا زده میشه، مقدار greeting
رو نمایش میده.⚠️ یک نکته مهم (Effectively Final):
در جاوا، فقط متغیرهایی که final یا effectively final هستن رو میشه داخل لامبدا استفاده کرد.
یعنی متغیری که بعد از مقداردهی تغییر داده نشه.
❌ مثال خطا:
public class ClosureError {
public static void main(String[] args) {
int counter = 0;
Runnable r = () -> {
// خطا: چون counter بعداً تغییر داده میشه
System.out.println(counter);
};
counter++; // این باعث میشه متغیر دیگه effectively final نباشه
}
}
✔️ راه درست:
public class ClosureCorrect {
public static void main(String[] args) {
final int counter = 0;
Runnable r = () -> {
System.out.println(counter);
};
r.run(); // بدون خطا
}
}
🎯 جمعبندی:
* لامبداها میتونن متغیرهای بیرونی رو Capture کنن → این میشه Closure.
* متغیرهایی که capture میشن باید final یا effectively final باشن.
* این ویژگی باعث میشه بتونیم لامبداهای خیلی قدرتمند و منعطف بنویسیم.
#کاربرـپیشرفته
🆔 @javapro_ir
🆔 @group_javapro
💯3👍2
🔹 ما «کسبوکار پولساز» نداریم، ما «آدمهای پولساز» داریم!
تا حالا دقت کردید چرا دو نفر در یک رشته یا یک بازار مشابه فعالیت میکنند، اما مسیرشان کاملاً متفاوت پیش میرود؟
یکی رشد میکند، شبکه میسازد و فرصت خلق میکند؛ دیگری در همان نقطهای که شروع کرده متوقف میماند.
مثال ساده: دو برنامهنویس با یک تخصص مشابه… اما درآمد یکی چند برابر دیگری است.
تفاوت کجاست؟ در مهارتهای مکمل. 🔑
مهارتهایی مثل مذاکره، مدیریت ارتباطات، برند شخصی، انضباط مالی و حتی نگاه استراتژیک به آینده.
✅ شغل درست انتخاب مهمی است، اما کافی نیست.
اگر میخواهیم به «آدم پولساز» تبدیل شویم، باید روی مهارتهایی که فراتر از تخصص فنی هستند هم سرمایهگذاری کنیم.
👥 حالا دوست دارم نظر شما رو بدونم:
چه مهارت یا ویژگیای به نظرتون بیشترین تاثیر رو در تبدیل شدن به یک «آدم پولساز» داره؟
#مهارت #ارتباطات #شبکه_سازی #مذاکره #پول #شغل #تخصص
➡️ اشتراک 👍 لایک 💬 کامنت
تا حالا دقت کردید چرا دو نفر در یک رشته یا یک بازار مشابه فعالیت میکنند، اما مسیرشان کاملاً متفاوت پیش میرود؟
یکی رشد میکند، شبکه میسازد و فرصت خلق میکند؛ دیگری در همان نقطهای که شروع کرده متوقف میماند.
مثال ساده: دو برنامهنویس با یک تخصص مشابه… اما درآمد یکی چند برابر دیگری است.
تفاوت کجاست؟ در مهارتهای مکمل. 🔑
مهارتهایی مثل مذاکره، مدیریت ارتباطات، برند شخصی، انضباط مالی و حتی نگاه استراتژیک به آینده.
✅ شغل درست انتخاب مهمی است، اما کافی نیست.
اگر میخواهیم به «آدم پولساز» تبدیل شویم، باید روی مهارتهایی که فراتر از تخصص فنی هستند هم سرمایهگذاری کنیم.
👥 حالا دوست دارم نظر شما رو بدونم:
چه مهارت یا ویژگیای به نظرتون بیشترین تاثیر رو در تبدیل شدن به یک «آدم پولساز» داره؟
#مهارت #ارتباطات #شبکه_سازی #مذاکره #پول #شغل #تخصص
⚡️ @javapro_ir✈️ @group_javapro
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
جاوا سالها ستون اصلی سیستمهای سازمانی و وب بوده است و حالا با انتشار جاوا ۲۵ نشان میدهد که همچنان میتواند با نیازهای سیستمهای مدرن، کلود-محور و مبتنی بر هوش مصنوعی همراه شود.
۱. چرخه انتشار منظم هر ۶ ماه، جاوا را مدرن، امن و قابلاعتماد نگه میدارد.
۲. سینتکس سادهتر، حجم کدنویسی تکراری را کاهش داده و یادگیری را برای توسعهدهندگان تازهکار آسانتر میکند.
۳. «رشتههای مجازی» (Virtual Threads) و بهبود در همزمانی (Concurrency) مقیاسپذیری برنامههای پرفورمنس بالا را سادهتر میسازد.
۴. تنظیمات JVM و GC بدون نیاز به تغییر در کد، افزایش کارایی به همراه دارند. تقویت امنیت، پایداری و اعتماد در محیط تولید را تضمین میکند.
۵. پلهای بهتر برای ارتباط بومی و چندزبانه، درهای تازهای برای یکپارچگی با AI و یادگیری ماشین باز میکنند.
۶. اکوسیستم پررونق شامل Spring، GraalVM و کتابخانههای جدید هوش مصنوعی، جاوا را برای آینده آماده نگه میدارد.
جاوا فقط در حال حفظ جایگاهش نیست؛ بلکه بهآرامی به یکی از قدرتمندترین بازیگران توسعه نرمافزار مدرن تبدیل میشود.
⚡️ @javapro_ir✈️ @group_javapro
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
❤2👍2
تسلط بر Spring Boot در ۳۰ روز☀️
روز ۱: مقدمهای بر Spring Boot
ر Spring Boot چیست؟
ویژگیهای کلیدی Spring Boot
راهاندازی محیط توسعه Spring Boot
ایجاد اولین برنامه Spring Boot
روز ۲: مبانی Spring Boot – بخش اول
ساختار پروژه Spring Boot
آشنایی با پروژههای Starter در Spring Boot
پیکربندی خودکار (Auto-Configuration) در Spring Boot
روز ۳: مبانی Spring Boot – بخش دوم
معرفی Annotationهای Spring Boot
کلاس اصلی برنامه (Main Application Class)
روز ۴: تزریق وابستگی (Dependency Injection) در Spring Boot
تزریق وابستگی چیست؟
استفاده از @Autowired
مقایسه تزریق سازنده (Constructor) و تزریق فیلد (Field Injection)
روز ۵: پیکربندی در Spring Boot
Application Properties و فایلهای YAML
پروفایلها (Profiles) در Spring Boot
پیکربندی سفارشی با @Configuration
روز ۶: ساخت REST API با Spring Boot – بخش اول
مقدمهای بر REST API
ایجاد Controller با @RestController
مدیریت متدهای HTTP: GET، POST، PUT، DELETE
روز ۷: ساخت REST API با Spring Boot – بخش دوم
پارامترهای درخواست (Request Parameters) و متغیرهای مسیر (Path Variables)
کار با JSON در Spring Boot با Jackson
مدیریت خطاها در REST API
روز ۸: Spring Boot و پایگاهدادهها – بخش اول
معرفی Spring Data JPA
پیکربندی Data Source
عملیات CRUD با Repositoryهای JPA
روز ۹: Spring Boot و پایگاهدادهها – بخش دوم
کوئریهای سفارشی با @Query
صفحهبندی (Pagination) و مرتبسازی (Sorting) در Spring Data JPA
روز ۱۰: Spring Boot و پایگاهدادهها – بخش سوم
معرفی Hibernate
درک روابط بین Entityها
مدیریت تراکنشها (Transactions) در Spring Boot
روز ۱۱: امنیت در Spring Boot – بخش اول
معرفی Spring Security
ایمنسازی REST API با Basic Authentication
پیکربندی Spring Security
روز ۱۲: امنیت در Spring Boot – بخش دوم
کنترل دسترسی مبتنی بر نقش (Role-Based Access Control)
احراز هویت کاربر سفارشی
روز ۱۳: امنیت در Spring Boot – بخش سوم
احراز هویت با JWT در Spring Boot
پیادهسازی فیلترهای JWT Token
روز ۱۴: تست در Spring Boot – بخش اول
معرفی تست در Spring Boot
Unit Testing با JUnit و Mockito
تست REST Controllerها
روز ۱۵: تست در Spring Boot – بخش دوم
ر Integration Testing
تست Repositoryها و Serviceها
روز ۱۶: تست در Spring Boot – بخش سوم
استفاده از MockMVC برای تست REST API
تست پیکربندیهای امنیتی
روز ۱۷: Spring Boot با Spring MVC
معرفی Spring MVC
الگوی Model-View-Controller
مدیریت فرمها در Spring MVC
روز ۱۸: Spring Boot و Thymeleaf
یکپارچهسازی Thymeleaf با Spring Boot
ایجاد صفحات وب پویا
استفاده از قالبهای Thymeleaf
روز ۱۹ و ۲۰: Spring Boot و Spring Cloud
مقدمهای بر میکروسرویسها
ساخت میکروسرویس با Spring Boot
آشنایی با کامپوننتهای Spring Cloud
روز ۲۱ و ۲۲: Spring Boot با Docker
کانتینرسازی برنامههای Spring Boot
نوشتن Dockerfile برای Spring Boot
روز ۲۳: Spring Boot با Kafka
معرفی Kafka
یکپارچهسازی Kafka با Spring Boot
تولید (Producing) و مصرف (Consuming) پیامها
روز ۲۴: Spring Boot با RabbitMQ
معرفی RabbitMQ
پیامرسانی (Messaging) با RabbitMQ در Spring Boot
روز ۲۵: Spring Boot Actuator
مانیتورینگ برنامههای Spring Boot
استفاده از Actuator Endpoints
روز ۲۶: Spring Boot با GraphQL
معرفی GraphQL
یکپارچهسازی GraphQL با Spring Boot
روز ۲۷: لاگگیری در Spring Boot
مقدمهای بر Logging
پیکربندی سطح لاگها (Logging Levels)
استفاده از Logback در Spring Boot
روز ۲۸: بهینهسازی عملکرد (Performance Tuning) در Spring Boot
بهینهسازی برنامههای Spring Boot
مدیریت مصرف حافظه (Memory) و CPU
روز ۲۹: استقرار (Deployment) در Spring Boot
استقرار برنامههای Spring Boot در AWS
پیکربندی CI/CD با Jenkins
روز ۳۰: بهترین شیوهها و توسعه پروژه
پیروی از Best Practices در Spring Boot
شروع یک پروژه واقعی با Spring Boot
➡️ اشتراک 👍 لایک 💬 کامنت
مسلما نمیشه در ۳٠ روز اسپرینگ بوت رو یاد گرفت! ولی میشه به عنوان نقشه راه ازش استفاده کرد.
روز ۱: مقدمهای بر Spring Boot
ر Spring Boot چیست؟
ویژگیهای کلیدی Spring Boot
راهاندازی محیط توسعه Spring Boot
ایجاد اولین برنامه Spring Boot
روز ۲: مبانی Spring Boot – بخش اول
ساختار پروژه Spring Boot
آشنایی با پروژههای Starter در Spring Boot
پیکربندی خودکار (Auto-Configuration) در Spring Boot
روز ۳: مبانی Spring Boot – بخش دوم
معرفی Annotationهای Spring Boot
کلاس اصلی برنامه (Main Application Class)
روز ۴: تزریق وابستگی (Dependency Injection) در Spring Boot
تزریق وابستگی چیست؟
استفاده از @Autowired
مقایسه تزریق سازنده (Constructor) و تزریق فیلد (Field Injection)
روز ۵: پیکربندی در Spring Boot
Application Properties و فایلهای YAML
پروفایلها (Profiles) در Spring Boot
پیکربندی سفارشی با @Configuration
روز ۶: ساخت REST API با Spring Boot – بخش اول
مقدمهای بر REST API
ایجاد Controller با @RestController
مدیریت متدهای HTTP: GET، POST، PUT، DELETE
روز ۷: ساخت REST API با Spring Boot – بخش دوم
پارامترهای درخواست (Request Parameters) و متغیرهای مسیر (Path Variables)
کار با JSON در Spring Boot با Jackson
مدیریت خطاها در REST API
روز ۸: Spring Boot و پایگاهدادهها – بخش اول
معرفی Spring Data JPA
پیکربندی Data Source
عملیات CRUD با Repositoryهای JPA
روز ۹: Spring Boot و پایگاهدادهها – بخش دوم
کوئریهای سفارشی با @Query
صفحهبندی (Pagination) و مرتبسازی (Sorting) در Spring Data JPA
روز ۱۰: Spring Boot و پایگاهدادهها – بخش سوم
معرفی Hibernate
درک روابط بین Entityها
مدیریت تراکنشها (Transactions) در Spring Boot
روز ۱۱: امنیت در Spring Boot – بخش اول
معرفی Spring Security
ایمنسازی REST API با Basic Authentication
پیکربندی Spring Security
روز ۱۲: امنیت در Spring Boot – بخش دوم
کنترل دسترسی مبتنی بر نقش (Role-Based Access Control)
احراز هویت کاربر سفارشی
روز ۱۳: امنیت در Spring Boot – بخش سوم
احراز هویت با JWT در Spring Boot
پیادهسازی فیلترهای JWT Token
روز ۱۴: تست در Spring Boot – بخش اول
معرفی تست در Spring Boot
Unit Testing با JUnit و Mockito
تست REST Controllerها
روز ۱۵: تست در Spring Boot – بخش دوم
ر Integration Testing
تست Repositoryها و Serviceها
روز ۱۶: تست در Spring Boot – بخش سوم
استفاده از MockMVC برای تست REST API
تست پیکربندیهای امنیتی
روز ۱۷: Spring Boot با Spring MVC
معرفی Spring MVC
الگوی Model-View-Controller
مدیریت فرمها در Spring MVC
روز ۱۸: Spring Boot و Thymeleaf
یکپارچهسازی Thymeleaf با Spring Boot
ایجاد صفحات وب پویا
استفاده از قالبهای Thymeleaf
روز ۱۹ و ۲۰: Spring Boot و Spring Cloud
مقدمهای بر میکروسرویسها
ساخت میکروسرویس با Spring Boot
آشنایی با کامپوننتهای Spring Cloud
روز ۲۱ و ۲۲: Spring Boot با Docker
کانتینرسازی برنامههای Spring Boot
نوشتن Dockerfile برای Spring Boot
روز ۲۳: Spring Boot با Kafka
معرفی Kafka
یکپارچهسازی Kafka با Spring Boot
تولید (Producing) و مصرف (Consuming) پیامها
روز ۲۴: Spring Boot با RabbitMQ
معرفی RabbitMQ
پیامرسانی (Messaging) با RabbitMQ در Spring Boot
روز ۲۵: Spring Boot Actuator
مانیتورینگ برنامههای Spring Boot
استفاده از Actuator Endpoints
روز ۲۶: Spring Boot با GraphQL
معرفی GraphQL
یکپارچهسازی GraphQL با Spring Boot
روز ۲۷: لاگگیری در Spring Boot
مقدمهای بر Logging
پیکربندی سطح لاگها (Logging Levels)
استفاده از Logback در Spring Boot
روز ۲۸: بهینهسازی عملکرد (Performance Tuning) در Spring Boot
بهینهسازی برنامههای Spring Boot
مدیریت مصرف حافظه (Memory) و CPU
روز ۲۹: استقرار (Deployment) در Spring Boot
استقرار برنامههای Spring Boot در AWS
پیکربندی CI/CD با Jenkins
روز ۳۰: بهترین شیوهها و توسعه پروژه
پیروی از Best Practices در Spring Boot
شروع یک پروژه واقعی با Spring Boot
⚡️ @javapro_ir✈️ @group_javapro
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
❤1
سوال: آیا مطالبی از جاوا که شما آموزش میدهید در اینترنت پیدا نمیشود؟
پاسخ: بله، هر اطلاعاتی که بخواهید را میتوانید در اینترنت جستجو کنید و پیدا کنید. اما اینترنت یک اقیانوس بیانتها از اطلاعات است؛ بخشی از آن درست و کاربردی است و بخش زیادی هم نادرست یا غیرضروری. تشخیص اینکه به کدام منابع اعتماد کنیم، ساده نیست. در نتیجه، علاوه بر یادگیری مطالب درست، ممکن است وقت و انرژی زیادی صرف اطلاعات پراکنده و بیفایده شود. از طرفی، بهندرت میتوان در اینترنت محتوایی منسجم، مرتب و غربالشده پیدا کرد. به همین دلیل بسیاری از افراد ترجیح میدهند یادگیری را از یک منبع مطمئن و ساختارمند آغاز کنند.
https://academyjavapro.com
پاسخ: بله، هر اطلاعاتی که بخواهید را میتوانید در اینترنت جستجو کنید و پیدا کنید. اما اینترنت یک اقیانوس بیانتها از اطلاعات است؛ بخشی از آن درست و کاربردی است و بخش زیادی هم نادرست یا غیرضروری. تشخیص اینکه به کدام منابع اعتماد کنیم، ساده نیست. در نتیجه، علاوه بر یادگیری مطالب درست، ممکن است وقت و انرژی زیادی صرف اطلاعات پراکنده و بیفایده شود. از طرفی، بهندرت میتوان در اینترنت محتوایی منسجم، مرتب و غربالشده پیدا کرد. به همین دلیل بسیاری از افراد ترجیح میدهند یادگیری را از یک منبع مطمئن و ساختارمند آغاز کنند.
https://academyjavapro.com
❤2👍1
⚡️ @javapro_ir✈️ @group_javapro
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
❤4🎉1
⚡️ CompletableFuture در جاوا — Async Programming
برنامهنویسی همزمان (Asynchronous Programming) یعنی بتونیم چند کار رو به صورت موازی اجرا کنیم، بدون اینکه اجرای برنامه متوقف بشه.
در جاوا برای این کار کلاس `CompletableFuture` معرفی شده که توی
✅ مثال ساده – اجرای Async
🔎 توضیح:
* به وسیله
*به وسیله
* به این ترتیب، برنامه متوقف نمیشه و بقیه کارها همزمان جلو میرن.
✅ برگرداندن نتیجه با supplyAsync
📌 و
✅ ترکیب چند Future
📌 اینجا
🎯 جمعبندی:
* ابزار
* متدهای اصلی:
*
اجرای تسک بدون خروجی.
*
اجرای تسک با خروجی.
*
کار روی نتیجه و ترکیب Futureها.
* باهاش میشه برنامههای سریعتر و بدون بلاک شدن نوشت.
برنامهنویسی همزمان (Asynchronous Programming) یعنی بتونیم چند کار رو به صورت موازی اجرا کنیم، بدون اینکه اجرای برنامه متوقف بشه.
در جاوا برای این کار کلاس `CompletableFuture` معرفی شده که توی
java.util.concurrent
هست و امکانات خیلی قوی برای اجرای Async به ما میده.✅ مثال ساده – اجرای Async
import java.util.concurrent.CompletableFuture;
public class AsyncExample {
public static void main(String[] args) {
CompletableFuture<Void> future = CompletableFuture.runAsync(() -> {
// یه تسک ساده
System.out.println("در حال اجرا در یک Thread جداگانه: " + Thread.currentThread().getName());
});
// منتظر میمونیم تا کار تموم بشه
future.join();
System.out.println("کار اصلی تمام شد!");
}
}
🔎 توضیح:
* به وسیله
runAsync
یک تسک رو در Thread جداگانه اجرا میکنیم.*به وسیله
join()
منتظر میمونه تا کار تموم بشه.* به این ترتیب، برنامه متوقف نمیشه و بقیه کارها همزمان جلو میرن.
✅ برگرداندن نتیجه با supplyAsync
import java.util.concurrent.CompletableFuture;
public class SupplyExample {
public static void main(String[] args) {
CompletableFuture<String> future = CompletableFuture.supplyAsync(() -> {
return "Hello from Async Task!";
});
// گرفتن نتیجه
String result = future.join();
System.out.println("نتیجه: " + result);
}
}
📌 و
supplyAsync
مثل runAsync
هست با این تفاوت که یه مقدار برمیگردونه.✅ ترکیب چند Future
import java.util.concurrent.CompletableFuture;
public class CombineExample {
public static void main(String[] args) {
CompletableFuture<String> future1 = CompletableFuture.supplyAsync(() -> "Java");
CompletableFuture<String> future2 = CompletableFuture.supplyAsync(() -> "Async");
CompletableFuture<String> combined = future1.thenCombine(future2, (f1, f2) -> f1 + " " + f2);
System.out.println(combined.join()); // خروجی: Java Async
}
}
📌 اینجا
thenCombine
دو Future رو با هم ترکیب کرده و نتیجه جدید ساخته.🎯 جمعبندی:
* ابزار
CompletableFuture
برای برنامهنویسی Async در جاوا خیلی قدرتمنده.* متدهای اصلی:
*
runAsync
→ اجرای تسک بدون خروجی.
*
supplyAsync
→ اجرای تسک با خروجی.
*
thenApply
, thenAccept
, thenCombine
→کار روی نتیجه و ترکیب Futureها.
* باهاش میشه برنامههای سریعتر و بدون بلاک شدن نوشت.
#کاربرـحرفهـای
🆔 @javapro_ir
🆔 @group_javapro
👍3
اسپرینگبوت بهخاطر افزایش بهرهوری توسعهدهندگان مشهور است — پیشفرضهای ازپیشتعریفشده، سرورهای درونساخته (Embedded) و پیکربندی خودکار (Auto-Configuration).اما اگر مدتی با آن کار کرده باشید، احتمالاً متوجه شدهاید که بعضی وقتها کدتان شلوغ و تکراری بهنظر میرسد یا زمانتان صرف حل مسائلی میشود که اسپرینگبوت خودش راهحل آماده برایشان دارد — فقط کافی است ترفند درست را بلد باشید.
بعد از چندین سال کار با اسپرینگبوت در سیستمهای واقعی، مجموعهای از نکات کمتر شناختهشده اما بسیار کاربردی جمعآوری کردهام که باعث میشوند اپلیکیشنهای شما سادهتر، تمیزتر و بهمراتب کارآمدتر شوند.
⚡️ @javapro_ir✈️ @group_javapro
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
❤2