tgoop.com/javapro_ir/4252
Last Update:
جاوا امسال ۳۰ ساله شد.
اما این فقط یک زبان برنامه‌نویسی معمولی برای من نیست – جاوا دروازه ورود من به دنیای توسعه نرم‌افزار بود. زبانی بود که باعث شد عاشق کدنویسی شوم و اشتیاقم به ساختن نرم‌افزار شعله‌ور شود.
• سینتکس و متغیرها – جایی که همه‌چیز آغاز می‌شود
• انواع داده و جریان کنترل
• حلقه‌ها – پایه و اساس منطق برنامه‌نویسی
• کلاس‌ها و اشیاء – قلب تپنده جاوا
• ارث‌بری و چندریختی (Polymorphism)
• انتزاع (Abstraction) – مثل یک توسعه‌دهنده فکر کردن
• لیست‌ها، مجموعه‌ها، نقشه‌ها (List, Set, Map) – جعبه‌ابزار داده‌ها
• جنریک‌ها و تکرارشونده‌ها (Generics & Iterators) – کدی تمیز و نوع‌سنجی‌شده
• مدیریت استثناها – چون گاهی همه‌چیز طبق برنامه پیش نمی‌رود
• ورودی/خروجی فایل و سریال‌سازی (File I/O & Serialization) – کار با داده‌های واقعی
• چندریسمانی (Multithreading) – قدرت پردازش همزمان
• اتصال به پایگاه‌داده با JDBC
• قابلیت‌های جاوا ۸ به بعد (لامبدا، استریم‌ها، برنامه‌نویسی تابعی)
• فریم‌ورک‌هایی مانند Hibernate و Spring MVC
• توسعه وب با Servlets و JSP
► چیزی که بیشتر از همه در جاوا دوست دارم:
شعار "یک‌بار بنویس، همه‌جا اجرا کن" فقط یک جمله تبلیغاتی نیست – این یک فلسفه است که درهای بی‌نهایتی را به روی ما باز کرده.
جاوا به من یاد داد چگونه شی‌گرایانه فکر کنم، چطور کدم را درست ساختار بدهم، و زیبایی سیستم‌های خوش‌طراحی‌شده را درک کنم.
حتی پس از ۳۰ سال، جاوا همچنان در حال پیشرفت است، بی‌آن‌که اصول اصلی‌اش را فراموش کند.
از اپلیکیشن‌های سازمانی گرفته تا توسعه اندروید، هنوز هم قلب دنیای دیجیتال با جاوا می‌تپد.
اولین لحظه "آهان!" شما با جاوا چه بود؟
این زبان چگونه مسیر توسعه‌دهندگی شما را شکل داد؟